Απόστολος: Πράξ. θ' 32 - 42
Ευαγγέλιο: Ιωαν. ε΄ 1 – 15
Τρία θαύματα μας παρουσιάζουν τα σημερινά αναγνώσματα που ακούσαμε. Δύο παραλυτικοί θεραπεύονται, ο ένας από τον Ιησού. Μας το αναφέρει ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Ο άλλος θεραπεύεται από τον απόστολο Πέτρο. Αξιόλογη είναι η ανάσταση της Ταβιθά, από τον Πέτρο, που όπως σημειώνεται στις Πράξεις, «ην πλήρης αγαθών έργων και ελεημοσυνών» , αλλά και πολύ αγαπητή από το πλήθος των πιστών. Πολύ σημαντικά και τα τρία αυτά θαύματα, που μας διέσωσαν οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής. Ενώ φανερώνουν την γνωστή σε μας δύναμη που έχει ο Κύριός μας, να χαρίζει την σωματική και ψυχική υγεία σ’ όσους με πίστη την ζητούν, δείχνουν επιπλέον και την δυνατότητα που έχουν και οι πιστοί να θαυματοποιούν, στο όνομά Του και με την βοήθειά Του. Αυτό όπως που ιδιαίτερα προσέχουμε, στην ευαγγελική περικοπή, είναι ο λόγος που απευθύνει ο Κύριος στον πρώην παραλυτικό: «Ίδε υγιής γέγονας. Μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν σοί τι γένηται»
Η χαρά που ένοιωσε ο παραλυτικός όταν θεραπεύτηκε δεν τον άφησε να σκεφτεί, εκείνη τη στιγμή, και να ευχαριστήσει Αυτόν που του χάρισε την υγεία. Μια ολόκληρη ζωή, καθηλωμένος μπροστά στην κολυμβήθρα, περίμενε αυτό, που είναι πλέον γεγονός. Μόνον όταν τελικά συνειδητοποίησε πως σε μια στιγμή άλλαξε η ζωή του, μετά πολλές αναζητήσεις, βρίσκει τον Ιησού προφανώς για να Τον ευχαριστήσει για τη σωματική του αποκατάσταση. Έκπληκτος, ωστόσο, ακούει τον Κύριο να του λέγει: Βλέπεις, είσαι τώρα υγιής. Και επειδή δεν του χάρισε μόνο τη σωματική υγεία αλλά τον απάλλαξε και από τις αμαρτίες του, συνεχίζει: Πρόσεξε λοιπόν να μην αμαρτάνεις πλέον, για να μην πάθεις κάτι χειρότερο από την αναπηρία που είχες πριν. Συνήθως, αγαπητοί μου αδελφοί, χαρακτηρίζουμε την αμαρτωλή και έκλυτη ζωή, ως ηθική παραλυσία. Και είναι, γιατί δεν αφήνουμε τη συνείδησή μας να αντιδράσει στα λάθη και τις αμαρτίες μας. Θεωρούμε ηθικά και πνευματικά παράλυτο, δηλαδή ανάπηρο, ηθικά ανήμπορο, τον άνθρωπο που είναι έκλυτος στην αμαρτία, την παρανομία, την ανηθικότητα.
Ο Κύριος γνώριζε την προηγούμενη ζωή του παραλυτικού και γι’ αυτό του συνιστά να φροντίσει, από δω και πέρα, να αποφεύγει την αμαρτία. Να αποφεύγει την αμαρτία που μπορεί να τον οδηγήσει σε χειρότερες καταστάσεις. Συνέπειες που ασφαλώς θα επηρεάσουν κυρίως την ψυχή του, που είναι ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει ο άνθρωπος, αλλά και την σωματική του υγεία και αρτιότητα. Την ειρήνη της ψυχής του. Είναι γνωστό και παρατηρημένο από την προσωπική μας πείρα πόσο άσχημα νοιώθουμε όταν κάνουμε κάποιο λάθος, όταν ενοχλήσουμε ή αδικήσουμε κάποιον, όταν παραβούμε τον νόμο του Θεού. Χάνουμε το κέφι μας, ή και τον ύπνο μας. Συμπεριφερόμαστε δύστροπα στους δικούς μας και σε άλλους με τους οποίους έχουμε σχέσεις. Γινόμαστε απρόσεχτοι και κάνουμε λάθη. Δυσκολεύουμε γενικά τη ζωή μας με αποτέλεσμα να διαταράσσεται και η ψυχική μας ηρεμία και η ομαλή αντιμετώπιση των καθημερινών μας προβλημάτων. Είναι βέβαια πρώτα απ’ όλα, καθήκον μας να ακολουθούμε τον νόμο του Θεού στη ζωή μας, αλλά δεν μπορεί να μας αφήνουν αδιάφορους τα γενικότερα επακόλουθα στην ζωή μας.
«Μηκέτι αμάρτανε» θα επαναλάβει ο Κύριος, «ίνα μη χείρόν σοί τι γένηται». Πολλά τα ευεργετήματα που δεχόμαστε συνεχώς στη ζωή μας. Πολλά είναι εκείνα που ούτε τα υπολογίζουμε, θεωρώντας τα δεδομένα. Σκεφτήκαμε ποτέ, να συνέβαινε κάποια στιγμή να μην μπορούμε να αναπνεύσουμε ή να μην υπάρχει αέρας. Να χαθεί το φως του ήλιου, το νερό που πίνουμε. Να σταματήσουν οι διάφορες λειτουργίες του σώματος και της ψυχής μας; Δεδομένα, όλα αυτά. Καθημερινές πραγματικότητες για όλους μας. Φυσικές συνέπειες και φαινόμενα καθορισμένα τα θεωρούμε. Κι όμως Κάποιος τα δημιούργησε, τα επέτρεψε να υπάρχουν, να τα χρησιμοποιούμε ως όργανα ύπαρξης. Αλλά μας δίνει ακόμη η Εκκλησία μας και την δυνατότητα να καθαρίσουμε την ψυχή μας από την αμαρτία, ώστε απελευθερωμένοι από τις συνέπειές της, να απολαμβάνουμε τα δώρα της πρόσκαιρης αλλά ευτυχισμένης επίγειας ζωής. Γιατί ο Θεός θέλει τα δημιουργήματά Του να απολαμβάνουν τα αγαθά της ζωής που μας χάρισε.
Μητρόπολη Πάφου - Δ.Γ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου