ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΗ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΑ ΤΑΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;
ΗΝ 28η Ὀκτωβρίου τ.ἔ. καὶ ὥρα 9:50 π.μ. ὁ
κύριος Θεόδωρος Πάγκαλος διακεκριμένος πολιτικὸς τοῦ ΠΑΣΟΚ τ. Βουλευτὴς καὶ Ὑπουργὸς
στὸ τηλεοπτικὸ κανάλι ΜΕGΑ μεταξὺ τῶν ἄλλων εἶπε: «Γιὰ τὴ σχέση Ἐκκλησίας καὶ
Κράτους νὰ γίνει δημοψήφισμα» Ἐπ᾽ αὐτοῦ θέτω τὰ ἑξῆς: Ἐκ τῶν ὅσων εἶμαι σὲ θέση
νὰ γνωρίζω δημοψήφισμα ἔγινε εὐθὺς μετὰ τὴν μεταπολίτευση, ἐὰν ἡ Ἑλλάδα ἔχει τὸ
πολίτευμα τῆς ἀβασίλευτης Κοινοβουλευτικῆς Δημοκρατίας ἢ
τῆς βασιλευομένης Κοινοβουλευτικῆς Δημοκρατίας καὶ ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς ἀπεφάσισε
μὲ
συντριπτικὴ πλειοψηφία ὑπὲρ τῆς ἀβασίλευτης Κοινοβουλευτικῆς Δημοκρατίας. Ὅλες
οἱ ἄλλες μεταβολές, ποὺ ἔχουν ἐπέλθει μέχρι σήμερα στὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ
τὸ 1974 καὶ ἐντεῦθεν, ἀφοροῦν φυσικὰ ρυθμίσεις γιὰ τὴν ὁμαλότερη καὶ ὀρθολογικότερη
λειτουργία τοῦ Πολιτεύματος, ὥστε ἡ Νομοθετικὴ Ἐξουσία νὰ ἐναρμονίζεται μὲ τὶς
Συνταγματικὲς ἐπιταγὲς πρὸς ὄφελος τῶν πολιτῶν. Οὐδεμία ὅμως Συνταγματικὴ
μεταβολὴ ἐπῆλθε ὅσον ἀφορᾶ τὴν Ἐκκλησία.
Ὅπως
ὅμως ἔθεσε τὸ θέμα ὁ κ. Θ. Πάγκαλος, θέτει θέμα χωρισμοῦ Κράτους καὶ Ἐκκλησίας
καὶ αὐτὸ νὰ γίνει μὲ δημοψήφισμα καὶ ὄχι μὲ ἀλλαγὴ τοῦ Συντάγματος προτάσσει τοῦ
Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου. Μὲ ἄλλους λόγους ὁ κ. Θ. Πάγκαλος μεταθέτει ἕνα μεῖζον
θέμα τεραστίων διαστάσεων στὴν κρίση τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ. Τὸ ἄξιο προσοχῆς στὴν ἴδια
ἐκπομπὴ καὶ πρὶν ἀπὸ δύο λεπτὰ εἶπε ὁ κ. Θ. Πάγκαλος καὶ ὀρθῶς, ὅτι ὁ Ἑλληνικὸς
Λαὸς δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ ἀποφασίσει μὲ Δημοψήφισμα, ἐὰν πρέπει νὰ μείνουμε στὴν
Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ἢ ὄχι.
Μὲ
αὐτά, ποὺ εἶπε ὁ κ. Θ. Πάγκαλος, θὰ πρέπει νὰ τεθοῦν σὲ Δημοψήφισμα τὸ Ἄρθρο 3,
τὸ Ἄρθρο 14 παρ. 2 τοῦ Συντάγματος καὶ κατ᾽ ἀκολουθία ὁ Καταστατικὸς Χάρτης τῆς
Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Νόμος 590/1977. Μὲ τὶς ἀπόψεις αὐτοῦ τοῦ διακεκριμένου
πολιτικοῦ διαφωνῶ ριζικὰ ὄχι μόνο ὅτι δὲν πρέπει νὰ τεθεῖ σὲ Δημοψήφισμα ἀλλὰ οὔτε
καὶ ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων δὲν θὰ πρέπει νὰ μεταβάλει καὶ νὰ ἐπιφέρει ὁρισμένες
τροποποιήσεις στὸ Συνταγματικὸ καθεστὼς καὶ νὰ θίξει τὰ προαναφερθέντα Ἄρθρα τοῦ
Συντάγματος καθὼς καὶ τὸν Καταστατικὸ Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ λόγοι, ποὺ
προβάλλω, γιὰ νὰ μὴ θιγεῖ οὔτε στὸ ἐλάχιστο τὸ Συνταγματικὸ καὶ Νομικὸ καθεστὼς
τῶν σχέσεων Κράτους – Ἐκκλησίας εἶναι οἱ κάτωθι:
1ον) Ὁ
Ἑλληνικὸς Λαὸς δὲν γνωρίζει σὲ ὅλο τὸ βάθος καὶ τὸ πλάτος τὶς σχέσεις Κράτους –
Ἐκκλησίας καὶ τί συνέπειες μπορεῖ νὰ ἔχουν μία διατάραξη ἢ χωρισμὸς αὐτῶν.
2ον)
Οἱ σχέσεις Κράτους – Ἐκκλησίας, ἐὰν διαταραχθοῦν ἢ ὁποιαδήποτε μελλοντικὴ
Κυβέρνηση ἀποφασίσει γιὰ πολιτικοὺς λόγους ἕνα τέτοιο διαχωρισμὸ μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν
ἄλλο τρόπο, θὰ εὑρεθεῖ σὲ καταστάσεις, ποὺ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ προβλέψει. Ἕνα
μόνον λέγω: Θὰ εὑρεθεῖ Κράτος – Ἐκκλησία σὲ μία διαρκῆ Δικαστικὴ διαμάχη γιὰ οἰκονομικοὺς
λόγους (περιουσία κ.λπ.).
3ον)
Τὸ Σύνταγμα ἀρθ. 3 παρ. 1Α, λέγει. «Ἐπικρατοῦσα θρησκεία στὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡ
θρησκεία τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ». Τὸ νὰ βγάλεις ἀπὸ τὸ
Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος τὸ Ὄνομα, τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, «ΧΡΙΣΤΟΣ», εἶναι ὅ,τι
χειρότερο γιὰ τὸν πιστὸ Ἑλληνικὸ Λαό!
Σύμφωνα
μὲ τὴ θεωρία τοῦ Χάους θὰ ὁδηγηθοῦμε σὲ ἀνεξέλεγκτες χαοτικὲς καταστάσεις μὴ ἀναστρέψιμες
μὲ καταστροφικὲς συνέπειες, σύμφωνα μὲ τὴ θεωρία τῶν Καταστροφῶν.
4ον)
Εἶναι ὁρισμένα θέματα πίστεως, ποὺ δὲν ὑπόκεινται σὲ «ὀρθολογικὲς» πολιτικὲς ἀποφάσεις
γιὰ Συνταγματικὲς ἀλλαγές.
5ον)
Σὲ περίοδο, ποὺ διέρχεται ἡ Χώρα μας, μία τόσο βαθειὰ οἰκονομικὴ κρίση, εἶναι ἄστοχες
τέτοιες σκέψεις ἢ προβληματισμοί.
6ον) Ἡ
ἀποστολὴ τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ ἀπόψεως ἠθικῆς διαπαιδαγωγήσεως καὶ Πίστεως, σύμφωνα
μὲ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, καθὼς καὶ τὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο αὐτῆς εἶναι
τεράστιο.
Ὅσοι
ἀφελῶς πιστεύουν ὅτι θὰ περιθωριοποιήσουν τὸν ρόλο καὶ τὴν προβολὴ τῆς Ἐκκλησίας
στὸν Ἑλληνικὸ Λαό, πλανῶνται πλάνην οἰκτράν.
Ορθόδοξος
Τύπος, 15/11/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου