Στις
15 Νοεμβρίου του 1988 εκοιμήθη εν
ειρήνη στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών όπου νοσηλευόταν ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Αθηνών
Ιερώνυμος ο Α΄ σε ηλικία 83 ετών.
Ο
Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Κοτσώνης από μια άσημη οικογένεια ναυτικών αναδείχθηκε
μεγάλος και έμεινε στην ιστορία ως ο
Αρχιεπίσκοπος των μεγάλων οραματισμών. Κατόρθωσε μέσα σε εξήμιση χρόνια
Αρχιεπισκοπείας (Μάιος 1967 – Δεκέμβριος 1973) να θέσει τη σφραγίδα της
αναδιοργανώσεως και ανανεώσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και της Εκκλησίας
της Ελλάδος.
Το
έργο του σε όλους τους τομείς παραμένει και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ύστερα
από τρεις Αρχιεπισκόπους (Σεραφείμ, Χριστόδουλο, Ιερώνυμο Β΄) γιατί ήταν
θεμελιακό, εκκλησιολογικό και ρηξικέλευθο.
Μερικοί
τον κατηγορούν επειδή συνεργάσθηκε με την δικτατορία. Εκείνος προς όλους τους
πολιτικούς και τους ισχυρούς της ημέρας εφέρετο ως Αρχιεπίσκοπος και όχι ως φερέφωνο
κανενός. Με το κύρος που διέθετε κατόρθωσε να αναδειχθεί η περίοδος
εκείνη ως η μόνη στην ιστορία του Ελληνικού Κράτους που σεβάσθηκε την
Εκκλησιαστική περιουσία και την Εκκλησία εν γένει.
Σε
όλη του την ζωή ήταν αφοσιωμένος στο Θεό, στην επιστήμη του και στον άνθρωπο.
Περιουσία δεν απέκτησε ποτέ. Ως
Αρχιεπίσκοπος δεν έλαβε τα εκ των πολλών μυστηρίων της Αρχιεπισκοπής τυχερά του
Αρχιεπισκόπου. Με αυτά συντηρούσε το Νοσοκομείο των
Κληρικών. Τον μισθό του ως εν ενεργεία Αρχιεπίσκοπος και ως πρώην διένειμε σε
πτωχές οικογένειες και Ιδρύματα.
Κακία
δεν εκράτισε για κανέναν από εκείνους που τον εμίσησαν μέχρι θανάτου. Η ζωή του
μέχρι τέλους ήταν ζωή ενός γνησίου, ταπεινού και ευλαβούς Χριστιανού Κληρικού.
Απέθανε
πτωχός και ετάφη στην ιδιαιτέρα πατρίδα του στα Υστέρνια της Τήνου, άνευ πομπής
και επιδείξεως ως ταπεινός Μοναχός, με έξοδα των συγγενών του και των
πνευματικών του παιδιών.
Μετά
25 χρόνια φαίνεται καθαρά η αξία της προσωπικότητός του και του έργου του.
«Δίκαιοι
εις τον αιώνα ζώσι»
†
ο Φθιώτιδος Νικόλαος
3 σχόλια:
Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Κοτσώνης ενώ επιτέλεσε ένα γιγαντιαίων διαστάσεων έργο ανορθώσεως των εκκλησιαστικών μας πραγμάτων εν τούτοις διεβλήθη από μία ετερόκλητη συμμαχία εκπροσώπων της Εκκλησίας, ης πολιτικής και της δημοσιογραφίας.
Ουδέποτε κληρικός της νεότερης Ελλαδικής Εκκλησίας πολεμήθηκε με τόσο μένος όσο ο αείμνηστος. Αυτό ακριβώς το γεγονός φανερώνει και το μέγεθος της σεπτής προσωπικότητάς του.
Και γιατί όλη αυτή η λυσσώδης πολεμική;
Γιατί έθιξε ο αοίδιμος συμφέροντα και κατεστημένα που ήθελαν την Ελλαδική Εκκλησία νεκρή και δούλη της αδιάφορης θρησκευτικά και κατ επίφασιν χριστιανικής πολιτείας. Πήρε την εκκλησιαστική παιδεία απ το κράτος και την επανέφερε στο φυσικό της φορέα. Ίδρυσε το ΝΙΚΕ. Πολλοί νέοι και μορφωμένοι θεολόγοι ενδύθηκαν κατόπιν προτροπής του το τίμιο και μαρτυρικό ράσο. Μερίμνησε για την εκλογή των αρίστων κληρικών προκειμένου να επανδρώσουν τις τότε κενές μητροπόλεις και το πέτυχε σε μεγάλο βαθμό. Εκπόνησε αξιολογότατο πρόγραμμα αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας που διακόπηκε βίαια απ την εκκλησιαστική ηγεσία που τον διαδέχτηκε. Αποκάθαρε την Εκκλησία της Ελλάδος από πληθώρα διαβεβοημένων κληρικών. Μέσα σε περίοδο τριών μηνών επιτέλεσε έργο που δεν επιτελέστηκε σε 150 χρόνια ελεύθερου βίου της νεότερης Ελλάδας όπως του έγραψε κάποτε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Τσάτσος. Τι δε να πούμε και για την αγάπη του και το ενδιαφέρον του για το μοναχισμό όπως ομολογεί ο π. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης στον πρόλογο βιβλίου του;
Ό Ιερώνυμος διαπνεόταν απ το όραμα της αναγεννήσεως της Εκκλησίας. Αγαπούσε με πάθος την Εκκλησία. Ζούσε για την Εκκλησία κι όχι απ την Εκκλησία. Μέχρι τα βαθειά του γεράματα εκπονούσε σχέδια για μια ποιοτικότερη παρουσία της Ελλαδικής Εκκλησίας στο σύγχρονο, παραπαίοντα κόσμο! Ωφέλησε όσο ελάχιστοι την Ελλαδική Εκκλησία κι ας γράφεται το αντίθετο. Κι όσα τυχόν σφάλματα διέπραξε, και είναι σίγουρο ότι διέπραξε, τα διέπραξε καλή τη πίστει όπως τόνισε ο αείμνηστος Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος. Επειδή πίστευε ότι έτσι εξυπηρετούσε καλύτερα τα συμφέροντα της Εκκλησίας.
Κι όταν αντιλήφθηκε ότι η εναντίον του αντίδραση είχε γιγαντωθεί, δεν εξετάζουμε εδώ τα αίτια, έσπευσε να παραιτηθεί για να μην υποστεί περαιτέρω ζημία το κύρος της Εκκλησίας. Πατερική και αποστολική μορφή. Είη η μνήμη του αιωνία και μακάρι να αποτελεί υπόδειγμα εκκλησιαστικού ήθους για τους κληρικούς της Εκκλησίας μας!
Λ.Ν.
Η εναντίον του λασπολογία υπερέβη κάθε όριο! Ακόμη και μετά θάνατον η συκοφαντία ζει και βασιλεύει όπως διαφαίνεται χαρακτηριστικά από κάποια κακεντρεχή σχόλια σε ευρείας επισκεψιμότητας, γνωστό εκκλησιαστικό ιστότοπο.
Είναι να λυπάται κανείς!
Θα ανέμενε κάποιος, ότι τα όσα συνέβησαν στη ροή του χρόνου, απ την περίοδο της αρχιεπισκοπείας του έως και τις ημέρες μας, και ιδίως η σύγκριση της πολιτείας του με αυτήν των διαδόχων του, να εφοδίαζε ενίους, αρνητικά προκατειλημμένους για το μακαριστό και το τιτάνιο έργο του, με άλλα κριτήρια περί τη στάθμιση προσώπων και πραγμάτων. Πιο νηφάλια και αποφορτισμένα απ το αρνητικό φορτίο με το οποίο φρόντισε, ιδιαίτερα μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, σε ένα κρεσέντο δολιότητας και σκοπιμότητας, να "φορτίσει" την ανεπανάληπτη εκκλησιαστική πολιτική του, ένα ετερόκλητο κατεστημένο, που συγκροτήθηκε από εκκλησιαστικούς, πολιτικούς και δημοσιογραφικούς παράγοντες, που κακούργησαν ασελγώντας πάνω στο σώμα της ιστορικής αλήθειας.
Ό,τι και να μηχανευθούν πάντως, όση λάσπη κι αν εκτοξεύουν τα σκοτεινά χαλκεία της παραπληροφόρησης, των οποίων τα συμφέροντα θίχτηκαν απ την εξυγιαντική και αναγεννητική του πολιτική στο τιμόνι του εκκλησιαστικού σκάφους, δεν μπορούν να επισκιάσουν, ουδ επ ελάχιστον, τη σεπτή και φωτεινή προσωπικότητά του και το τεράστιο σε έκταση έργο του που όμοιό του δεν έχει σημειωθεί ξανά, και αμφιβάλλουμε αν πρόκειται να σημειωθεί, στην ιστορία της Ελλαδικής Εκκλησίας!
ΕΙΗ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΙΑ!
Λ.Ν.
υ.γ. Θερμά συγχαρητήρια στο ιστολόγιό σας για την προβολή της προσωπικότητας του μακαριστού.
Να έχουμε την ευχή του...
Πρέπει να τονιστεί και η επιστράτευση αγίων επισκόπων που έγινε στη διάρκεια της θητείας του προεξάρχοντος του επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτου!!!
Το όραμα του ήταν μια Ζώσα και Αγία Εκκλησία με σκοπό τη διάδοση του Ευαγγελίου.
Δημοσίευση σχολίου