Στοιχεία για τις θρησκείες μέσα στο μάθημα της Ιστορίας αντί για μάθημα Θρησκευτικών προτείνει η Μαρία Ρεπούση

Η γνωστή για τα «κατορθώματά» της στο μάθημα της Ιστορίας καθηγήτρια Μαρία Ρεπούση μίλησε αυτή τη φορά στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» για το μάθημα των Θρησκευτικών. Δεν θα ασχολούμασταν καθόλου με όσα είπε αν δεν διαβλέπαμε μέσα στα λεγόμενά της την τύχη που επιφυλάσσουν για το θρησκευτικό μάθημα και τους Θεολόγους όσοι τώρα ζητούν τη μετατροπή του σε μάθημα θρησκειολογίας. Μετά από τις γνωστές απόψεις της περί «ορθόδοξης προπαγάνδας» που γίνεται μέσω του μαθήματος των Θρησκευτικών σήμερα, η Μαρία Ρεπούση αποφαίνεται ότι πράγματι «θα πρέπει τα παιδιά που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία να γνωρίζουν τις διάφορες θρησκείες που υπάρχουν στον κόσμο και το ρόλο που έχουν παίξει». Η παροχή μιας τέτοιας γνώσης όμως, σύμφωνα με τη Ρεπούση, δεν απαιτεί την ύπαρξη ούτε καν ενός θρησκειολογικού μαθήματος αλλά μπορεί να δοθεί στους μαθητές ως «στοιχείο του μαθήματος της Ιστορίας και του μαθήματος της Αγωγής του Πολίτη»!...

Όσοι λοιπόν, Θεολόγοι και μη, προτείνουν ένα μάθημα «ανοιχτό» με εκτενέστερη αναφορά σε όλες τις θρησκείες, κατ’ ουσίαν θρησκειολογικό, που θα αντικαταστήσει το ορθόδοξο χριστιανικό μάθημα Θρησκευτικών, ας ετοιμάζονται να παραχωρήσουν τη θέση τους στους Ιστορικούς και τους Φιλολόγους. Η λογική της Μαρίας Ρεπούση και των ομοφρόνων της είναι σαφής. Η μετατροπή του χριστιανικού μαθήματος σε θρησκειολογικό θα οδηγήσει σύντομα σε αντικατάσταση των Θεολόγων από Φιλολόγους και Ιστορικούς. Πρώτος στόχος η εκδίωξη του ορθόδοξου χριστιανικού μαθήματος από τα σχολεία και η αντικατάστασή του από θρησκειολογικό. Δεύτερος στόχος η εκδίωξη των Θεολόγων (μετά από τους πνευματικούς ιερείς) από τα σχολεία και η αντικατάστασή τους από Φιλολόγους. Τελικά το «άνοιγμα» του μαθήματος προς τις άλλες θρησκείες αντί να εξασφαλίζει την υποχρεωτικότητά του μάλλον σηματοδοτεί το άνοιγμα της πύλης εξόδου των Θεολόγων από τα σχολεία.

Παραθέτουμε πιο κάτω τα όσα είπε στον Αθήνα 9.84 η Μαρία Ρεπούση:

Η καθηγήτρια ιστορίας, Μαρία Ρεπούση μίλησε την Τετάρτη στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τη Νόνη Καραγιάννη. Μεταξύ άλλων, είπε:

«Κάθε φορά, που -κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα- επιχειρείται μια μεταρρύθμιση στα αναλυτικά προγράμματα και στη θέση των μαθημάτων, έχουμε μια σταθερή αντίδραση των θρησκευτικών κύκλων, ώστε να παραμείνουν τα Θρησκευτικά και υποχρεωτικό μάθημα και να παραμείνει η δομή του μαθήματος ως έχει».

Δημοσιογράφος: Ο αντίλογος είναι, γιατί δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικό;

Μ. Ρεπούση: «Θα περάσουμε και στον αντίλογο. Σε ό,τι αφορά τη μορφή του μαθήματος, το μάθημα των Θρησκευτικών στην ελληνική εκπαίδευση είναι ένα μάθημα ορθόδοξης προπαγάνδας -θα μου επιτρέψετε να πω- και δεν είναι ένα μάθημα, γενικώς, για τις θρησκείες και τον πολιτισμό και τα θρησκευτικά αισθήματα του κόσμου. Όταν, λοιπόν, έχουν εκκοσμικευμένα εκπαιδευτικά συστήματα, δεν μπορεί να είναι ένα μάθημα υποχρεωτικό, το οποίο έχει να κάνει με την ελεύθερη επιλογή τού κάθε πολίτη, στην επιλογή ενός θρησκεύματος... Έχουμε Έλληνες πολίτες που δεν είναι ορθόδοξοι, που είναι καθολικοί. Ή μήπως δεν έχουμε; Έχουμε Έλληνες πολίτες αυτή τη στιγμή και ανοίγουμε την κοινωνία μας σε ανθρώπους που έρχονται από άλλους πολιτισμούς, που θέλουμε να γίνουν Έλληνες πολίτες, που θέλουμε να αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα και που έχουν άλλες θρησκείες. Εάν θεωρήσουμε, ότι η ταυτότητα του Έλληνα πολίτη ταυτίζεται με το συγκεκριμένο θρήσκευμα, έχουμε κάνει λάθος και έχουμε εξαιρέσει από αυτή την ταυτότητα Έλληνες πολίτες, με όλα τα δικαιώματα, έτσι όπως πρέπει να είναι».

Και συνέχισε: «Το ζητούμενο, για εμάς, δεν είναι να κάνουμε τους ορθόδοξους μαθητές το ίδιο φανατικούς, όπως για παράδειγμα μπορεί να είναι κάποια παιδιά που είναι στην πατρίδα μας και είναι μουσουλμάνοι. Το ζήτημα της εκκοσμίκευσης και του φονταμενταλισμού, θα πρέπει να το δούμε σε μια συσχέτιση. Δηλαδή, το φάρμακο στο φονταμενταλισμό -που είναι πολύ σημαντικό πρόβλημα στις κοινωνίες και στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι, με το άνοιγμα των συνόρων, ζουν μέσα στη μεγάλη μας πατρίδα που είναι η Ευρώπη-, είναι η εκκοσμίκευση της εκπαίδευσης».

Και πρόσθεσε: «Δεν αμφισβητώ, ότι θα πρέπει τα παιδιά που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία να γνωρίζουν τις διάφορες θρησκείες που υπάρχουν στον κόσμο και το ρόλο που έχουν παίξει. Το ερώτημά μου γι' αυτό, είναι, γιατί θα πρέπει να έχουμε χωριστό μάθημα, το οποίο μάλιστα θα είναι ένα επιλεγόμενο μάθημα και για κάποιους άλλους θα είναι υποχρεωτικό, γιατί πρέπει να έχουμε ένα τέτοιο μάθημα και αυτά τα στοιχεία της γνωριμίας των παιδιών με τις θρησκείες -που είναι πολύ σημαντικό-, δεν θα μπορούσε να είναι στοιχείο του μαθήματος της Ιστορίας και του μαθήματος της Αγωγής του Πολίτη;».

Θρησκευτικά