Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ζητᾶ τὴν τιμωρία τῶν ἄνομων κυβερνώντων

 

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ζητᾶ τὴν τιμωρία τῶν ἄνομων κυβερνώντων

Ὁ ἀφορισμὸς συνιστᾶ παιδαγωγικὴ τιμωρία

Καρανίκας Παναγιώτης

Διαβάστε ἀδελφοὶ παρακάτω τί λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιὰ τὸ χρέος τῶν ἀρχιερέων ὅταν θίγονται ἀπὸ τοὺς κυβερνῶντες οἱ ἠθικοὶ νόμοι τοῦ εὐαγγελίου. Καὶ σκεφτεῖτε τί θὰ ἔλεγαν σήμερα κατάμουτρα στοὺς πολιτικοὺς οἱ ἅγιοι Ἰωάννης Πρόδρομος καὶ ἱερὸς Χρυσόστομος. Ἂν γιὰ τὸ ἁμάρτημα τῆς μοιχείας ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστὴς ἔλεγξε τὸν Ἡρώδη, ἔξω στὴν ἀγορά, ἐνώπιον τοῦ λαοῦ, φανταστεῖτε πὼς θὰ ἔλεγχε σήμερα τοὺς πολιτικοὺς γιὰ τὸ βαρύτερο ἁμάρτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ τῆς καταδίκης τῶν ἀθώων παιδιῶν νὰ ἀνατραφοῦν σὲ ἕνα ἀνώμαλο καὶ ἀρρωστημένο περιβάλλον. Καὶ ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστὴς βεβαίως γνώριζε τὶς συνέπειες ἑνὸς τέτοιου ἐλέγχου. Γνώριζε ὅτι κινδύνευε νὰ συλληφθεῖ, νὰ φυλακιστεῖ καὶ νὰ θανατωθεῖ.

Οἱ σημερινοὶ ποιμένες μήπως φοβοῦνται νὰ τὰ βάλουν κατὰ πρόσωπο μὲ τοὺς πολιτικοὺς καὶ νὰ τοὺς ἀπειλήσουν μὲ ἀφορισμὸ φοβούμενοι μὴ χάσουν τὸ ἀξίωμα, τὴ μήτρα καὶ τὸ μισθό; Ἀφοῦ τὰ ψηφίσματα καὶ οἱ ἐγκύκλιοι δὲν μεταπείθουν τοὺς ἀλαζόνες, βολεμένους καὶ δουλοπρεπεῖς πολιτικούς, τί ἀπομένει νὰ κάνουν προτοῦ εἶναι ἀργά; Ἂς ἀπειλήσουν μὲ ἀφορισμὸ τώρα καὶ ὄχι «κατόπιν ἑορτῆς». Ὀφείλουν νὰ κάνουν ἐγκαίρως χρήση κάθε ἐκκλησιαστικοῦ μέσου γιὰ νὰ ἀποτρέψουν τὸ κακὸ, γιατί ἂν περάσει τὸ ἐπαίσχυντο νομοσχέδιο τῆς ἀκολασίας θὰ ἐπιφέρει στὰ κεφάλια μας πολλὰ δεινά, ἀφοῦ μὲ τὰ ξηρὰ καίγονται καὶ τὰ χλωρὰ ὅπως λέγει ἡ λαϊκὴ μοῦσα. Ἂς μὴ ἀναπαύουν τὶς συνειδήσεις τους οἱ ἀρχιερεῖς λέγοντας μέσα τους πὼς ἐξεπλήρωσαν τὸ ποιμαντικό τους χρέος διὰ τῶν ἐγκυκλίων. Διότι ἂν τὸ νομοσχέδιο τῆς ἀνομίας ὑπερψηφιστεῖ, θὰ καταστήσουν ἑαυτοὺς ὑπόλογους ποὺ δὲν χρησιμοποίησαν τὸ ἔσχατο ποιμαντικὸ ὅπλο τῆς Ἐκκλησίας, τὸν ἀφορισμό. Κάθε ὅπλο εἶναι χρήσιμο ὅταν χρησιμοποιεῖται ἐν καιρῷ πολέμου. Μετὰ τὸν πόλεμο καὶ τὴν ἧττα, ἡ χρήση τοῦ ὅπλου εἶναι ἀνώφελη καὶ ἄκαιρη. Ὁ ἀγῶνας καὶ ὁ πόλεμος κατὰ τοῦ ἀπεχθοῦς νομοσχεδίου περὶ τοῦ πολιτικοῦ «γάμου» τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ τῆς τεκνοθεσίας, διεξάγεται τώρα καὶ θὰ πρέπει νὰ βγοῦν τώρα ἀπὸ τὴν φαρέτρα τῶν ποιμένων ὅλα τὰ ἐκκλησιαστικῶς ἐπιτρεπόμενα ὅπλα. Τώρα ἡ ἀπειλὴ ἀφορισμοῦ θὰ δράσει σὲ κάποιους ἀποτρεπτικά, μετὰ θὰ δράσει ἁπλῶς τιμωρητικὰ ἀλλὰ τὸ κακὸ θὰ ἔχει συμβεῖ καὶ θὰ εἶναι πλέον ἀργά.

Ἡ ἔμπρακτη ὁμολογία τῆς ἀλήθειας στοίχισε στὸν Βαπτιστὴ τὴν κεφαλή του καὶ στὸν θεῖο Χρυσόστομο τὴν ἐκθρόνιση, τὴν ἐξορία, τὶς κακουχίες καὶ τὸν θάνατο. Ἕως τώρα ὁμολογοῦμε μὲ τὴν γραφίδα ἀνέξοδα καὶ ἀναίμακτα. Παρακάτω ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ζητάει νὰ ἀγωνιζόμαστε μέχρι θανάτου γιὰ τὴν ἀλήθεια. Καὶ ἡ ἀλήθεια δὲν ἔγκειται μόνο στὰ δόγματα ἀλλὰ καὶ σὲ ἠθικὰ ζητήματα, στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν εὐαγγελικὴ καὶ πατερικὴ διδασκαλία. Ὅπως οἱ ποιμένες ἀπαιτοῦν τὸ σεβασμὸ καὶ τὴν ὑπακοή μας, ἔτσι καὶ ἐμεῖς ἀπαιτοῦμε νὰ μᾶς διαφυλάξουν ἀπὸ τὴν μέλλουσα ὀργὴ τοῦ Θεοῦ μὲ κάθε ἐκκλησιαστικὸ μέσο, ὅ,τι κι ἂν τοὺς στοιχίσει. Τότε καὶ ἐμεῖς θὰ ἀσπαστοῦμε τὴν δεξιά τους καὶ θὰ τοὺς βάζουμε εἰλικρινεῖς μετάνοιες, εὐχόμενοι στὸν μισθαποδότη Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ τοὺς ἐνισχύει καὶ φωτίζει στὸν θυσιαστικό τους ἀγῶνα. 

«Δὲν ἤκουσες τί ἔκαμεν ὁ Ἰωάννης (ὁ Πρόδρομος); Εἶδεν ἄνθρωπον τύραννον νὰ ἀνατρέπη τοὺς περὶ γάμου νόμους, καὶ μὲ θάρρος εἰς τὸ μέσον τῆς ἀγορᾶς εἶπε «δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται νὰ ἔχης ὡς σύζυγον τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, Φιλίππου»… ἔχω τὴν ἀξίωσιν νὰ σωφρονίσης τὸν συνάνθρωπόν σου. Ἆρα γὲ ἐάν σοῦ ἔλεγα νὰ τιμωρῆς καὶ νὰ διορθώνης τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς δικαστάς ὅταν παρανομοῦν, δὲν θὰ ἔλεγες ὅτι πάσχω ἀπὸ τρέλλαν; Καὶ ὅμως ὁ Ἰωάννης αὐτὸ ἔκαμε καὶ ἔτσι ἐδείχθη ὅτι δὲν εἶναι ἔξω ἀπὸ τὰ καθήκοντά μας… Ἂν καὶ δὲν ἐθυσιάσθη (εἰς τὰ εἴδωλα) οὔτε διετά­χθη νὰ προσκυνήση εἴδωλον, ἀλλὰ χάριν τῶν ἱερῶν νόμων ποὺ ὑβρίζοντο ἀπετμήθη τὴν κεφαλήν. Καὶ σὺ λοιπὸν νὰ ἀγωνισθῆς μέχρι θανάτου ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ ὁ Κύριος θὰ πολεμήση δι’ ἐσέ. Καὶ μὴ μοῦ εἰπῆς τὸν ψυχρὸν τοῦτον λόγον, τί μὲ ἐνδιαφέρει; Δὲν ἔχω καμμίαν σχέσιν μὲ αὐτόν… Διότι (ὅλοι οἱ ἄνθρωποι) ἔχουν τὴν ἰδίαν φύσιν μὲ ἐμᾶς… ἔχουν τὸν ἴδιον Δεσπότην, ἔλαβον τοῦ ἰδίους νόμους… ἂς μὴ λέγωμεν λοιπὸν ὅτι δὲν ἔχομεν τίποτε κοινὸν πρὸς αὐτούς, διότι αὐτὴ εἶναι σατανικὴ φωνή…»! (Εἰς τοὺς Ἀνδριάντας, Ὁμιλία Α΄ 11, ΕΠΕ 31)