Δείτε και:-Πρωτοπρ. Βασίλειος Γεωργόπουλος, Μορφές προσηλυτιστικών μεθοδεύσεων (1ον)
ΜΟΡΦΑΙ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΩΝ
Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ
(2ον.–Τελευταῖον)
4. Χρησιμοποιώντας τόν ἀνθρώπινο πόνο.
Ἡ χρησιμοποίηση τοῦ ἀνθρώπινου πόνου εἶναι ἕνα ἀκόμη κεφάλαιο ἀπό τίς μεθοδεύσεις, πού συναντᾶμε στίς ἐν λόγῳ ὁμάδες. Ἐνῶ ἐξωτερικά τό ἐνδιαφέρον τους σχετίζεται μέ τή μορφή προσφορᾶς καί ἀνακούφισης τοῦ ἀνθρώπινου πόνου σέ μιά ποικιλία ἐκδηλώσεών του, ἡ προσφορά βοηθείας λειτουργεῖ πολλάκις ὡς μέσον χειραγώγησης,συναισθηματικῆς καί ψυχολογικῆς ἐξάρτησης τοῦ ἀποδέκτη της ἀπό τίς διάφορες ὁμάδες.
Πρέπει ἐν προκειμένῳ νά ἐπισημάνουμε ὅτι ἡ ἐν λόγῳ μεθόδευση βρίσκει ἀπήχηση, γιατί στόν τομέα αὐτό παρουσιάζονται ὑπαρκτά ποιμαντικά κενά ἐξ ἐπόψεως Ὀρθοδόξου. Κενά πού ἐπιτρέπουν τήν εὔκολη διείσδυση στό χῶρο αὐτό τῶν ὁμάδων αὐτῶν. Ἐπισκέψεις συμπαράστασης σέ μιά στιγμή δυσκολίας στή ζωή πονεμένων ἀνθρώπων,ἡ κάλυψη βασικῶν ὑλικῶν ἀναγκῶν, ὅπως τροφῆς καί ἐνδυμάτων, τηλεμηνύματα ἀγάπης καί παρηγοριᾶς, εἶναι μιά πραγματικότητα. Ἰδιαιτέρως τά μηνύματα ἀγάπης, βλέπουμε νά διαφημίζονται στούς τηλεφωνικούς θαλάμους, σέ δημόσιους χώρους, στά νοσοκομεῖα, μέ καταχωρήσεις ἀγγελιῶν σέ ἐφημερίδες, στό διαδίκτυο κ.ἄ.
Ἡ μεθόδευση αὐτή καταγράφεται ταυτοχρόνως καί ἐπιβεβαιώνεται καί στίς διάφορες ὁμολογίες πίστεως μελῶν τους, πού φιλοξενοῦν τά διάφορα αἱρετικά ἔντυπα.
5. Προσηλυτιστικό ἔργο «πόρτα - πόρτα».
Ἡ ἐν λόγῳ πρακτική χρησιμοποιεῖται κατά κόρον ἀπό τούςΜάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ1. Ἡ ἑταιρεία τούς ἔχει πείσει ὅτι αὐτή ἡ μορφή δραστηριοποίησης συνιστᾶ ἀφ᾽ ἑνός μέν μορφή «ἁγνῆς λατρείας » πρός τόν Ἰεχωβᾶ, ἀφʼ ἑτέρου δέ ἀπόδειξη πιστότητάς τους στά κελεύσματα τῆς μόνης ὁρατῆς, θεοκρατικοῦ χαρακτήρα ὀργάνωσης τοῦ Ἰεχωβᾶ πάνω στή γῆ2.
Ταυτοχρόνως ἀποτελεῖ ἀπόδειξη τῆς «πνευματικῆς» προόδου τους καί τοῦ ζήλου τους νά ὑπηρετήσουν τό ὑποτιθέμενο θέλημα τοῦ Ἰεχωβᾶ, θέλημα τό ὁποῖο ταυτίζεται πάντα μέ τίς ἐντολές καί τίς πρακτικές τῆς ἑταιρείας «Σκοπιά»3.
Φυσικά δέν ἀπουσιάζει καί ἀπό αὐτή τήν πρακτική τό στοιχεῖο τῆς ψυχολογικῆς πίεσης μέ τήν καλλιέργεια ἐνοχῶν, καθώς ἡ ἑταιρεία διακηρύττει πρός τούς ὀπαδούς της ὅτι ἡ ὅποια ἀδιαφορία τους γι' αὐτό τό ἔργο τούς καθιστᾶ αὐτομάτως ὑπόλογους ἀπέναντι στόν Ἰεχωβᾶ.
Θά ὁλοκληρώσουμε τήν ἀναφορά στό θέμα μας μέ κάποιες σχετικές ἐπισημάνσεις ἀπό τόν ἱερό Χρυσόστομο. Ὁ Χρυσοστομικός λόγος, ὡς ἁγιοπατερικός λόγος, διακρίθηκε γιά τήν παρρησία του, τόν ρεαλισμό του, τήν σαφήνειά του, τήν δυναμική του γιʼ αὐτό παραμένει καί στό ζήτημα αὐτό διαχρονικά ἐπίκαιρος.Οἱ αἱρετικές μεθοδεύσεις εἶχαν καί τότε καί τώρα ἐντυπωσιακές ἀναλογίες.
Ὁ ἱερός Χρυσόστομος, περιγράφει μέ τό δικό του ρεαλισμό αὐτοῦ τοῦ εἴδους τίς μεθοδεύσεις. Οἱ αἱρετικοί λέγει ὁ ἱερός πατέρας χρησιμοποιοῦν πάντα τήν ἴδια μέθοδο. Ποιά; «Τῇ ἀληθείᾳ ἀεί παρεισάγειν τήν πλάνην≫4 μᾶς ἀπαντᾶ. Καί συνεχίζει: ≪Παρά μέν τήν ἀρχήν συσκιάζουσιν ἑαυτούς, ἐπειδάν δέ πολλήν λάβωσι τήν παρρησίαν καί λόγου τίς αὐτοῖς μεταδῷ τότε τόν ἰόν ἐκχέουσιν»5. Τό προσωπεῖο ὅμως δέν δηλώνει εἰλικρίνεια, ἀλλά δόλο καί μεθόδευση.
Γιά τόν λόγο αὐτό ἐπισημαίνει ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Ὑποκρίνονται πάντα ἵνα ἀπατήσωσιν.Ἐργάται δόλιοι. Ἐργάζωνται μέν γάρ ἀλλ' ἀνασπῶσι τά πεφυτευμένα.Ἐπειδή γάρ ἴσασιν, ὅτι ἑτέρως οὐκ ἄν γένοιτο εὐπαράδεκτοι, τό προσωπεῖον λαβόντες τῆς ἀληθείας, οὕτω τό δράμα τῆς πλάνης ὑποκρίνονται μετασχηματιζόμενοι»6.
Ὁ αἱρετικός πού θά μᾶς σταματήσει στό δρόμο, πού θά μᾶς χτυπήσει τήν πόρτα, πού θά μᾶς προσκαλέσει στίς συγκεντρώσεις τους, θά χρησιμοποιήσει κάθε πρόσφορο μέσο, ἀνάλογα μέ τίς συνθῆκες, γιά νά μᾶς πείσει πόσο λαθεμένες ἀντιλήψεις ἔχουμε, ἐνῶ αὐτός βρῆκε δῆθεν τό σωστό. Ξεχνᾶ ὅμως πάντα κάτι πολύ βασικό.Τό ὑπογραμμίζει ὁ ἁγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς πολύ ρεαλιστικά: «Καί γάρ οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσι, καί οἱ μή τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδέ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας εἰσί(...)μηδέ γάρ προσώποις τόν χριστιανισμόν, ἀλλ' ἀληθείᾳ καί ἀκριβείᾳ πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα»7.Ἡ κάθε αἵρεση ἔχει πάρει διαζύγιο μέ τήν Ἀλήθεια, δηλαδή μέ τό Χριστό.
Ὑποσημειώσεις:
1. Βλ. Λατρέψτε τόνΜόνο Ἀληθινό Θεό, ἔκδ. Μ.τ.Ἰ., 2002, 108- 109, 116-119. Ἐπισημαίνει χαρακτηριστικά καί ὁ Rudiger Hauth, ὅτι: « “ Typisch fur Zeugen Jehovas ist ihrAuftretenin derOffentlichkeit, der sogenannte “ Felddienst”. Dazu gehoren unter anderemdas “Wachttum– Stehen” auf belebten Straβen und Platzen und die “ Mission von Tur zu Tur”». Βλ. R.Hauth, Zeugen Jehovas, στό Berliner Dialog 28( 2005), σ.17.
2.Βλ.ΜπορεῖτενάζεῖτεγιάΠάντα στόν παράδεισο στή Γῆ, ἔκδ. Μ.τ.Ἰ., 1982, σ. 195.
3.Βλ.DieWahrheit, die zu Ewigen Leben fuhrt, 1968, σσ. 185 – 187. Τί διδάσκει πράγματι ἡ Ἁγία Γραφή, ἔκδ. Μ.τ.Ἰ., 2005, σσ. 177 – 178,191.
4.Βλ.Ὑπόμνημα εἰς τό κατάΜατθαῖον,Ὁμιλία 46 ,PG 58, 475.
5. Βλ.Ὅπ.π., PG 58, 476-477.
6. Βλ. Ὑπόμνημα εἰς τήν Β΄Πρός Κορινθίους, Ὁμιλία 24, PG 61, 563- 564.
7. Βλ. Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀναίρεσις γράμματος Ἰγνατίου, 3, ἐκδ.Παν.Χρήστου, τομ 2, σ. 627.
Ορθόδοξος Τύπος, 12/08/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου