Εἰς τὸ ὄνομα τῆς ἀγάπης ὅλα ἐπιτρέπονται;

 

Εἰς τὸ ὄνομα τῆς ἀγάπης ὅλα ἐπιτρέπονται;

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

  Πολλοὶ κληρικοὶ ἀναφέρονται στὴν ἀγάπη τῆς Ἐκκλησίας πρὸς ὅλους γενικὰ τοὺς ἀνθρώπους. Τὸ ἴδιο ὑποστηρίζουν καὶ οἱ κοσμικοί, οἱ ὁποῖοι δὲν διατηροῦν καμιὰ σχέση μὲ τὴν Ἐκκλησία καὶ θέλουν νὰ μᾶς ὑπενθυμίσουν τὸ καθῆκον τῆς ἀγάπης, ὅταν ἀκούγονται ἔλεγχοι γιὰ τοὺς ἀμετανόητους ἀνθρώπους, ποὺ τυχαίνει νὰ εἶναι γνωστοὶ στὴν εὐρύτερη κοινωνία ἤ κατέχουν ἀξιώματα. Δυστυχῶς, δὲν ἔχουν τὴ στοιχειώδη γνώση ὅτι οἱ χριστιανοὶ ἀγαποῦν τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὴν ἁμαρτία τὴν ἐλέγχουν καὶ τὴν καταπολεμοῦν.

  Τὸ θράσος νὰ ἐμφανίζονται στοὺς ἱεροὺς ναοὺς οἱ ἄνθρωποι, ποὺ γίνονται ἀρνητικὰ ὑποδείγματα στοὺς ἄλλους καὶ νὰ θέλουν νὰ τοὺς προσέχουν οἱ κληρικοὶ καὶ οἱ ἐκκλησιαζόμενοι γιὰ ψηφοθηρικοὺς λόγους, δὲν πρέπει νὰ γίνεται ἀποδεκτό. Χρειάζεται περιφρόνηση. Ἀναφέρουμε ἕνα πρόσφατο παράδειγμα. Ὁ γάμος τῶν ὁμοφυλόφιλων, ποὺ νομοθετήθηκε ἀπὸ τὴν κυβέρνηση καὶ ψηφίστηκε ἀπὸ τὰ περισσότερα κόμματα τῆς Βουλῆς, περιφρονώντας τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, μπορεῖ  νὰ  γίνει  ἀποδεκτός;  Μποροῦμε  νὰ  δε­­χθοῦ­με τοὺς ὁμοφυλόφιλους καὶ τοὺς ὑποστηρικτές τους, οἱ ὁποῖοι θεώρησαν τὴν βδελυρὴ πράξη τους ὡς «μεγάλο κατόρθωμα» καὶ μετὰ τὴν ψήφιση τοῦ νόμου τὸ γλέντησαν μέχρι τὶς πρῶτες πρωϊνὲς ὧρες καὶ ὁ πρωθυπουργὸς συνεχάρη τοὺς ὁμοφυλόφιλους ποὺ ἔκαναν τὸ γάμο τους καὶ ἦταν ὁ πρῶτος γάμος στὴ χώρα!

  Ἡ Ἐκκλησία ἐξέφρασε τὴν ἀντίθεσή της στὴν πρόθεση τῆς κυβέρνησης νὰ ψηφίσει τὸ νόμο γιὰ τὸ γάμο τῶν ὁμοφυλόφιλων, τὸν ὁποῖο θεώρησε ἀνήκουστη καὶ ἀποκρουστικὴ πράξη, ἀλλὰ μετὰ τὴ διάπραξη τοῦ ἐγκλήματος, σιώπησε καὶ σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος  δέ­χθηκε τὴν ἐπίσκεψη τοῦ πρωθυπουργοῦ, ὁ ὁποῖ­ος ἀνήσυχος θέλησε νὰ περιορίσει τὴν ἀγανάκτηση τῶν χριστιανῶν ψηφοφόρων πρὸς τὴ Νέα Δημοκρατία, ἐπικειμένων τῶν εὐρωεκλογῶν!

  Βέβαια, εἶχαν προηγηθεῖ μερικοὶ Μητροπολίτες, ἐλάχιστοι στὸν ἀριθμό, ποὺ κατὰ τὶς ἀκολουθίες τῶν Χαιρετισμῶν ὑποκλίθηκαν μπροστὰ στοὺς ὑποστηρικτὲς τῶν ὁμοφυλόφιλων, σὰν νὰ μὴ εἶχε συντελεστεῖ τὸ μεγάλο σκάνδαλο. Ἕνας μάλιστα Μητροπολίτης καλεσμένος σὲ μητροπολιτικὸ ναὸ ἄλλης περιοχῆς, τέλεσε τὴν ἀκολουθία τῶν χαιρετισμῶν καὶ στὸ τέλος ἄρχισε νὰ εὐχαριστεῖ τοὺς παρευρισκόμενους ἄρχοντες τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας, νὰ ἀναφέρει ἕνα-ἕνα ἐπικαλούμενος καὶ τὴν ἰδιότητά τους καὶ γιὰ μερικοὺς ἔκανε λόγο καὶ γιὰ τὴν ὑποψηφιότητά τους στὶς εὐρωεκλογές! Καὶ ἀφοῦ τελείωσε τοὺς εὐχαριστήριους ὕμνους, κατέβηκε ἀπὸ τὰ σκαλοπάτια τοῦ σολέα καὶ κρατώντας τὸν σταυρὸ εὐλογίας εὐχήθηκε τὰ δέοντα ἐξατομικευμένα! Ἔτσι ὁλοκλήρωσε τὴ δουλική του στάση ἀπέναντι στοὺς κοσμικοὺς ἄρχοντες. Εἶχε λησμονήσει ὁ Σεβασμιώτατος ὅτι δὲν εἶναι παραδοσιακὸ νὰ εὐχαριστεῖ τοὺς ἐκκλησιαζόμενους ἄρχοντες, γιατί ἐμφανίστηκαν στὸ ναό, λὲς καὶ τοῦ ἔκαναν κάποια χάρη. Τὸ ἀντίθετο ἔπρεπε νὰ συμβεῖ. Νὰ τὸν εὐχαριστήσουν ἐκεῖνοι καὶ μὲ τελωνικὸ φρόνημα νὰ τὸν διαβεβαιώσουν γιὰ τὴ μετάνοιά τους γιὰ τὸ ἀνοσιούργημα ποὺ διέπραξαν μὲ τὸ γάμο τῶν ὁμοφυλόφιλων. Ψάχνουμε νὰ βροῦμε στὸν Σεβασμιώτατο τὴ σοφία, τὴν παρρησία καὶ τὴν πνευματικὴ γενναιότητα!

  Πρέπει κάποτε νὰ σταματήσουν οἱ ἐπιπόλαιες εὐχαριστίες πρὸς τοὺς κοσμικοὺς ἄρχοντες, ποὺ συνήθως δὲν εἶναι παραδείγματα πρὸς μίμηση. Οὔτε καὶ τοὺς ὀφείλουμε εὐγνωμοσύνη. Οἱ κληρικοὶ ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ ναοῦ πρέπει νὰ εὐχαριστοῦν μόνο τὸν Κύριο, ποὺ θυσιάστηκε γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.

Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος