Κέρκυρα: Οἱ Ὀρθόδοξοι συμπροσευχήθηκαν μέ τούς αἱρετικούς γιά τήν «ἑνότητα» τῶν χριστιανῶν!

Κέρκυρα: Οἱ Ὀρθόδοξοι συμπροσευχήθηκαν μέ τούς αἱρετικούς γιά τήν «ἑνότητα» τῶν χριστιανῶν!

Μαρία, Ἐκπαιδευτικός

Μεταφέρω τό ρεπορτάζ ἀπό ἐδῶ: https://www.zougla.gr/greece/article/kerkira-sinprosefxi8ikan-gia-enotita-i-pisti-olon-ton-xristianikon-omologion, μέ ἐμβόλιμα σχόλια σέ ἐπίμαχα σημεῖα.

‘Κάθε χρόνο σε ολόκληρο το χριστιανικό κόσμο, τελείται μία εβδομάδα προσευχής και ευαισθητοποίησης για την ενότητα μεταξύ των χριστιανών και ειρήνη στον κόσμο.

Φέτος, αυτή η εβδομάδα διήρκησε από τις 18 μέχρι τις 25 Ιανουαρίου και ανά τον κόσμο συναντήθηκαν κατά τόπους, πιστοί από διάφορες χριστιανικές ομολογίες όπου συνπροσευχήθηκαν.

Στο πλαίσιο της Εβδομάδας σκέψης και προσευχής για την ενότητα των Εκκλησιών, στην Κέρκυρα, μετά από πρωτοβουλία της Καθολικής Αρχιεπισκοπής και τους Αρχιεπισκόπου Καθολικών Κέρκυρας Ζακύνθου και Κεφαλληνίας Ιωάννη Σπιτέρη, πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ, στον Ιερό καθολικό Μητροπολιτικό Ναό (Ντόμο), μία μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα τελετή, στην οποία πήραν μέρος εκπρόσωποι και πιστοί των χριστιανικών δογμάτων που συνυπάρχουν στο νησί.

Θέμα της εκδήλωσης ομιλιών στην τελετή ήταν «η Αγία Γραφή Λόγος του Θεού ώθηση στην ενότητα των Χριστιανών». Την εκδήλωση χαιρέτισε με επιστολή του ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ.κ. Νεκτάριος, ενώ παρέστη, εκ μέρους της Μητρόπολης ο Πατέρας Γεώργιος. Παρέστησαν επίσης ο Αγγλικανός Πάστορας και ο Ευαγγελινός Πάστορας της Κέρκυρας’.

Σχόλιο:

Δέν θά ἀναφερθῶ σέ σωρία Ἱερῶν Κανόνων πού ἀπαγορεύουν καί καταδικάζουν τούς συμμετέχοντες σέ συμπροσευχές καί συλλείτουργα μέ τούς αἱρετικούς. Θά περιορισθῶ νά παραθέσω ἔνα μικρό δεῖγμα χωρίων ἐκ τῆς Ἁγίας Γραφῆς μόνο, διότι ἡ συγκεκριμένη  ἐπαίσχυντη «ἑβδομαδιαία ἐκδήλωση» ἐπικαλεῖται ὡς θέμα τήν Ἁγία Γραφή πού τάχα μᾶς ὠθεῖ σέ «ἑνότητα» μέ τήν κάθε καρυδιᾶς καρύδι αἵρεση! Σέ ποιό σημεῖο, λοιπόν, ἐρωτῶ τούς ἐμπνευστές, διοργανωτές καί συμμετέχοντες Ὀρθοδόξους;… ἡ Ἁγία Γραφή μᾶς ὠθεῖ νά ἑνωθοῦμε μέ τούς αἱρετικούς;

Ἀκριβῶς τό ἀντίθετο συμβαίνει. Ἀναφέρω ἐπιλεκτικά τρία, ἀλλά ἐνδεικτικά Ἁγιογραφικά χωρία:

Τιτ. 3,10                      αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ,

Τιτ. 3,10                      Αιρετικόν άνθρωπον, ο οποίος ύστερα από πρώτην και δευτέραν συμβουλήν μένει με πείσμα εις την πλάνην του, παράτησέ τον και μη συζητής πλέον μαζή του.

Τιτ. 3,11                      εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος.

Τιτ. 3,11                      Γνωρίζων, ότι ο τοιούτος έχει πλέον παρεκκλίνει από την αλήθειαν και διαστροφή και αμαρτάνει, ελεγχόμενος και καταδικαζόμενος από τον ίδιον τον ευατόν του, από την συνείδησίν του.

Ἐπίσης:

Β Κορ. 6,14                  Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;

Β Κορ. 6,14                  Μη συνδέεσθε στενά και μη συνοδοιπορείτε με τους απίστους (με τους οποίους, ως εκ της απιστίας των, είναι αδύνατος η καλή συνεννόησις και συνεργασία σας). Διότι ποία συνάφεια και ανάμιξις ημπορεί να υπάρχη μεταξύ της δικαιοσύνης και της παρανομίας; Ποία επικοινωνία μεταξύ φωτός και σκότους;

Β Κορ. 6,15                  τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;

Β Κορ. 6,15                  Ποία συννενόησις και συμφωνία μεταξύ Χριστού και διαβόλου; Τι κοινόν ημπορεί να έχη ένας πιστός με έναν άπιστον;

Ἐπίσης:

Ψαλμός 95, 4       ὅτι μέγας Κύριος καὶ αἰνετὸς σφόδρα, φοβερός ἐστιν ὑπὲρ πάντας τοὺς θεούς· 5 ὅτι πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια, ὁ δὲ Κύριος τοὺς οὐρανοὺς ἐποίησεν.

Συνεχίζει τό ρεπορτάζ μέ τήν Ἐπιστολή τοῦ Μητροπολίτη κ.κ. Νεκταρίου:

‘«Σε μια εποχή ανασφάλειας, συγχύσεως και της «κακής επιθυμίας» έχει μεγάλη σημασία «ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων», έτσι και οι ψυχές μας να ποθούν την παρουσία και τον λόγο του Θεού για να έχουμε υγιή κριτήρια διά των οποίων θα πορευτούμε με ελπίδα και νόημα ζωής. Ας είναι η οδός αυτή ευκαιρία που θα συμβάλλει στην πορεία προς την ενότητα των χριστιανών», ανέφερε μεταξύ άλλων στην επιστολή του ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ.κ. Νεκτάριος’.

Ἐρωτῶ τόν Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξῶν καί Διαποντίων Νήσων κ.κ. Νεκτάριο:

Ποιά εἶναι τά «ὑγιῆ κριτήρια» διά τῶν ὁποίων θά πορευθοῦμε μέ ἐλπίδα καί νόημα ζωῆς; Τά δικά μας ἐγωιστικά, φιλοαιρετικά, οἰκουμενιστικά, πανθρησκειακά κι ἀντίχριστα; Δέν εἶναι τά ἀλάθητα κριτήρια τοῦ Θεοῦ, τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί Λόγου Του καί τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων πού δογμάτισαν ὀρθῶς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, καί πού ὅλα αὐτά ἀπαγορεύουν καί καταδικάζουν ρητῶς τήν κάθε πνευματική καί μυστηριακή συνουσία μέ τούς αἱρετικούς;

Ἀναφέρω ἐνδεικτικά ἕναν μόνο Ἱερό Κανόνα:

Κανών ΜΕ' τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:

"Ἐπίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος, ἥ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος, μόνον, ἀφοριζέσθω, εἰ δέ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς Κληρικοῖς, ἐνεργῆσαί τι, καθαιρείσθω".

Ἐπίσης ἀναφέρω ἐνδεικτικά ἕναν μόνο Ἅγιο Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας.

Κατά τόν Ἁγίο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, ὑπάρχουν τρία εἴδη ἀθεΐας· στὸ πρῶτο εἶδος ἀνήκουν οἱ κατ᾽ ἐξοχὴν ἄθεοι, ὅσοι, δηλαδή, δὲν πιστεύουν στὴν ὕπαρξη τοῦΘεοῦ. Στὸ δεύτερο εἶδος ἀνήκουν οἱ αἱρετικοὶ ποὺ διαστρέφουν τὰ ὀρθά δόγματα, ἀλλιώνοντας τό Πρόσωπο τοῦ Θεοῦ. Στὸ τρίτο εἶδος ἀνήκουν ὅσοι κινούμενοι ὑπό «ἀνευλαβοῦς εὐλάβειας» σιωποῦν καὶ δὲν ὁμιλοῦν γιὰ τὴν διαστροφὴ τῶν ὀρθῶν δογμάτων τῆς Ἐκκλησίας.

Καί βέβαια, ὅταν ἕνας Ὀρθόδοξος;… ὑποθάλπει τούς αἱρετικούς ἤ ἀκόμη χειρότερα καί τούς ἀθέους (βλέπε Παγκόσμιο Συμβούλιο «Ἐκκλησιῶν»…), αὐτόματα ἐμπίπτει τουλάχιστον στό τρίτο εἶδος ἀθεΐας, κατά τό ὁποῖο σιωπᾶ στήν διαστροφή τῶν ὀρθῶν δογμάτων τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποία τελικῶς ἀποδέχεται!

«Τρίτον δὲ ἐστιν εἶδος, οὐ πόρρῳ τῆς ἀνωτέρω πονηρᾶς ξυνωρίδος, τὸ παραιτεῖσθαί τι λέγειν τῶν δεδογμένων περὶ Θεοῦ» (Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς).

Συνεχίζει ἡ Ἐπιστολή:

‘«Στο όνομα του Χριστού διαπράχτηκαν θρησκευτικοί πόλεμοι που άφησαν πίσω τους εκατομμύρια νεκρούς και αφάνταστες συμφορές. Καλλιεργήθηκε το μίσος και η μισαλλοδοξία ενάντια σε χριστιανούς που θεωρήθηκαν αιρετικοί, σχισματικοί και συχνά αλλόθρησκοι’.

Σχόλιο:

Πότε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί διέπραξαν «θρησκευτικούς πολέμους» ἐναντίον ἀλλοθρήσκων ἀφήνοντας ἑκατομμύρια νεκρούς καί ἀφάνταστες συμφορές; Τοὐναντίον, αὐτά τά διέπρατταν ἀλλόθρησκοι καί αἱρετικοί κατ’ ἐξακολούθησιν ἀνά τούς αἰῶνες καί μέ κάθε εὐκαιρία δεδομένης ἤ κατασκευασμένης…, π.χ. οἱ σταυροφορίες τῶν παπικῶν! Ἡ Ὀρθοδοξία μας διά τοῦ λόγου τό ἀληθές, ἔχει νά μᾶς ἐπιδείξει νέφος ὁμολογητῶν καί μαρτύρων μίσους καί μισαλλαδοξίας ἐναντίον τους ἀπό ἄθεους καί αἱρετικούς!

‘Ενίοτε μια εσφαλμένη ερμηνεία της Αγίας Γραφής δικαιολόγησε εγκλήματα μέσα στην Εκκλησία, όπως συνέβη για παράδειγμα με τη διαβόητη Ιερά Εξέταση. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς σχετικά με τις δογματικές διαφορές των διαφόρων χριστιανικών ομολογιών; Πόσες διενέξεις, πόσες συγκρούσεις, πόσο μίσος μεταξύ των χριστιανών για τη διαφορετική ερμηνεία αυτών και άλλων εκφράσεων της Αγίας Γραφής’.

Σχόλιο:

Ἡ ἐσφαλμένη ἑρμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅπως στό παράδειγμα τῶν παπικῶν πού ἀναφέρθηκε, ὄντως ἔχει ὀλέθρια ἀποτελέσματα! Ἀλλά ἐνῶ ὁ Μητροπολίτης ἀναφέρει τό κακό παράδειγμα τῶν παπικῶν, μυαλό δέν βάζουμε κι ἔτσι ὄχι μόνο δέν μετανοοῦν οἱ αἱρετικοί μέ πρωτεργάτες τούς παπικούς-οἱ ὁποῖοι σημειωτέον πρῶτοι ἄνοιξαν τόν δρόμο τῆς ἀποστασίας κι ἔγιναν ἡ ρίζα γέννησης πάσης «χριστιανικῆς» αἵρεσης-ἀλλά συμβαίνουν ἀκόμη χειρότερα. Δηλαδή οἱ  Ὀρθόδοξοι;…, μέ πρωτεργάτες Ἀρχιποιμένες τῆς Ἐκκλησίας μας καί ὑποτιθέμενους φύλακες τῆς Πίστεως…, υἱοθετοῦν δαιμονικῶς κι αὐτοί τήν ἐσφαλμένη ἑρμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς μέ τό καταργοῦν ἤ νά παραχαράσσουν ἤ νά ἀγνοοῦν τά ὀρθά δόγματα καί τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, μέ ἀποτέλεσμα νά δρομολογοῦν τήν «ἕνωση» μέ τά ἀμετανόητα τέκνα τοῦ ψεύδους καί τοῦ Διαβόλου, τούς αἱρετικούς, ἀντί νά τούς φέρουν «εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας» ἤ νά ἀπομακρυνθοῦν τελείως παιδαγωγικῶς, ἐφόσον αὐτοί ἑωσφορικῶς δέν μεταστρέφονται!

Συνεχίζει ἡ Ἐπιστολή:

‘Οι χριστιανοί πρέπει να εμπνέονται στις μεταξύ τους διαφορές από το σύνολο της Αγίας Γραφής και όχι μόνο από μερικές μεμονωμένες της φράσεις. Το Άγιο Πνεύμα που εμπνέει την Αγία Γραφή ενώνει και δεν χωρίζει, ο διάβολος «διαβάλλει», χωρίζει ακόμα και εξαιτίας της προσκόλλησης στην αλήθεια, αλλά στην αλήθεια χωρίς αγάπη’.

Σχόλιο:

Ἀπορεῖ κανείς μέ τήν διεστραμμένη ἀντίληψη τῶν πραγμάτων!

Ὁ Κύριος εἶπε·

Ματθ. 10,34                Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν.

Ματθ. 10,34                Μη νομίσετε ότι ήλθα να επιβάλω μία ψευδή ειρήνην εις την γην (όπως την φαντάζονται οι Ισραηλίται, οι οποίοι περιμένουν τον Μεσσίαν ως επίγειον βασιλέαν). Δεν ήλθα να φέρω τέτοιαν ειρήνην, αλλά μάχαιραν και διαίρεσιν.

Πῶς εἶναι δυνατόν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί νά «ἐμπνέονται» ἀπό τίς ἀποκλίσεις τῶν αἱρετικῶν ἀντί νά τίς ἀπορρίπτουν, πού εἶναι καί τό φυσιολογικό; Ὅταν ὁ Κύριος τῆς δόξης λέει στήν Ἀποκάλυψη πώς θά ἐμέσει τούς χλιαρούς τῇ πίστει (Αποκ. γ´ 14-17), εἶναι δυνατόν νά «ἐμπνευσθεῖ» ἀπό τόν αἱρετικό κι ἀποκλίνοντα ἀπό τήν πίστη; Καί ἐφόσον ὁ Θεός ἐνεργεῖ ἔτσι, ἐμεῖς θά πᾶμε κόντρα καί θά ἐναγκαλισθοῦμε ἑνωτικῶς μέ τόν ἀστοχοῦντα τῇ πίστει;

Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἐπικαλεῖται τό Ἅγιον Πνεῦμα πού ἔχουμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι βαπτισμένοι ὠσάν νά τό ἔχουν καί οἱ αἱρετικοί κι ἐπιπλέον νά προσδοκοῦμε νά «ἑνώνεται» ὁ ἔχων τό Ἅγιον Πνεῦμα μέ τόν μή ἔχοντα Αὐτό;

Πῶς εἶναι δυνατόν νά θεωρεῖται «προσκόλληση» ἡ παραμονή στήν ἀλήθεια καί αὐτό νά «βαπτίζεται» ὡς ἔλλειψη ἀγάπης; Μά ὅποιος κάνει ἐκπτώσεις στήν ἀλήθεια χάριν τῆς «ἀγάπης», θά καταλήξει νά μήν ἀληθεύει, ὁπότε ἄν δέν ἔχεις νά δώσεις τήν ἀλήθεια στόν πλησίον σου, τότε πῶς εἶναι δυνατόν νά τόν ἀγαπᾶς;

‘Εύχομαι σε όλους εμάς, έστω και αν ακόμα βρισκόμαστε μακριά από το να λύσουμε τις δογματικές μας διαφορές, να μην ξεχάσουμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου προς τους Εφεσίους: «Ο Χριστός, είναι η ειρήνη μας, αυτός είναι που ένωσε τους δυο σε ένα. Αυτός γκρέμισε το μεσότοιχο του χωρισμού, κατήργησε την έχθρα στην ίδια του τη σάρκα… ώστε, στο πρόσωπό του, οι δυο να βρεθούν πλασμένοι σε ένα νέον άνθρωπο, φέροντας την ειρήνη, να συμφιλιώσει και τους δυο με το Θεό σε ένα σώμα, μέσω του σταυρού, καταστρέφοντας στο σώμα του την έχθρα», ανέφερε στη σύντομη ομιλία του ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας, Ιωάννης Σπιτέρης’.

Σχόλιο:

Δέν μπορεῖ νά ἑνωθεῖ κάποιος μέ τόν Θεό, ἄν δέν δέχεται τά τοῦ Θεοῦ. Ὄποιος δέν δέχεται τά τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ αἱρετικός, αὐτόματα γίνεται ἐχθρός τοῦ Θεοῦ. Κι ὄποιος εἶναι ἐχθρός τοῦ Θεοῦ, δέν μπορεῖ νά «ἑνωθεῖ» μέ τούς φίλους τοῦ Θεοῦ πού εἶναι οἱ ὀρθῶς δογματίζοντες. Τόσο ἁπλά. Δέν ἑνώνεται τό νερό μέ τό λάδι. Ἤ τό νερό θά γίνει λάδι ἤ τό λάδι θά γίνει νερό. Δηλαδή ἤ ὁ Ὀρθόδοξος θά γίνει αἱρετικός ἤ ὁ αἱρετικός θά μετανοήσει καί θά ἐπιστρέψει στήν Ὀρθοδοξία.

Κι ἐπειδή βλέπω ἀμετανοήτους τούς αἱρετικούς ἐδῶ καί ἕναν αἰῶνα μέ τούς ἀτέρμονους «διαλόγους», φοβᾶμαι πώς πολλοί Ὀρθόδοξοι βηματίζουν πρός τήν αἵρεση, ἐφόσον περιπαθῶς καί ἀκαμάτως μάχονται γιά τήν ἀλχημεία τῆς δογματικά ἀπροϋπόθετης καί ἄνευ μετανοίας «ἕνωσης»!

Κλείνει τό ρεπορτάζ:

‘Την εκδήλωση πλαισίωσε η Δημοτική Χορωδία Κέρκυρας «San Giacomo» που έψαλλε βυζαντινούς και δυτικούς ψαλμούς, ενώ μετά το πέρας της τελετής, όλοι οι παρευρισκόμενοι χριστιανοί ευλογήθηκαν από τους ιερείς τους και αλληλοασπάστηκαν, ενώ τους μοιράστηκε η Καινή Διαθήκη’.

Σχόλιο:

Καί βέβαια δέν λείπει ὁ «ἄρτος καί τά θεάματα». Βυζαντινοί ὕμνοι καί «δυτικά» τραγουδάκια μαζί γιά ὑπνωτική σάλτσα τῆς «ἑβδομαδιαίας ἐκδήλωσης»!  Κρίμα γιά τούς Ὀρθόδοξους;… Ἱερεῖς πού σιναναμιγνύονται μέ τούς αἱρετικούς καί μάλιστα ἐν Ρωμαιοκαθολικῷ οἴκῳ, κρίμα καί γιά τούς Ὀρθοδόξους;… πιστούς πού παρευρέθησαν σέ ἕνα τέτοιο ἀπαράδεκτο καί ἀντορθόδοξο γεγονός. Βάσει Ἱερῶν Κανόνων οἱ μέν πρῶτοι καθίστανται καθαιρετέοι καί οἱ δέ δεύτεροι ἀφοριστέοι!

Κλείνοντας, νά ἐπισημάνω γιά πολλοστή φορά ὅπως ἔχω κάνει καί σέ πολλά ἄρθρα καί σχόλιά μου, πώς οἱ ἀγαπητικές «ἑνώσεις» μέ αἱρετικούς «χριστιανούς» σήμερα κι αὔριο, θά ὁδηγήσουν καί στίς ἀγαπητικές «ἑνώσεις» μέ ὅλες τίς θρησκεῖες μεθαύριο, πού θά μᾶς ὁδηγήσουν τελικά στόν Ἀντίχριστο καί παγκόσμιο πολιτικό καί θρησκευτικό ἀπολυτάρχη!

Ὅσοι Ὀρθόδοξοι;… Ποιμένες μας καί λαϊκοί νομίζουν πώς ἐργάζονται γιά τήν «ἑνότητα» τῶν χριστιανῶν, οὐσιαστικά ἐργάζονται στό νά στρώνουν τό χαλί τοῦ Ἀντιχρίστου! Ἄν εἴμασταν σωστοί καί σώφρονες, δέν θά μιλούσαμε γιά «ἑνότητα», ἀλλά γιά μετάνοια! Χωρίς αὐτήν, μέ ὅποιον καί νά «ἑνωθεῖ» κανείς, θά χαθεῖ καί ὁ ἕνας καί ὁ ἄλλος ἀγκαλιασμένοι μαζί μέ «ἀγάπη» πρός τόν αἰώνιο θάνατο!...