Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΑΙΩΝΙΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΤΩΝ
ΠΙΣΤΩΝ
Η
εορτή της υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού στα μέσα του Σεπτεμβρίου (με
τον οποίο αρχίζει το εκκλησιαστικό έτος) είναι μία τόνωση και αναπτέρωση του
ενθουσιασμού μας για τον πνευματικό μας αγώνα. Διότι ό Σταυρός του Κυρίου
είναι το σύμβολο της νίκης εναντίον των δυνάμεων του σκότους, το αιώνιο
τρόπαιο του θριάμβου της αληθείας εναντίον του δαιμονικού ψεύδους, το
διαχρονικό σημείο της συντριβής του ορατού και αοράτου κράτους του Σατανά.
Το
τονίζουν θαυμάσια οι ιεροί ύμνοι της εορτής: «Χαίροις, ό ζωηφόρος Σταυρός, της
ευσέβειας το άήττητον τρόπαιον, ή θύρα του Παραδείσου, ό των πιστών
στηριγμός... όπλον ακαταμάχητο ν, δαιμόνων αντίπαλε...» «...ή ώραιότης της
Εκκλησίας... Αγγέλων ή δόξα και των δαιμόνων το τραύμα».
Τα πάντα μέσα στην Εκκλησία μας, κάθε ιερή Ακολουθία,
κάθε ιερό Μυστήριο, τα πάντα αρχίζουν αφού σχηματισθεί το σημείο του Τιμίου
Σταύρου, για να φανεί με τον τρόπο αυτό ότι όλα έλκουν την αρχή τους από τη
σταυρική θυσία του Θεανθρώπου.
Όταν
γινόμαστε χριστιανοί με το ιερό Μυστήριο του Βαπτίσματος και επισημοποιείται
και επισφραγίζεται κατόπιν ή εϊσοδός μας στις τάξεις της Εκκλησίας με το ιερό
Μυστήριο του Χρίσματος, ή επισφράγιση αυτή γίνεται με σταυροειδή χρίση με το
άγιο Μύρο στο μέτωπο μας και σε άλλα σημεία του σώματος μας. Και έτσι ανήκουμε
πλέον στο πνευματικό στράτευμα του πρώτου σταυροφόρου Κυρίου μας Ιησού
Χρίστου.
Ό Τίμιος Σταυρός του
Κυρίου είναι - και πρέπει να είναι - το καύχημα μας. Πολλοί άνθρωποι μέσα
στους αιώνες σταυρώθηκαν, έλεγε χαρακτηριστικά ό άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων,
τίνος όμως από αυτούς ή επίκληση, τίνος ό σταυρός «άπήλασε δαίμονας»; Αυτά
είναι κατορθώματα μόνον του Χρίστου και του Σταύρου του, ό όποιος είναι
«καύχημα καυχημάτων» (PG 33, 472-772).
Ό Τίμιος Σταυρός, έλεγε και ό ιερός Χρυσόστομος, μοιάζει
με λαμπάδα, πού φωτίζει τη σκοτισμένη οικουμένη έχοντας σαν φλόγα στην κεφαλή
της «τον ήλιον της δικαιοσύνης έκλάμποντα», τον σταυρωθέντα Θεάνθρωπο (PG 49,397).
Με τη Χάρη του Τιμίου Σταυρού νίκησαν μέσα στους αιώνες
οι πιστοί όλους τούς πειρασμούς, όλες τις δυσκολίες της ζωής, τις θλίψεις, τις
αντιδράσεις και την πολεμική των άπιστων και άθεων και τα τεχνάσματα του
μισοθέου και μισανθρώπου Διαβόλου. Ξεπερνούσαν, όπως έλεγε ό ιερός Δαμασκηνός,
τις τρικυμίες του βίου με το «πηδάλιον του σταυρού» (ΕΠΕ 9, 44).
Οι Βίοι των Άγιων μας, και των παλαιών και των νεωτέρων
και μάλιστα όσων έμαρτύρησαν κατά τούς διωγμούς της σοβιετικής τυραννίας, το
βεβαιώνουν. 'Άν μπορούσαμε να ρωτήσουμε τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς και τον άγιο
Λουκά τον ιατρό, τον Αρχιεπίσκοπο Κριμαίας, πόση δύναμη ελάμβαναν κατά τις δοκιμασίες
τους από την Χάρη του Τιμίου Σταυρού, θα μας απαντούσαν με συγκίνηση και με
ταπείνωση από τον ουρανό: «Εμοί δέ μή γένοιτο καυχάσθαι εί μή έν τω σταυρώ του
Χριστού» (Γαλ. ς' 14).
Και στην εποχή μας πού ό
σατανάς, καθώς γράφει ή «Άποκάλυψις», με «θυμόν μέγαν» (Άποκ. ιβ' 12)
επιτίθεται εναντίον των πιστών τέκνων της Εκκλησίας με παλαιούς και νέους
τρόπους, για να βλάψει την Εκκλησία, ό Σταυρός είναι - και πρέπει να είναι - το
στήριγμα μας. Όσοι πιστεύουμε στη δύναμη του Εσταυρωμένου μη λησμονούμε ποτέ
αυτό πού μας υπενθυμίζει συχνά ή Εκκλησία μας: «Κύριε, όπλον κατά του Διαβόλου
τον Σταυρόν σου ήμίν δέδωκας- φρίττει γάρ και τρέμει μη φέρων καθοράν αυτού την
δύναμιν...».
Να προτάσσουμε ως άλλο πνευματικό όπλο τον Σταυρό στις
επιθέσεις του Πονηρού, και θα τον αποκρούουμε με τη Χάρη του. Να σφραγίζουμε
την καρδιά μας, έλεγε ό ιερός Χρυσόστομος, με τη σφραγίδα του σταυρού, και θα
την καθαρίζουμε από τα πάθη της (ΕΠΕ 12, 326). Να σφραγίζουμε και το «μέτωπόν»
μας με το σημείο του Σταυρού, πρόσθετε και ό άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, για να
φεύγουν οι δαίμονες και να εξαγιάζονται οι σκέψεις μας (ΒΕΠΕΣ 39, 168). Ανάλογα
έλεγε στις Διδαχές του και ό φλογερός Διδάχος του Γένους μας Εθναπόστολος και
Ισαπόστολος Άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός.
Ή σταυροαναστάσιμη πορεία του Ορθοδόξου Γένους μας δίνει
εντυπωσιακή μαρτυρία για τη χάρη και δύναμη πού χαρίζει ό Τίμιος Σταυρός στη
ζωή των πιστών. Και άν υπάρχουμε σήμερα ως χώρα, έπειτα από τη μακραίωνη τουρκική
σκλαβιά, οφείλεται στο ότι εκείνοι πού άρπαξαν τα όπλα ύψωσαν σημαίες με το σύμβολο
του Σταυρού. Πίστευαν στη χάρη και δύναμη του Σταυρού και γκρέμισαν την
ημισέληνο.
Το θέμα είναι τί κάνουμε
εμείς σήμερα ως πρόσωπα και ως κράτος. Εάν γνωρίζουμε τί σημαίνει το σχήμα του
Σταυρού, με το όποιο σφραγίζουμε το σώμα μας κάνοντας τον σταυρό μας, και
πιστεύουμε στον Εσταυρωμένο αληθινά, μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε πειρασμό.
Κι άν τον Τίμιο Σταυρό δεν τον έχουμε απλώς για στολίδι στη σημαία μας και στο
εθνόσημο μας, αλλά υπολογίζουμε το Ευαγγέλιο του Εσταυρωμένου, τότε και ως
άτομα και ως λαός δεν θα φοβόμαστε κανένα εχθρό, ούτε ορατό, ούτε αόρατο. Θα
μάς σκεπάζει τότε και θα μας ευλογεί ό Τίμιος Σταυρός.
"Ο ΣΩΤΗΡ"15/09/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου