Η διγλωσσία του Παπισμού στο πάθος της ομοφυλοφιλίας (Αναφορά σε δημοσιεύματα «ευλογίας» «γάμων» ομοφυλοφίλων)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 13η Οκτωβρίου 2022

Η ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ

(Αναφορά σε δημοσιεύματα «ευλογίας» «γάμων» ομοφυλοφίλων)

    Με πολλή ανησυχία και θλίψη παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια μια καταιγιστική επέλαση του πάθους της ομοφυλοφιλίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Διαπιστώνουμε μια αποδοχή του από πολλές κυβερνήσεις κυρίως της Δύσεως, οι οποίες επιχειρούν να την νομιμοποιήσουν και να την καθιερώσουν όχι μόνο ως νόμιμη, αλλά και ως φυσιολογική «διαφορετικότητα». 

Ο κιναιδισμός, που ακόμη και από τους αρχαίους έλληνες προγόνους μας εθεωρείτο ως ένα πάθος μη αποδεκτό, αναγνωρίζεται σήμερα ως «ατομικό δικαίωμα», κατοχυρωμένο από πολλές κρατικές νομοθεσίες, δυστυχώς και από την  ελληνική.  Η σεξουαλική αυτή παρά φύσιν κατάσταση, που ανατρέπει εκ θεμελίων την οντολογία της ανθρωπίνης φύσεως, γίνεται στις μέρες μας έννομο αγαθό! 

    Σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας αναλύσαμε, ποια είναι η διδασκαλία της Εκκλησίας μας γύρω από το πάθος αυτό. Ο Απόστολος Παύλος είναι σαφέστατος, πως όσοι πέφτουν σε θανάσιμα αμαρτήματα, όπως αυτό της ομοφυλοφιλίας και δεν μετανοήσουν, δεν θα επιτύχουν τη σωτηρία τους. Έγραψε: «μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται, ούτε πλεονέκται, ούτε κλέπται, ούτε μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι» (Α΄ Κορ.6,9-10). Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, ακολουθούντες την διδασκαλία της Αγίας Γραφής, στηλιτεύουν και αυτοί κατά παρόμοιο τρόπο το πάθος και υποδεικνύουν τον τρόπο της θεραπείας του. Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένους εξ’ αυτών: Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ονομάζει το πάθος αυτό «κολοφώνα των κακών».[1] Ο Μέγας Βασίλειος στον Ζ΄ Κανόνα του συγκαταριθμεί τους ομοφυλοφίλους με τους κτηνοβάτες, τους φονείς, τους φαρμακούς, τους μοιχούς και τους ειδωλολάτρες: «Αρρενοφθόροι και ζωοφθόροι και φονείς και μοιχοί και ειδωλολάτραι της αυτής καταδίκης εισίν ηξιωμένοι, ώστε όν έχεις επί των άλλων τύπον και επί τούτων φύλαξον».[2] Παρά κάτω στον ΞΒ΄ Κανόνα του ορίζει τον τρόπον της θεραπείας του πάθους με αποχή 15 χρόνων από την θεία κοινωνία.

    Με πολλή πικρία και λύπη παρατηρούμε στους εσχάτους και αποκαλυπτικούς καιρούς που ζούμε, ότι η επί 20 αιώνες απαρασάλευτη και αναλλοίωτη περί ομοφυλοφιλίας ηθική διδασκαλία της Εκκλησίας μας αρχίζει πλέον να αμφισβητείται και  να διασαλεύεται. Υψηλά ιστάμενα εκκλησιαστικά πρόσωπα προσπαθούν με απίστευτες σοφιστείες να παρουσιάσουν το πάθος ως δήθεν «έμφυτη κατάσταση». Οι θέσεις: «Eκ των πραγμάτων ο Θεός έχει δώσει σε μερικούς ανθρώπους να αισθάνονται την έλξη προς το ίδιο φύλο, δεν μπορώ να ξέρω γιατί, δεν θα κατηγορήσω εγώ τον Θεό… Να υπάρχει η δυνατότητα όχι πολλών συντρόφων, αλλά όσο το δυνατόν να έχει, [ο ομοφυλόφιλος], ένα σύντροφο, με τον οποίο να περνάει μαζί του τη ζωή του και να αισθάνεται ότι μαζί του μπορεί να έχει και μία πνευματική πορεία…. Ένα παιδί έχει δικαίωμα να έχει πατέρα, ή μητέρα και να επιλέξει στη ζωή του, αν θέλει να γίνει ομοφυλόφιλος, ή αν θέλει οτιδήποτε άλλο». (Βλ. https://katanixi. gr/koinonia/apantisi-ston-n-ionias-gavriil-poy-diastrevlose-tin-pisti-se-schesi-me-tin-omofylofilia/), έχουν ως δυνατό αντίλογο: Είναι δυνατόν ποτέ να δώσει ο Θεός ως χάρισμα, ή ως δωρεά, κάτι που ο ίδιος στην αγία Γραφή το αποστρέφεται ως ειδεχθές αμάρτημα; Ένα αμάρτημα μάλιστα, εξ’ αιτίας του οποίου κατάστρεψε τις πόλεις των Σοδόμων και Γομόρρων;  

     Δεν θα αναφερθούμε και στο άλλο θλιβερό περιστατικό της βαπτίσεως δύο παιδιών «ομόφυλου ζευγαριού» στην Αθήνα. Η πράξη του εν λόγω κληρικού έχει δεόντως στηλιτευθεί και από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας και από άλλα πρόσωπα.

    Το βδελυρό τούτο πάθος έχει εισχωρήσει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σε πολλές προτεσταντικές κοινότητες, όπως στον Αγγλικανισμό, ο οποίος έφθασε στο σημείο να αναγνωρίσει τον Σοδομισμό ως φυσιολογική «διαφορετικότητα». Στη συνέχεια, όπως ήταν επόμενο, προχώρησε στην «ευλογία» «γάμων ομοφυλόφιλων ζευγαριών» και στη «χειροτονία» «κληρικών» ομοφυλόφιλων, οι οποίοι συζούν ή και «παντρεύονται» με άτομα του ίδιου φύλου!

    Στον χώρο του Παπισμού διαπιστώνουμε μια διγλωσσία και μια αντιφατικότητα, αν λάβουμε υπ’ όψη μας παλαιότερες σχετικές δηλώσεις του «Πάπα» σε συνδυασμό με  νεώτερες δημοσιεύσεις. Πιο συγκεκριμένα, πριν από δύο περίπου χρόνια, το 2020, με έκπληξη διαβάσαμε δηλώσεις του «Πάπα» Φραγκίσκου, που δημοσιεύθηκαν στην «Εφημερίδα των Συντακτών» τις οποίες σχολίασε ο δημοσιογράφος κ. Θεόδωρος Ανδρεάδης – Συγγελάκης σε άρθρο του με τίτλο: «Ο Πάπας, οι ομοφυλόφιλοι και το μοναδικό του θάρρος». Σύμφωνα με τον αρθρογράφο ο κ. Φραγκίσκος πήρε «σαφή θέση ότι οι σχέσεις συμβίωσης μεταξύ πολιτών του ίδιου φύλου πρέπει να αναγνωρίζονται από τον νόμο, για να παρέχεται μια ουσιαστική ασπίδα προστασίας και δικαιωμάτων….Ο κ. Φραγκίσκος θεωρεί ότι τα σύμφωνα συμβίωσης, (η όπως θέλει η κάθε χώρα να τα ονομάζει), είναι απόλυτα αναγκαία και πρέπει να γίνουν κτήμα όλων των κρατών, όχι μόνον της Ευρώπης και λίγων άλλων περιοχών του πλανήτη. Παράλληλα, δείχνει εμπράκτως ότι η Εκκλησία πρέπει να δέχεται χωρίς επιφυλάξεις τους ομοφυλόφιλους πιστούς, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που έχουν υιοθετήσει, ή αποκτήσει παιδιά με παρένθετη μητέρα»!

    Φαίνεται ότι οι παρά πάνω δηλώσεις του «Πάπα» έδωσαν το έναυσμα σε μία πλειάδα «κληρικών» να προχωρήσουν σε δημόσιες δηλώσεις υπέρ της ομοφυλοφιλίας και στην «ευλογία» «γάμων» ομοφυλοφίλων, τους οποίους ανέχθηκε σιωπηρά το Βατικανό. Πρόσφατο δημοσίευμα με τίτλο: «Αντάρτικο καθολικών ιερέων στη Γερμανία -Αψηφούν το Βατικανό, παντρεύουν ομόφυλα ζευγάρια. Δύο άνδρες σε πασαρέλα παριστάνουν το ζευγάρι σε γάμο ομοφυλοφίλων», (Πηγή: https://www.iefimerida.gr/kosmos /germania-batikano-gamos-omofylofilon-iereis), γράφει μεταξύ άλλων τα εξής: «Ιερείς σε περίπου 100 καθολικές εκκλησίες στη Γερμανία ενώνουν με τα δεσμά του γάμου ομόφυλα ζευγάρια, αρχής γενομένης από τη Δευτέρα 10 Μαΐου, αψηφώντας την απόφαση του Βατικανού που χαρακτηρίζει τον γάμο ομοφυλοφίλων ‘αμαρτία’. Το κίνημα Love Wins ξεπρόβαλε στη χώρα μετά την επίσημη ανακοίνωση της Καθολικής Εκκλησίας, που τον περασμένο Μάρτιο δήλωσε πως ο Θεός ‘δεν μπορεί να ευλογεί μια αμαρτία’. ‘Τα ζευγάρια που λαμβάνουν μέρος (στο κίνημα) θα πρέπει να λαμβάνουν την ευλογία που ο Θεός επιθυμεί να τους δώσει, χωρίς μυστικότητα’, ανέφερε το κίνημα στη Γερμανία. Ελπίδες σε ομόφυλα ζευγάρια είχαν δώσει δηλώσεις του Πάπα». Και συνεχίζει: «Ο Πάπας Φραγκίσκος είχε κάνει δηλώσεις στο παρελθόν που οδήγησαν αρκετούς καθολικούς να υποθέσουν πως η Καθολική Εκκλησία θα μπορούσε να αγκαλιάσει τα ομόφυλα ζευγάρια. Όπως είχε δηλώσει ο ποντίφικας, πίστευε πως τα ομόφυλα ζευγάρια θα πρέπει να μπορούν να παντρεύονται με πολιτικό γάμο. Τον τελευταίο χρόνο, ο Πάπας δήλωσε σε ντοκιμαντέρ πως τα ζευγάρια αυτά ‘έχουν δικαίωμα να είναι οικογένεια’. Ωστόσο, το Συμβούλιο Δόγματος του Βατικανού αποφάνθηκε τον περασμένο Μάρτιο πως η Καθολική Εκκλησία δεν έχει τη δύναμη να ευλογεί γάμους ομοφυλοφίλων. Στην Καθολική Εκκλησία και το Μυστήριο του γάμου, η ευλογία δίνεται από τον ιερέα στο όνομα της Εκκλησίας». Η αντίφαση μεταξύ των λόγων του «Πάπα» και του «Συμβούλιου Δόγματος του Βατικανού» είναι σαφής, όπως και η πλήρης ταύτιση του «Πάπα» με τις δυτικές κυβερνήσεις. Ο «Πάπας» όχι μόνο διαγράφει με μια μονοκονδυλιά τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, αλλά επί πλέον προτρέπει τις κυβερνήσεις των κρατών να κατοχυρώσουν με νόμους το φρικτό αυτό αμάρτημα. Μ’ άλλα λόγια προτρέπει να γίνεται νόμος του Κράτους ένας αντίχριστος νόμος, που στρέφεται ευθέως εναντίον του αιώνιου και ακατάλυτου νόμου του Θεού και του Ευαγγελίου.

    Παρά κάτω γράφει: «Η απάντηση του Βατικανού δεν ‘είχε την πρόθεση να γίνει ενός είδους άδικης διάκρισης, αλλά περισσότερο μια υπενθύμιση της αλήθειας του τελετουργικού της λειτουργίας’ έλεγε ο ίδιος ο Πάπας Φραγκίσκος λίγο αργότερα. Ωστόσο, το γκρουπ των καθολικών στη Γερμανία περιέγραψαν την απόφαση της Εκκλησίας ως ‘χαστούκι στο πρόσωπο πολλών ανθρώπων ανά τον κόσμο’. Το κίνημα κυκλοφόρησε μάλιστα και έναν χάρτη με τις εκκλησίες στις οποίες οι ιερείς δέχονται να ευλογήσουν την ένωση ομόφυλων ζευγαριών. Χιλιάδες ιερείς και εργαζόμενοι σε καθολικούς ναούς της χώρας υπέγραψαν επίσης μια αίτηση, καλώντας την Καθολική Εκκλησία να επεκτείνει τον γάμο σε ομόφυλα ζευγάρια, ενώ κάποιες ενορίες ανάρτησαν σημαίες του ουράνιου τόξου, σύμβολο της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας», Η Καθολική Εκκλησία στη Γερμανία είθισται να τηρεί πιο φιλελεύθερη στάση απέναντι στο θέμα. Ο γάμος ομοφυλοφίλων ενώπιον του κράτους νομιμοποιήθηκε στη χώρα το 2017, ενώ το Βερολίνο χαρακτήρισε τη ‘θεραπεία ενάντια στην ομοφυλοφιλία’ για τους κάτω των 18 ετών παράνομη». Η σήψη του σύγχρονου Παπισμού φαίνεται να έχει αρχίσει από τη Γερμανία, όπου ο φραγκικό «πνεύμα» είναι ισχυρότερο! Ας μη λησμονούμε, πως σ’ αυτές τις χώρες είναι εντονότερο και το πρόβλημα της παιδοφθορίας από παπικούς «κληρικούς»!

    Δημοσιοποιήθηκε και άλλη είδηση, η οποία ενισχύει την άποψη ότι ο Σοδομισμός είναι παρών στην παπική «εκκλησία». «Η παπική ιστοσελίδα Daily Compass αναφέρει ότι στις 11 Ιουνίου ο Πιέτρο και ο Τζάκομο αφού πήγαν πρώτα στον Δήμο να κάνουν πολιτικό γάμο, εμφανίστηκαν μετά στο ναό του San Lorenzo στην πόλη Μπούντριο της επαρχίας Μπολόνια για να πάρουν ‘ευλογία’. Είναι η πρώτη φορά που ομοφυλόφιλο ‘ζευγάρι’ ‘ευλογείται’ έτσι δημόσια στην Ιταλία. Το επίσης αξιοπρόσεκτο είναι ότι ο πρωτοκλασάτος καρδινάλιος Matteo Maria Zuppi της Μπολόνια, πρόεδρος της ‘Ιταλικής Επισκοπικής Διάσκεψης’, συμφώνησε με την συγκεκριμένη ενέργεια» (Πληροφορίες από Daily Compass και Ιστ. Τας Θύρας)! 

    Δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι παπικοί «κληρικοί» άρχισαν να «ευλογούν» πλέον ανοικτά τέτοιους «γάμους» και χωρίς περιορισμούς, ή ποινικές συνέπειες, από την «εκκλησία» τους. Ο Παπισμός αφότου αποκόπηκε από τον ενιαίο κορμό της μιας και αδιαίρετης Εκκλησίας (1054), κατρακυλάει από πτώση σε πτώση, για τον απλό λόγο, ότι στερείται της Θείας Χάριτος. Η περίεργη διγλωσσία και η ανεπίτρεπτη ανοχή του, (και) στο πρόβλημα της ομοφυλοφιλίας, μαρτυρεί αυτήν ακριβώς την τραγική πλευρά του Παπισμού!

    Περαίνοντας εκφράζουμε την ανησυχία μας και για την «εισβολή» του κοσμικού «πνεύματος» και στην Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία μας, με τα απαράδεκτα φαινόμενα που προαναφέραμε. Η απενεχοποίηση  της θανάσιμης αμαρτίας του Σοδομισμού, από μερίδα εκκλησιαστικών προσώπων, μόνο ως παρακμιακό σύμπτωμα μπορούμε να το εκλάβουμε και ως προάγγελο δραματικών εξελίξεων!           

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

---

[1] Προς τους πολεμούντας τον μοναχικόν βίον, Γ΄, PG 47,360.

[2] Μεγ. Βασιλείου, Κανών Ζ΄, Νικοδήμου Αγιορείτου, Πηδάλιον, Εκδ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1991, σελ.593.