Συνεχὲς συνοδικὸν σκάνδαλον

Συνεχὲς συνοδικὸν σκάνδαλον

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου- Δημοσιογράφου- Συγγραφέως- Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)

 Ἡ Πατριαρχικὴ Ψευδοεκκλησία

Μὲ τρία προηγηθέντα ἄρθρα μου («ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΜΟΣ», «ΣΥΝΟΔΙΚΟΣ ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ» καὶ «ΕΚΤΡΩΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΣΥΝΟΔΙΚΑ ΔΙΠΤΥΧΑ 2021») ἐσχολίασα Συνοδικὰ ἄτοπα ἐν σχέσει πρὸς τὴν Πατριαρχικὴν ψευδοαυτοκεφαλίαν τῆς ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου ἱδρυθείσης ἐν Κιέβῳ ψευδοεκκλησίας ἀπὸ καθῃρημένους, ἀναθεματισμένους, αὐτοχειροτονήτους καὶ σχισματικοὺς μὲ ψευδοπροκαθήμενον τὸν ἀχειροτόνητον ψευδοεπίσκοπον Ἐπιφάνιον. 

Μὲ τὸ τελευταῖον ἄρθρον μου ἤλεγξα τὴν ἀποτροπιαστικὴν αὐθαιρεσίαν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία προσέθεσεν εἰς τὰ Δίπτυχά της αὐτὴν τὴν προσωπικήν τοῦ π. Βαρθολομαίου ψευδοεκκλησίαν ὡς δεκάτην πέμπτην (15ην) αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, προκλητικῶς, ἐπανέλαβε καὶ εἰς τὰ Δίπτυχα τοῦ τρέχοντος ἔτους αὐτὴν τὴν ἀνατινακτικὴν τοῦ Κανονικοῦ καὶ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου προσθήκην. Ἐτοποθέτησε δὲ καὶ τὴν φωτογραφίαν τοῦ ψευδοκιέβου Ἐπιφανίου. Ἡ κατάσταση κατέστη ἀφόρητος. Συνεχίζεται αὐτὸ τὸ προκλητικὸν Συνοδικὸν σκάνδαλον. Μία νέα αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία εἶναι γεγονὸς ὁλοκλήρου τῆς Ὀρθοδοξίας. Δὲν δικαιοῦται καὶ δὲν ἔχει ἁρμοδιότητα ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἱερὰ Σύνοδος νὰ ἐνεργῆ ὡς ἐκπροσωποῦσα τὴν ὅλην Ὀρθοδοξίαν. Αὐτὴν τὴν προσωπικὴν ψευδοεκκλησίαν τοῦ Πατριάρχου δὲν τὴν δέχεται ἡ Ὀρθοδοξία. Δέκα (10) αὐτοκέφαλοι Ἐκκλησίαι καὶ δεκαέξι (16) Ἱεραὶ Μοναὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀρνοῦνται ἐπὶ τρία ἔτη νὰ ἀναγνωρίσουν αὐτὸ τὸ ἐκτρωματικὸν ψευδοεκκλησιαστικὸν μόρφωμα, πραξικοπηματικὸν δημιούργημα τῆς ἐξοργιστικῆς δαιμονικῆς αὐθαιρεσίας τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου.

Ἀλλὰ καὶ ἡ κοινὴ ἐκκλησιαστικὴ συνείδησις, ὅπως κατεδίκασε τὴν ἀνίερον ψευδοαγίαν Σύνοδον τῆς Κρήτης (2016), οὕτως ἔχει καταδικάσει καὶ τὸ ἀναταράσσον τὴν πανορθόδοξον ἑνότητα σκανδαλωδέστατον Οὐκρανικὸν ζήτημα. Εἰς ἑκατοντάδας ἀνῆλθον τὰ σχετικὰ δημοσιεύματα ἀπὸ Μητροπολίτας, ἀπὸ Καθηγητάς Θεολογικῶν Σχολῶν, ἀπὸ πολλοὺς ἄλλους λογίους θεολόγους, ἀπὸ πλῆθος Ἁγιορειτῶν Πατέρων, ἀπὸ πεπαιδευμένους ἄλλους κληρικούς, ἀπὸ δημοσιογράφους, ἀπὸ ἐμπείρους ἀρθρογράφους κ.ἄ.

Αὐτὴ ἡ δαιμονοκατασκεύαστος ψευδοεκκλησία τοῦ Κιέβου προστίθεται συνεχῶς εἰς τὰ Συνοδικὰ Δίπτυχα τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας ὡς νέα κανονικὴ αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία. Ὁ τοιοῦτος ἐκκλησιολογικὸς ἐκτροχιασμὸς τυγχάνει ἀπίστευτος καὶ εἶναι πρωτοφανής.

Νὰ μετανοήση ὁ Ἀρχιεπίσκοπος

Διὰ τὴν παναθλίαν αὐτὴν ἐκκλησιολογικὴν κατάστασιν τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησιαστικῆς Διοικήσεως εὐθύνεται, πρωτίστως, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος π. Ἱερώνυμος. Αὐτὸς ἔσπευσε νὰ ἀναγνωρίση πρῶτος ἐξ ὅλων τῶν ἄλλων αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τὸν ψευδοπροκαθήμενον τῆς ἐν λόγῳ ψευδοεκκλησίας ψευδοεπίσκοπον Ἐπιφάνιον μὲ λίαν τιμητικὸν Γράμμα του. Δὲν εἶχεν οὐδεμίαν ὑποχρέωσιν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νὰ πράξη τοῦτο καὶ δὲν ὑπῆρχεν οὐδεμία σχετικὰ ἀνάγκη. Ἀπὸ ἀπόψεως ὠφελείας, ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετον συνέβη. Ἐδημιουργήθη σχίσμα μὲ τὸ ἥμισυ περίπου τῆς Ὀρθοδοξίας, διότι τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας διέκοψε τὴν κανονικὴν κοινωνίαν μὲ τὸν Προκαθήμενον τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας καὶ ὁ ρωσικὸς θρησκευτικὸς τουρισμὸς  ἐμειώθη κατὰ 50%, ὡς ἐγράφη, μὲ συνέπειαν ἡ οἰκονομικὴ ζημία τῆς Ἑλλάδος νὰ εἶναι τῆς τάξεως ἑκατομμυρίων εὐρώ. Μέγιστον κακὸν εἶναι καὶ ὁ προκληθείς εὐρὺς σκανδαλισμός. Ἐδολοφόνησε δὲ καὶ τὴν ὑστεροφημίαν του, κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον, ὁ Μακαριώτατος.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔγινε καὶ κάκιστον ἀντιεκκλησιολογικὸν παράδειγμα πρὸς ἀποφυγὴν μὲ τὴν ἀντικανονικὴν εἰσπήδησίν του εἰς τὴν ξένην ἐκκλησιαστικὴν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας καὶ μὲ τὴν διακήρυξίν του ὅτι ὁ ἀχειροτόνητος Ἐπιφάνιος εἶναι Μητροπολίτης Κιέβου καὶ πάσης Οὐκρανίας (σελ. 1351 καὶ 1352 τῶν Διπτύχων). Ὅμως, τὰ ἴδια Συνοδικὰ Δίπτυχα τοῦ τρέχοντος ἔτους πληροφοροῦν ὅτι Μητροπολίτης Κιέβου καὶ πάσης Οὐκρανίας εἶναι καὶ ὁ π. Ὀνούφριος (σελ. 1282)· Συνοδικὸς τραγέλαφος.

Ἀγνοοῦμεν πῶς λειτουργεῖ ἡ συνείδησις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Κινεῖται πρὸς ἐξυπηρέτησιν συμφερόντων τῆς μασονοκρατουμένης Ἀμερικῆς εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ρωσίας. Ὁ ἀμερικανοκίνητος Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος εἶχε δηλώσει ἕνα μῆνα πρὶν ὅτι ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία θὰ ἀναγνωρίση πρώτη τὴν οὐκρανικὴν ψευδοαυτοκεφαλίαν. Ἑπομένως, εἶχον γίνει παρασκήνια καὶ προεργασίαι ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος. Ἐπίσης, μία ἢ δύο ἡμέρας πρὸ τῆς ἀρχιεπισκοπικῆς ἀναγνωρίσεως ἀφίχθη εἰς Ἀθήνας ὁ Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τῆς Ἀμερικῆς καὶ συνεζήτησε μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπον. Ἐγράφη ὅτι ὁ μυστικὸς σκοπὸς τῆς ἀφίξεως τοῦ Ὑπουργοῦ αὐτοῦ ἦταν τὸ Οὐκρανικὸν ζήτημα.

Διὰ τὰ προαναφερθέντα, ἐν μεγίστῃ συντομίᾳ, ἐκκλησιολογικὰ τερατουργήματα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου π. Ἱερωνύμου, πρέπει οὗ­τος νὰ μετανοήση εἰλικρινῶς. Κατὰ τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν Χρυσόστομον, τὰ τρία βασικὰ στάδια τῆς πραγματικῆς μετάνοιας εἶναι: Εἰς τὴν καρδίαν συντριβή, εἰς τὰ χείλη ἐξομολόγησις καὶ εἰς τὸν βίον διόρθωσις. Καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος λοιπόν, ἐὰν ἐνδιαφέρεται διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς του, νὰ μετανοήση ἐν συντριβῇ καρδίας, νὰ ἐξομολογηθῆ ἐν μεγάλῃ ταπεινώσει καὶ νὰ ἀνακαλέση τὴν καταφώρως ἀντικανονικὴν καὶ παντάπασιν ἀπαράδεκτον ἀναγνώρισιν ἑνὸς ἀχειροτονήτου ψευδοεπισκόπου ὡς δῆθεν κανονικοῦ Μητροπολίτου.