Η Μεγάλη Πέμπτη τῆς 15ης Φεβρουαρίου 2024

 

Ἀρχιμανδρίτου Παύλου Ντανᾶ

Ἱεροκήρυκος

Ἀγρίνιο 4-3-2024

«Η Μεγάλη Πέμπτη τῆς 15^ης Φεβρουαρίου 2024»

Κατώδυνοι στήν ψυχή καί στό σῶμα παρακολουθήσαμε τά ὅσα συνέβησαν στήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων, ὅπου ὁ Πρωθυπουργός καὶ 175 βουλευτές ψήφισαν τό σοδομικό νομοθέτημα γιὰ τὸν πολιτικὸ γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων. Δέν βρίσκουμε λόγια νά ἐκφράσουμε τό πόσο, πράγματι, ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα ἄλλαξε ἡ ζωή μας. Μόνον ὅσοι εἶναι πωρωμένοι καί διεστραμμένοι χαίρονται μέ ὅλη αὐτή τήν δυσάρεστη ἐξέλιξη καί ἀξίζει νά κωδικοποιήσουμε κάποια πρόσωπα καί γεγονότα, τά ὁποῖα δημιουργοῦν παράφορη θλίψη στίς ψυχές μας.

·     Ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου μᾶς ἄφησε ἄναυδους, ὅταν εἴδαμε ὅτι πανηγύριζε τό γεγονός τῆς ὑπερψήφισης τοῦ ἐπαίσχυντου νομοσχεδίου μέ ὅλον τόν ἐσμό ἐκείνων ποὺ προώθησαν τήν ὁμοφυλοφιλική ἀτζέντα. Γιατί τόση χαρά γι’ αὐτό τό νομοθέτημα; Τί συμβαίνει μέ τήν κ. Πρόεδρο; Αὐτός εἶναι ὁ θεσμικός της ρόλος, νά καταπατῶνται τά δικαιώματα τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καί νά ἀναγνωρίζονται τά δικαιώματα μιᾶς δράκας ἀνθρώπων;

·     Ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε γιά «ἱστορική ἡμέρα» μετά τήν ψήφιση τοῦ νομοσχεδίου, ποδοπατώντας κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό πού ἔχει γαλουχηθεῖ μέ τούς τρεῖς ἱερούς θεσμούς: τήν Ὀρθόδοξη πίστη, τήν Πατρίδα καί τήν Οἰκογένεια.

·     Πανηγύρισε, δυστυχῶς, ὁ Ἕλληνας πρέσβης τῆς Ἀμερικῆς ἐδῶ στήν Ἑλλάδα, ὁ ὁποῖος ἐθεάθη καί στίς παρελάσεις ὑπερηφανείας ἤ παρελάσεις ἀποκτήνωσης, ὅταν ἔγιναν στήν Ἀθήνα καί στήν Θεσσαλονίκη, λησμονώντας καί αὐτός ὅτι εἶναι ἀπόγονος ἡρώων καί ἁγίων.

·     Ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι ταπεινωμένη καί περιφρονημένη, γιατί δέν ἔλαβε μέτρα ἐναντίον αὐτῶν πού καυχῶνται πλέον γιά τό αἰσχρό νομοθέτημα. Κι ἐκεῖνοι, οἱ πολιτικοί, θά ἔχουν τήν δυνατότητα, ἀπό τόν Πρωθυπουργό μέχρι τόν τελευταῖο πολιτικό πού ψήφισε τόν νόμο ὑπέρ τῶν ὁμοφυλοφίλων νά εἰσέρχονται στήν Ἐκκλησία, νά πουλᾶνε «θρησκευτικότητα», νά τρέχουν στίς διάφορες τελετές καί Ἀκολουθίες σάν νά μήν συμβαίνει τίποτε. Θά ἔπρεπε νά ὑψώσει τό ἀνάστημά της ἡ Ἱεραρχία, νά θέσει τούς φραγμούς ἐκείνους πού ἁρμόζουν, γιά νά συνειδητοποιήσουν ὅτι ὁ κάθε πολιτικός θά πρέπει νά ταυτίζεται ἀπόλυτα μέ τόν Ἑλληνισμό καί τήν Ὀρθοδοξία καί νά μήν ὑπηρετεῖ ξένα κέντρα.

·     Θλιβόμαστε ὅταν ὑπάρχουν Ἐπίσκοποι οἱ ὁποῖοι διατείνονται ὅτι θά βαπτίσουν τά παιδιά αὐτῶν τῶν ἀνθρὠπων. Δέν τό καταλαβαίνουν ὅτι βαπτίζοντας τά «παιδιά τους» ἀναγνωρίζουν ἀμέσως καί τό γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων; Πὼς γίνεται ἐκεῖνοι ποὺ ὑποστηρίζουν τὴν κατάργηση τῶν ὅρων μάνα-μητέρα-μαμά, νὰ εὐλογοῦνται ἀπὸ κληρικοὺς καὶ νὰ φωτογραφίζονται μαζί τους; Καὶ ἄν ἀργότερα νομοθετηθεῖ καί ὁ λεγόμενος «πολυσυντροφικός» γάμος, τί θά γίνει τότε; Ἡ Ἐκκκλησία πάλι θά ὑπηρετεῖ τούς κοσμικούς αὐτούς θεσμούς καί τήν ἐν γένει διαστροφή; Αὐτός εἶναι ὁ ρόλος της; Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο δέν συγχέονται τά ὅρια τῆς ἁγιότητος, τῆς ἀρετῆς μέ τήν ἁμαρτία καί τήν ἀσέλγεια;

·  Ὁ μαχητικός Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, στήν ἐκπομπή τοῦ Γεωργίου Αὐτιά στό Σκάι ἐρωτηθείς γιά τήν τεκνοθεσία ἀπό ομόφυλα ζευγάρια, τόνισε: «…Ἡ τεκνοθεσία εἶναι ἀναπόδραστη συνέπεια τοῦ νά κανονικοποιηθεῖ ἡ ὁμοφυλοφιλία ὡς γάμος. Στόχευση εἶναι νά θεωρηθεῖ ἡ παρέκκλιση ὡς κανονικότητα. Δέν γίνεται στό Ἰσλάμ αὐτό, δέν γίνεται στήν Κίνα, δέν γίνεται σέ ἄλλες χῶρες μακρινές. Μόνο στό δυτικό κόσμο γιά νά σαπίσει. Γιά νά εἶναι εὔχρηστοι οἱ ἄνθρωποι σέ καταδολίευση, γι’ αὐτό καί ἡ EPOS TEAMS, -δέν εἶναι θρησκευτικός χῶρος-, εἶναι παγκόσμιο δημοσιογραφικό πρακτορεῖο, ἀπεκάλυψε ὅτι ἡ Κεντρική Κυβέρνηση, ἡ Ὁμοσπονδιακή Κυβέρνηση τῶν ΗΠΑ δαπάνησε τό ποσό τῶν 4 δισ. ἑκατό ἑκ. δολαρίων γιά τήν ΛΟΑΤΚΙ ΑΤΖΕΝΤΑ. Γιατί ἐνδιαφέρεται για τήν ΛΟΑΤΚΙ ΑΤΖΕΝΤΑ; Ἀκριβῶς αὐτό, γιά νά ἐμπεδωθεῖ στόν κόσμο ἡ παρέκκλιση ὡς κανονικότητα καί νά γίνει ἐκεῖνο τό ὁποῖο εἶχε πεῖ ὁ Λαμπρόζο: «Ὁ ἄνθρωπος αὐτός πού ἐκδίδεται σέ τέτοιες καταστάσεις δέν ἔχει οὔτε ἠθική ἀναστολή οὔτε μεταφυσικά ἰδεώδη».

Αὐτό ἀκριβῶς μᾶς θυμίζει τό τροπάριο: «Ἔστησαν τά τριάκοντα ἀργύρια τήν τιμήν τοῦ τετιμημένου, ὅν ἐτιμήσαντο ἀπό υἱῶν Ἰσραήλ» (Ἀντίφωνο θ΄, Μ. Πέμπτης). Πρόσφεραν οἱ Ἀμερικανοεβραῖοι τά «τριάκοντα ἀργύρια», δηλαδή τό ἀντίτιμο τοῦ ἀνεκτίμητου Διδασκάλου πού τήν ἀξία του καθόρισαν τά παιδιά τοῦ Ἰσραήλ, προκειμένου οἱ Ἕλληνες πολιτικοί νά προδώσουν τόν Χριστό καί  νά ψηφίσουν τό ἀνίερο νομοθέτημα.

·     Στήν ἔκτακτη διπλή Ἱερά Σύναξη τῶν Ἡγουμένων καί Ἀντιπροσώπων τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πού ἔγινε τήν  Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου, μέ ἀφορμή τό νομοσχέδιο, καταδικάστηκε βεβαίως ὁ  γάμος τῶν ὁμοφυλοφίλων καί ἡ τεκνοθεσία, ἀλλά ποιά θά εἶναι ἡ στάση τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, ἄν θελήσουν νά ἐπισκεφθοῦν τό Ἅγιον Ὄρος ὅσοι πολιτικοί ψήφισαν τό δυσῶδες νομοθέτημα;

Ἀπειλεῖται ἡ χριστιανική οἰκογένεια

Οἱ εὐλογημένοι οἰκογενειάρχες πού ἔχουν παιδιά παγώσανε, γιατί ἀπό ἐδῶ καί στό ἑξῆς τά παιδιά τους θά ἀντιμετωπίσουν μιά ἄλλη πραγματικότητα, ἀφοῦ ἐνδεχομένως νά ἀπαγορευθοῦν οἱ ὅροι πατέρας καὶ μητέρα, γιά νά μήν αἰσθάνονται δύσκολα τά παιδιά πού θὰ προέρχονται ἀπό τά διεστραμμένα αὐτά ζευγάρια.

Ἀλλά καί αὐτὰ τὰ παιδιά δέν θά ἐπηρεαστοῦν ὅταν θὰ ἀκοῦνε τά ἄλλα παιδιά νά μιλοῦνε γιά γονιό Α΄ καί Β΄; Ἐνδόμυχα καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ θὰ ἀνατρέφονται ἀπὸ ὁμοφυλόφιλους κηδεμόνες δέν θά αἰσθάνονται ἀμήχανα ὅταν θά ἀκοῦνε τά ἄλλα παιδιά νά προσφωνοῦν μπαμπά καί μαμά τούς γονεῖς τους;

Ἡ ἔγκριτη ἐφημερίδα Ἑστία στίς 12/2/2024 στό πρωτοσέλιδο γράφει τό ἑξῆς: «Παγιδεύει τήν σκέψη τῶν παιδιῶν ἡ ψευδής νομιμοποίησις ὁμόφυλου συντρόφου. Τούς ἐπιβάλλεται νά πιστέψουν τό ἀσύλληπτο, ὅτι εἶναι προϊόν ἐπιστημονικῆς τεχνογνωσίας καί ὄχι δημιούργημα τῆς φύσεως! -Τά ἀχαρτογράφητα νερά- ἡ κατάθεσις σόκ τῆς ψυχιάτρου παιδιῶν καί ἐφήβων κ. Καλλιόπης Προκοπάκη στήν Ἐπιτροπή Κοινωνικῶν ὑποθέσεων τῆς Βουλῆς -Στοιχεῖα σόκ ἀπό ἔρευνες τῆς Σουηδίας- Ἄγχος, κατάθλιψη, μειωμένες σχολικές ἐπιδόσεις, σύγχυση γιά τήν ταυτότητα τοῦ φύλου προκαλοῦν οἱ τεκνοθεσίες».

Ἀναλυτικῶς τό ὑπόμνημα Σόκ ἔχει ὡς ἑξῆς: «Κάθε παιδί ἀναζητᾶ ἀπάντηση στό ἐρώτημα "πῶς και γιατί ἦρθα στόν κόσμο"; Ποιό θά εἶναι τά ἀφήγημα πού θά εἰπωθεῖ στό παιδί ὡς ἀπάντηση; Οἱ ἀφηγήσεις τύπου "σέ φιλοξένησε μία κυρία στήν κοιλίτσα της"  ὅσο κι ἄν μοιάζουν εἰλικρινεῖς, δέν διαφωτίζουν τό μυστήριο τῆς ἔλευσης ἑνός ἀνθρώπου στόν κόσμο. Οἱ περιγραφικές ἐξηγήσεις προσπαθοῦν νά προτείνουν ἀπαντήσεις, ὅταν ἡ ἴδια ἡ κατάσταση οἰκογένειας πού βιώνει τό παιδί, τοῦ στερεῖ τήν δυνατότητα να τις σκεφτεῖ και να τις κατανοήσει. Τό παιδί δέν ζητᾶ ἐξήγηση τοῦ "πῶς ἔγινε", ἡ σύλληψή του, κάτι τέτοιο θά ἀποτελοῦσε μόνο κυριολεκτική  κατανόηση τοῦ ἐρωτήματός του. Αὐτό πού στήν πραγματικότητα ρωτάει εἶναι ποιός εἶναι ὁ λόγος ὕπαρξής του. Ὅταν οἱ δύο γονεῖς εἶναι συνδημιουργοί (ἤ δυνητικά συνδημιουργοί), μπορεῖ νά συλλάβει μία ὕπαρξη μέ νόημα, μία δημιουργία μέ σκοπό, καί αὐτό μέ ὅλες τίς ὑπαρξιακές διαστάσεις. Ἀντίθετα, ὅταν ἀποδίδεται στούς ἐνηλίκους ἕνας ψευδής ρόλος δημιουργοῦ, πού δέν μποροῦν νά κατέχουν, παγιδεύουμε τήν σκέψη του. Ἡ ψευδής νομιμοποίηση τοῦ ὁμόφυλου συντρόφου ὡς γονέα σημαίνει ὅτι ἐπιβάλλουμε στό παιδί νά πιστέψει τό ἀσύλληπτο. Γιατί ἄραγε ἡ δική του σύλληψη νά ἀποφασίστηκε ἀπό τήν ἐπιστημονική τεχνογνωσία, ὅταν τῶν ἄλλων παιδιῶν ἀποφασίζεται ἀπό τήν φύση; Γιατί οἱ δικοί του "γονεῖς" χρειάστηκαν ἐμπλοκή καί ἄλλων προσώπων, ὅταν οἱ ἄλλοι γονεῖς εἶναι συνδημιουργοί ζωῆς;»

Ἡ ἀγωνία τῶν δασκάλων

Οἱ συνειδητοί δάσκαλοι ἤδη αἰσθάνονται νά πιέζεται ἡ συνείδησή τους γιά τό ὅτι μεταξύ τῆς εὐλογημένης καί πατροπαράδοτης οἰκογένειας ὑπάρχει καί μιά ἄλλη εἴδους κατάσταση, ἡ ὁποία ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τήν Ἁγία Γραφή καί τή φυσιολογία καί ὀντολογία τοῦ ἰδίου τοῦ ἀνθρώπου.

v Γράφει ἡ πιστή δασκάλα Α. Ζ.: «Ἄς ἀναλογιστοῦμε τίς τερατώδεις ἀλλαγές στό χῶρο τοῦ σχολείου. Οἱ ΛΟΑΤΚΙ+ γονεῖς θά εἶναι μέλη τοῦ συλλόγου γονέων, ἐνίοτε θά ἐκλέγονται καί πρόεδροι. Κι ἄν κάποτε προσπαθούσαμε νά ἀποτρέψουμε τό σύλλογο νά ὀργανώνει ἀποκριάτικα πάρτι στό χῶρο τοῦ σχολείου ἤ νά ψήνει σουβλάκια γιά τά παιδιά τήν Παρασκευή τῆς Τυρινῆς, τώρα θά παρακαλοῦμε νά μήν κάνουν γιορτές ‘ὑπερηφάνειας’. 

Σίγουρα σέ κάποιο σχολεῖο θά ὑπάρξει κάποιο παιδί μέ δύο μπαμπάδες ἤ μαμάδες, τό ὁποῖο θά θλίβεται διαβάζοντας κείμενα στό σχολεῖο μέ ἀναφορά στήν κανονική οἰκογένεια, στό γενεαλογικό δέντρο, στή γιορτή τῆς μητέρας ἤ καί ἀκόμα στή Μάνα Παναγιά. Ὁπότε οἱ ΛΟΑΤΚΙ+ θά ἔχουν τήν ἀξίωση νά καταργηθοῦν ἀπό τά σχολικά βιβλία τέτοιου εἴδους κείμενα θεωρώντας τα ρατσιστικά. Φυσικά ὁ δάσκαλος οὔτε γιά ἀστεῖο δέν θά πρέπει νά ἀναφέρει τή λέξη μαμά ἤ μπαμπάς, γιατί κάποια παιδιά θά ἔχουν γονέα 1 καί 2 ὁπότε μπορεῖ νά τούς δημιουργηθοῦν ψυχολογικά προβλήματα.

            Θά ἀλλάξουν πολλά τά οποῖα δέν γίνεται νά ἀναφέρω. Θά κλείσω ὅμως μέ μία ἐρώτηση. Ἄν κάποιον δάσκαλο τοῦ ὁποίου ἕνας μαθητής ζεῖ μέ ὁμοφυλόφιλους, τόν ρωτήσει ὁ Κωστάκης ‘Κύριε, γιατί ὁ Μανώλης ἔχει δύο μπαμπάδες; Εἶναι φυσιολογικό αὐτό;’ Τί θά μπορέσει ὁ πιστὸς χριστιανὸς δάσκαλος νά ἀπαντήσει σέ αὐτή τήν ἐρώτηση ἔτσι ὥστε νά ὠφελήσει, ἀλλά συγχρόνως νά μήν διωχθεῖ; Μᾶλλον θά διωχθεῖ…».

Θά λειτουργήσουν οἱ πνευματικοί νόμοι

v Μᾶς γράφει ἡ ἀγωνιζομένη δασκάλα Κ.Ζ.: «Πρέπει, πάτερ, νά λειτουργήσουν οἱ πνευματικοί νόμοι. Αὐτή τήν αἴσθηση καί πεποίθηση καί ἀπαίτηση ἐνδομύχως πρός δικαίωση ἔχουν ὅλοι οἱ συνειδητοί χριστιανοί».

Πιστεύουμε ὅτι  θά ἐπέμβη ὁ Θεός προκειμένου νά ὁδηγήσει τά πράγματα, ὥστε ὅλοι νά μετανοήσουμε καί ταυτόχρονα νά ἀποδοθεῖ καί ἡ δικαιοσύνη. «Δικαιοσύνην μάθετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἡσαΐας κεφ. 26, 9). Γι’ αὐτό διακαής πρέπει να εἶναι καί ἡ προσευχή μας: «Ὁ Θεός, εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες· Κύριε, εἰς τό βοηθῆσαί μοι σπεῦσον. Αἰσχυνθήτωσαν καί ἐντραπήτωσαν οἱ ζητοῦντες τήν ψυχήν μου· ἀποστραφήτωσαν εἰς τά ὀπίσω, καί καταισχυνθήτωσαν οἱ βουλόμενοί μοι κακά» (ψαλμ.69, 2-3).

Ἐδῶ ὅμως δέν πρέπει νά λησμονήσουμε τήν μεγάλη δύναμη πού ἔχει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ γιά νά μᾶς παρηγορήσει μετά ἀπό ὅλη αὐτή τή σκοτοδίνη, τήν ὁποία ζήσαμε καί ζοῦμε, γιατί ἡ Πατρίδα μας ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα δαιμονοκρατεῖται καί ὁ Θεός θά ἐπέμβη. Ἡ ὁμοφυλοφιλία ψηφίστηκε. Ὡστόσο, ἔρχονται γεγονότα μεγάλα ἀπό Θεοῦ πού θά ἀνατρέψουν τά πάντα. Ὁ Γέροντας Γαβριήλ ὁ Ἁγιορείτης λέγει τά ἑξῆς: «Ὁ καλός μας Θεός μᾶς ἔδωσε ντεπόν, ἀσπιρίνες, ἀντιβιοτικά ἀλλά δέν πιάσανε. Τώρα θά βάλει τό νυστέρι. Θά θεραπεύσει, ἀλλά καί θά πονέσει». Ὁ Γέροντας Παρθένιος, ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Παύλου Ἁγίου Ὄρους γράφει: «Στήν Οὐκρανία μετά ἀπό ἕξη (6) μῆνες πού ψηφίστηκε ἡ ὁμοφυλοφιλία ξεκίνησε ὁ πόλεμος». Ὁ Γέροντάς μας Ἀθανάσιος Πίττας ὅταν τόν ρωτήσαμε τί ἔχει νά πεῖ μετά τήν ψήφιση τοῦ ἐπάρατου νομοσχεδίου μᾶς ἀπάντησε: «Ὁ Θεός μέχρι τώρα σιωποῦσε. Τώρα δέν θά σιωπήσει…». Ὅταν ἐξηγήσαμε στὴν μητέρα μου, ποὺ εἶναι 92 ἐτῶν, ποιό νόμο ψήφισε ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων εἶπε μὲ καρδιακὸ πόνο τὰ ἑξῆς: «Κύριε κάψε μας! Κύριε κάψε μας! Δὲν ἀξίζουμε τίποτα».

Μπορεῖ οἱ ἀντίχριστοι καὶ ἀνθέλληνες βουλευτὲς νὰ ψηφίζουν τέτοιου εἴδους νομοθετήματα, ἀλλά μή λησμονοῦμε ὅτι αὐτά εἶναι γήινα, εἶναι σαρκικά, εἶναι βιοτικά καί ὑλικά, εἶναι φθαρτά καί δέν ἔχουν καμμία ἀξία μπροστά στόν αἰώνιο Νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τήν δικαιοκρισία Του. Γι’αὐτό ἀκριβῶς νά ἀναλογιζόμαστε ὁ καθένας μας, ἀλλά καί ὅλοι ἐκεῖνοι πού ὑπερηφανεύονται γιά τίς διαστροφικές τους πεποιθήσεις, ὅτι κάποια στιγμή θά βρεθοῦμε ἐνώπιον τοῦ δικαιοκρίτου Κυρίου, θέλουμε δέν τό θέλουμε, καί τότε θά ἀποκαλυφθοῦν ὅλα τά ἁμαρτήματά μας καί θά φρίξουμε καί θά πτοηθοῦμε καί θά κατανοήσουμε τό πόσο φταίξαμε ἐνώπιόν Του.

Πῶς θά Τόν προϋπαντήσουμε; Πῶς θά σταθοῦμε μπροστά στό φοβερό βῆμα τοῦ Κυρίου, στό ἀδέκαστο βῆμα τοῦ Κυρίου; Γιατί ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «παράγει τό σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου». (Α΄ Κορ. 7, 31).

Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἦρθε πιό γρήγορα…

Δυστυχῶς, γιά τήν σύγχρονη Ἑλλάδα ἰσχύει ὅ,τι εἶπε ὁ Χριστός γιά τήν Καπερναούμ: «Καί σύ Καπερναούμ, πού ἔγινες κατοικία τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου καί δι’ αὐτό ὑψώθηκες δοξασμένη μέχρι τοῦ οὐρανοῦ, θά κατέβεις ντροπιασμένη μέχρι τοῦ Ἅδου. Διότι ἐάν εἶχαν γίνει στά Σόδομα τά μεγάλα θαύματα, πού ἔγιναν σέ σένα, δέν θά καταστρέφονταν, ἀλλά θά μετανοοῦσαν οἱ κάτοικοί των καί τά Σόδομα θά ἔμεναν μέχρι τήν σημερινή ἡμέρα. Καί αὐτό θά φανεῖ παράδοξον στούς κατοίκους σου. Σᾶς διαβεβαιώνω ὅμως, ὅτι διά τούς κατοίκους τῆς χώρας τῶν Σοδόμων θά εἶναι περισσότερον ὑποφερτή ἡ τιμωρία παρά σέ σένα κατά τήν ἡμέραν τῆς κρίσεως. (Ματθ. 11, 23-24).

Ἕνα κατανυκτικό τροπάριο τοῦ Τριωδίου γράφει: «Νηστείαν, δάκρυα, προσευχήν, ἦθος ταπεινὸν τῷ δι' ἡμᾶς, ταπεινωθέντι προσάξωμεν, ὅπως ἐν ἡμέρᾳ τῆς ἐγκρατείας, συγχώρησιν βραβεύσῃ τῶν ἑπταισμένων ἡμῖν». Νά προσφέρουμε στόν Χριστό νηστεία, δάκρυα, προσευχή, ἦθος ταπεινό γιά νά μᾶς βραβεύσει μέ τήν συγχώρεση καί βεβαίως κατά τήν περίοδο τῆς πλήρους νηστείας δηλαδή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς νά προετοιμάσουμε τόν ἑαυτόν μας μέ τήν ἐγκράτεια γιά ὅλα τά ἁμαρτήματα τά ὁποῖα φταίξαμε.

Γι’ αὐτό εἶναι ἀνάγκη νά κλάψωμε ὅλοι μας πικρά, γιατί ὁ καθένας μας μέ τίς ἁμαρτίες του ἔχει συμβάλει σ’ αὐτόν τόν κατήφορο τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, ἱκετεύοντας τόν Θεό μέ τήν δέηση τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Κρήτης «ἡμάρτομεν, ἠνομήσαμεν, ἠδικήσαμεν ἐνώπιόν σου· οὐδὲ συνετηρήσαμεν, οὐδὲ ἐποιήσαμεν, καθὼς ἐνετείλω ἡμῖν. Ἀλλὰ μὴ παραδῴης ἡμᾶς εἰς τέλος, ὁ τῶν Πατέρων Θεός». (Μ. Κανών, Εἱρμός ζ΄ ᾨδῆς).

Ἐγκάρδια καί ἔμπονη ἄς εἶναι ἡ προσευχή:

«Κύριε, λύτρωσέ με ἀπό παντός πειρασμοῦ καί ἐγκαταλείψεως» (Ἱερός Χρυσόστομος)