ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Τα πορίσματα της Διημερίδας της ΠΕΘ
(12 και 13 Μαρτίου 2011).
Ένα κείμενο καταπέλτης κατά του ψεύδους και του αντιχριστιανικού μένους από την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΝΩΣΙΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ
Χαλκοκονδύλη 37-104 32 ΑΘΗΝΑ
Τηλ. 21052 24 180
FΑΧ 21052 24 420
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Διημερίδα της ΠΕΘ 12 και 13 Μαρτίου 2011
Θέμα: Η Κυριακή της Ορθοδοξίας.- Απάντηση στη σύγχρονη αποστασία του ανθρώπου
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων με αφορμή τον ετήσιο εορτασμό της Κυριακής της Ορθοδοξίας διοργάνωσε Διημερίδα την 12ην Μαρτίου 2011 στην μεγάλη αίθουσα της Εταιρίας των Φίλων του Λαού με κεντρικό θέμα: Κυριακή της Ορθοδοξίας-Απάντηση στη σύγχρονη αποστασία του ανθρώπου. Την 13η Μαρτίου ε.ε η Διημερίδα συνεχίστηκε στην Εκκλησιαστική Ριζάρειο Σχολή στο Χαλάνδρι με θεία Λειτουργία και εόρτια Ομιλία.
Την Διημερίδα παρακολούθησαν, εκπρόσωπος του Αγίου Όρους, κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, εκπρόσωποι των Θεολογικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης, φορείς και εκπρόσωποι Θεολογικών και θρησκευτικών Συλλόγων Πανεπιστημιακοί Καθηγητές άλλων Σχολών και πλήθος φίλων και συνεργατών της ΠΕΘ.
Η εορτή της Ορθοδοξίας καθιερώθηκε το 843 μ.Χ -υστέρα από ένα και πλέον αιώνα εικονομαχικής κρίσεως- βάσει των αποφάσεων της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου (787 μ.Χ), και με σύμφωνη γνώμη Εκκλησίας και Πολιτείας «ως ετήσιος ευχαριστία», για το Θρίαμβο της Ορθοδοξίας-για την καταδίκη του ψεύδους «πασών των αιρέσεων», και την ανάδειξη της εν Χριστώ Αληθείας. Ταυτόχρονα καθιερώθηκε η αρχή της συναλληλίας των διακριτών εξουσιών στις σχέσεις της Εκκλησίας και Πολιτείας.
Με το πνεύμα και τις αρχές της Κυριακής της Ορθοδοξίας το Γένος των Ελλήνων-Ρωμιών πορεύθηκε από το 843 μέχρι σήμερον. Με αυτό το πνεύμα και την ενότητα Πίστεως και Ιστορίας εκχριστιάνισε αλλοεθνείς-Ρώσους, Βαλκανικούς λαούς κ.α, άντεξε την Οσμανική κατάκτηση τετρακοσίων και πλέον ετών, και με το ίδιο πνεύμα απετίναξε το ζυγό της δουλείας και εδημιούργησε το νεοελληνικό Κράτος(1821-1830 μέχρι σήμερον).
Σήμερον, ως μη ώφειλε, φαίνεται ότι και πάλι το ψευδός δειλά-δειλά, πλην όμως μεθοδικά, επανέρχεται και η Αλήθεια «απελήλαται» από πολλές εκδηλώσεις της ζωής του εθνικού και θρησκευτικού μας βίου. Η ίδια η Πολιτεία -έτσι διαφαίνεται-επιδιώκει την διάρρηξη, τύποις και ουσία, των αιωνίων και ιερών δεσμών της με τη συνομολογημένη κοινή πορεία. Αρέσκεται, ίσως, περισσότερο στη μεταστοιχείωση μιας άθεης κοινωνίας, ενός άθεου και πολυπολιτισμικού κράτους στο όνομα του νεοσυγχρονισμού. Αρέσκεται ίσως, σε μια σχεδόν στερημένη διαχρονικών αξιών κοινωνία με την απομείωση του ιστορικού και Θρησκευτικού παρελθόντος.
Συγκεκριμένα: η Πολιτεία εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει στην πράξη τον αποχριστιανισμό της ελληνικής κοινωνίας και της ζωής των ελλήνων Ορθοδόξων χριστιανών. Άλλοτε θεσμοθετεί την διαρπαγή της εκκλησιαστικής περιουσίας, άλλοτε -επί Όθωνος-, κατεδαφίζονται ιεροί ναοί και κλείνουν ιερές Μονές με ανίερες προφάσεις, άλλοτε επιδιώκεται η διακωμώδηση και καθαίρεση των ιερών συμβόλων και σεβασμάτων, του Τιμίου Σταυρού, των ιερών εικόνων κ.α, άλλοτε καταργεί δια νόμου την προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στα Δελτία Ταυτότητος, άλλοτε επιδιώκει θεσμοθέτηση γάμων ομοφυλοφίλων, άλλοτε καταργεί την προαιρετική εξομολόγηση των μαθητών στα Σχολεία, και συνεχώς και αδιαλείπτως από το 1960-61 μέχρι σήμερον σε κάθε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στοχεύει στο να αλλοιώνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το Μάθημα των Θρησκευτικών, και με απώτερο σκοπό τη διάλυση των διακριτών σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας. Ακόμη και ο γνωστός εναρμόνιος ήχος της καμπάνας ενοχλεί.
Καθίσταται φανερό ότι η Πολιτεία νομοθετεί θεσμούς ανεκέφαλους και αντιχριστιανικούς, και αντίθετα προς την αρχή της πλειοψηφίας! Τα αντισυνταγματικώς και αρνητικά προτεινόμενα από το Υπουργείο Παιδείας και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για τον χαρακτήρα και την υποχρεωτικότητα του Μαθήματος των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, καθώς και για άλλα θέματα ζωτικής σημασίας στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας βεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Το αντιχριστιανικό-αντορθόδοξο και ανθελληνικό πνεύμα της Πολιτείας αποτυπώνεται απροκάλυπτα στα Σχολικά βιβλία: Ιστορίας, Αρχαίων και Νέων Ελληνικών με κείμενα πού ακυρώνουν το σκοπό της παιδείας, με ιστορικές αναφορές και ιδεολογήματα, πού δεν συνάδουν με το ήθος της Παιδείας και την ιστορική αλήθεια, αυτέ με τις ελληνορθόδοξες αρχές του πολιτισμού μας.
Όσον αφορά στα βιβλία των Θρησκευτικών επισημαίνεται ότι παρά την κατ' επίφαση επιστημοσύνη και την ικανοποιητική εκδοτική καλαισθησία, παρατηρείται αναντίρρητα ότι βρίθουν ποικίλων λαθών: ιστορικών ανακριβειών, θεολογικών και δογματικών σφαλμάτων, παραλείψεων ουσιωδών και προβολής επουσιωδών θεμάτων, και αντιπαιδαγωγικών και πρακτικών σφαλμάτων. Επί πλέον από τα βιβλία των Θρησκευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Απουσιάζει παντελώς το θαυμάσιο Εορτολόγιο της Εκκλησίας μας.
Τούτων ούτως εχόντων: καλείται η Πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να εποπτεύσει ακριβέστερα τα Σχολικά Βιβλία και τα Αναλυτικά Προγράμματα, να αποκλείσει τα οποία ιδεολογήματα και παρακμιακά στοιχεία, άκρως αντιπαιδαγωγικά, και να εμπνεύσει ορθή εθνική, κοινωνική και Ορθόδοξη χριστιανική παιδεία με γνώση και ήθος και επαγγελματική προετοιμασία και προοπτική.
Όσον άφορα το Μάθημα των Θρησκευτικών η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων επισημαίνει κατηγορηματικά τα έξης:
α) Ο χαρακτήρας και η υποχρεωτικότητα του ΜτΘ για τους Ορθοδόξους χριστιανούς μαθητές είναι αναμφισβήτητα κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα, τους σχετικούς Νόμους της Πολιτείας και τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Γνώσεως. Ο δε δογματικός χαρακτήρας του περιεχομένου προβλέπεται στον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας, Νόμος 590/77 ότι τον έλεγχο της δογματικής ακριβείας στα σχολικά βιβλία ασκεί η Εκκλησία της Ελλάδος.
Τονίζεται ότι οι υποστηρίζοντες περί του ΜτΘ τις «μοντέρνες»! απόψεις δεν αιτιολογούν τις τοιούτες απόψεις τους ούτε επιστημονικώς ούτε άλλως πως. Μάλιστα επισημαίνεται ότι χρησιμοποιούν επιχειρήματα απροκαλύπτως απατηλά, όπως ότι δήθεν οι ως άνω απόψεις τους αποτελούν εφαρμογή αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει. Επίσης χρησιμοποιούν το ψευδός ότι εις τα λοιπά Ευρωπαϊκά Κράτη δεν διδάσκεται το Μάθημα των Θρησκευτικών και ότι διδάσκεται ως Γενική Θρησκειολογία!
β) Οι θεολόγοι εκπαιδευτικοί-κληρικοί και λαϊκοί, ως συνειδητά μέλη της Εκκλησίας και κήρυκες του θείου λόγου της εν Χριστώ θείας Αποκαλύψεως δεν είναι δυνατόν να γίνουν επίορκοι και αντί του Ορθοδόξου Χριστιανικού Μαθήματος, όπως αυτό τουλάχιστον διδάσκεται από της ιδρύσεως του νεοελληνικού Κράτους μέχρι σήμερον, να προτείνουν αλλαγή του χαρακτήρα του σε θρησκειολογικό, πολιτιστικό, γνωστικό κλπ.
γ) Τυχόν αποκλίσεις από τον παραδοσιακό χαρακτήρα του ΜτΘ, από το δόγμα και την υπερφυή λατρεία οδηγούν αφέκτως στην αποβολή του από το σχολικό πρόγραμμα, και κατ' επέκταση στη συρρίκνωση των Θεολογικών Σχολών. Και τη θέση πού έχει το ΜτΘ στην νεολαία μας και στη κοινωνία γενικώτερα θα καταλάβει αναμφισβήτητα η σαηντελογία, η μυθοπλασία, και η μαύρη και λευκή μαγεία.
Άλλωστε η πολυπολιτισμικότητα είναι ένα αποτυχημένο πρότυπο και ήδη απορρίπτεται από τα Ευρωπαϊκά Κράτη. Σκοπός της Παιδείας πρέπει να είναι η καλλιέργεια της Εθνικής ταυτότητος των ελληνοπαίδων, της Ορθοδόξου χριστιανικής συνειδήσεως, καθώς και η ένταξη των μεταναστών στη Ελληνική, Ιστορία και κοινωνία.
Είναι γνωστό ότι στις πρώην Κομμουνιστικές χώρες, μετά από δεκαετίες αθεϊστικών κηρυγμάτων επανέρχονται τα Ορθόδοξα θρησκευτικά. Εμείς τώρα θα αποφασίσουμε να τα καταργήσουμε;
δ) Επειδή με τους παραδοσιακούς πολεμίους του ΜτΘ αυτή τη φορά συμπορεύονται, όλως περιέργως και ακατανοήτως, κάποιοι ιερωμένοι και μικροομάδες λαϊκών θεολόγων, και κάποιοι επιστήμονες με την πρόταση τους περί θρησκειολογικού, πολυπολιτισμικού, γνωστικού μαθήματος «για όλα τα παιδιά» επιβάλλεται επειγόντως η Εκκλησία να λάβει την πρωτοβουλία αφ΄ ενός να ενημερώσει ορθώς το Υπουργείο Παιδείας περί του πρακτέου, και ίσως, κατά την Κυριακή ρήση: «απόδοτε τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» (Μάρκ. 12, 17|), και άφ' ετέρου να καλέσει τον θεολογικό κόσμο εις ενότητα Πίστεως, ώστε κατά την πνευματική κρίση και αποστασία της εποχής μας από την εν Χριστώ Αλήθεια, να διατρανώσουμε και πάλι το μήνυμα της Κυριακής της Ορθοδοξίας... «αύτη η πίστις την οικουμένην εστήριξεν».
Σημείωση: Ενημερώνονται οι αναγνώστες της Στήλης της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων, όσοι δεν παρακολούθησαν την Διημερίδα ότι Εισηγητές ήσαν:
1)ο π. Γεώργιος Μεταλληνός με θέμα: «Παλαιά και νέα Εικονομαχία-Παραλληλία προς ανάνηψη».
2)ο κ. Ιωάννης Κογκούλης με θέμα: «Η ωφέλιμη Παιδεία και το Ελληνικό-Σχολείο».
3)η κ. Μαρία Μαντούβαλου με θέμα: «Η σχέση της Παιδαγωγίας των φιλολογικών μαθημάτων και του Ορθοδόξου Χριστιανικού μαθήματος».
4)ο κ. Κωνσταντίνος Χολέβας με θέμα: «Η Χριστιανική Παιδεία και ο μύθος της πολυπολιτισμικότητος».
5)ο κ. Γεώργιος Κρίππας με θέμα: «Η θεσμική κατοχύρωση του θρησκευτικού μαθήματος στην Εκπαίδευση».
6)ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Παπαθανασίου με θέμα: Το εορτολόγιο της Εκκλησίας και η θεολογική ορολογία της Ορθοδόξου πίστεως ως βασικοί παράγοντες της θρησκευτικής αγωγής.
Όλες οι εισηγήσεις θα δημοσιευθούν στο Περιοδικό Κοινωνία και σε συνέχειες στη Στήλη της ΠΕΘ στον «Ορθόδοξο Τύπο».
Ο Πρόεδρος
Μάρκος Ορφανός
Ομότ. Καθηγητής Πανεπιστημίου
Ο Γεν. Γραμματεύς
Ηλίας Δ. Μπάκος
Δρ Θεολόγος-Φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου