Ένας από τους υποψηφίους του τριπροσώπου για την επικείμενη εκλογή Πατριάρχη Βουλγαρίας, o Μητροπολίτης Βιδινίου κ. Δανιήλ, σε συνέντευξή του στη Βουλγαρική Εθνική Ραδιοφωνία (BNR), υπενθύμισε ότι σήμερα στην Ουκρανία πραγματοποιούνται θρησκευτικοί διωγμοί παρόμοιοι με τους διωγμούς εναντίον της Εκκλησίας στην ΕΣΣΔ:
«Τα πρώτα χρόνια της επανάστασης των Μπολσεβίκων, οι διώξεις κατά της Εκκλησίας στην ΕΣΣΔ ήταν τρομακτικές - ιερείς εξοντώθηκαν, χιλιάδες ναοί καταστράφηκαν, έγινε προσπάθεια να αντικατασταθεί ο ίδιος ο θεσμός της Εκκλησίας μέσω του σχίσματος των νεωτεριστών. Κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία. Τώρα όμως αυτή η προσπάθεια αντικατάστασης του θεσμού έγινε μέσω της δημιουργίας της λεγόμενης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (OCU) από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο το 2019, παρά το γεγονός ότι στην Ουκρανία υπάρχει μια γενικά αναγνωρισμένη κανονική Εκκλησία - η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (UOC), με Προκαθήμενό της, τον Μητροπολίτη Κιέβου κ. Ονούφριο. Αυτή η αντικανονική ενέργεια του Πατριάρχη Βαρθολομαίου οδήγησε σε ακόμη μεγαλύτερο διχασμό στην Ουκρανία».
Ο Μητροπολίτης Δανιήλ μίλησε για τα κανονικά προβλήματα της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας και επέκρινε τις ενέργειες του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για την αναγνώρισή της:
«Η ιερωσύνη στην OCU, στην πράξη, αντιμετωπίζει προβλήματα αποστολικής διαδοχής. Υπάρχουν εκείνοι που αφορίστηκαν για δικαιολογημένους κανονικούς λόγους, και που έγιναν δεκτοί και αποκαταστάθηκαν στις τάξεις παράνομα και χωρίς μετάνοια. Και, παρόλα αυτά, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος προσπάθησε να τους νομιμοποιήσει εκδίδοντας τον λεγόμενο Τόμο, ένα έγγραφο για την ίδρυση αυτής της μη κανονικής δομής. Υπέγραψε και ανακήρυξε δύο μέχρι τότε μη κανονικές δομές, ενώνοντάς τες στη λεγόμενη «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας» (OCU), και αναγνώρισε τη νεοσύστατη δομή ως κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία».
Σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Δανιήλ, οι ενέργειες της Κωνσταντινούπολης δεν έλυσαν το πρόβλημα του εκκλησιαστικού σχίσματος στην Ουκρανία:
«Το ερώτημα είναι, ωστόσο, ποια είναι η μοίρα της UOC, γενικά αναγνωρισμένης εκείνη την εποχή, πριν από πέντε χρόνια, και μέχρι σήμερα, από όλες τις Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, με προκαθήμενο τον Μητροπολίτη Ονούφριο; Έχουν περάσει πέντε χρόνια και οι Εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένων των ελληνόφωνων, όπως η Αλβανική Εκκλησία, ή εκείνες που βρίσκονται κοντά στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, όπως το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το Πατριαρχείο Αντιοχείας, δεν αναγνωρίζουν αυτές τις δομές».
«Υπάρχει μια εξαιρετική επιστολή από τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιο ο οποίος αιτιολόγησε τις απόψεις του για το θέμα και σημειώνει ότι η έκδοση αυτού του Τόμου σε αμετανόητες σχισματικές ομάδες με προβληματική ιεροσύνη είναι απαράδεκτη. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ήταν βέβαιος ότι με αυτόν τον τρόπο εκατομμύρια Ορθόδοξοι Χριστιανοί, στερούμενοι την κοινωνία με την Εκκλησία, θα προσχωρούσαν σε αυτήν. Και αντί να βασιλεύσει η ειρήνη όπως περίμενε, πυροδότησε έναν ακόμη πιο πικρό διχασμό όπου κυριολεκτικά αυτοί οι άνθρωποι τους οποίους κήρυξε κανονικούς, άρχισαν διώξεις κατά της κανονικής Εκκλησίας. Παίρνουν εκκλησίες, ξυλοκοπούν ιερείς, σκοτώνουν... Είναι χριστιανοί αυτοί; Αυτό είναι παράλογο, αλλά ο διχασμός είναι γεγονός».
Ο Μητροπολίτης Δανιήλ σημείωσε ότι η διαίρεση επηρέασε όχι μόνο την Ουκρανία, αλλά και άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, όπου ορισμένοι ιεράρχες αναγνώρισαν τη νέα δομή, ενώ άλλοι δεν την αναγνωρίζουν ακόμη. Τόνισε ότι στον Τόμο της η OCU αναλαμβάνει να αναγνωρίσει ως κεφαλή της τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ενώ η κεφαλή της Οικουμενικής Εκκλησίας είναι ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός:
«Και ακριβώς επειδή η ζωή ενός Ορθοδόξου Χριστιανού περνάει πόλλές δοκιμασίες, πρέπει κανείς να φυλάξει την καλήν παραθήκην, «τὴν καλὴν παραθήκην φύλαξον διὰ Πνεύματος Ἁγίου τοῦ ἐνοικοῦντος ἐν ἡμῖν» (Β' Τιμ. 1,14)», τόνισε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Δανιήλ και στην συνέχεια πρόσθεσε: «Αυτοί οι κανόνες απαγορεύουν κατηγορηματικά στον Προκαθήμενο μιας Εκκλησίας να παρέμβει στις υποθέσεις μιας άλλης Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας».
Σύμφωνα με έναν από τους τρεις υποψηφίους για τον θρόνο του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, υπό τις παρούσες συνθήκες, οι πιστοί της Βουλγαρικής Εκκλησίας θα πρέπει «να παρακολουθούν τα γεγονότα, να υπερασπίζονται την κανονικότητα, τις δογματικές αλήθειες της πίστης μας και να προσπαθούν να ζήσουν ευσεβώς».
Κατά τη γνώμη του Μητροπολίτη Δανιήλ ο επόμενος Πατριάρχης Βουλγαρίας πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα του αειμνήστου Πατριάρχη Μαξίμου, ο οποίος σε δύσκολους καιρούς «κατάφερε να διατηρήσει την ενότητα της Εκκλησίας όχι με τη βία, αλλά με διακριτικότητα, υπομονή και σύνεση».
«Αν αυτή η ενότητα βασίζεται στην προσωπική πεποίθηση και ετοιμότητα για αυτοθυσία του καθενός, τότε η Εκκλησία είναι ανίκητη. Ο Κύριος λέει: Οὗ γάρ εἰσιν δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν (Ματθ. 18,20). Εάν ο Κύριος είναι μαζί μας, κανείς δεν μπορεί να είναι εναντίον μας. Πρέπει λοιπόν ο Πατριάρχης να είναι πρώτα απ' όλα Ορθόδοξος, να έχει τὸ μυστήριον τῆς πίστεως ἐν καθαρᾷ συνειδήσει (Α' Τιμ. 3,9) και να σέβεται τους αδελφούς του».
«Ο 34ος αποστολικός κανόνας ορίζει: "Τοὺς ἐπισκόπους ἑκάστου ἔθνους εἰδέναι χρή τὸν ἐν αὐτοῖς πρῶτον, καὶ ἠγεῖσθαι αὐτὸν ὡς κεφαλήν, καὶ μηδὲν τι πράττειν περιττόν ἄνευ τῆς ἐκείνου γνώμης· ἐκεῖνα δὲ μόνα πράττειν ἕκαστον, ὅσα τῇ αὐτοῦ παροικίᾳ ἐπιβάλλει, καὶ ταῖς ὑπ᾿ αὐτὴν χώραις. Ἀλλὰ μηδὲ ἐκεῖνος ἄνευ τῆς πάντων γνώμης ποιείτω τι. Οὕτω γὰρ ὁμόνοια ἔσται, καὶ δοξασθήσεται ὁ θεός, διὰ Κυρίου, ἐν ἁγίῳ Πνεύματι· ὁ Πατήρ, καὶ ὁ Υἱός, καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα".
Όταν υπάρχει αυτή η ομόνοια, τότε ο Πατριάρχης είναι εκείνος που πρέπει να προσωποποιήσει και να επιδιώξει αυτή την ομόνοια. Επομένως, το Καταστατικό μας λέει ότι πρέπει να είναι γνωστός για τη σωστή διδασκαλία του, και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το να είναι γνωστός για τη ζωή του σύμφωνα με τις διδασκαλίες της Εκκλησίας είναι αυτό που καθιστά δυνατό να δείξει μια αληθή ομόνοια για τη δόξα του Θεού».
Ο Μητροπολίτης Δανιήλ είναι γνωστός ως ο συγγραφέας μιας ανοιχτής επιστολής προς τους Προκαθήμενους και Ιεράρχες των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών με μια αιτιολογημένη θεολογική ανάλυση των ενεργειών του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ουκρανία.
Επιμέλεια - μετάφραση: romfea.gr
Δείτε σχετικά και:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου