Από 1 έως 3 Μαρτίου 2010 στην Ancona της Ιταλίας πραγματοποιήθηκε συνάντηση των αντιπροσώπων των διαφόρων Παπικών Επισκοπών που ασχολούνται με τον Οικουμενισμό.
Η εκδήλωση τελούσε υπό την αιγίδα της Συνόδου της Παπικής Ιεραρχίας της Ιταλίας και είχε ως θέμα: «Η Ορθοδοξία στην Ιταλία, νέες ποιμαντικές προκλήσεις, καινούργιες πνευματικές αναζητήσεις».
Στη συνάντηση ειπώθηκε πως για πρώτη φορά μετά από αιώνες, τα σύνορα της Ορθοδοξίας μεταφέρονται προς τη Δύση και κύρια προς την Ιταλία. Αυτή τη στιγμή περισσότεροι από ενάμισι εκατομμύριο ορθόδοξοι ζουν μόνιμα στην Ιταλία, εκ των οποίων ο συντριπτικός αριθμός των 900.000 είναι Ρουμανικής εθνικότητας.
Ο υπεύθυνος για τους Ρουμάνους στην Ιταλία Σεβ/τατος Μητροπολίτης Σιλουάν, έλαβε το λόγο και αποκάλυψε πως περισσότερα από 200.000 μικρά παιδιά ρουμάνων φοιτούν στα ιταλικά σχολεία και πολλά από αυτά σε Ρωμαιοκαθολικά σχολεία.
Όπως αναφέρθηκε ο Οικουμενισμός για την Παπική Ιεραρχία της Ιταλίας είναι πρωτεύον ζήτημα και απασχολεί καθημερινά όλους εκείνους τους ιερείς που ασχολούνται με το θέμα
Σκοπός της συνάντησης ήταν σύμφωνα με τα λόγια του Καρδιναλίου Dionisio Tettamanzi, αρχιεπισκόπου του Μιλάνο, να γνωρίσουν καλύτερα την Ορθοδοξία και τους ορθοδόξους.
Ο Καρδινάλιος Dionisio Tettamanzi μεταξύ άλλων είπε:
«Οι τοπικές μας εκκλησίες οφείλουν πρώτ’ απ’ όλα να βοηθήσουν άμεσα τις ορθόδοξες κοινότητες και να βρουν γι’ αυτές κατάλληλους χώρους τόσο για να τελούν τις Λειτουργίες τους, όσο και για την χριστιανική επιμόρφωση των πιστών τους. Πράγματι αν και δεν βρισκόμαστε σε πλήρη κοινωνία με αυτά μας τα αδέλφια και δεν τελούμε ακόμα μαζί τη Θεία Ευχαριστία, η αγάπη μάς υποχρεώνει να βοηθούμε εκείνους τους αδελφούς και τις αδελφές που έχουν ανάγκη να διατηρήσουν και να θρέψουν την πίστη τους και να τελέσουν τη λατρεία τους σύμφωνα με τις πνευματικές και λειτουργικές τους παραδόσεις. Ωστόσο απαραβίαστη προϋπόθεση είναι να αποφύγουμε με κάθε επιμέλεια κάθε μορφή προσέγγισης που θα χαρακτηριστεί καχύποπτα ως προσηλυτισμός, και οποιαδήποτε άλλη κίνηση που θα μπορούσε να προκαλέσει την παραμικρή υπόνοια. Πρέπει να θεωρούμε αυτά τα αδέλφια που ζουν στην Ιταλία μάλλον ως μια ευκαιρία που μας δίνει η Θεία Πρόνοια για να εμπλουτίσουμε την πνευματική και λειτουργική μας ζωή».
Την Τετάρτη 3 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε συλλείτουργο στον Ρωμαιοκαθολικό Καθεδρικό Ναό της Ανκόνα και στο οποίο έλαβαν μέρος ο επιχώριος Επίσκοπος Eduardo Menichelli, άλλοι Επίσκοποι και μεγάλος αριθμός ιερέων που ασχολούνται κυρίως με τις οικουμενικές σχέσεις και το διάλογο.
Τα θέματα της συνάντησης, αναπτύχθηκαν από τους πιο γνωστούς ειδικούς της Ιταλίας σε θέματα Ορθοδοξίας (Roccucci, Lieggi, Morini, Valentini, Alzati…).
Στο τέλος παρουσιάστηκε και μοιράστηκε σε όλους τους συμμετέχοντες ένα εγχειρίδιο για την ποιμαντική των καθολικών ενοριών στην Ιταλία απέναντι στους Ορθοδόξους.
Σ’ αυτό το εγχειρίδιο που επιμελήθηκε με πρωτοβουλία της η ίδια η Σύνοδος των Παπικών Επισκόπων, παρουσιάζεται ποιοι είναι οι ορθόδοξοι, τι πρεσβεύουν, ποιες οι διαφορές και κυρίως η αμοιβαία αποδοχή στην εγκυρότητα των ιερών μυστηρίων.
Στη συνάντηση αυτή είχε προσκληθεί κι έλαβε μέρος και ο Ρωμαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας Ιωάννης Σπιτέρης, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Διάλογος Καθολικών και Ορθοδόξων: σημεία επαφής και διαφοροποίησης».
Μπανάνες
-
*Οι δημοπρασίες έργων ‘τέχνης’ και άλλων παραδόξων αντικειμένων μας έχουν
δώσει κατά καιρούς τροφή για σχολιασμό και περίσκεψη σχετικά με το
αισθητικό γο...
Πριν από 10 ώρες
1 σχόλιο:
"και κυρίως η αμοιβαία αποδοχή στην εγκυρότητα των ιερών μυστηρίων." Όπως παρατηρείτε πίσω από την δήθεν φροντίδα και την στοργή των παπικών βρίσκεται και ένας σημαντικός στόχος, η αμοιβαία αποδοχή στην εγκυρότητα των ιερών μυστηρίων. Ακόμα και σήμερα που μιλάμε για "αδελφικούς διαλόγους", "αγάπες" και άλλα τέτοια ελαφρά, ανιαρά και ανίερα η Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία ΔΕΝ αναγνωρίζει κανένα μυστήριο της παπικής "εκκλησίας". Οι παπικοί διαθέτουν μεγάλη υπομονή, επιμονή και σταθερότητα τόσο στους τελικούς όσο και στους ενδιάμεσους στόχους. Εάν κάποια στιγμή πετύχουν (το έχουν πετύχει ντε γιούρε, περιμένουν και το ντε φάκτο) την αναγνώριση των μυστηρίων τους από την Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία, τότε ο δρόμος προς το κοινό ποτήριο έχει ανοίξει διάπλατα. Τι κι αν μας παραδίδουν ναούς τους για την δήθεν εξυπηρέτηση του Ορθοδόξου Ποιμνίου της Ιταλίας. Τι κι αν μας φροντίζουν με χάδια και αγάπες. Ο στόχος τους είναι συγκεκριμμένος: να αναγνωρίσει ο Αγία Εκκλησία μας την εγκυρότητα των ούτως ή άλλως άκυρων μυστηρίων τους. Φοβού τους παπικούς χάδια και ψευδοαγάπη φέροντες...
Δημοσίευση σχολίου