ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
«Ἰδού ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καί γραμματεῦσι καί κατακρίνουσιν αὐτόν θανάτῳ, καί παραδώσουσιν αὐτόν τοῖς ἔθνεσιν εἰς τό ἐμπαῖξαι καί μαστιγῶσαι καί σταυρῶσαι, καί τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται».[1]
ΚΥΡΙΑΚΗ
ΤΟΥ ΘΩΜΑ
Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου,Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς.
Εν Πειραιεί τη 30η Απριλίου
2022
Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η Κυριακή του Θωμά και το μεν Αποστολικό ανάγνωσμα, που ακούσαμε προηγουμένως, είναι μια περικοπή από το 5ο κεφάλαιο των Πράξεων, το δε Ευαγγελικό μια περικοπή από το 20ο κεφάλαιο του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, στο οποίο ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας περιγράφει δύο από τις εμφανίσεις του Αναστάντος Χριστού στους μαθητές, την πρώτη το εσπέρας της Αναστάσεως, απόντος του Θωμά και την δεύτερη οκτώ ημέρες αργότερα, παρόντος και του Θωμά, ο οποίος αξιώθηκε μάλιστα να ψηλαφίσει τον Αναστάντα Κύριο.
Θεοφάνης
Μαλκίδης
Διακόσια χρόνια από
το ολοκαύτωμα της Νάουσας: το τίμημα της
Ελευθερίας μας
Η Νάουσα, κατά την περίοδο πριν την Επανάσταση, υπήρξε ένα σημαντικό, οικονομικό, εμπορικό, διαμετακομιστικό και πολιτιστικό κέντρο. Ο Αλή Πασάς, είχε επιχειρήσει τρεις φορές , το 1795, το 1798 και το 1804 να την αποσπάσει χωρίς, να τα καταφέρει, χάρη στην σθεναρή αντίσταση των κατοίκων και τον πολυποίκιλο αγώνα, που κατέβαλε ο Ζαφειράκης (Λογοθέτης) Θεοδοσίου.
Παιδεία
όχι μόνο για πολίτες, αλλά και για ...οπλίτες
Δημήτρης
Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς
"Είμαστε εκείνοι για τους οποίους μας έλεγαν οι γονείς μας να μην τους κάνουμε παρέα". (Σε τοίχο λυκείου των Αθηνών)
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ -ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (1-5-2022)
«Μην ενδιαφέρεσαι αν σε αγαπούν, αλλά αν εσύ αγαπάς τον Χριστό και τους ανθρώπους. Μόνο έτσι γεμίζει η ψυχή» (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης).
Χάρκοβο, βορειοανατολική Ουκρανία, 25 Απριλίου 2022 © Felipe Dana/AP/SIPA
ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ: Οι ΗΠΑ
σύρουν την Ευρώπη στον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο!
του Jean – Paul Brighelli* CAUSEUR Μετάφραση: Ευάγγελος
Δ. Νιάνιος
– Μας είχαν πουλήσει την Ευρώπη ως η αντιεθνικιστική ασπίδα που θα θεμελίωνε οριστικά την ειρήνη σε μια ήπειρο που είχε καταστραφεί από δύο παγκόσμιους πολέμους. Είμαστε σήμερα αναγκασμένοι να εγκαταλείψουμε αυτό το απλουστευτικό όνειρο: η Ευρώπη επιδιώκει τον πόλεμο και κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να τον προκαλέσει, συρόμενη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, πιστεύει ο αρθρογράφος.
Η
Θεομητορική Εορτή της Ζωοδόχου Πηγής
Του Β.
Χαραλάμπους, θεολόγου
Την Θεομητορική Εορτή της Ζωοδόχου Πηγής η Εκκλησία μας την εορτάζει κατά τη Διακαινήσιμο Εβδομάδα. Η καθιέρωση της Θεομητορικής αυτής Εορτής, έγινε από την Εκκλησία μας, μετά την ανεύρεση του αγιάσματος της Υπεραγίας Θεοτόκου από τον βασιλιά Λέοντα τον Α΄, και στον τόπο αυτό έκτισε ναό αφιερωμένο στη Ζωοδόχο Πηγή. Έκτοτε πλήθος θαυμάτων καταμαρτυρούνται.
Η ΑΓΙΑ ΠΕΤΡΑ ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ
ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ
Κείμενο του Ιωάννη Α.
Σαρσάκη (Καστροπολίτη)
Διανύοντας την Διακαινήσιμο Εβδομάδα στο Διδυμότειχο, όπου βεβαίως την πόλη των Κάστρων ομορφαίνουν τα υπέροχα χρώματα της άνοιξης, ο κόσμος επισκέπτεται τα ξωκλήσια που γιορτάζουν αυτή την εποχή. Ένα από αυτά είναι το ξωκλήσι της Αγίας Πέτρας, το οποίο γιορτάζει την Πέμπτη της Διακαινησίμου, και είναι ίσως το μοναδικό στην Ελλάδα μ’ αυτό το όνομα.
Θεοφάνης
Μαλκίδης
Το διπλό και
ατιμώρητο Ολοκαύτωμα στο Μεσόβουνο . Οκτώβριος 1941 και Απρίλιος 1944
Στις 23 Οκτωβρίου του 1941 δυνάμεις των Γερμανών Ναζί και των δοσίλογων ελληνόφωνων συνεργατών τους, εισβάλλουν στο Μεσόβουνο Εορδαίας, ένα χωριό Ποντίων προσφύγων.
«Πάνω
απ’ την καλύβα μας, πολύ ψηλά, ζούσε ένας Ρώσος, ο Γερο-Δημάς, σε μία πρωτόγονη
καλύβα, μόνος του. Ήταν πολύ ευλαβής. Ο Γερο-Δημάς έμεινε σχεδόν άγνωστος σ’
όλη του τη ζωή. Κανείς δεν αναφέρει το όνομά του ή για το χάρισμά του... Τ’
άφησε όλα, για να έλθει σε μία άκρη του κόσμου, στα Καυσοκαλύβια, κι έζησε όλη
του τη ζωή εκεί. Και πέθανε άγνωστος. Δεν ήταν κανείς εγωιστής. Όχι, όχι,
αγωνιστής ήταν... Ήταν μυστικός αγωνιστής. Ναι, ναι, είναι ένα τέλειο πράγμα
αυτό. Ένα τέλειο, ένα ανιδιοτελές. Ανιδιοτέλεια, λατρεία, αγιοσύνη, ενώπιος
ενωπίω, χωρίς ανθρωπαρέσκεια. Ο δούλος τω Δεσπότη. Τίποτ’ άλλο απολύτως... Είδα
έναν άγιο ζωντανό. Ναι, έναν άγνωστο άγιο. Ο καημένος, περιφρονημένος» (Αγίου
Πορφυρίου καυσοκαλυβίτου, Βίος και Λόγοι, Ι. Μ. Χρυσοπηγής Χανίων).
Έκθαμβος ο μέγας σύγχρονος άγιος Πορφύριος ο καυσοκαλυβίτης μπροστά στον αφανή άγιο Γερο-Δημά. Έναν Ρώσο Γέροντα που αποφάσισε να έλθει στο Άγιον Όρος και εκεί να ζήσει την ασκητική ζωή, μόνος μόνω Θεώ. Κανείς δεν τον ήξερε από τους ανθρώπους – κι ο άγιος Πορφύριος τον γνώρισε «κατά λάθος» όταν ήταν νεαρός, μόλις δεκαεπτά ετών. Ο Θεός όμως θέλησε να τον καταστήσει γνωστό μέσω του δούλου Του Πορφυρίου, γιατί εκείνου, του Δημά, τα χαρίσματα έλαβε επειδή ήταν έτοιμη και αγαθή γη. Θυμίζει την ανάλογη περίπτωση του αγίου Παύλου του Θηβαίου, τον οποίο «ανακάλυψε» ο μέγας άγιος Αντώνιος. Χωρίς τον Αντώνιο θα ήταν ο όσιος Παύλος ένας μεγάλος αλλά εντελώς άγνωστος. Όμως τελικώς αυτό δεν έχει σημασία. Γιατί οι μεγάλοι κατά την πίστη μας είναι οι θεωρούμενοι πιο μικροί. Όσο μικρότερος φαίνεσαι σ’ αυτόν τον κόσμο, όσο αφανέστερος και άγνωστος, τόσο μεγαλύτερος και φανερός είσαι ενώπιον του Θεού.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ μας ἐδῶ καὶ χρόνια ἐπισημαίνει, βάσει στοιχείων, τὴν ἐπερχόμενη κατάρρευση τοῦ Παπισμοῦ καὶ γιὰ τοῦτο στοχοποιεῖται ἀπὸ τοὺς θιασῶτες τῆς λεγόμενης «οἰκουμενικῆς κινήσεως», οἱ ὁποῖοι τὸν θέλουν ἀκμαῖο! Τώρα ἔρχεται ὁ ἴδιος ὁ Παπισμὸς νὰ διαγνώσει ταχύτατη κατάρρευσή του! Ἐπιφανεῖς παπικοὶ ἀξιωματοῦχοι τὴν βλέπουν μὲ τρόμο καὶ κάνουν δραματικὲς ἐκκλήσεις γιὰ τὴν διάσωσή του.
Η Ανάσταση που δεν
ήρθε ακόμα...
π. Θεοφύλακτος,
Κελί Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου-Άγιο
Όρος
Ήρθε η
Ανάσταση...
Ήρθε το
Πάσχα...
Ήρθε το
πέρασμα από το σκοτάδι στο φως, από την σκλαβιά στην γη της επαγγελίας και την
ελευθερία. Ήρθε ο Μεσσίας, ήρθε ο Χριστός, ο Εκλεκτός του Θεού, που ως άλλος
Μωυσής άρπαξε τον λαό του Θεού από την χώρα του θανάτου και τον πέρασε στη χώρα
της Ζωής. Ας βιώσουμε και εμείς φέτος την δικιά μας ανάσταση. Μια ανάσταση στην
ψυχή μας, στην καρδιά μας.
Ζω εδώ στο
Άγιο Όρος τα τελευταία 34 χρόνια της ζωής μου στο κελί του Αγίου Ιωάννου του
Προδρόμου. Με τη χάρη του Θεού ζω την Ανάσταση κάθε χρόνο με δάκρυα στα μάτια,
οι ακολουθίες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η αυστηρή νηστεία, οι όμορφες
ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος με αποκορύφωμα την Ανάσταση του Χριστού μας,
εδώ στο Άγιο Όρος είναι κάτι το ξεχωριστό, το μοναδικό, το ανέκφραστο, αλλά
ταυτόχρονα τόσο ένθερμο στην καρδιά.
Φέτος το 2022 την Τρίτη του Πάσχα, έζησα κάτι το οποίο με συγκλόνισε, έζησα κάτι το οποίο με έκανε να γυρίσω πίσω στην Μεγάλη Εβδομάδα, νομίζοντας ότι τελικά δεν ήρθε ακόμα η Ανάσταση.
Πάσχα
2022 - Η Αυτοκεφαλία και ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Toυ Βασίλειου Ευσταθίου, Δρ. Φυσικού, πτ. Θεολογίας
(Τμ.Κοιν.Θ.ΕΚΠΑ)
Η συμβολή του τόμου της αυτοκεφαλίας στην διάσπαση, και όχι στην ενότητα της Ουκρανίας όπως προσπαθούν μέχρι και σήμερα να μας πείσουν οι ιθύνοντες, αποδεικνύεται από τα εξής:
Χριστὸς Ἀνέστη;
Γεώργιος Κ.
Τζανάκης Ἀκρωτήρι Χανίων.
Παντοῦ, τοὐλάχιστον τὴν μέρα τῆς Ἀναστάσεως ἀκουγόντουσαν αὐτὲς οἱ δύο λέξεις ἀπὸ κάθε γλῶσσα καὶ κάθε στόμα, καὶ ἐνεδεχομένως θὰ ἀκούγονται γιὰ τὸ ἑπόμενο διάστημα ἀπὸ κάποιους πιὸ «σχετικούς». Γιὰ τοὺς πολλοὺς διήρκεσε ὅσο καὶ τὰ πυροτεχνήματα. Καὶ πάντα ἡ τυπικὴ ἀπάντησις εἶναι : «Ἀληθῶς Ἀνέστη».
Η Ανάσταση δίνει νόημα στη ζωή
Του Γιώργου
Ν. Παπαθανασόπουλου
Ο
κύκλος της ζωής δεν μπορεί να περιορίζεται στη γη και στα όσα χρόνια ζει σ’
αυτήν ο άνθρωπος, γιατί τότε αυτός ο κύκλος είναι γυμνός από ουσία. Αυτό
αντέγραψε από τον Ντοστογιέφσκι ο Ιταλός συγγραφέας, ποιητής και διανοούμενος
Νικόλα Μοσκαρντέλι (1894-1943), που ασχολήθηκε με τη ζωή και το έργο του
μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, στο βιβλίο του «Ψυχές και σώματα».
Για
το ίδιο θέμα ο Γιώργος Σαραντάρης το 1938 γράφει: «Αν ο Χριστός δεν έκαμε την
πράξη της Θυσίας Του και της Ανάστασής Του, τότε η δική μου ζωή, η ζωή του
ατόμου, δεν έχει, δε μπορεί ν’ αποκτήσει λόγο. Όχι τόσο η διδασκαλία του
Χριστού...όσο η πράξη Του, είναι εκείνη που δεσμεύει το άτομο, που το αναγκάζει
να πιστέψει πως η ζωή έχει λόγο».
Ο Σαραντάρης για το ίδιο θέμα έγραψε σε άρθρο του στην «Καθημερινή», στις 5 Ιουνίου 1939: « Η ενσάρκωση, ο Θάνατος και η Ανάσταση του Χριστού είναι το αιώνιο και μοναδικό παράδειγμα που μας οδηγεί στην πίστη στον Άνθρωπο. Μονάχα από το καιρό που υπάρχει ο Χριστός ανάμεσά στ’ άτομα, έχει ακέραια τη σημασία της η ιστορία, έχει νόημα, λόγο και σάρκα η πορεία των ατόμων από τη μία γενιά στην άλλη, έχει συνέχεια και παρουσία ο άνθρωπος...Όποιος ατενίζει την Αρχαία Ελλάδα και παραμερίζει το Χριστό, είναι σα να μην υποπτεύεται πως είμαστε προορισμένοι στην αιωνιότητα και σα να θέλει να επαναλάβει το έργο του πολιτισμού των Αρχαίων Ελλήνων, που ήταν η προετοιμασία μιας άρτιας θνητής υπόστασης, για να την δεχθεί ο Χριστός και να την κάνει αθάνατη».
«Αγέννητοι Εθνάρχες»
24 Απριλίου 2022
Ευαγγελία Κ.
Λάππα, Μαθήτρια Γ’ Λυκείου
Στους
χαλεπούς καιρούς που ζούμε, ουκ ολίγες φορές, μας γεννάται το ερώτημα: «γιατί
δεν υπάρχει ένας άξιος ηγέτης, ένας εθνάρχης, με όλα τα ανάλογα προσόντα, να
αναδείξει, να αναστήσει και πάλι την Ελλάδα μας;»
Ταυτόχρονα, ένα φοβερό- οικτρό φαινόμενο, λαμβάνει χώρα στην Πατρίδα μας. Δεν είναι άλλο από το φαινόμενο των εκτρώσεων. Σύμφωνα με τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης πραγματοποιούνται 300.000 αμβλώσεις στην Ελλάδα κάθε χρόνο, κατά τη διάρκεια των οποίων δολοφονούνται, ως ανεπιθύμητα, βρέφη- άνθρωποι χωρίς να έχουν προλάβει να δουν το φως του ήλιου.
Η
Παγκοσμιοποίηση προχωρεί, η εθνική ταυτότητα αντιστέκεται.
Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός
Επιστήμων.
Διαβάζω τους New York Times της 8.4.2022 στο διαδίκτυο και με εντυπωσιάζει το άρθρο του David Brooks με τον εύγλωττο τίτλο: «Η Παγκοσμιοποίηση τελείωσε. Ο παγκόσμιοι πολιτισμικοί πόλεμοι έχουν αρχίσει»! Πηγαίνω στους βρετανικούς Financial Times της 12.4.2022 και βλέπω τον τίτλο του κυρίου άρθρου να διαπιστώνει περίπου τα ίδια: Το τέλος της παγκοσμιοποίησης που γνωρίσαμε. Ξαναδιαβάζω το βιβλίο «Ταυτότητα» του αμερικανού πολιτειολόγου Φράνσις Φουκουγιάμα και εκπλήσσομαι από την ειλικρινή παραδοχή του λάθους του: Όχι, δεν έρχεται το τέλος της Ιστορίας. Η παγκοσμιοποίηση είναι αναστρέψιμη. Τα εθνικά κράτη και οι εθνικές ταυτότητες θα επιβιώσουν.
Ἡ
Πόρνη ἐν κλαυθμῷ…
τοῦ Νεκτάριου
Δαπέργολα, Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας
«Πόρνης ἐπεθύμει ὁ Θεός; Ναί, πόρνης· τῆς φύσεως τῆς ἡμετέρας λέγω…Καὶ ἄνθρωπος μέν, ἐὰν ἐπιθυμήσῃ πόρνης καταδικάζεται, Θεός δὲ πόρνης ἐπιθυμεῖ; Καὶ πάνυ. Πάλιν ἄνθρωπος ἐπιθυμεῖ πόρνης, ἵνα γένηται πόρνος· Θεὸς δὲ ἐπιθυμεῖ πόρνης, ἵνα τὴν πόρνην παρθένον ἐργάσηται…Ὁ τοσοῦτος καὶ τηλικοῦτος ἐπεθύμησε πόρνης; Καὶ τί; Ἵνα γένηται νυμφίος. Οὐ πέμπει πρὸς αὐτὴν οὐδένα τῶν δούλων, οὐ πέμπει ἀρχάγγελον, οὐ πέμπει τὰ Χερουβίμ, οὐ πέμπει τὰ Σεραφίμ· ἀλλ᾿ αὐτὸς παραγίνεται ὁ ἐρῶν…Ἐπειδὴ αὐτὴ οὐκ ἠδύνατο ἀναβῆναι ἄνω, αὐτὸς κατέβη κάτω. Πρὸς τὴν πόρνην ἔρχεται καὶ οὐκ αἰσχύνεται. Ἔρχεται πρὸς τὴν πόρνην καὶ γίνεται ἄνθρωπος…» (Ἅγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)
Δύο
φόνοι και μια κοιλία
Νέαρχος
Παναγή
Όχι δεν είναι καινούρια μυθιστορηματική κινηματογραφική ταινία κατά το «Δύο γάμοι και μια κηδεία». Ο τίτλος αφορά πραγματικότητα.
Πόλεμος
στον «νατιβισμό»
Με τόσους
αλλοδαπούς που έχουν εγκαταστήσει στην Αθήνα, δεν θα αργούσε να έρθει και η
στιγμή που κάποιος από αυτούς θα βεβήλωνε θρησκευτική εκδήλωση.
Από την Ελένη Παπαδοπούλου
Τι
δεν μας είπε ο κ. Ζάεφ
Κωνσταντίνος Χολέβας –
Πολιτικός Επιστήμων
Ο πρώην Πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ βρέθηκε
προσφάτως στην Αθήνα για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν χαμογελαστός και μας είπε
ότι ο λαός της χώρας του είναι Μακεδόνες και ότι οι Έλληνες το έχουμε
αποδεχθεί.
Υπάρχουν, όμως, αρκετά σημαντικά πράγματα, τα οποία
δεν μας είπε ο κ. Ζάεφ. Ευκαιρία, λοιπόν, να του τα θυμίσουμε:
Από πού συνάγει ο κ. Ζάεφ τη συναίνεση του ελληνικού λαού στην ονομασία «Μακεδόνες» για την πλειοψηφούσα εθνότητα του κράτους των Σκοπίων; Του θυμίζουμε ότι δεν έγινε δημοψήφισμα για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Άλλωστε σε όλες τις δημοσκοπήσεις από τότε μέχρι σήμερα η πλειοψηφία των Ελλήνων απορρίπτει τη Συμφωνία. Κύριε Ζάεφ, κακώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ σάς ονόμασε «Μακεδόνες». Ούτε ο ελληνικός λαός ούτε η Ιστορία σάς έχουν παραχωρήσει αυτό το όνομα.
Θεοφάνης
Μαλκίδης
Δρ Παντείου Πανεπιστημίου -μέλος της Διεθνούς Ένωσης
Μελετητών των Γενοκτονιών που το 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των
Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Αρχικώς, θα πρέπει να ευχαριστήσω τη Δημοκρατία της Αρμενίας, όπως και την Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδας, που μου έχουν δώσει τη δυνατότητα να λάβω μέρος, πολλές φορές, σε διεθνείς συναντήσεις για τη Γενοκτονία, με αποκορύφωμα το 2015 με τη συμπλήρωση εκατό ετών από το μαζικό έγκλημα, το οποίο στοίχισε τη ζωή σε 1.500.000 ανθρώπους. Ήταν μεγάλη τιμή αλλά και μεγάλο χρέος να βρεθεί ένας Έλληνας στην πρωτεύουσα της Αρμενίας, το ιστορικό Γερεβάν και στο μνημείο του Αρμενικού Ολοκαυτώματος.
«Ανάστα
ο Θεός»: Αναστήσου Θεέ μας, πάνω στην καλύτερη ώρα, τώρα που μας ζυγώνει το
σκοτάδι!
Ελευθέριος Ανδρώνης.
Πάνω στο πιο βαθύ σκοτάδι, σε πείσμα των αντίθεων και των εχθρευόμενων την Εκκλησία, ο πιστός λαός φωνάζει το «Ανάστα ο Θεός»!
Τό
ἀνερμήνευτο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ
- Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ'
Εἶναι γεγονός, ὅτι ζοῦμε πλέον στήν ἐποχή τῆς παγκοσμιοποίησης, ὅπου ἀπό τήν μία ἡμέρα ὑπάρχει ἡ ἀπειλή τῆς ἀπεχθοῦς ἀνασφάλειας καί ἀπό τήν ἄλλη ἡ εὐδαιμονιστική, ὑλιστική ἀντίληψη τῆς ζωῆς. Στό κέντρο βρίσκεται ὁ ἄνθρωπος. Καί αὐτός ὁ μεταμοντέρνος ἄνθρωπος φαίνεται νά προτιμᾷ τόν δρόμο τῆς αὐτονομίας, τῆς αὐτάρκειας, τῆς λογικῆς του καί μόνον. Τό cogito ergo sum τοῦ Descartes, στέκεται ὄχι μόνο, στήν ἀρχή τῶν νέων χρόνων, ἀλλά καί προσδιορίζει τήν ὅλη πορεία, μέχρι καί σήμερα. Ὁ νεο – ὀρθολογισμός γίνεται ὁ μικρός ἤ ὁ μεγάλος θεός καί τό κριτήριο, ὡς ἕνα ἄλλο «ἀλάθητο», τό «μέτρον πάντων ἄνθρωπος», καθίσταται κυρίαρχο σ' ὅλες τίς δομές τῆς κοινωνίας μας.
Για
τον άγιο Μεγαλομάρτυρα του Χριστού Γεώργιο
†
Αρχ. Γεωργίου Καψάνη.
Ευχαριστούμε τον άγιο Γεώργιο, διότι μας έδειξε τι μεγάλο πράγμα είναι να δοθεί ο άνθρωπος ολοκληρωτικά στον Θεό και να του δώσει και την ίδια τη ζωή του. Και πώς ο Θεός δέχεται αυτή τη θυσία, και πώς η θυσία αυτών που δίδονται έτσι στον Θεό γίνεται πηγή αγιασμού για όλο τον κόσμο. Αισθανθήκαμε και πάλι σήμερα ότι ο Μεγαλομάρτυρας του Χριστού προΐστατο της ιεράς μας αγρυπνίας και πανηγύρεως.
ΤΟ ΜΕΓΑ καὶ κοσμοσωτήριο γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ γιὰ μᾶς τοὺς πιστοὺς τὴν πεμπτουσία τῆς ὑπάρξεώς μας, ἀντίθετα γιὰ τοὺς ἀρνητές της ἀποτελεῖ τὸ «μεγάλο σκάνδαλο» καὶ τὴν «ἔσχατη μωρία» καὶ γι’ αὐτὸ πασχίζουν ἐδῶ καὶ δύο χιλιάδες χρόνια νὰ ἀπομειώσουν τὴ σημασία του, νὰ τὴν ἐξαφανίσουν. Ἀλλὰ μάταια κοπιάζουν καὶ ἀγχώνονται!
Θεοφάνης
Μαλκίδης
Η λειτουργία της
Ανάστασης στο Νταχάου το 1945 .
Κάθε Θεία Λειτουργία της Ανάστασης είναι ξεχωριστή, ωστόσο αυτή που έγινε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου είναι μοναδική. Το κολαστήριο που δημιούργησαν οι Ναζί στο Νταχάου, λίγο έξω από το Μόναχο, δέχθηκε τους πρώτους κρατούμενους- πολιτικούς αντιπάλους αρχικώς του Αδόλφου Χίτλερ το 1933 και μέχρι το 1945 , πάνω από 200.000 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν εκεί.
«Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν Λαοί, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα· ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωήν, καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν, Χριστὸς ὁ Θεός, ἡμᾶς διεβίβασεν, ἐπινίκιον ᾄδοντας» (α΄ ὠδή κανόνος ἀναστάσεως, ἦχος α΄).
Ξύνεται στην
γκλίτσα του τσοπάνη ο πατρ. Βαρθολομαίος, προαναγγέλλει κοινό Πάσχα με τους
αιρετικούς το 2025.
σ.σ. Απόσπασμα κοινού πασχάλιου μηνύματος «των Προκαθημένων των Χριστιανικών Εκκλησιών στην Τουρκία», ωσάν να απευθύνονται στο Ένα Σώμα του Κυρίου, στην Μία Εκκλησία που ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως! Ευελπιστούν να αδράξουν καρπούς από την εκκλησιαστικοποίηση των αιρέσεων που τις ονόμασαν «Εκκλησίες» στην ψευδοσύνοδο της Κρήτης. Οι δεσποτάδες πού είναι; Τα γνωστά… Καθεύδουν! Αλλά αφού δεν αντέδρασαν στην ψευδοσύνοδο, θα αντιδράσουν τώρα;
«Ἐκ τοῦ θανάτου
εἰς τὴν ζωὴν»
Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος
«Ἄφραστον θαῦμα! …ἐν τάφῳ νεκρὸς ἄπνους κατατίθεται εἰς σωτηρίαν
ἡμῶν τῶν μελωδούντων» (Καταβασία ζ’ ὠδῆς τοῦ Κανόνος), ἀκούσαμε στὸν Ὄρθρο τοῦ Μεγάλου
Σαββάτου, ποὺ ψάλλεται τὴν Παρασκευὴ τὸ ἑσπέρας. Καὶ στὴν ἀσματικὴ ἀκολουθία τῶν
Ἐγκωμίων, τὴν λυρικώτερη στὴν ἐκκλησιαστική μας ὑμνολογία, ψάλαμε «ὕπνωσας μικρὸν
καὶ ἐζώωσας τοὺς τεθνεῶτας καὶ ἐξαναστὰς ἐξανέστησας τοὺς ὑπνοῦντας ἐξ αἰῶνος, Ἀγαθέ»
(Στάσις β’).
Τάφος, νεκρός-ἄπνους, ὕπνωση καὶ ἀνάσταση. Πῶς συμβιβάζονται ὁ
τάφος καὶ ἡ ἄπνοια μὲ τὴν ζωοποίηση καὶ τὴν ἀνάσταση; Ἄς μὴν σπεύσῃ νὰ βγάλῃ
κάποιος εὔκολα τὸ συμπέρασμα ὅτι πρόκειται γιὰ ἁπλῆ ποιητικὴ σύλληψη καὶ γιὰ λογοτεχνικὰ
σχήματα. Ἔχει καὶ ἡ Ἐκκλησία τοὺς τρόπους της, ὅπως καὶ ἡ ποίηση τοὺς δικούς
της.
Ὅπως ὁ Χριστὸς μετὰ τὸ τέλος τῆς δημιουργίας «κατέπαυσεν ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ», εὐλόγησε τὴν ἡμέρα τὴν ἑβδόμη καὶ ἀναπαύθηκε, ἔτσι καὶ τώρα, ἀφοῦ ὁλοκλήρωσε τὸ ἔργο Του στὸν Σταυρό, «διὰ τῆς κατὰ τὸν θάνατον οἰκονομίας τῆ σαρκὶ σαββατίζει» (Δοξαστικὸ τῶν Στίχων τοῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου). Ὁ «σαββατισμός» ὅμως αὐτὸς τοῦ Κυρίου δὲν εἶναι «νεκρὸς» χρόνος ἤ ἔστω χρόνος αἰωνίου ἀναπαύσεώς Του, ἀλλὰ χρόνος προετοιμασίας γιὰ τὴν ἀνάσταση, τὴν δική Του καὶ τὴν δική μας. Ὁ Κύριος, ὅπως ὑπογραμμίζεται στὸ ἴδιο τροπάριο στὴν συνέχεια, «εἰς ὅ ἦν πάλιν ἐπανῆλθε διὰ τῆς ἀναστάσεως καὶ ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον».
Δόξα
τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει Σου Κύριε!!!!
Ἀρχιμ. Αθανάσιου
Αναστασίου, Προηγουμένου
Ἱ. Μ. Μεγάλου Μετεώρου
Τὸ χαρμόσυνο γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας γεννᾶ στὶς ψυχές μας ἐνθουσιασμὸ καὶ ἀγαλλίαση, αἰσθήματα ἀγάπης καὶ συγχωρήσεως. Καταυγάζει τὸ Ἅγιον Φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του τὴ γῆ, τὸν οὐρανὸ καὶ τὶς ψυχές μας. Συγκλονισμένη ὁλόκληρη ἡ ὕπαρξή μας ψάλλει «ἐν ἀλαλαγμῷ» τὸν πασχαλινὸ παιάνα «Χριστὸς Ἀνέστη!»· καὶ πανηγυρίζοντας ἀντιβοᾶ σύμπασα ἡ κτίση «Ἀληθῶς Ἀνέστη!».
Έχουν
άγιο χρίσμα και οι Παπικοί, γιά να καλούνται ορθόδοξοι Ιεράρχες να
παρακολουθήσουν την τελετή;
Του Θεοδώρου Καλμούκου
ΒΟΣΤΩΝΗ. Ο Μητροπολίτης Μεθόδιος παρέστη στην τελετή του Χρίσματος της Ρωμαιοκαθολικής Αρχιεπισκοπής Βοστώνης, κατόπιν προσκλήσεως του καρδιναλίου Σίαν Ο’Mάλι (Sean O’Malley) στον Ρωμαιοκαθολικό Καθεδρικό Ναό του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης. Σημειώνεται ότι ο Καθεδρικός Ναός του Τιμίου Σταυρού βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τον περικαλλή Ελληνορθόδοξο Ναό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή Βοστώνης, ο οποίος ήταν το επίκεντρο των πρωτοπόρων Ελλήνων μεταναστών.
Ηρακλής
Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ,
Πρόεδρος της
Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων
Πώς μπορεί ο
άνθρωπος να γίνει νικητής του Θανάτου;
Η Ανάσταση του Χριστού αποτελεί το θριαμβευτικότερο
γεγονός της Ιστορίας, καθώς σηματοδοτεί το τέλος του σωτηριώδους έργου Του επί
της γης, που είναι η νίκη κατά του διαβόλου και του θανάτου.
Ο Χριστός έγινε άνθρωπος, για να ελευθερώσει την «κατά φύσιν» αθάνατη
δημιουργηθείσα ανθρώπινη υπόσταση, από τον χειρότερο εχθρό της, τον θάνατο,
που, με την εκούσια πτώση της τον κατέστησε ένα «παρά φύσιν» νομοτελειακό
γεγονός (Γεν. κεφ. Γ’).
Το αποτέλεσμα ήταν να είναι ο Άδης, πριν την Αποκάλυψη του Χριστού, ο προορισμός όλων των ανθρώπων, «οικία παντί θνητώ» (Ιώβ 30, 23).
ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 2022 (24-4-2022
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ
ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
ΚΑΘΩΣ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ
ΤΟΥ
ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΙΣ ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ
[υπομνηματισμός
των χωρίων: Ματθ.27,57-61 και Ματθ.28,1-10]
«Ὀψίας δὲ γενομένης ἦλθεν ἄνθρωπος πλούσιος ἀπὸ Ἀριμαθαίας, τοὔνομα Ἰωσήφ, ὃς καὶ αὐτὸς ἐμαθήτευσε τῷ Ἰησοῦ· οὗτος προσελθὼν τῷ Πιλάτῳ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. τότε ὁ Πιλᾶτος ἐ κέλευσεν ἀποδοθῆναι τὸ σῶμα. καὶ λαβὼν τὸ σῶμα ὁ Ἰωσὴφ ἐνετύλιξεν αὐτὸ σινδόνι καθαρᾷ, καὶ ἔθηκεν αὐτὸ ἐν τῷ καινῷ αὐτοῦ μνημείῳ ὃ ἐλατόμησεν ἐν τῇ πέτρᾳ, καὶ προσκυλίσας λίθον μέγαν τῇ θύρᾳ τοῦ μνημείου ἀπῆλθεν
«Σέ τόν ἀναβαλλόμενον τό φῶς ὥσπερ ἱμάτιον καθελών Ἰωσήφ ἀπό τοῦ ξύλου σύν Νικοδήμῳ καί θεωρήσας νεκρόν, γυμνόν, ἄταφον, εὐσυμπάθητον θρῆνον ἀναλαβών, ὀδυρόμενος ἔλεγεν∙ Οἴμοι, γλυκύτατε Ἰησοῦ! ὅν πρό μικροῦ ὁ ἥλιος ἐν σταυρῷ κρεμάμενον θεασάμενος ζόφον περιεβάλλετο καί ἡ γῆ τῷ φόβῳ ἐκυμαίνετο καί διεῤῥήγνυτο ναοῦ τό καταπέτασμα· ἀλλ᾽ ἰδού νῦν βλέπω σε δι᾽ ἐμέ ἑκουσίως ὑπελθόντα θάνατον. Πῶς σε κηδεύσω, Θεέ μου; ἤ πῶς σινδόσιν εἱλήσω; Ποίαις χερσί δέ προσψαύσω τό σόν ἀκήρατον σῶμα; ἤ ποῖα ᾄσματα μέλψω τῇ σῇ ἐξόδῳ οἰκτίρμον; Μεγαλύνω τά πάθη σου, ὑμνολογῶ καί τήν ταφήν σου σύν τῇ ἀναστάσει, κραυγάζων· Κύριε, δόξα σοι».
ΜΕΓΑΛΗ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
Ὁλοκληρώθηκε σεβαστή γερόντισσα ὁ ἀγώνας μας τῆς νηστείας καί κατέληξε στό Σταυρό, στήν Ἀποκαθήλωση. Γιατί πού ἀλλοῦ θά ἅρμοζε νά τελειώσει ἡ νίκη , παρά στό σύμβολο τοῦ ὁριστικοῦ θριάμβου τοῦ Χριστοῦ;
Hμερολόγιο Μ. Εβδομάδος
/ 5. Μεγάλη Παρασκευή
Το «Διψώ» του
Εσταυρωμένου
Αρχιμ.
Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών-Δρος Κανονικού Δικαίου
Η ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής είναι συγκλονιστική, διότι κατ’ αυτήν ο Θεάνθρωπος Κύριος βρίσκεται επί του Σταυρού και σ’ αυτό το γεγονός κρύβεται όλη η αγάπη και ο πόνος του Θεού για τον άνθρωπο. Μέσα στους λίγους λόγους που απηύθυνε από τον Σταυρό ήταν και η λέξη «διψώ».
Ηρακλής
Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ
Πρόεδρος της
Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων
Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΚΑΙ Η
ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΩΣ ΠΥΞΙΔΑ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να σώσει τον άνθρωπο, επειδή δεν μπορούσε από μόνος του να βρει τον δρόμο της επιστροφής του στον Πατέρα και Δημιουργό, μετά την απομάκρυνσή του από τον Παράδεισο.
Εξόριστος στη Σιβηρία ο νεαρός επαναστάτης Ντοστογιέφσκι, για απόπειρα δολοφονίας του Τσάρου, χρησιμοποιούσε τις σελίδες της Καινής Διαθήκης, που του χάρισε μια γρια στο σταθμό του τραίνου της εξορίας, για να ανάβει την πίπα του. Είχε «καπνίσει» όλο το κατά Μάρκο και Ματθαίο Ευαγγέλιο και είχε αρχίσει το κατά Λουκά, όταν αποφάσισε, από περιέργεια, να ρίξει μια ματιά στις σελίδες που είχαν απομείνει. Εκεί τον περίμενε η παραβολή του Ασώτου υιού... Η συνέχεια είναι γνωστή.
1. «Τά ἅγια καί σωτήρια καί φρικτά Πάθη τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ» πού ἐπιτελοῦμε τήν ῾Αγία καί Μεγάλη Παρασκευή, ἀποτελοῦν τό ἀποκορύφωμα τῶν ὅλων Παθῶν τοῦ Κυρίου. Διότι ὁλόκληρη ἡ ζωή Του ἦταν ἕνα Πάθος. Κι ἀκόμη περισσότερο∙ ὁ ἀπ. Παῦλος εἶναι ἐκεῖνος πού τονίζει καί μιά ἄλλη μυστική διάσταση τοῦ Πάθους τοῦ Κυρίου καί μετά τήν ᾽Ανάσταση: τή συνέχεια Αὐτοῦ τοῦ Πάθους μέσα ἀπό τά παθήματα τῶν μελῶν τοῦ ζωντανοῦ σώματός Του, τῶν ἐπιμέρους Χριστιανῶν, γεγονός πού σημαίνει ὅτι ὁ Κύριος τελικῶς εἶναι πάντοτε στόν Σταυρό μέχρι τῆς συντελείας τῶν αἰώνων. «Χαίρομαι τώρα πού ὑποφέρω γιά χάρη σας καί συντελῶ ἔτσι μέ τά σωματικά μου παθήματα, ὥστε νά ὁλοκληρωθοῦν οἱ θλίψεις πού πρέπει νά ὑπομείνει τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή ἡ ᾽Εκκλησία» (Κολ.1,24).
Hμερολόγιο
Μ. Εβδομάδος / 4. Μεγάλη Πέμπτη
«Μετά
φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης…»
Αρχιμ.
Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος
Ι. Μ. Πατρών-Δρος Κανονικού Δικαίου
Την Μεγάλη
Πέμπτη, μεταξύ άλλων συνταρακτικών γεγονότων των Παθών του Θεανθρώπου Κυρίου
που φέρει ενώπιόν μας η Αγία μας Εκκλησία, είναι και αυτό του Μυστικού Δείπνου,
δηλαδή της παραδόσεως του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
Σε αυτό το
Δείπνο μετείχε και ο Ιούδας, ο οποίος, αφού έλαβε στα χέρια του τον άρτο που
του έδωσε ο Χριστός, έσπευσε να Τον προδώσει. Σύμφωνα με την ερμηνεία που
δίνουν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, αυτό συνέβη διότι ο Ιούδας προσήλθε
στο υπερώο χωρίς φόβο, χωρίς πίστη και χωρίς αγάπη προς τον Διδάσκαλό του.
Πορευόταν, όπως και οι υπόλοιποι μαθητές, πλάι στον Ιησού. Δεχόταν καθημερινώς την αγάπη Του, έβλεπε τα θαύματα που επιτελούσε, άκουγε την διδασκαλία Του, γεύτηκε την ταπείνωσή Του, όταν έπλυνε στο υπερώο και τα δικά του πόδια, όπως και των άλλων Αποστόλων.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,
σύμφωνα
με το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον
«Τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ. Παρέλαβον δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἤγαγον· καὶ βαστάζων τὸν σταυρὸν αὐτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον κρανίου τόπον, ὃς λέγεται ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ, ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν(:τότε λοιπόν ο Πιλάτος τούς παρέδωσε τον Ιησού για να σταυρωθεί. Παρέλαβαν τότε οι στρατιώτες τον Ιησού και άρχισαν να Tον οδηγούν προς τον τόπο όπου θα Tον σταύρωναν. Και Aυτός, βαστάζοντας επάνω στον ώμο τον σταυρό Tου, βγήκε έξω από τα τείχη της πόλεως μέχρι κάποια τοποθεσία που λέγεται ‘’Κρανίου τόπος’’ και στην εβραϊκή γλώσσα λέγεται ‘’Γολγοθά’’. Εκεί Tον σταύρωσαν)»[Ιω.19.16-17].
«Ει
ουν υμείς φίλοι μού εστε, εμέ μιμείσθε…» (Απόστιχα αίνων)
Μεγάλη Πέμπτη: η παράδοση των μυστηρίων της Εκκλησίας, της Θείας Ευχαριστίας. Και μαζί μ’ αυτήν: το νίψιμο των ποδιών των μαθητών, η υπερφυής προσευχή μετά τον Μυστικό Δείπνο, η προδοσία του Ιούδα. Συγκλονιστικά γεγονότα που τα παρακολουθεί κανείς σιωπηλός, με μαζεμένο τον νου, με φρίκη μπροστά στην άπειρη αγάπη του Κυρίου, με δάκρυα στα μάτια και την καρδιά. Κι εκείνος ο λόγος του Κυρίου, που τον απηύθυνε πρώτα στους δώδεκα μαθητές Του, όταν τους έπλυνε τα πόδια, κι έκτοτε ισχύει ως προτροπή για κάθε πιστό κάθε εποχής: «Αν είστε φίλοι μου, να μιμείσθε εμένα», ακούγεται αξιωματικά.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ
«Τάς χεῖρας ἐξέτεινας, ἐν αἷς τόν ἄρτον ἔλαβες
τῆς ἀφθαρσίας, λαβεῖν τά ἀργύρια, τό στόμα πρός φίλημα προσαγαγών δολίως, ἐν ᾧ
τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί τό Αἷμα ὑπεδέξω˙ ἀλλ’ οὐαί σοι! ὡς φησίν ὁ Χριστός»
(ωδή θ΄ Τριωδίου, Αγίου Ανδρέου Κρήτης).
(Με τα χέρια που άπλωσες για να λάβεις τον άρτο της αφθαρσίας, πήρες και τα αργύρια, όπως και το στόμα με το οποίο υποδέχτηκες το σώμα και το αίμα του Χριστού το έφερες κοντά Του με δόλιο τρόπο για να Τον φιλήσεις. Αλλά αλλοίμονό σου! Όπως λέει ο Χριστός).
