Μνήμες από ένα νέο για το Μακαριστό Χριστόδουλο Αφιερωμένο στη μνήμη του.

Μνήμες από ένα νέο για το Μακαριστό Χριστόδουλο

Αφιερωμένο στη μνήμη του.

ΔΗΜ.ΙΩΑΝΝΟΥ, Οικονομολόγος- Αναλογιστής

 Άνοιξη 1998. Λίγους μήνες πριν να δώσω πανελλαδικές εξετάσεις. Θολωμένος από το διάβασμα ,  κάνω ένα μικρό διάλειμμα  πριν ξεκινήσω τη μεταμεσονύκτια μελέτη μου. Ανοίγω την τηλεόραση να δω τι παίζει. Πέντε λεπτά μόνο να αλλάξω τα κανάλια και είμαι έτοιμος να την κλείσω. Ούτως η αλλιώς δεν έχει και τίποτα που να αξίζει. Ξαφνικά σταματάω το ζάπιγκ , σε ένα κανάλι έχει συνέντευξη με έναν ιερέα. Μα δεν είναι απλά ιερέας είναι δεσπότης , φοράει  εγκόλπιο. Δε χρειάστηκαν πάνω από δύο λεπτά για να με καθηλώσει με το λόγο του. Αυτός τα λέει ωραία σκέφτηκα. Μα ποιος είναι; Ο δημοσιογράφος τον  αποκαλεί Μακαριότατο …μα είναι ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και τον λένε Χριστόδουλο.

Η ευγλωττία του, η γλυκύτητα του προσώπου του, το χαμόγελο του και ο δυνατός του λόγος με συνεπήρε. Δεν έχω ξανακούσει κανένα να μιλάει έτσι… Μα ποιος είναι αυτός ο Χριστόδουλος που με τράβηξε σαν μαγνήτης; Χωρίς να το καταλάβω παρακολουθώ ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη του νέου Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου.

Μαθαίνω ότι γεννήθηκε στη Ξάνθη, από ηλικία 18ετών ήταν ψάλτης στην Αγ. Ζώνη Κυψέλης. Λίγο αργότερα γίνεται μοναχός στο Μετέωρα και ιδρύει τη Χρυσοπηγή. Τελειώνει Θεολογική, Νομική, Βυζαντινή Μουσική  κάνει διδακτορικό με άριστα στη Θεολογική και στο Κανονικό Δίκαιο. Γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά , ιταλικά , γερμανικά. Γίνεται ιερέας στην Παναγίτσα στο Π. Φάληρο για 9 χρόνια και γραμματέας της Ιεράς Συνόδου. Σε ηλικία 35 ετών, ο νεότερος στην ιεραρχία τότε , εξελέγη Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού και στις 28 Απριλίου του 1998 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Μία νέα σελίδα στην ιστορία της Ελλαδικής εκκλησίας ανοίγει.

Δεκέμβριος 2001. Είμαι πλέον φοιτητής . Παρακολουθώ από κοντά όλη τη δράση του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα έρχεται να λειτουργήσει στην ενορία μας. Με πλησιάζει μου απευθύνεται  με οικειότητα « Καλώς το καλό μας παιδί. Που σπουδάζεις;» Ξεκινάει ένας διάλογος με απλότητα που μου αλλάζει τον τρόπο που σκέφτομαι για τη ζωή. Ο Χριστόδουλος γίνεται καθημερινό θέμα συζήτησης με τους συμφοιτητές μου, με τους φίλους μου , με τους καθηγητές μου. «Σημείον αντιλεγόμενον» , μοναδικός, ανεπανάληπτος , πολιτικός , διπλωμάτης, πανέξυπνος, ετοιμόλογος, χαρισματικός, λειτουργικός, ταπεινός, με δύο απλά λόγια έτσι χαρακτηρίζαμε το Χριστόδουλο μας!

Ιανουάριος 2008. Ο αετός της Εκκλησίας χτυπιέται από μία ασθένεια που από πολλούς  θεωρήθηκε ότι δεν ήρθε τυχαία. Ακμαίος μένει ως τέλους .Πρότυπο με την υποδειγματική του στάση απέναντι και στην αρρώστια.

28 Ιανουάριου 2022. Σήμερα κλείνουν 14 χρόνια  από τότε που έφυγε για την επουράνια Βασιλεία   ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Κανένας από τους συμφοιτητές μου δεν τον ξέχασε. Είναι ακόμη θέμα στις συζητήσεις μας. Συγκρίνουμε τις συμπεριφορές μας σήμερα με τη δική του. Πόσο απέχουμε από το πνευματικό του ανάστημα και την οξύνοια του πνεύματος του; Δεν μπορούμε να φτάσουμε την υπεροχή της πίστης του και τον ηρωισμό των λόγων και των πράξεων του. Δεν μπορούμε καν να αντικρύσουμε το ύψωμα του πνεύματος του.

Ένα  μόνο μπορούμε να κάνουμε με βεβαιότητα. Όσα χρόνια κι αν περάσουν , Χριστόδουλε  αβίαστα στο υποσχόμαστε, δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ!!!

Ο τελειόφοιτος μαθητής Λυκείου του 1998.