1 Ιουν 2024

Ένα χρόνο μετά, ξανά στις κάλπες… Άραγε θα αλλάξει κάτι;

Ξανά στις κάλπες δήμος της χώρας | Neakriti 

Σωκράτης Π., δάσκαλος

Ένα χρόνο μετά, ξανά στις κάλπες… Άραγε θα αλλάξει κάτι;

Τα τελευταία χρόνια διακυβέρνησης  της χώρας μας από τις εκάστοτε κυβερνήσεις τα αφηγήματα  των success stories τους δεν πείθουν πλέον κανέναν, αρκεί κανείς να κοιτάξει τους καθημερινούς τίτλους των ειδήσεων για να το καταλάβει! Βία, εγκληματικότητα, δολοφονίες έχουν γίνει ένα με την καθημερινότητά μας σε τέτοιο βαθμό ώστε παύουν πλέον να μας σοκάρουν έχοντας δει και ακούσει σχεδόν τα πάντα. H φτώχεια από τη μία και η ακρίβεια από την άλλη καλπάζουν ραγδαία προς τα πάνω με αποτέλεσμα η ελληνική οικογένεια να αγκομαχεί να τα βγάλει πέρα με όλες τις πάση φύσεως δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά. 

       Στο όνομα της Προόδου ισοπεδώνονται τα πάντα! Και αυτά που ενοχλούν πιο πολύ, που κάποιοι ηλεκτρίζονται όταν τα ακούνε, είναι οι διαχρονικοί και αναλλοίωτοι θεσμοί και Αξίες του Έθνους που πλέον θεωρούνται αναχρονιστικά κατάλοιπα άλλων εποχών. Βάλλεται ο παραδοσιακός  θεσμός της οικογένειας ψηφίζοντας αφύσικα νομοσχέδια σε αντίθεση με τη λαϊκή θέληση ενώ η θρησκεία λοιδορείται πιο ανοιχτά από ποτέ είτε με κατωτέρας ποιότητας  στοχευμένες τηλεοπτικές σειρές (με πρόφαση τη σάτιρα τη χλευάζουνε ανοιχτά και ξεδιάντροπα) είτε από ‘ανοιχτόμυαλους’ καλλιτέχνες ( βλέπε το πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου ) ή ακόμα και από βουλευτές της ίδιας της Ελληνικής Βουλής! Κάθε ξεδιάντροπη προσβολή Ιερών και Όσιων ονοματίζεται από τους διάφορους  ‘τηλε-ειδήμονες’- επαγγελματίες α- θεολόγους καλλιτεχνική παρέμβαση και προβάλλεται παντού. Προσβάλλουν το θρησκευτικό αίσθημα χωρίς κανείς να τους λέει τίποτα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τηλεοπτικής κατρακύλας ο πρόσφατος διαγωνισμός της Eurovision όπου ο ηθικός ξεπεσμός χτύπησε κόκκινο. Φυσικά, αν έχεις αντίθετη άποψη, θεωρείσαι στην καλύτερη οπισθοδρομικός και σκοταδιστής.  Η λέξη δικαίωμα έχει εργαλειοποιηθεί όσο τίποτε άλλο και την χρησιμοποιούμε  όποτε και όπου μας βολεύει.                             

   Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, όταν έρχεται η ώρα των εκλογών,  ξαφνικά κάποιοι θυμούνται το σύνθημα Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια.  Ξεχνάμε την έπαρση , τα χαμογελάκια, τις ’σέλφις’ που προκάλεσαν το λαϊκό αίσθημα , ξεχνάμε τον εμπαιγμό και την στοχοποίηση  σε όσους τόλμησαν να παν αντίθετα στο ρεύμα. Μερίδα συμμετοχής σε όλο αυτό που διαδραματίζεται έχουν τα Μ.Μ.Ε με το να προωθούν και να παίζουν ότι χρειάζεται για την χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Τα πρότυπα και τα μηνύματα που περνούν οι διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές συγχρονίζονται με τις επιταγές της εποχής. Η τηλεόραση παραλύει επί χρόνια τη βούληση των τηλεθεατών, εξοικειώνοντάς μας με πρότυπα θράσους, αγένειας, κακίας , χαρακτηρίζοντας τη θρησκευτική πίστη ως φανατισμό, τον πατριωτισμό ως φασισμό.       

    Βέβαια να αναφέρουμε πως  για ότι κακό συμβαίνει στην κοινωνία μας φταίνε οι άλλοι και ποτέ οι πολιτικοί. Αντικειμενική πολιτική (αν)ευθύνη!!!   

     Πώς και με τι κριτήρια  λοιπόν ψηφίζουμε σε μια χώρα που τα τελευταία χρόνια γινόμαστε θεατές  του ίδιου έργου καθώς  τα πρόσωπα μπορεί να αλλάζουν αλλά τα προσωπεία παραμένουν  ίδια; Επιτέλους, ας ψηφίσουμε με γνώμονα το κοινό καλό, το καλό του τόπου, κι όχι το ατομικό συμφέρον, το ποιος μπορεί να μας βολέψει.  Η πολυδιαφημιζόμενη πρόοδος αντί να μας πηγαίνει προς το καλύτερο μας οδηγεί προς το χειρότερο, αφού ξεχάσαμε την παράδοση, και μάλιστα την Χριστιανική. Αυτήν με την οποία γαλουχήθηκε το Έθνος μας και τώρα σκοπίμως παραγκωνίζουμε και θυμόμαστε μόνο και όταν μας συμφέρει.      

     Ο μακαριστός Αυγουστίνος Καντιώτης έλεγε χαρακτηριστικά:  <<Τα ψόφια ψάρια  τα παίρνει το ρεύμα, ενώ τα ζωντανά πάνε κόντρα στο ρεύμα. Εμείς τι είμαστε αγαπητοί μου, νεκροί ή ζωντανοί Χριστιανοί; Εάν ε­ίμαστε νεκροί, θα μας παρασύρει στην άβυσσο το ρεύμα της αμαρτίας. Εάν όμως ε­ίμαστε ζωντανοί, θα πάμε κόντρα με όλα τα ρεύματα. Aντίστασι στα ρεύματα της εποχής>>.

         Κόντρα λοιπόν στο πνεύμα της εποχής, ψηφίζουμε με βάση και με πνευματικά κριτήρια, όσο κι αν ξενίζει κάποιους αυτό. Ας ψηφίσουμε έστω μια φορά και με πνευματικά κριτήρια μιας και τα οικονομικά και κοινωνικά που ψηφίζαμε τόσα χρόνια είδαμε τα αποτελέσματα στην βάση της κοινωνίας . Να ψηφίσουμε ανθρώπους με ήθος και χαρακτήρα που έχουν αληθινή κι όχι συγκυριακή Πίστη στο Θεό, ούτε με βάση αν είναι διάσημοι ή έχουν διασυνδέσεις, οικονομική άνεση και μπορούν κάπου να μας βολέψουν αν χρειαστεί .       

        Καλή φώτιση λοιπόν και καλή ψήφο…  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου