Τι πιστεύουν οι Μορμόνοι για την Αγία Γραφή

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΜΟΡΜΟΝΟΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΓΡΑΦΗΝ

Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Οἱ Μορμόνοι ἤ «Ἡ Ἐκκλησία τοῦἸησοῦ Χριστοῦ τῶν Ἁγίων τῶν Τελευταίων Ἡμερῶν» εἶναι μιά παραχριστιανική κίνηση, πού ἱδρύθηκε στίς Η.Π.Α τόν 19ο αἰώνα ἀπό τόν Joseph Smith. Ἡ ἐν λόγω αἱρετική καί παραχριστιανική κίνηση παρουσιάστηκε στήν Ἑλλάδα στα μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ 1970. Στις δημόσιες τοποθετήσεις τους και στά διάφορα ἔντυπά τους ἀναφέρονται καί στήν Ἁγία Γραφή. Ἡ κατανοήση ὅμως καί ἡ προσέγγιση τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀπό τούς Μορμόνους ἔχει τελείως διαφορετικό περιεχόμενο ἀπ' ὅτι στόν Χριστιανισμό.

Γιά τούς Μορμόνους ἡ Ἁγία Γραφή δέν εἶναι πλήρης, ἔχει ὑποστεῖ ἀλλοιώσεις. Ἀπό αὐτή, ἰσχυρίζονται, ἔχουν ἀφαιρεθεῖ «πολλά τμήματα, τά ὁποῖα εἶναι ἁπλά και πάρα πολύ πολύτιμα. Καί ἐπίσης πολλές διαθῆκες τοῦ Κυρίου ἔχουν ἀφαιρέσει 1». Ἐπειδή, κατ΄ αὐτούς, ἡ Ἁγ.Γραφή δέν περιέχει τό εὐαγγέλιο στό σύνολό του, συμπληρώθηκε ἀπό τίς ἀποκαλύψεις τοῦ ἱδρυτῆ τοῦ Μορμονισμοῦ τοῦ Ἰωσήφ Σμίθ.2

Γι΄ αὐτό τό «Βιβλίο τοῦ Μόρμον» ἀποτελεῖ καί αὐτό ἰσόκυρο λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἐπιπλέον ἀναφέρουν ὅτι τό Βιβλίο τοῦ Μόρμον και ὄχι ἡ Ἁγία Γραφή «περιέχει την πληρότητα τοῦ αἰώνιου εὐαγγελίου»3

Παραλείψεις καί μεταφραστικά λάθη, κατά τούς ἰσχυρισμούς τους πάντα, μειώνουν τήν ἀξιοπιστία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Γι΄ αὐτό τό λόγο, στό ἄρθρο 8 τῶν Ἄρθρων τῆς Πίστεως τοῦ Ἰ. Σμίθ, ἰσχυρίζονται, ὅτι ἡ Βίβλος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐφόσον εἶναι σωστά μεταφρασμένη. Ἐπίσης στό Βιβλίο τοῦ Μόρμον χαρακτηρίζονται ὡς «ἀνόητοι» ὅσοι λέγουν ὅτι δέ χρειάζονται ἄλλη Ἁγία Γραφή. Οἱ μορμονικές αὐτές θέσεις εἶναι ξεκάθαρα ἀντιχριστιανικές4 καί προβληματικές στό σύνολό τους. Ὁ Ἀπ. Παῦλος μέ σαφήνεια τονίζει ὅτι ἀκόμη καί ἐάν «ἄγγελος ἐξ΄ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρʼ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ 1, 7– 9).

Εἶναι θέσεις πού ἀντιτίθενται στο πρόσωπο καί τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἀποτελοῦν «ἑτεροδιδασκαλία» (Α´ Τιμ. 1, 3), «διδαχή ξένη»(Ἑβρ. 13, 9). Εἶναι ἀπολύτως ἀντίθετες μέ αὐτά πού «παρέδοσαν ἡμῖν οἱ ἀπ΄ ἀρχῆς αὐτόπται καί ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου» (Λουκ.1, 2) καί «ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος» (Β΄ Πέτρου 1,16). Ἡ χριστιανική πίστη στήν πληρότητά της παραδόθηκε “ἅπαξ”(Ἰούδα, 3) στούς χριστιανούς καθώς ὁ Μεσσίας – Χριστός ἦλθε καί μᾶς τά δίδαξε ὅλα(Ἰωαν. 4, 25–26) ἤ κατά τόν Ἰ. Δαμασκηνό: «Οὐ δυνατόν οὖν τι παρά τά θειωδῶς ὑπό τῶν θείων λογίων τῆς τε Παλαιᾶς και Καινῆς Διαθήκης ἡμῖν ἐκπεφρασμένα ἤτοι εἰρημένα καί πεφανερωμένα εἰπεῖν τι περί Θεοῦ ἤ ὅλως ἐννοῆσαι» (Βλ.Ἔκδοσις Ἀκριβῆς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως 1, 2).

Ἐπιπλέον, εἶναι θέσεις πού ἔ χουν ἕνα σημαντικό ἔλλειμμα ἱστορικῆς τεκμηρίωσης καθώς παραγνωρίζουν, ὅτι, ἤδη ἀπό τά ἀποστολικά χρόνια, ὑπάρχει ἀνύστακτη καί διαρκής φροντίδα τῆς Ἐκκλησίας, ὄχι μόνο νά μή ὑπάρξει ἀλλοίωση ἤ ἀφαίρεση, ἀλλά νά μη ὑπάρχει οὔτε καί διαστρεβλωμένη προσέγγιση ἤ ἑρμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς (Δευτ. 4, 2, Β΄ Πέτρου 3, 16, Ἀποκ. 22, 18 – 19).

Μέ χαρακτηριστική ἀκρίβεια τονίζει σχετικά ὁ Ἁγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: «Τοῦ μέν παρ᾽ ἡμῖν Εὐαγγελίου οὐδέν οὐδέποτε παρ' οὐδενός ἐξεκόπη Χριστιανῶν οὐδέ μεταπεποίηται τό παράπαν. Ἀραί γάρ ἐπί τούτῳ κεῖνται φρικταί καί φρικωδέσταται καί ὁ τολμῶν ἐκκόψαι ἤ μετασκευάσαι τι τοῦ Χριστοῦ μᾶλ - λον αὐτός ἐκκόπτεται» (Βλ. Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἐπιστολή πρός τήν ἑαυτοῦ Ἐκκλησίαν, 25).

Παραβλέπουν ἀκόμη τό μέ πόση εὐθύνη καί ἐπιμέλεια ἡ Ἐκκλησία συγκρότησε τόν Κανόνα τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Καί ἐπιπλέον, παραγνωρίζουν τό τεράστιο ἔργο τῆς κριτικῆς ἔκδοσης τοῦ Κειμένου τῆς Ἁγίας Γραφῆς, γεγονός πού ἀποδεικνύει τό συνεχές καί ἀμείωτο χριστιανικό ἐνδιαφέρον γιά το ἱερό κείμενο καί τήν ἀξιοπιστία του. Νά ὑπενθυμίσουμε ἐν προκειμένῳ καί την ἀντίστοιχη ἐργασία τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας μέ τό τεράστιο ἔργο τῶν Ἑξαπλῶν τοῦ Ὠριγένους, ἀλλά καί τίς κριτικές ἐργασίες τῶν Ἡσύχιου καί Λουκιανοῦ. Καί μέ τίς θέσεις αὐτές τῶν Μορμόνων γιά τήν Ἁγία Γραφή, ὅπως καί μέ ἄλλες πολλές ριζικά ἀντίθετες στό χριστιανισμό σ' ἄλλα θέματα πίστεως, τίθεται τό ἐρώτημα, ἐάν καί σέ πιό βαθμό οἱ Μορμόνοι ἔχουν σχέση ὄντως μέ τον Χριστιανισμό. Πολλοί εἰδικοί ὑποστηρίζουν ἤδη, ὅτι οἱ Μορμόνοι οὐσιαστικά ἀποτελοῦν μία νέα θρησκεία μέ συγκρητιστικά στοιχεῖα. 5

Ὑποσημειώσεις:

1. Βλ. Βιβλίο τοῦ Μόρμον, ΝεφίΑ΄13: 26–29, 40.

2. Βλ. Βιβλίο τοῦ Μόρμον,Νεφί Β΄,29: 3–10. Πρβλ. Joseph Fielding Smith,

Doctrines of Salvation, Vol 3, Salt LakeCity 1958, σσ. 190 –191. Bruce R.

McConkie, Mormon Doctrine, Salt LakeCity 19792, σ. 99.

3. Βλ. Διδαχή καί Διαθῆκες, 27:5.Βλ. καί R. Hauth. Kleiner Sekten – Katechismus, Wuppertal 20047, σσ. 48–49.

4. Βλ. Βιβλίο τοῦ Μόρμον, Νεφί Β΄,29: 6.

5. Βλ. ἀναλυτικά W. Thiede, Die"Heiligen der Letzte Tage" Christen jenseits der Christenhe

Ορθόδοξος Τύπος, 6/05/2011