Σέκτα, γνωστή ως Ραζνισίτες, σπείρει τον ιό της σαλμονέλας σε εστιατόρια του Όρεγκον των ΗΠΑ δηλητηριάζοντας 750 άτομα

ΦΩΤΟ - JACK SMITH/ASSOCIATED PRESS

Η «επίθεση» από τους οπαδούς του Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς στον πάγκο σερβιρίσματος των εστιατορίων ήταν η μεγαλύτερη πράξη βιοτρομοκρατίας στο έδαφος των ΗΠΑ. 

ΤΗΣ MARA BOVSUN / NEW YORK DAILY NEWS

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ15 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

Ο Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς (Bhagwan Shree Rajneesh) είχε εκατοντάδες οπαδούς και έγινε εκατομμυριούχος με διάφορα μέσα, προτού εμπλακεί στη συνωμοσία εξάπλωσης σαλμονέλας σε όλη τη κοινότητα του Όρεγκον.

Ο Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς κατέφθασε στην αγροτική περιοχή του Όρεγκον στις αρχές της δεκαετίας  του 80’ για να διαδώσει αγάπη, φώτιση και σε όσους δεν πιστεύσουν σ’αυτόν, ... μια δόση σαλμονέλας.

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1984, η Υγειονομική Υπηρεσία της επαρχίας Γουάσκο απάντησε σε μια, φαινομενικά, κλήση ρουτίνας που αφορούσε μια περίπτωση τροφικής δηλητηρίασης μετά από δείπνο σε εστιατόριο της πόλης The Dalles. Δεν ήταν κάτι το ασυνήθιστο. Από καιρού εις καιρόν, όλο και κάποιο βακτήριο κάνει την εμφάνιση του στη σαλάτα κάποιου.

Αλλά αυτό ήταν διαφορετικό. Τα τηλέφωνα συνέχισαν να κτυπούν και συνεχώς γίνονταν αναφορές για άτομα που δηλητηριάστηκαν μετά από το φαγητό σε εστιατόρια της πόλης. Μέσα σε μια εβδομάδα, τα Κέντρα Ελέγχου Δηλητηριάσεων εντόπισαν σαλμονέλα τυφιμούριουμ. Εν τω μεταξύ είχαν παρουσιαστεί περισσότερες από 750 περιπτώσεις σε μια πόλη των 10 χιλιάδων κατοίκων. Οι έρευνες των εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης και Ελέγχου Δηλητηριάσεων απέδειξαν ότι οι μαζικές δηλητηριάσεις δεν οφείλονταν σε κακή επεξεργασία των τροφίμων, αλλά ήταν αποτέλεσμα εσκεμμένης «επίθεσης» από έναν «στρατό εισβολής», ντυμένο στα κόκκινα, που είχε δημιουργήσει τη βάση του στο ΄Ορεγκον, τρία χρόνια νωρίτερα... Ήταν οι γνωστοί ως Ραζνισίτες, οπαδοί του «χαρισματικού» πνευματικού ηγέτη από την Ινδία...

Η προσωπικότητα του γκουρού :

Ο άνθρωπος που θα γινόταν γνωστός ως ο Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς γεννήθηκε πρώτος από έντεκα αδέλφια το 1931 και ήταν γιος εμπόρου υφασμάτων από την κεντρική Ινδία. Μεγάλωσε στο σπίτι της γιαγιάς του μέχρι την ηλικία των επτά χρόνων. Όσον αφορά τον Ραζνίς, αυτό είχε σημαντική επίδραση στην ανάπτυξή του. Η γιαγιά του έδωσε αχαλίνωτη ελευθερία, αφήνοντας τον ανεξέλεγκτο, ανέμελο χωρίς την επιβεβλημένη εκπαίδευση ή άλλους περιορισμούς. Ο θάνατος του παππού, όταν ήταν επτά χρόνων, τον επηρέασε βαθειά. Καθώς μεγάλωνε, υπερηφανευόταν ότι ποτέ δεν είχε προσκολληθεί σε κανέναν, γεγονός που του έδινε, όπως έλεγε, την ελευθερία να κάνει ό,τι ήθελε σε οποιονδήποτε...

Ενώ ήταν στο κολλέγιο, η συμπεριφορά του έγινε τόσο περίεργη και αλλοπρόσαλλη ώστε οι γονείς του αναγκάστηκαν να του προσφέρουν ψυχιατρική βοήθεια. Αντ’ αυτού, το 1953 έγινε «φωτισμένος» και βρήκε το έργο της ζωής του: γκουρού...

Μετά την αποφοίτηση του από το πανεπιστήμιο όπου πήρε πτυχίο φιλοσοφίας, ταξίδεψε σε όλη τη χώρα, δίνοντας διαλέξεις για τη θρησκεία και την «πνευματικότητα». Το 1960, μια ομάδα από οπαδούς του ίδρυσε το Κέντρο «Ξύπνημα Ζωής». Αυτοαποκαλέστηκε «Μαγκβάν» (Baghwan) το οποίο μεταφράζεται «θεός» και ... μια λατρεία/σέκτα (cult) γεννήθηκε.

Το πρώτο του κοινόβιο (άσραμ) στο Πουνέ της Ινδίας προσέλκυσε 6 χιλιάδες άτομα από τον πλούσιο δυτικό κόσμο. Έκλεισε το 1980 ύστερα από καταγγελίες για φοροδιαφυγή, ναρκωτικά, λαθρεμπόριο και άσκηση βίας. Ο Ραζνίς εξαφανίστηκε για να βρεθεί αργότερα στη Νέα Υόρκη. Τον Ιούλιο 1981, οι οπαδοί του έδωσαν 6 εκατομμύρια δολάρια για να αγοράσουν μια έκταση 64,000 στρεμμάτων γης στο Όρεγκον...

LINDA ROSIER/NEW YORK DAILY NEWS

Η «επίθεση» στα εστιατόρια αυτοεξυπηρέτησης ήταν μια προσπάθεια μαζικής          παρεμπόδισης των ψηφοφόρων στο Όρεγκον από τις επικείμενες εκλογές και έγινε με    την τοποθέτηση βακτηρίων στην παροχή νερού.

Εκεί, ο Baghwan έκτισε την Αμερικανική αυτοκρατορία του. Προσέλκυσε περίπου δύο χιλιάδες οπαδούς που ονομάζονταν «sannyasins», ντύνονταν στο χαρακτηριστικό χρώμα της σέκτας - το κόκκινο - και φορούσαν κολιέ στο οποίο κρεμόταν κόσμημα με την εικόνα του γκουρού τους. Οι οπαδοί προέρχονταν από πλούσιους και ελίτ κύκλους.

Πλήρωναν γενναιόδωρα για την πορεία τους προς την «ολοκλήρωση».  Ο Μπαγκουάν ζούσε σαν μαχαραγιάς, με ένα στόλο από 93 Ρολς Ρους και σωρούς από κοσμήματα, κυρίως ρολόγια ρόλεξ, επιστρωμένα με διαμάντια. Ζούσε σε απομόνωση, κάνοντας κάθε τόσο την εμφάνισή του οδηγώντας ένα από τα αυτοκίνητα του, ενώ μιλούσε μόνο σε ένα άτομο, την έμπιστη βοηθό του Μα Ανάντ Σιήλα, 31 ετών.

Γινόταν διαλογισμός (meditation), αλλά και πολύ σεξ, ναρκωτικά και κερδοσκοπία από ταχυδρομικές πωλήσεις μέσω καταλόγου διαφόρων προϊόντων και μικροπραγμάτων με την εικόνα του γκουρού.

Τίποτε από αυτά δεν ήταν ιδιαίτερα ενοχλητικό στους λιγοστούς κατοίκους της Αντιλόπης, της πλησιέστερης πόλης. Ήταν κάτι σαν «ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν» στην αρχή. Αργότερα, οι Ραζνισείς ξεκίνησαν να κτίζουν: θερμοκήπια, δρόμους, αποθήκες γαλακτοκομικών προϊόντων, πολυκαταστήματα, ξενοδοχεία, καφετέριες και νοσηλευτικές κλινικές. Ολόκληρη πολιτεία έκανε την εμφάνισή της εκεί, αγνοώντας την τοπική νομοθεσία που προνοούσε τη διατήρηση της περιοχής για τη γεωργία.

Η «καλή φήμη» εξατμίστηκε όταν οι κάτοικοι της Αντιλόπης άρχισαν να βλέπουν ανθρώπους ντυμένους στα κόκκινα κατά τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου της πόλης, με τα μέλη της σέκτας να αναζητούν θέσεις στην τοπική διοίκηση... Οι ντόπιοι αντέδρασαν τόσο έντονα, λαμβάνοντας ακόμα και ακραία μέτρα όπως την απειλή να διαγραφούν από τους καταλόγους της Αντιλόπης, όταν η ανάληψη της διακυβέρνησης από τα μέλη της σέκτας φαινόταν πλέον αναπόφευκτη.

Για να τονώσει την πολιτική της επιρροή, η σέκτα άρχισε ένα πρόγραμμα «Διανομής Στέγης» που, φαινομενικά, αποσκοπούσε στην παροχή διαμονής στους άστεγους, εισιτήριο μεταφοράς με λεωφορείο στο ράντζο του Ραζνίς και δωμάτιο, φαγητό και μπύρα, όλα δωρεάν. Το αντίτιμο: Οι άνθρωποι του δρόμου θα έπρεπε να ψηφίσουν τον υποψήφιο της σέκτας...

Για τους οπαδούς του Μπαγκουάν, όμως, δεν ήταν αρκετό απλώς να μετατρέψουν κάποιους ψηφοφόρους. Θα έπρεπε επίσης να εξοντώσουν τον ανταγωνισμό. Κήρυξαν μικροβιολογικό πόλεμο...

Τα πρώτα θύματα ήταν ο εκτελεστικός διοικητής της Πολιτείας,WilliamHulse και ο αξιωματικός RaymondMatthew. Κατά τη διενέργεια ελέγχου στο αγρόκτημα της σέκτας, έσκασε ένα λάστιχο του αυτοκινήτου τους. Ενώ περίμεναν να επιδιορθωθεί, τους πρόσφεραν παγωμένο νερό. Λίγες ώρες αργότερα ήταν άρρωστοι. Ο Hulseκατέληξε στο νοσοκομείο με ένα σχεδόν θανατηφόρο κρούσμα σαλμονέλας.

Εκείνες οι δηλητηριάσεις ήταν η αρχή για την επίθεση της σαλμονέλας στα εστιατόρια, η μεγαλύτερη πράξη βιοτρομοκρατίας σε αμερικανικό έδαφος. Ήταν μια προσπάθεια για μαζική παρεμπόδιση των ψηφοφόρων από τις επικείμενες εκλογές στο Όρεγκον και έγινε με την τοποθέτηση βακτηρίων στην παροχή νερού.

 Τα μικρόβια παρασκευάζονταν από την Ιατρική Εταιρεία Ραζνις, όπου οι επιστήμονες  προσπαθούσαν να αναπτύξουν, μεταξύ άλλων μέσων μαζικής καταστροφής, ένα πιο  θανατηφόρο γένος τυφοειδούς μικροβίου καθώς και ένα εύκολα μεταδιδόμενο είδος  ιού του AIDS.

 Ο Μπαγκουάν επέμενε ότι δεν είχε καμία ανάμιξη στις εγκληματικές δραστηριότητες  που γίνονταν μέσα στο ράντζο. Αποκάλεσε τη Σιήλα φασίστρια, ρίχνοντας το φταίξιμο  πάνω της και στη «συμμορία» της...

 Η Σιήλα εγκατέλειψε τη χώρα και αργότερα εντοπίστηκε στη Γερμανία. Καταδικάστηκε σε 10  χρόνια κάθειρξης, αλλά έμεινε μέσα λιγότερο από τρία χρόνια και στη συνέχεια απελάθηκε.

 Ο Μπαγκουάν επίσης απελάθηκε. Πέθανε το 1990 σε ηλικία 58 ετών, από καρδιακή πάθηση. Η  σέκτα κατέρρευσε. Σήμερα το αγρόκτημα χρησιμοποιείται σαν νεανική κατασκήνωση.

 nydailynews.com

ppu.org.cy