Χριστούγεννα. Η σάρκωση του Θεού και η θέωση του ανθρώπου

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Η ΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Η ΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Παύλος Σαββίδης, Θεολόγος

Όταν το θλιβερό εκείνο απόγευμα ο άνθρωπος πήρε οριστικά τον δρόμο της προσφυγιάς και της εξορίας ανέστιος, έρημος των χαρισμάτων και άθεος από την πατρική αγκαλιά, δεμένος με τις αμαρτίες του δεν μπορούσε να υψωθεί προς τον Πλάστη και Θεό του και φυσικά ο δρόμος προς τον ουρανό ήταν κατάκλειστος μπροστά του…

Στην αντίπερα όχθη η απροσμέτρητη θεϊκή αγάπη είχε στήσει το σχέδιο της σωτηρίας και της επιστροφής του πλάσματός του στην αρχαία του πατρίδα την νέα όμως τώρα Εδέμ. Την θεία βουλή για να σαρκωθεί ο Λόγος του Θεού το δεύτερο Πρόσωπο της αγίας Τριάδος υπηρέτησε τρόπον τινά η ίδια η Ιστορία μέσα από πρόσωπα με το οποιοδήποτε ηθικό τους ποιόν, με σύμβολα και εικόνες, με διαδοχή και ανακατατάξεις εθνών και πολιτισμών. Το αποκορύφωμα του δράματος τελειώνει με την απροϋπόθετη συγκατάθεση της Παρθένου Μαρίας, να γίνει η Μητέρα του Θεού με τις δέκα λέξεις, που έκοψε την ιστορία στη μέση: «ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου»…

Την ημέρα των Χριστουγέννων «ο Λόγος σάρξ εγένετο» και η Παρθένος Μαρία «έτεκε Θεόν ενανθρωπίσαντα». Ο Χριστός αφήνοντας το μεγαλειώδες μεγαλείο της θεϊκής του δόξης ντύνεται μεγαλόπρεπα την θεοϋφαντη στολή της ταπεινώσεως και της εσχάτης πτωχείας και γεννάται μέσα στο κρύο και παγερό σπήλαιο της Βηθλεέμ. Οι κάτοικοί της, περίπου χίλιοι άνθρωποι, αρνούνται όχι μόνο την φιλοξενία του αλλά  και την στοιχειώδη ανθρωπιά στην ετοιμόγεννη Κόρη έστω και στο πιο φτωχικό τους δωμάτιο. Προτού ακόμα γεννηθεί ο Υιός του Θεού είναι Πρόσωπο ανεπιθύμητο!

Πόσο οι καιροί μας είναι παράλληλοι; Ζαλισμένος αλλά και τρομοκρατημένος από τον αδιόρατο ιό εχθρό του τον διαβόητο covid 19, αντί ταπεινά να καταφύγει με δεήσεις, προσευχές, νηστείες, παρακλήσεις, λιτανείες και προπάντων με νινευϊτική μετάνοια στον Νεογέννητο Υιό του Θεού, αρνείται πεισματικά την εισβολή Του στην ζωή του και περιμένει αλλά και παραμένει μετέωρος από τον εμβολιασμό που τον θεωρεί αποκλειστκά πανάκεια της υγείας του. Και το ακόμα χειρότερο, όχι μόνο  δεν θέλει να κάνει μετάγγιση θεϊκού Αίματος που κυριολεκτικά «σκοτώνει» «πάσαν  νόσον»-με την πάντοτε απροϋπόθετη πίστη- αλλά με συνεργούς δήθεν και μόνον ολίγους «ειδικούς», υβρίζει αλλά και καταφρονεί «γυμνή τη κεφαλή»  το θεοπάροχο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας! Αφού απορρίπτει τον θείο εμβολιασμό άς μη περιμένει «σωτηρία» από συνεχείς μεταλλάξεις του ιού. Να το πούμε καθαρά και ξάστερα urbi et orbi ΜΟΝΟ η μετάνοια θα μας σώσει…

Έρχονται Χριστούγεννα. Γιορτάζουμε την «θεία Κένωση» που αθόρυβα κινείται για να αγκαλιάσει το προσφιλέστερο πλάσμα του τον άνθρωπο. Σημείο συνάντησης, συμφιλίωσης και απέραντης στοργής η φάτνη της Βηθλεέμ. Εδώ ξεχειλίζουν όλα τα θεϊκά Του δώρα που τόσο πολύ τα ποθούμε σήμερα αλλά και που τόσο μας λείπουν όπως η χαρά, η ειρήνη, η ελευθερία με αποκορύφωμα την υιοθεσία μας.

Πόσο σήμερα μας λείπει η δοξολογική διάθεση, που τόσο καιρό ανέμελα απολαμβάναμε του κόσμου τα αγαθά χωρίς έναν ύμνο ευχαριστίας; Και τώρα τρέχουμε και δεν προλαβαίνουμε πνιγμένοι στην ακαταστασία και τους θορύβους μιας μίζερης και τόσο κουραστικής καθημερινότητας. Πολύ μας λείπουν οι άσημοι και άδολοι ποιμένες που είχαν δεί με τα μάτια τους το Θεό στη γή μαζί πάλι με τις εκπληκτικές μορφές των Μάγων της ανατολής που ξέρουν σε Ποιόν να προσφέρουν τους θησαυρούς των.

Τα φετεινά μας Χριστούγεννα- με τις πίκρες και τους δικαιολογημένους πόνους μας- να μπορέσουμε να ανεβούμε ψηλότερα πάνω από τα συνηθισμένα γήϊνα μέτρα και όνειρα, να υψώσουμε την ψυχή μας ως το «κατάλυμα»  του ουρανού. Με τι δική του δύναμη και χάρη μπορεί ο καθένας μας να βαδίσει τον δρόμο του στον ουρανό επειδή ακριβώς έγινε ο Ίδιος και είναι από τότε που ήρθε στη γή ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί στον ουρανό.

Και ένα τελευταίο μια παράκληση και μια επιθυμία στους εκκλησιαστικούς και πολιτικούς μας υπευθύνους: έστω ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ με μία αλληλοκατανόηση και πάντα με όλα τα ασφαλή μέτρα προστασίας να διπλασιασθεί ο αριθμός των εκκλησιαζομένων πιστών αυτές τις άγιες ημέρες χωρίς φυσικά και τον αδιόρατο φόβο αυστηρής επιτήρησης. Όλοι δικαιούνται να χαρούν με τις οικογένειές τους τις μεγάλες αυτές Δεσποτικές εορτές…άλλωστε ο αυστηρός αριθμός των 25 η των 50 πολύ ανισότητα και πίκρα θα φέρει.. Ελπίζουμε στην κατανόηση! Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα.