ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Ίωάν. α' 1-17
Η ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
«Και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού»
«Αναστάσεως ήμερα» ή σημερινή. Ήμερα λαμπρή και πανευφρόσυνη. Σκιρτούν οι καρδιές από χαρά, λάμπουν τα πρόσωπα και ό αναστάσιμος χαιρετισμός δονεί τούς αιθέρες: «Χριστός ανέστη - Αληθώς ανέστη»!
Το αδιαμφισβήτητο γεγονός της Αναστάσεως αποκάλυψε τη δόξα της θεότητος του Κυρίου με τον πλέον μοναδικό τρόπο. Γι' αυτό και στο ευαγγελικό ανάγνωσμα το όποιο άναγινώσκεται τη νύχτα του Πάσχα, ακούμε τον άγιο ευαγγελιστή Ιωάννη να ομολογεί εκ μέρους όλων των μαθητών του Χριστού: «Και έθεασάμεθα τήν δόξαν αυτού». Είδαμε και απολαύσαμε με τα ίδια μας τα μάτια την εξαιρετική σε λαμπρότητα και μεγαλείο θεοπρεπή δόξα του Κυρίου.
Άς δούμε λοιπόν πώς φανερώθηκε αυτή ή θεϊκή δόξα στους μαθητές του Κυρίου και πώς μπορούμε κι εμείς να τη γνωρίσουμε.
1.Η ΘΕΙΚΗ ΔΟΞΑ
Είναι αλήθεια ότι ό Κύριος Ιησούς Χριστός, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ήλθε στη γη και «έσκήνωσεν έν ήμίν» κάτω από τις πλέον ταπεινές συνθήκες. Γεννήθηκε ταπεινά σε μια φάτνη, μεγάλωσε μέσα στην αφάνεια και όταν άρχισε τη δημόσια δράση του περιόδευε τις πόλεις και τα χωριά συναναστρεφόμενος απλούς και αγράμματους ανθρώπους. Όμως οι μαθητές πού ήταν μαζί του και όσοι Τον ακολουθούσαν, είδαν σε πολλές περιπτώσεις να φανερώνεται ή θεϊκή του δόξα. Πρώτον με τη διδασκαλία του, ή οποία ήταν μοναδική και αξεπέραστη και έκανε τα πλήθη να κρέμονται από τα χείλη του. Ό Κύριος δίδασκε «ώς έξουσίαν έχων, και ούχ ως οι γραμματείς» (Ματθ. ζ' 29), και όλοι ομολογούσαν ότι ουδέποτε μίλησε κάποιος άνθρωπος όπως Εκείνος (Ίω. ζ 46). Έπειτα με τα αναρίθμητα θαύματα του, τα όποια προκαλούσαν κατάπληξη ακόμη και στους εχθρούς του, ενώ αποτελούσαν αφορμή ώστε τα πλήθη να δοξάζουν τον Θεό. Και ακόμη οι μαθητές είδαν τη δόξα του Κυρίου καθώς παρατηρούσαν την αγία και κατά πάντα αναμάρτητη ζωή του, ώστε κανείς ποτέ να μην μπορεί να Τον ελέγξει για κάποιο ελάχιστο παράπτωμα.
Πολύ περισσότερο όμως ή εκ νεκρών Ανάσταση του Χριστού, την οποία με χαρά πανηγυρίζουμε, αυτή τη θεία δόξα μαρτυρεί και διακηρύττει. Ό Κύριος, ό Όποιος σταυρώθηκε και πέθανε και ετάφη, αναστήθηκε αύτεξουσίως ως παντοδύναμος Θεός. Με την λαμπροφόρο Ανάσταση του εξουδετέρωσε την αμαρτία, νίκησε τον θάνατο και κατήργησε το κράτος του διαβόλου. Απέδειξε ότι Αυτός είναι ό Κύριος της ζωής και του θανάτου, ό αληθινός Θεός και Σωτήρας του κόσμου. Γι’ αυτό και ή Εκκλησία ψάλλει πανηγυρικά: «Φωτίζου, φωτίζου, ή νέα Ιερουσαλήμ ή γάρ δόξα Κυρίου επί σε ανέτειλε». Ανέτειλε ή δόξα του Κυρίου για να χαρίσει σε όλους τούς πιστούς ελπίδα και φως!
«ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΑΣΑΜΕΝΟΙ»
Αλήθεια πόσο συγκλονίζεται ή δική μας ψυχή από το μοναδικό γεγονός της Αναστάσεως; Μπορούμε άραγε κι εμείς μαζί με τούς αγίους Αποστόλους να ομολογήσουμε ότι «έθεασάμεθα την δόξαν αυτού»; Γράφει ό άγιος Συμεών ό νέος Θεολόγος: «Στην Ανάσταση του Χριστού πιστεύουν μεν οι περισσότεροι άνθρωποι, ελάχιστοι όμως την βλέπουν καθαρά. Και όσοι βέβαια δεν τη δουν, δεν μπορούν και να προσκυνήσουν τον Χριστό Ιησού ως άγιο και Κύριο... Ή προσευχή όμως πού κάθε μέρα αυτήν την περίοδο φέρουμε στο στόμα μας δεν λέει "Άνάστασιν Χριστού πιστεύσαντες", αλλά "Άνάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Άγιον Κύριον Ιησούν τον μόνον άναμάρτητον"... Μήπως ή ιερά ευχή θέλει να λέμε ψέματα; Κάθε άλλο! Μας παρακινεί να λέμε την αλήθεια, ότι δηλαδή μέσα στον καθένα από εμάς τούς πιστούς πραγματοποιείται ή ανάσταση του Χριστού... ό ίδιος ό Δεσπότης Χριστός ανίσταται μέσα μας λαμπροφόρος, ακτινοβολώντας το εκτυφλωτικό φώς της αφθαρσίας και της θεότητος» (Κατήχησις IP, Περί της του Χριστού Αναστάσεως, ΕΠΕ Φιλοκαλία 19Δ, 112).
Συνεπώς όλοι οι πιστοί καλούμαστε να ζήσουμε την Ανάσταση του Κυρίου ως προσωπική εμπειρία και βίωμα. Λυτρωμένοι από τη δουλεία των παθών και της αμαρτίας να ακολουθήσουμε μία καινή και αναστημένη ζωή. Μία ζωή στην οποία θα βασιλεύει ό άναστάς Κύριος. Εκείνος πού μας ενισχύει στον πνευματικό αγώνα, μας ανορθώνει από κάθε πτώση και καθώς κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα του μας χαρίζει την άφεση των αμαρτιών και την ελπίδα της αιώνιας ζωής κοντά του. Τότε πραγματικά ή ζωή μας θα είναι φανέρωση της δόξης του άναστάντος Κυρίου. Διότι όπως γράφει και ό άγιος Νικόδημος ό Αγιορείτης: «Όσα Αυτός προνόμια και αξιώματα έλαβε διά της Αναστάσεως Του, όλα ταύτα γίνονται και ιδικά σου διά της προς αυτόν πίστεως και θερμής αγάπης... ή ιδική Του χαρά είναι και χαρά ιδική σου- ή ιδική Του δόξα είναι και δόξα ιδική σου, και ή ιδική Του νίκη είναι και νίκη ιδική σου» (Πνευματικά Γυμνάσματα, Μελέτη ΛΒ').
Είθε ό άναστάς Κύριος να μας αξιώσει να γνωρίσουμε τη δύναμη και τη δόξα του, ώστε γεμάτοι χαρά και ευγνωμοσύνη να ομολογήσουμε κι εμείς μαζί με τούς άγιους Αποστόλους ότι «έθεασάμεθα την δόξαν αυτού», και τίποτε καλύτερο δεν προσδοκούμε παρά να απολαύσουμε εναργέστερα τη δόξα αύτη στην αιώνια Βασιλεία του.
«ΣΩΤΗΡ»15/04/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου