Ὁ Πάπας Φραγκίσκος ἀποκαλεῖ τήν σταυρική
θυσία τοῦ Χριστοῦ «ἀποτυχία τοῦ σταυροῦ»!
(βίντεο)
Συνεχίζω τίς ἀποκαλύψεις τῶν ἑωσφορικῶν
καί ἀντίχριστων βλασφημιῶν τοῦ «ἀλαθήτου» καί «πρώτου» τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, μέ
τούς ὁποίους οἱ «Ὀρθόδοξοι Οἰκουμενιστές» ὀρέγονται «ἕνωση»!
Αὐτήν τήν φορά ὁ Πάπας ἀποδομεῖ τό Σύμβολο τῆς νίκης καί τῆς
Πίστεώς μας, τόν Τίμιο Σταυρό, καί ὡς ἐκ τούτου ἐξευτελίζει τήν σταυρική θυσία
τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, γελοιοποιεῖ ἐμμέσως πλήν σαφῶς τήν δύναμή του κι ἑπομένως
καί τήν πίστη τῶν Χριστιανῶν!
Σέ κήρυγμά του, ἀναφερόμενος στίς ἀποτυχίες πού ἔχουμε οἱ ἄνθρωποι
σέ προσπάθειες καί ἔργα μας, εἶπε πώς ὡς ὁπαδοί (ἀδόκιμος ὅρος) τοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ, θά πρέπει νά θυμόμαστε ὅτι καί Αὐτός ὡς ἄνθρωπος κατέληξε στήν
ΑΠΟΤΥΧΙΑ! Στήν ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ!
Ὡς γνωστόν ὀρθοδόξως, ὁ Τίμιος Σταυρός εἶναι τό Σύμβολο τῆς νίκης τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ
Χριστοῦ καί ὡς ἐκ τούτου καί πάντων τῶν πιστῶν Του. Γι’ αὐτό φορᾶμε συνέχεια
σταυρό, κάνουμε πάντα τόν σταυρό μας, σταυρώνουμε τά πάντα.
Χωρίς Σταυρό
δέν ὑπάρχει νίκη, ἁγιότης, σωτηρία!
Γιατί ἐπάνω στόν Σταυρό ὁ Ἐσταυρωμένος Χριστός Θεός
καί ἄνθρωπος νίκησε κι ἔδωσε ὁριστικό πλῆγμα στίς τρεῖς μεγαλύτερες πληγές τῆς ἀνθρωπότητας:
στήν ἁμαρτία,
στόν θάνατο,
καί στόν
Διάβολο!
Ὡς
γνωστόν ὀρθοδόξως, ὁ Τίμιος Σταυρός εἶναι τό Σύμβολο τῆς θυσίας καί τῆς ἀγάπης·
«οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν
αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ
ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωά. 3, 16), τῆς ὑπακοῆς καί τῆς ταπείνωσης· «ἀλλ᾿ ἑαυτὸν ἐκένωσε
μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος
ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ» (Φιλιπ.
2, 7-8), τῆς νίκης, τῆς
δυνάμεως καί τοῦ θριάμβου· «διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν
ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν
γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς
δόξαν Θεοῦ πατρός» (Φιλιπ. 2, 9-11), τῆς
προσωπικῆς μας ἁγιαστικῆς πορείας καί σωτηρίας μας· «Ὃστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω
ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι» (Μάρκ. 8, 34).
Ποῦ βρίσκεται ἡ ἀποτυχία σέ ὅλα αὐτά; Μόνο στό μυαλό
τοῦ Πάπα!
Πρίν δέ τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, θά
προηγηθεῖ, κατά τήν Ἁγία Γραφή, ἡ ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στόν οὐρανό, ὥστε
νά ἐπισφραγισθεῖ ἡ τελική καί ὁριστική νίκη Του καί νά ἀκολουθήσει ἡ ὁριστική
κι ἀτελεύτητος Βασιλεία Του!
Σημειώνω σέ αὐτήν τήν συνάφεια, πώς αὐτό θά
εἶναι κι ἕνα βασικό διακριτικό σημεῖο προκειμένου νά ξεχωρίσει κάποιος τήν ἔλευση
τοῦ ἐπερχομένου Ἀντιχρίστου, ἀπό τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, χωρίς νά
πλανηθεῖ καί νά ἀσπασθεῖ τόν τρισκατάρατο Ἀντίχριστο!
Ὁ Ἀντίχριστος θά ἔλθει ἀπό κάτω ἀπό τήν γῆ, ἀπό
τά καταχθόνια.
Αποκ.
13,1 Καὶ ἐστάθην
ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης· καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον
κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καὶ ἐπὶ
τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας.
Αποκ.
13,1 Και
εστάθηκα εις την αμμουδιά της θαλάσσης και είδα να ανεβαίνη από την θάλασσαν (η
οποία συμβολίζει την άβυσον του Αδου και τον τεταραγμένον αμαρτωλόν κόσμον)
θηρίον, το οποίον είχε δέκα κέρατα και επτά κεφαλάς και επάνω εις τα κέρατα
δέκα διαδήματα, (σύμβολα της κυριαρχίας του επάνω εις τας βασιλείας του κόσμου)
και εις τας κεφαλάς αυτού ήσαν γραμμένα ονόματα βλασφημίας. (Ονόματα
θεοποιηθέντων αυτοκρατόρων της Ρωμης και άλλων κυριάρχων εις τα βασίλεια της
γης).
Αποκ.
13,2 καὶ
τὸ θηρίον ὃ εἶδον ἦν ὅμοιον παρδάλει, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς ἄρκου, καὶ τὸ στόμα
αὐτοῦ ὡς στόμα λέοντος. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ δράκων τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ τὸν
θρόνον αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν μεγάλην· -
Αποκ. 13,2 Και το
θηρίον, το οποίον είδα ήτο όμοιον με πάνθηρα και τα πόδια του σαν της αρκούδας
και το στόμα του σαν στόμα λέοντος. (Δια των θηρίων αυτών, που εκφράζουν την
αιμοβορίαν, την λαιμαργίαν, την θηριωδίαν και αλαζονείαν συμβολίζεται η
απανθρωπία, η απληστία και η αλαζονεία των διεφθαρμένων κοσμικών αυτοκρατοριών
και ειδικώτερα της Ρωμης). Και ο δράκων έδωκε εις αυτό το θηρίον, που συμβόλιζε
τον θηριώδη αντίχριστον, την δύναμιν του και τον θρόνον του και την μεγάλην
εξουσίαν του (εφ' εσον άλλωστε θα το εχρησιμοποιούσε ως όργανον του εναντίον
της Εκκλησίας).
Ὁ Χριστός ἀντιθέτως, θά ἔλθει ξανά ἀπ’ τά οὐράνια, ἀπό ἐκεῖ δηλαδή πού
ἀνέβηκε κατά τήν Ἀνάληψή Του, μέ τόν Τίμιο Σταυρό νά προηγεῖται τῆς ἐμφανίσεώς
Του ὡς σημεῖο τοῦ θριάμβου Του!
«Τότε θά πέσουν καί τά ἄστρα ἀπ’ τόν οὐρανό, τότε θά φανεῖ στόν
οὐρανό τό σημεῖο τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου» (Ματθ. 24, 30).
Ποῦ βρίσκεται ἡ ἀποτυχία στο ὅλα αὐτά; Μόνο στο μυαλό τοῦ
Πάπα, ὄργανο τῶν Διαβόλου καί Ἀντιχρίστου πού σιχαίνονται τόν Σταυρό καί
σίγουρα θά ἐπιθυμοῦσαν τήν «ἀποτυχία του»!...
Δεῖτε τό βίντεο τῆς ἀποτυχίας (τοῦ Πάπα):
να τον χαίρεται ο Βαρθολομαίος. Ο πάπας κατέρριψε την σωτηριολογία, υποβίβασε τον Κύριο. Κατ αυτόν έκανε λάθος που προσέλαβε τον θάνατο.
ΑπάντησηΔιαγραφήἈγαπητὴ Μαρία,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζω ὅλα σου τὰ ἄρθρα καὶ σὲ θαυμάζω καὶ ἐκτιμῶ. Δυστυχῶς στὸ σημερινό σου ἄρθρο ὅπως καὶ στὸ προηγούμενο ἔπεσες σὲ φοβερὰ λάθη, τὰ ὁποῖα ὀφείλονται κυρίως στὴν μὴ κατανόηση ἐκ μέρους σου ξένων γλωσσῶν, ἀλλὰ καὶ στὸν ὑπερβάλλοντα ζῆλο σου, ποὺ δὲν σὲ ἄφησε νὰ ἐλέγξεις πρεπόντως τὴν πιστότητα τῶν κειμένων στὰ ὁποῖα ἀναφέρεσαι.
Ὅσον ἀφορὰ τὸ πρῶτο σου ἄρθρο, διάβασε προσεκτικὰ τὸν Ἀνώνυμο “π ν ψ” γιατὶ τὰ πράγματα εἶναι ἔτσι ἀκριβῶς ὅπως τὰ γράφει.
Τὸ ἀρχικὸ κείμενο στὰ Λατινικὰ ἔχει ὡς ἑξῆς:
Flammas eius lúcifer matutínus invéniat:
ille, inquam, lúcifer, qui nescit occásum, Christus Fílius tuus,
qui, regréssus ab ínferis,
humáno géneri serénus illúxit,
et vivit et regnat in sæcula sæculórum.
Στὰ Ἀγγλικὰ ἀποδίδεται:
May this flame be found still burning by the Morning Star:
the one Morning Star who never sets, Christ your Son,
who, coming back from death's domain,
has shed his peaceful light on humanity,
and lives and reigns for ever and ever.
Καὶ τοῦ “π ν ψ” ἡ μετάφραση:
Είθε ο εωθινός Αστήρ (Εωσφόρος) να το βρει αναμμένο.
Αυτός (ο Εωσφόρος) ο οποίος δεν δύει ποτέ: ο Χριστός, ο Υιός σου, που επέστρεψε από την κόλαση (Άδη),
και έλαμψε φαεινά στην ανθρωπότητα
και που θα ζήσει [ζεῖ] και θα βασιλεύσει [βασιλεύει] στους αιώνες.
Λυπᾶμαι, ἀλλὰ πέσατε θύματα κάποιας ἐσκεμμένης δυσφήμησης τῆς συγκεκριμένης ἀναφορᾶς στὸν Ἑωσφόρο ποὺ εἶναι ὁ Χριστός, ὄχι ὁ Πατήρ.
Ὅσον ἀφορὰ τὴν “Ἀποτυχία τοῦ Σταυροῦ” ἡ μετάφραση στὰ Ἐλληνικὰ εἶναι πιστὴ ὅπως εἶναι καὶ ἡ Ἀγγλική. Δυστυχῶς ἔδωσε ἔμφαση μὲ τὰ κεφαλαῖα γράμματα στὴν ἀποτυχία τοῦ Σταυροῦ, ἀφήνοντας ἔξω τὸ “ἀνθρώπινα μιλῶντας”.
Ἡ “Ἀποτυχία” τοῦ Σταυροῦ φαίνεται σὰν ἀποτυχία στὰ μάτια τοῦ κόσμου. Ἔτσι νόμιζαν οἱ ἴδιοι οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, πρὶν λάβουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Στὴν περίπτωση αὐτή, ἡ ἀποτυχία δὲν εἶναι τοῦ Πάπα…ἀλλὰ δική σου. Πολὺ λυπᾶμαι.
Πρόσεξε, σὲ παρακαλῶ, μὴν πέσεις ἔξω καὶ στὶς ἑπόμενες “ἀποκαλύψεις” σου.
Π. Ἐμμανουὴλ Χατζηδάκης
Σεβαστέ Πάτερ,
ΑπάντησηΔιαγραφήποιοί Ἅγιοι ἔχουν μιλήσει γιά τήν ἀποτυχία τοῦ Σταυροῦ;
Ἐπίσης καί σέ ποιό σημεῖο τῆς Ἁγίας Γραφῆς;
Ἔστω καί "ἀνθρώπινα μιλῶντας".
Θεώρησα σωστό νά ἀποκαταστήσω τήν νίκη τοῦ Σταυροῦ.
Ἄν αὐτό θεωρεῖται ἀποτυχία δική μου, νά' ναι εὐλογημένο. Ἥμαρτον.
Ἐπίσης,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυνδυαστικά μέ τά ἄρθρα:
http://aktines.blogspot.com/2020/01/blog-post_20.html
καί
http://aktines.blogspot.com/2020/01/b.html
καί μέ ἕνα σωρό ἄλλα ἀντορθόδοξα ρηθέντα καί πραχθέντα τῶν αἰρετικῶν παπικῶν καί τήν ὄλη οἰκουμενιστική πορεία τους πρός τήν Πανθρησκεία τοῦ Ἀντιχρίστου
κάνω λάθος καί στά βίντεο τοῦ ἄρθρου πού ξεκάθαρα ψάλλουν στόν Lucifer (Χριστό κατά τούς παπικούς...), σημειωτέον στό δεύτερο βίντεο φαίνεται και αὐτός πού ψάλλει τό ἐπίμαχο σημεῖο,
πάλι νἀ' ναι εὐλογημένο μία ἀκόμη ἀποτυχία μου ἀπό τίς πολλές πού ἔχω στήν ζωή μου οὔτως ἤ ἀλλως. Ἥμαρτον καί πάλι.
Κατά τήν Ὀρθοδοξία μας, οἱ αἱρετικοί ἔχουν γιά πατέρα τους τόν πατέρα τοῦ ψεύδους, δηλαδή τόν Διάβολο, ἔτσι κι ἀλλοιῶς.
Παρόλ' αὐτά ἄν κάποιοι θεωρεῖτε ὅτι ἔπεσα ἔξω σέ δύο μου ἄρθρα καί δέν σᾶς πείθουν καί τά συμπληρωματικά, συγχωρέστε με ἄν σᾶς σκανδάλισα.
Ὁ καθένας ἄς ἀποφασίσει ἐλεύθερα σέ ποιόν Χριστό πιστεύουν οἱ παπικοί μέ αὐτά πού βλέπουν, ἀκοῦνε, διαβάζουν, ψάχνουν, βρίσκουν, παρακολουθοῦνε κ.λ.π., παράλληλα μέ τήν ἐγρήγορσή τους καί τήν πνευματική τους ζωή.
Προσωπικά δέν πείθομαι ὅτι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι πιστεύουν στόν Χριστό. Οἱ περισσότεροι ἰθύνοντες(Μασόνοι, Illuminati, ἀκόμη καί σατανιστές, μέ παπικά ράσα) συνειδητά καί ἡ μεγάλη μάζα τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ ἐν ἀγνοίᾳ τους.
Εὐλογεῖτε.
πάτερ γράφεται:
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ “Ἀποτυχία” τοῦ Σταυροῦ φαίνεται σὰν ἀποτυχία στὰ μάτια τοῦ κόσμου. Ἔτσι νόμιζαν οἱ ἴδιοι οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, πρὶν λάβουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Το ευαγγέλλιο δεν τολμά να χαρακτηρίσει ως αποτυχία την σταυρική θυσία, όπως ο πάπας, αλλά παρουσιάζει την προσωρινή αδυναμία των μαθητών του Χριστού προ της πεντηκοστής να εννοήσουν την μεγάλη νίκη του επάνω στον σταυρό.
Πολύ σωστά ο όρος 'αποτυχία του σταυρού' προκάλεσε αντίδραση. Δεν σηκώνονται τέτοιες εκφράσεις και ειδικά από στόματα αιρετικών που δεν ξέρουμε με τι πνεύμα τις χρησιμοποιούν και με τι σκοπιμότητες.
Λυπάμαι που η αποτυχία των μαθητών και του κόσμου να καταλάβουν τι σημαίνει η σταύρωση του Κυρίου μας, ονομάστηκε ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ακόμη χειρότερα, να στηλιτεύεται η αντίδραση γι' αυτό και να βρίσκει υπερασπιστές η αποτυχία του σταυρού ως δόκιμη έκφραση!
Ἀγαπητὴ Μαρία,
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ Ἁγία Γραφὴ δὲν ἀναφέρεται στὴν ἀποτυχία τοῦ Σταυροῦ, μόνο στὴ “μωρία” τοῦ Σταυροῦ. Δὲν ξέρω ἄν ἐνοχλεῖσθε κι ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν ἁγιογραφικὴ ἔκφραση.
“Οι μαθητές, οι Απόστολοι προδίδουν, φουρκίζοντας αρνούνται, σκορπίζουν, φοβούνται και κρύβονται. Κι ο Χριστός έχει μόνο καλά λόγια για μια πόρνη κι έναν ληστή, ο όποιος, επιπλέον, είναι ο μόνος άνθρωπος στην ιστορία της ανθρωπότητας, που άκουσε από τα ίδια τα χείλη του Σωτήρα: «ἀμὴν λέγω σοί, σήμερον μετʾ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ» (Λουκ, 23,43). Χάνουνε πάσα ιδέα, με όλα τούτα, οι σώφρονες και οι καλοβαλμένοι. Αυτός που μπήκε στα Ιεροσόλυμα σα βασιλιάς, διάλεξε για στενούς του φίλους και συνεργάτες μια ντουζίνα αγράμματους χωριάτες που, όταν είδαν τα σκούρα, το έβαλαν στα πόδια. Και σήμερα κρέμεται στο Σταυρό κι αντί να συλλογίζεται την κραυγαλέα αποτυχία του μέσα σε μόλις έξι μέρες, καλεί και τον ληστή μαζί του!” (http://agiosthomas.gr/index.php/mplathras-o-listis-ston-paradeiso/)
Ἀγαπητέ στήν ἀποτυχία τοῦ Σταυροῦ δέν ἀναφέρεται ἡ Ἁγία Γραφή, εἰδάλλως θά μᾶς παραθέτατε τό χωρίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤά ὑπόλοιπα πού γράφετε περί μωρίας (ἀνοησία ἐτυλομολογικά, ἀνωριμότητα, ἀπ' αὐτήν τήν λέξη βγαίνει καί τό μωρό) τῶν ἀνθρώπων, πρώτων τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, νά καταλάβουν τί σήμαινε ὁ Σταυρός καί ἡ σταυρική θυσία, δέν τά ἑρμηνεύετε σωστά.
Α Κορ. 1,18 " Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι".
Αὐτά λέγει ἡ Γραφή καί ὄχι ὁ Πάπας καί ὅσοι θέλετε νά τόν ὑποστηρίζετε ὅτι χρησιμοποίησε σωστή ἔκφραση καί μέ σωστό τρόπο.
Κρίμα.
9 Ιανουαρίου 2020 - 10:40 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο απόσπασμα που μας γράψατε προκειμένου να δικαιολογήσετε την αποτυχία του σταυρού, δεν γράφθηκε από άγιο, οὔτε στηρίζεται αγιογραφικά η χρήση ενός τέτοιου όρου.
Όταν θέλουμε να ανατρέψουμε ή να επιβεβαιώσουμε κάποιον θεολογικό όρο, οφείλουμε να παραπέμπουμε σε αγιογραφικά κείμενα, δηλαδή σε κείμενα αγίων και στην Αγία Γραφή.
Αν χρησιμοποιήσουμε κείμενο λαϊκού, πρέπει να έχει κάνει αυτός τό ίδιο, ώστε να παραπέμψουμε με θεολογική ασφάλεια σε αυτόν.
ἐπίσης (συνέχεια)
ΑπάντησηΔιαγραφήτό κείμενο πού μᾶς ἀντιγράψατε, τό ἔγραψε λαϊκός Θεολόγος (ὄχι κάποιος Ἅγιος) καί τό γραφθέν του "κραυγαλέα ἀποτυχία του" ...΄δέν τό στηρίζει ἁγιογραφικά μέ κάποια παραπομπή!
Στήν Ἁγία Γραφή σίγουρα δέν ὑπάρχει ὀ χαρακτηρισμός "ἀποτυχία τοῦ Σταυροῦ" ἤ τοῦ Χριστοῦ!
Ἄν ἔχει χρησιμοποιηθεῖ ἀπό κάποιον Ἅγιο (δέν θυμᾶμαι κάτι τέτοιο), σίγουρα θά ὑπάρχουν καί οἱ ἀνάλογες ἐπεξηγήσεις. Οἱ Ἄγιοί μας δέν ἀφήνουν νά αἰωροῦνται στόν ἀέρα παρερμηνεῖες ἤ νά μένουν ἀνερμήνευτα αὐτά πού γράφουν, ἀκριβῶς γιατί σέβονται τήν Θεολογία καί τά δόγματα τά ὁποῖα ὑπηρέτησαν λόγῳ καί ἔργῳ, πόσο μᾶλλον τόν Τριαδικό Θεό καί τόν Τίμιο Σταυρό, τά ὁποῖα πρόσεχαν νά μήν βλασφημοῦνται!
Παρόλ' αὐτά, ἀκόμη καί αὐτός ὀ Θεόλόγος τό σώζει τό ζήτημα μέσα στήν ἴδια φράση του, γράφοντας πώς πῆρε μαζί του τόν ληστή, ὀπότε ἀκυρώνει πάραυτα τήν δῆθεν "ἀποτυχία" καί τήν μετατρέπει σέ "σωτηρία".
Ὁ Πάπας ἔβαλε τελεία στήν "ἀποτυχία τοῦ σταυροῦ" στό κήρυγμα του, ἔκλεισε με αὐτήν τήν ἐπίγευση τό κήρυγμά του χωρίς ἐπεξηγήσεις. Κανένας μας δέν μπορεῖ νά ἀποδείξει γιατί τό ἔκανε ἀφοῦ δέν ἐξηγεῖ περαιτέρω κι ἐπομένως τί κατάλαβε ὁ κάθε ἀκροατής κι ἄν κατηχήθηκε σωστά.
Δέν μποροῦσα νά τό ἀφήσω τό θέμα, λοιπόν, ἄνευ ὀρθῆς βάσεως, γι' αὐτό καί παρακινήθηκα στό νά γράψω τό ἄρθρο καί νά τεθοῦν τά πράγματα στήν ὀρθότητά τους.
Λυπᾶμαι πού ἐνοχληθήκατε κάποιοι, ἀντί νά χαρεῖτε.
Νά σᾶς ζητήσω συγνώμη π. Ἐμμανουήλ (δέν σᾶς γνωρίζω, στό ἀκίντες σᾶς εἶδα ὡς σχολιαστή), ἄν φαίνεται ὅτι ἔρχομαι σέ ἀντιδιαστολή. Δέν εἶναι προσωπικό τό θέμα ἐννοεῖται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤετραχηλίζω τήν θέση μου ὅσο δύναμαι μέ τά λίγα πού γνωρίζω, γιά νά εἶμαι ὅπο πιό ξεκάθαρη γίνεται σέ αὐτά πού γράφω καί πιστεύω.
Πολλές φορές χρειάζονται διευκρινίσεις ἀπό ὅλους μας γιά νά καταλήξουμε κάπου ἀσφαλέστερα.
Εὐχαριστῶ.