Το βιβλίο Σοφία Σειράχ και οι Προτεστάντες

 

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ

Χρήστος Σαλταούρας

ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Η αιρετική Διαμαρτύρηση αποδέχεται μόνο τα 66 βιβλία από τα 76 που έχει η Αγία Γραφή σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Οι Διαμαρτυρόμενοι συμφωνούν με τους Ορθοδόξους στον αριθμό των βιβλίων της Καινής Διαθήκης (27) και διαφωνούν στον αριθμό των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης. Η μεν Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται 49 βιβλία για την Παλαιά Διαθήκη, η δε Διαμαρτύρηση μόνο 39. Έτσι η Ορθόδοξη Βίβλος έχει 76 βιβλία ενώ η Προτεσταντική 66 !

Δηλαδή η Διαμαρτύρηση δέχεται για την Παλαιά Διαθήκη όχι τα βιβλία  που αποδέχονταν η αρχαία Εκκλησία αλλά τα βιβλία που δέχεται η  Εβραϊκή Συναγωγή !!!

Οι θεομάχοι Εβραίοι που δεν πίστεψαν στον Ιησού Χριστό, έκαναν μια Ραββινική Σύνοδο στην Ιάμνεια το 90 μΧ και καθόρισαν τα βιβλία του Ιουδαϊκού Κανόνα. Πρόκειται για τα 39 βιβλία τα οποία δέχονται σήμερα οι Προτεστάντες για την Παλαιά Διαθήκη ! Δηλαδή βρισκόμαστε ενώπιον του εξής παραδόξου Προτεσταντικού φαινομένου : Οι αιρετικοί Προτεστάντες για την Παλαιά Διαθήκη δέχονται τον αριθμό βιβλίων που καθόρισε το αντιχριστιανικό Ραββινικό συνέδριο της Ιάμνειας (39 βιβλία) και αρνούνται τις Συνόδους της Αρχαίας Εκκλησίας οι οποίες αναγνωρίζουν 49 βιβλία  για την Παλαιά Διαθήκη !!! Θεωρούν οι Διαμαρτυρόμενοι την Ραββινική Σύνοδο της Ιάμνειας ανώτερη από τις Χριστιανικές Συνόδους !!! Και μετά έρχονται με περισσή υποκρισία και μας λέγουν ότι ακολουθούν « ΜΟΝΟ την Γραφή» και όχι τις «ανθρώπινες παραδόσεις» !!!

Βέβαια επειδή η αντιχριστιανική Ραββινική Σύνοδος δεν ασχολήθηκε με την Καινή Διαθήκη ( διότι οι Ραββίνοι αρνούνται τον Ιησού και την Ανάστασή του και την Καινή Διαθήκη), αναγκάζονται οι θλιβεροί συκοφάντες της Ορθοδοξίας =  Προτεστάντες,  να αποτανθούν στις Εκκλησιαστικές Συνόδους και στους Πατέρες της Εκκλησίας για να πληροφορηθούν και να αιτιολογήσουν τον Κανόνα των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης !!! Αυτό και αν είναι παράνοια ! Να θεωρεί κανείς αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης για την Καινή Διαθήκη, την ίδια πηγή που θεωρεί αναξιόπιστη για την Παλαιά Διαθήκη !!!

Λοιπόν Αιρετικοί Προτεστάντες……ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΤΕ ΤΑ 27 ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ;;;;;;; Ποίος σας είπε ότι η Καινή Διαθήκη ότι έχει 27 βιβλία και μάλιστα τα συγκεκριμένα και όχι άλλα ; Στην αρχαία εποχή κυκλοφορούσαν περίπου 50 «Ευαγγέλια» ! Η Εκκλησία όμως επέλεξε ως Κανονικά μόνο 4!

Οι αιρετικοί Προτεστάντες προκειμένου να βρούν, όπως νομίζουν, Βιβλικό έρεισμα στην προτίμησή τους για τον Ιουδαϊκό κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης και τον αριθμό των βιβλίων που αυτός περιέχει, επικαλούνται το εξής εδάφιο : «Τί οὖν τὸ περισσὸν τοῦ ᾿Ιουδαίου, ἢ τίς ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς;  πολὺ κατὰ πάντα τρόπον. πρῶτον μὲν γὰρ ὅτι ἐπιστεύθησαν τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ» Ρωμαίους 3:1-2.

Σύμφωνα με το χωρίο αυτό ο Θεός στους Εβραίους εμπιστεύθηκε τον λόγο του. Αυτός ο λόγος του Αποστόλου Παύλου κάνει τους Προτεστάντες να αποδέχονται ως θέσφατο τον Ιουδαϊκό κανόνα της Ραββινικής συνόδου της Ιάμνειας  με τα 39 βιβλία που δέχεται η Εβραϊκή Συναγωγή ! Πλήρης παρερμηνεία και ανοησία !

Ο Θεός εμπιστεύτηκε πράγματι στην προ του Μεσσίου εποχή τον λόγο του στους Εβραίους. Αλλά σε ποίους Εβραίους ; Στους άπιστους και ασεβείς ; Όχι ασφαλώς ! Στους ευσεβείς Εβραίους εμπιστεύθηκε ο Θεός τον λόγο του. Μετά τον ερχομό του Μεσσία όμως και την ίδρυση της Χριστιανικής Εκκλησίας ο λόγος του Θεού είναι στα χέρια του Νέου Ισραήλ – των Χριστιανών.

Ρωτάμε τους Προτεστάντες : Η Καινή Διαθήκη δεν είναι λόγος του Θεού ; Αυτή σε ποίον την έχει εμπιστευθεί ο Θεός ; Διότι ως γνωστόν οι  Εβραίοι δεν δέχονται την Καινή Διαθήκη και την Ανάσταση του Ιησού !

ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΙ  ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

Οι αιρετικοί Προτεστάντες ως προς την Παλαιά Διαθήκη έχουν μία στείρα προσκόλληση στα όσα διακελεύει επί του θέματος η Εβραϊκή Συναγωγή ! Γιαυτό κρίνεται σκόπιμο να αναφέρουμε λίγα λόγια για την θέση της Εβραϊκής Συναγωγής επί του θέματος.  Οι Εβραίοι μετά από ζυμώσεις κατέληξαν σε έναν συγκεκριμένο αριθμό βιβλίων  για την Παλαιά Διαθήκη και σε ένα συγκεκριμένο κείμενο. Την Καινή Διαθήκη την αρνείται πλήρως η Εβραϊκή Συναγωγή.

Η Συναγωγή δέχεται ότι η αποκαλούμενη από εμάς τους Χριστιανούς Παλαιά Διαθήκη, αποτελείται από  39 βιβλία. Αυτά τα 39 βιβλία τα ομαδοποιούν σε 22 ή 24 βιβλία. Επίσης η Συναγωγή αποδέχεται ως επίσημο κείμενο το Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο.

Οι Προτεστάντες δουλικά ακολουθούν την Συναγωγή όσον αφορά την Παλαιά Διαθήκη και δέχονται και αυτοί τα εν λόγω 39 βιβλία αλλά και το Μασοριτικό κείμενο το οποίο μεταφράζουν στις γλώσσες τους.

Η άποψη των Διαμαρτυρομένων ότι το Εβραϊκό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, όπως το διατηρεί σήμερα η Συναγωγή (Μασοριτικό κείμενο), είναι ανώτερο του επίσημου Εκκλησιαστικού κειμένου δεν είναι ορθή. Οι λόγοι είναι οι εξής :

1) Ο αυθεντικός ερμηνευτής της Αγίας Γραφής είναι η Εκκλησία που είναι ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας – Α Τιμόθεον 3:15 και όχι η Συναγωγή.

2) Το Μασοριτικό κείμενο είναι μεταποστολικό κείμενο και έχει υποστεί σε ορισμένα σημεία αλλοιώσεις από τους Ραββίνους για να αντιφάσκει στο επίσημο κείμενο της Εκκλησίας και να αποκρύβει Μεσσιακές προφητείες που εκπληρώθηκαν στον Ιησού Χριστό ! Το ίδιο το Εβραϊκό Μασοριτικό κείμενο διαφοροποιείται σε ορισμένα σημεία από άλλα σωζόμενα Εβραϊκά βιβλικά χειρόγραφα πχ: κείμενα Νεκράς Θάλασσας.

3) Η ίδια η Καινή Διαθήκη παραθέτει στα περισσότερα εδάφια από την μετάφραση των Εβδομήκοντα και όχι από το Εβραϊκό κείμενο. Αν οι Εβραίοι Μασορίτες είχαν διασώσει με μεγαλύτερη ακρίβεια από τους επίσης Εβραίους Εβδομήκοντα την Παλαιά Διαθήκη οι παραπομπές της Καινής Διαθήκης θα το έδειχναν αυτό. Θα είχαμε δηλαδή περισσότερες παραπομπές από το Εβραϊκό κείμενο και λιγότερες από τους Εβδομήκοντα, ενώ τώρα συμβαίνει το αντίστροφο ! Με άλλα λόγια το Μασοριτικό κείμενο δεν θα διαφωνούσε σε πολλές παραπομπές της Καινής Διαθήκης στην Παλαιά Διαθήκη.

Απαραίτητη διευκρίνηση : Η Καινή Διαθήκη περιέχει αναφορές στην Παλαιά Διαθήκη και από το Εβραϊκό κείμενο και από την μετάφραση των Εβδομήκοντα. Δεν χαρακτηρίζει την Καινή Διαθήκη μία στείρα προσκόλληση στο ένα ή στο άλλο κείμενο. Το ίδιο και οι Πατέρες της Εκκλησίας παραθέτουν και από το Εβραϊκό κείμενο και από τους Εβδομήκοντα και από άλλες μεταφράσεις. Η Λατινική μετάφραση της Βουλγάτας έγινε με βάση το Εβραϊκό κείμενο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία ενώ γενικώς αποδέχεται ως επίσημο κείμενο για την Παλαιά Διαθήκη την μετάφραση των Εβδομήκοντα, ειδικά για το βιβλίο του προφήτου Δανιήλ η Εκκλησία έχει υιοθετήσει ως επίσημο κείμενο την μετάφραση του Θεοδοτίωνος ! Η αρχαία Εκκλησία πριν την εμφάνιση των αιρέσεων του Παπισμού και του Προτεσταντισμού χρησιμοποιούσε διάφορες μεταφράσεις αλλά κυρίως την Ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοντα και την Λατινική μετάφραση του Ιερώνυμου (Βουλγάτα).

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΔΑΦΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΜΕ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ – ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΕΒΡΑΪΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:

« καὶ εἰ ὁ δίκαιος μόλις σῴζεται ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;» Α Πέτρου 4:18

«εἰ ὁ μὲν δίκαιος μόλις σώζεται, ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποὺ φανεῖται;» Παροιμίες 11:31 (Εβδομήκοντα).

«Αν ο δίκαιος παιδεύηται επί της γης, πολλώ μάλλον ο ασεβής και ο αμαρτωλός» Παροιμίες 11:31 (Εβραϊκό).

« Διὸ εἰσερχόμενος εἰς τὸν κόσμον λέγει· θυσίαν καὶ προσφορὰν οὐκ ἠθέλησας, σῶμα δὲ κατηρτίσω μοι» Εβραίους 10:5

« θυσίαν καὶ προσφορὰν οὐκ ἠθέλησας, σῶμα δὲ κατηρτίσω μοι· ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίας οὐκ ἐζήτησας.  τότε εἶπον· ἰδοὺ ἥκω, ἐν κεφαλίδι βιβλίου γέγραπται περὶ ἐμοῦ» Ψαλμός 39(40) : 7-8 (6-7) (Εβδομήκοντα)

«Θυσίαν και προσφοράν δεν ηθέλησας· διήνοιξας εν εμοί ώτα· ολοκαύτωμα και προσφοράν περί αμαρτίας δεν εζήτησας. Τότε είπα, Ιδού, έρχομαι· εν τω τόμω του βιβλίου είναι γεγραμμένον περί εμού» Ψαλμός 40: 6-7(Εβραϊκό).

« Πίστει ᾿Ιακὼβ ἀποθνήσκων ἕκαστον τῶν υἱῶν ᾿Ιωσὴφ εὐλόγησε, καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆς ράβδου αὐτοῦ» Εβραίους 11:21

« εἶπε δέ· ὄμοσόν μοι. καὶ ὤμοσεν αὐτῷ. καὶ προσεκύνησεν ᾿Ισραὴλ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆς ράβδου αὐτοῦ» Γένεση 47:31 (Εβδομήκοντα).

«Ο δε είπεν, Ομοσόν μοι και ώμοσεν εις αυτόν. Και προσεκύνησεν ο Ισραήλ επί το άκρον της κλίνης αυτού» Γένεση 47:31 (Εβραϊκό).

« κάλαμον συντετριμμένον οὐ κατεάξει καὶ λίνον τυφόμενον οὐ σβέσει, ἕως ἂν ἐκβάλῃ εἰς νῖκος τὴν κρίσιν καὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσι» Ματθαίος 12:20-21

«κάλαμον τεθλασμένον οὐ συντρίψει καὶ λίνον καπνιζόμενον οὐ σβέσει, ἀλλὰ εἰς ἀλήθειαν ἐξοίσει κρίσιν. ἀναλάμψει καὶ οὐ θραυσθήσεται, ἕως ἄνθῇ ἐπὶ τῆς γῆς κρίσιν· καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσιν» Ησαϊας 42:3- 4 (Εβδομήκοντα).

« Κάλαμον συντεθλασμένον δεν θέλει συντρίψει και λινάριον καπνίζον δεν θέλει σβύσει· θέλει εκφέρει κρίσιν εν αληθεία.  Δεν θέλει εκλίπει ουδέ θέλει μικροψυχήσει, εωσού βάλη κρίσιν εν τη γή· και αι νήσοι θέλουσι προσμένει τον νόμον αυτού» Ησαϊας 42:3- 4 (Εβραϊκό).

« ἀποστείλας δὲ ᾿Ιωσὴφ μετεκαλέσατο τὸν πατέρα αὐτοῦ ᾿Ιακὼβ καὶ πᾶσαν τὴν συγγένειαν αὐτοῦ ἐν ψυχαῖς ἑβδομήκοντα πέντε» Πράξεις 7:14

« υἱοὶ δὲ ᾿Ιωσὴφ οἱ γενόμενοι αὐτῷ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ψυχαὶ ἐννέα. πᾶσαι ψυχαὶ οἴκου ᾿Ιακὼβ αἱ εἰσελθοῦσαι μετὰ ᾿Ιακὼβ εἰς Αἴγυπτον ψυχαὶ ἑβδομηκονταπέντε» Γένεση 46:27 (Εβδομήκοντα).

«Και οι υιοί του Ιωσήφ, οι γεννηθέντες εις αυτόν εν Αιγύπτω, ήσαν ψυχαί δύο· πάσαι αι ψυχαί του οίκου του Ιακώβ, αι εισελθούσαι εις Αίγυπτον, ήσαν εβδομήκοντα» Γένεση 46:27 (Εβραϊκό).

« τοῦ Σερούχ, τοῦ ῾Ραγαῦ, τοῦ Φάλεκ, τοῦ ῎Εβερ, τοῦ Σαλᾶ,  τοῦ Καϊνάν, τοῦ ᾿Αρφαξάδ, τοῦ Σήμ, τοῦ Νῶε, τοῦ Λάμεχ» Λουκάς 3:35-36

« καὶ ἔζησε Σὴμ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν ᾿Αρφαξὰδ ἔτη πεντακόσια καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς καὶ θυγατέρας καὶ ἀπέθανε.   Καὶ ἔζησεν ᾿Αρφαξὰδ ἑκατὸν τριάκοντα πέντε ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Καϊνᾶν. καὶ ἔζησεν ᾿Αρφαξὰδ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Καϊνᾶν ἔτη τετρακόσια καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς καὶ θυγατέρας καὶ ἀπέθανε.   Καὶ ἔζησε Καϊνᾶν ἑκατὸν καὶ τριάκοντα ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν   Σαλά. καὶ ἔζησε Καϊνᾶν μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τόν Σαλὰ ἔτη τριακόσια τριάκοντα καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς καὶ θυγατέρας καὶ ἀπέθανε  Καὶ ἔζησε Σαλὰ ἑκατὸν τριάκοντα ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν ῞Εβερ» Γένεση 11:11-14 (Εβδομήκοντα).

« και έζησεν ο Σημ, αφού εγέννησε τον Αρφαξάδ, πεντακόσια έτη, και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας.Και ο Αρφαξάδ έζησε τριάκοντα πέντε έτη, και εγέννησε τον Σαλά·και έζησεν ο Αρφαξάδ, αφού εγέννησε τον Σαλά, τετρακόσια τρία έτη, και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας. Και ο Σαλά έζησε τριάκοντα έτη, και εγέννησε τον Εβερ» Γένεση 11:11-14 (Εβραϊκό).

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΔΑΦΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΜΕ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ – ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ :

 «και θέλουσιν επιβλέψει προς εμέ, τον οποίον ΕΞΕΚΕΝΤΗΣΑΝ»  Ζαχαρίας 12:10 (  Εβραϊκό)

 «καὶ ἐπιβλέψονται πρός με ἀνθ᾿ ὧν κατωρχήσαντο» Ζαχαρίας 12:10 (Εβδομήκοντα).

Το Εβραϊκό κείμενο διασώζει στο παρόν εδάφιο την ακρίβεια του πρωτοτύπου Εβραϊκού κειμένου όπως αποδεικνύει η θεόπνευστη Καινή Διαθήκη:

Ιωάννης 19:32-37:  « ἦλθον οὖν οἱ στρατιῶται, καὶ τοῦ μὲν πρώτου κατέαξαν τὰ σκέλη καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ· ἐπὶ δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν ἐλθόντες ὡς εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη, ἀλλ' εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξε, καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ. καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκε, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ μαρτυρία, κἀκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα καὶ ὑμεῖς πιστεύσητε. ἐγένετο γὰρ ταῦτα, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ, ὀστοῦν οὐ συντριβήσεται αὐτοῦ. καὶ πάλιν ἑτέρα γραφὴ λέγει· ὄψονται εἰς ὃν ΕΞΕΚΕΝΤΗΣΑΝ».

Ο Ιωάννης παραθέτει την εν λόγω προφητεία από το Εβραϊκό κείμενο και όχι από τους Εβδομήκοντα.

« καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς ῾Ηρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου» Ματθαίος 2:15.

«ὅτι νήπιος ᾿Ισραήλ, καὶ ἐγὼ ἠγάπησα αὐτὸν καὶ ἐξ Αἰγύπτου μετεκάλεσα τὰ τέκνα αὐτοῦ» Ωσηέ 11:1 (Εβδομήκοντα).

«Ὅτε ὁ Ἰσραήλ ἦτο νήπιον, τότε ἐγὼ ἠγάπησα αὐτὸν καὶ ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱὸν μου »(Εβραϊκό).

Ο Ματθαίος παραθέτει την εν λόγω προφητεία από το Εβραϊκό κείμενο και όχι από τους Εβδομήκοντα.

Οι Προτεστάντες λοιπόν χαρακτηρίζονται από μία φανατική προσκόλληση στο κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης που υιοθετεί η Εβραϊκή Συναγωγή ερχόμενοι σε αντίθεση με την τακτική της Καινής Διαθήκης, των Πατέρων της Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας γενικότερα. Η Καινή Διαθήκη ανατρέπει και αποδεικνύει λάθος την τακτική τους.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ» ΚΑΙ Η ΕΒΡΑΪΚΗ  ΣΥΝΑΓΩΓΗ

Το βιβλίο με τον τίτλο ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ είναι ένα από τα 10 βιβλία που οι Προτεστάντες θεωρούν ως μη κανονικό ακολουθώντας τον Ιουδαϊκό κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης. Μόνο που οι Προτεστάντες δεν λαμβάνουν υπόψιν τις αντιφατικές επί του θέματος Ραββινικές διδασκαλίες !

Το Ταλμούδ, το «Ιερό» βιβλίο των Εβραίων περιέχει πολλές αναφορές- παραπομπές στο βιβλίο Σοφία Σειράχ ! Αλλά δεν είναι αυτό το θαυμαστό στοιχείο. Θα εξετάσουμε μία συγκεκριμένη αναφορά του Ταλμούδ στο βιβλίο Σοφία Σειράχ :

Το ΤΑΛΜΟΥΔ σε αντίθεση με την Προτεσταντική και Εβραϊκή παράδοση για τα βιβλία του Κανόνος της Παλαιάς Διαθήκης αναφέρει ως μέρος «των Γραφών» το βιβλίο ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ που αρνούνται Εβραίοι και Προτεστάντες !!!  Το Ταλμούδ στο Baba Kamma 92b αναφέρει το εδάφιο ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 13:15 «Πᾶν ζῷον ἀγαπᾷ τὸ ὅμοιον αὐτῷ καὶ πᾶς ἄνθρωπος τὸν πλησίον αὐτοῦ» και λέγει ότι «αναφέρεται για τρίτη φορά στα Κετουβίμ/Αγιόγραφα ότι -  Πᾶν ζῷον ἀγαπᾷ τὸ ὅμοιον αὐτῷ καὶ πᾶς ἄνθρωπος τὸν πλησίον αὐτοῦ».

Ο Εβραϊκός κανόνας των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης (ΤΑΝΑΚ / תנ״ך) χωρίζει τα βιβλία σε τρεις κατηγορίες : Νόμος /Τορά(תורה) , Προφήτες/ Νεβιείμ(נביאים) και Αγιόγραφα/ Κετουβίμ(כתובים). Βλέπουμε λοιπόν ότι το Ταλμούδ αναγνωρίζει το βιβλίο ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ ως μέρος των Αγιογράφων !!! Το Ταλμούδ αναγνωρίζει το βιβλίο ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ ως μέρος της Ιουδαϊκής Βίβλου !!!

Να σημειωθεί δε ιδιαιτέρως το γεγονός ότι το Ταλμούδ βάζει τον εαυτό του πάνω από τον Μωσαϊκό Νόμο !!!

ΤΑΛΜΟΥΔ Eruvin 21 b 8:  " Υιέ μου δίδε προσοχή στα λόγια των Σοφερίμ (Γραμματέων) περισσότερο από τα λόγια της Τορά (Μωσαϊκός Νόμος)" !!!

Αυτά να τα βλέπουν οι Προτεστάντες που λέγουν ότι ο Θεός μέσω της Εβραϊκής Συναγωγής μας πληροφορεί για τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης ! Ας ξεκαθαρίσουν οι Ραββίνοι πρώτα μεταξύ τους ποία είναι τα βιβλία της ΤΑΝΑΚ (Ιουδαϊκή Βίβλος) και μετά να διαφωτίζουν τους Προτεστάντες !

ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ

Οι Προτεστάντες εξαπολύουν έναν ορυμαγδό συκοφαντιών ενάντια στο βιβλίο ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ για να πλήξουν την κανονικότητά του.

«πῦρ φλογιζόμενον ἀποσβέσει ὕδωρ, καὶ ἐλεημοσύνη ἐξιλάσεται ἁμαρτίας» Σοφία Σειράχ 3:30.

Οι αιρετικοί Προτεστάντες ισχυρίζονται ότι η αναφορά αυτή του βιβλίου Σοφία Σειράχ καθώς και η όμοια αναφορά του βιβλίου του Τωβίτ (« διότι ἐλεημοσύνη ἐκ θανάτου ρύεται καὶ οὐκ ἐᾷ εἰσελθεῖν εἰς τὸ σκότος» Τωβίτ 4:10), είναι δήθεν αντίθετη με την διδασκαλία της Αγίας Γραφής και μάλιστα του εδαφίου Α Ιωάννου 1:7 : «τὸ αἷμα ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας»!

Θαυμάστε λογική επιχειρήματος ! Αφού, λέγουν, το αίμα του Ιησού Χριστού «καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας» είναι αντιγραφικό να λέμε ότι η ελεημοσύνη «ἐξιλάσεται ἁμαρτίας» ή ότι «ἐκ θανάτου ρύεται» !!! Δεν έχουν επιχειρήματα και λέγουν ότι βλακεία τους εισηγείται ο Διάβολος ! «οἱ δὲ ἐχθροὶ ἡμῶν ἀνόητοι» Δευτερονόμιον 32:31 λέγει η Γραφή…

Τα ίδια λέγουν και για το εδάφιο Σοφία Σειράχ 3:3: « ὁ τιμῶν πατέρα ἐξιλάσεται ἁμαρτίας».

Ας δούμε όμως μερικά εδάφια από τα βιβλία της Αγίας Γραφής που δέχονται οι Προτεστάντες:

« καὶ γνωσθῇ αὐτοῖς ἡ ἁμαρτία, ἣν ἥμαρτον ἐν αὐτῇ, καὶ προσάξει ἡ συναγωγὴ μόσχον ἐκ βοῶν ἄμωμον περὶ τῆς ἁμαρτίας, καὶ προσάξει αὐτὸν παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.   καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ πρεσβύτεροι τῆς συναγωγῆς τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ μόσχου ἔναντι Κυρίου καὶ σφάξουσι τὸν μόσχον ἔναντι Κυρίου   καὶ εἰσοίσει ὁ ἱερεὺς ὁ χριστὸς ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ μόσχου εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου·   καὶ βάψει ὁ ἱερεὺς τὸν δάκτυλον ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ μόσχου καὶ ρανεῖ ἑπτάκις ἔναντι Κυρίου, κατενώπιον τοῦ καταπετάσματος τοῦ ἁγίου·   καὶ ἀπὸ τοῦ αἵματος ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν θυμιαμάτων τῆς συνθέσεως, ὅ ἐστιν ἐνώπιον Κυρίου, ὅ ἐστιν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου· καὶ τὸ πᾶν αἷμα ἐκχεεῖ πρὸς τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν καρπώσεων, τοῦ πρὸς τῇ θύρᾳ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.   καὶ τὸ πᾶν στέαρ περιελεῖ ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον.   καὶ ποιήσει τὸν μόσχον, ὃν τρόπον ἐποίησε τὸν μόσχον τὸν τῆς ἁμαρτίας, οὕτω ποιηθήσεται· καὶ ἐξιλάσεται περί αὐτῶν ὁ ἱερεύς, καὶ ἀφεθήσεται αὐτοῖς ἡ ἁμαρτία» Λευϊτικόν 4: 14-20.

Να ρωτήσουμε και εμείς τους Προτεστάντες : Αφού «τὸ αἷμα ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ  καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας» Γιατί «εἰσοίσει ὁ ἱερεὺς ὁ χριστὸς ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ μόσχου εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου» ώστε «ἐξιλάσεται περί αὐτῶν ὁ ἱερεύς, καὶ ἀφεθήσεται αὐτοῖς ἡ ἁμαρτία» ;;; Τί απαντάτε ; Μήπως και το βιβλίο του Λευϊτικού διδάσκει αντίθετα από το εδάφιο Α Ιωάννου 1:7 ;;;

« ᾿Αδελφοί, ἐάν τις ἐν ὑμῖν πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείας, καὶ ἐπιστρέψῃ τις αὐτόν,   γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν» Ιακώβου 5:19-20.

Λοιπόν Προτεστάντες τι έχετε να πείτε τώρα ; Και ο Ιάκωβος διδάσκει αντιβιβλικά ;

Υπάρχουν αγαπητοί αναγνώστες άνθρωποι που χρησιμοποιούν τέτοια επιχειρήματα ! Τους ενοχλούν οι περί ελεημοσύνης λόγοι των βιβλίων Σοφία Σειράχ και Τωβίτ ! Δεν έχουν διαβάσει στις Παροιμίες ότι «δανείζει Θεῷ ὁ ἐλεῶν πτωχόν, κατὰ δὲ τὸ δόμα αὐτοῦ ἀνταποδώσει αὐτῷ» ; Παροιμίες 19:17.

« δὸς τῷ εὐσεβεῖ καὶ μὴ ἀντιλάβῃ τοῦ ἁμαρτωλοῦ.   εὖ ποίησον τῷ ταπεινῷ καὶ μὴ δῷς ἀσεβεῖ·» Σοφία Σειράχ 12:4-5.

Άλλο ένα εδάφιο που σκανδαλίζει τους Προτεστάντες. Ο Χριστός, λέγουν, είπε « παντὶ δὲ τῷ αἰτοῦντί σε δίδου, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντος τὰ σὰ μὴ ἀπαίτει» Λουκάς 6:30.

Δεν έχουν διαβάσει άραγε τα παρακάτω εδάφια από την Γραφή ;

« Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ρήξωσιν ὑμᾶς» Ματθαίος 7 :6.

« τῷ ἀλλοτρίῳ ἐκτοκιεῖς, τῷ δὲ ἀδελφῷ σου οὐκ ἐκτοκιεῖς» Δευτερονόμιον 23: 21.

« ἔπισον ζωῆς οἶνος ἀνθρώπῳ, ἐὰν πίνῃς αὐτὸν μέτρῳ αὐτοῦ. τίς ζωὴ ἐλασσουμένῳ οἴνῳ; καὶ αὐτὸς ἔκτισται εἰς εὐφροσύνην ἀνθρώποις» Σοφία Σειράχ 31:27.

Και άλλο εδάφιο που σκανδαλίζει τους πουριτανούς Προτεστάντες…. Περι οίνου. Βέβαια όταν αναφέρονται σε αυτό το εδάφιο αποκρύπτουν τα επόμενα για να δημιουργήσουν εντυπώσεις ότι το βιβλίο της Σοφίας Σειράχ είναι υπέρ της ακατάσχετης οινοποσίας !

« ἀγαλλίαμα καρδίας καὶ εὐφροσύνη ψυχῆς οἶνος πινόμενος ἐν καιρῷ αὐτάρκης.  πικρία ψυχῆς οἶνος πινόμενος πολὺς ἐν ἐρεθισμῷ καὶ ἀντιπτώματι.  πληθύνει μέθη θυμὸν ἄφρονος εἰς πρόσκομμα, ἐλαττῶν ἰσχὺν καὶ προσποιῶν τραύματα» Σοφία Σειράχ 31: 28-30.

Επίσης λέγει ο Ψαλμωδός, τον οποίον δεν αρνούνται οι προτεστάντες, «οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου» Ψαλμός 103/104:15.

« τιθήνησον τέκνον, καὶ ἐκθαμβήσει σε· σύμπαιξον αὐτῷ, καὶ λυπήσει σε» Σοφία Σειράχ 30: 9.

Και αυτό το εδάφιο σκανδαλίζει τους αιρετικούς. Το παρακάτω δεν τους σκανδαλίζει;

« ὃν γὰρ ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται.   εἰ παιδείαν ὑπομένετε, ὡς υἱοῖς ὑμῖν προσφέρεται ὁ Θεός· τίς γάρ ἐστιν υἱὸς ὃν οὐ παιδεύει πατήρ;» Εβραίους 12: 6-7.

Οι αιρετικοί χρησιμοποιούν δύο μέτρα και δύο σταθμά στην κριτική τους.

« ἀπὸ γυναικὸς ἀρχὴ ἁμαρτίας, καὶ δι᾿ αὐτὴν ἀποθνήσκομεν πάντες» Σοφία Σειράχ 25:24.

Οι Προτεστάντες λέγουν ότι το παρόν εδάφιο έρχεται σε αντίθεση με το χωρίο Ρωμαίους 5:12-14 : « Διὰ τοῦτο ὥσπερ δι᾿ ἑνὸς ἀνθρώπου ἡ ἁμαρτία εἰς τὸν κόσμον εἰσῆλθε καὶ διὰ τῆς ἁμαρτίας ὁ θάνατος, καὶ οὕτως εἰς πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος διῆλθεν, ἐφ᾿ ᾧ πάντες ἥμαρτον· –  ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ, ἁμαρτία δὲ οὐκ ἐλλογεῖται μὴ ὄντος νόμου·  ἀλλ᾿ ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ ᾿Αδὰμ…».

Τέτοιου είδους επιχειρήματα δείχνουν την κακοπιστία των αιρετικών που λόγω φανατισμού και εγωισμού δεν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν !

Το εδάφιο της Σοφίας Σειράχ λέγει ποίο πρόσωπο αμάρτησε πρώτο. Ο Διάβολος ομίλησε στην Γυναίκα -  την Εύα και κατόπιν μέσω αυτής παρέσυρε και τον Αδάμ στην αμαρτία και στην πτώση. Λέει η Αγία Γραφή :

«καὶ εἶπεν ὁ ὄφις τῇ γυναικί· τί ὅτι εἶπεν ὁ Θεός, οὐ μὴ φάγητε ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ παραδείσου;   καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ ὄφει· ἀπὸ καρποῦ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου φαγούμεθα,   ἀπὸ δὲ τοῦ καρποῦ τοῦ ξύλου, ὅ ἐστιν ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου, εἶπεν ὁ Θεός, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ, οὐ δὲ μὴ ἅψησθε αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀποθάνητε.   καὶ εἶπεν ὁ ὄφις τῇ γυναικί· οὐ θανάτῳ ἀποθανεῖσθε·   ᾔδει γὰρ ὁ Θεός, ὅτι ᾗ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, διανοιχθήσονται ὑμῶν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἔσεσθε ὡς θεοί, γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν.   καὶ εἶδεν ἡ γυνή, ὅτι καλὸν τὸ ξύλον εἰς βρῶσιν καὶ ὅτι ἀρεστὸν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἰδεῖν καὶ ὡραῖόν ἐστι τοῦ κατανοῆσαι, καὶ λαβοῦσα ἀπὸ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ ἔφαγε· καὶ ἔδωκε καὶ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς μετ᾿ αὐτῆς, καὶ ἔφαγον» Γένεση 3:1-6.

« καὶ ᾿Αδὰμ οὐκ ἠπατήθη, ἡ δὲ γυνὴ ἀπατηθεῖσα ἐν παραβάσει γέγονε» Α Τιμόθεον 2:14. Αυτό το εδάφιο δεν το βλέπουν οι Προτεστάντες που σκανδαλίζονται από το βιβλίο της Σοφίας Σειράχ ;;;;

Το χωρίο Ρωμαίους 5:12-14 αναφέρεται σε κάτι διαφορετικό. Δεν αναφέρεται στο ποίος αμάρτησε πρώτος αλλά σε ποίους βασίλευσε ο θάνατος με την διάπραξη της αμαρτίας. Ο Θάνατος βασίλευσε σε όλους τους ανθρώπους, δηλαδή από τον πρώτο που δημιουργήθηκε (Αδάμ) και στην συνέχεια στους υπόλοιπους.

« ᾿Αδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη, εἶτα Εὔα» Α Τιμόθεον 2:13.

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ