Η πυορρούσα πατρίδα και η κυβερνητική αυθάδεια

ΠΕΡΙΦΡΟΝΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Η πυορρούσα πατρίδα και η κυβερνητική αυθάδεια

Από τον Χαράλαμπο Κατσιβαρδά, Δικηγόρο

Hδιαφύλαξη της ζώσης ορθοδόξου παραδόσεως αλλά και της άσβεστου ιστορικής μνήμης καθίσταται επιτακτική προτεραιότητα διά την εθνική μας ταυτότητα, ιδιαίτατα αυτές τις ημέρες, αφενός ένεκεν της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και εξ ετέρου συνεπεία του τορπιλισμού του καταδρομικού «Ελλη» εις την Τήνο, εκ του ιταλικού υποβρυχίου «Ντελφίνο», ανήμερα της 15ης Αυγούστου του 1940. Ιδίως εφέτος εορτάζουμε, πελιδνοί και δυσωπηθέντες, υπό τον νωπό απόηχο των 95 νεκρών εκ της όζουσας φονικής πυρκαγιάς στο πληγέν Μάτι της Αττικής και υπό την οκνηρία μίας «καθεστωτικής» κυβερνήσεως, η οποία κυνικά και ανεπαίσχυντα απαξιώνει απεριφράστως την ύπατη αξία της ανθρώπινης ζωής, μολονότι ως θεμελιώδες έννομο αγαθό απολαμβάνει πανθομολογουμένως περίοπτης συνταγματικής αλλά και διεθνούς προστασίας.

Είναι πρόδηλο, λοιπόν, ότι η παρούσα κυβέρνηση δρα ευθέως αντιδημοκρατικά, ποδοπατώντας τη λαϊκή βούληση και επιβεβαιώνοντας ασμένως τη «σταλινογενή» ολοκληρωτική καταγωγή της, με μοναδικό και ανένδοτο στόχο της τη διασφάλιση της νομής της εξουσίας, μετερχόμενη ανερυθρίαστα παν πρόσφορο μέσο, θεμιτό ή μη, πλην ικανό να τη διατηρήσει διά πυρός και σιδήρου στον εναγκαλισμό της εξουσίας, ευθυγραμμιζόμενη όμως πλήρως, κατά τα λοιπά, με τις επιταγές των εξωεθνικών διευθυντηρίων, καίτοι αυτές καθίστανται προδήλως ασυμβίβαστες με το εθνικό συμφέρον. 

Η ανίερη πράξη όμως εκ μέρους της κυβερνήσεως και το πλέον εξοργιστικό είναι πέραν της σωρείας των τετελεσμένων ποινικών αδικημάτων τα οποία διαπράχθηκαν, ήτοι κακουργηματική έκθεση κατά συρροήν, ανθρωποκτονία κατά συρροήν από ενσυνείδητη αμέλεια και από ενδεχόμενο δόλο, καθώς και παράβαση καθήκοντος των αρμοδίων, η συντεταγμένη και επονείδιστη αντίδραση όλων των έμμισθων κυβερνητικών οργάνων προπαγάνδας (ΕΡΤ, εφημερίδα «Αυγή»), ήτοι σύσσωμης της κυβερνήσεως, η οποία, αντί να εγκύψει λογοδοτώντας ευθέως για τις καταδεικνυόμενες θεσμικές αβελτηρίες διαρκούσης της πυρκαγιάς, έσπευσε ανερυθρίαστα και με υπερεκχειλίζουσα αυθάδεια να αποσείσει τις ευθύνες της, παρελκύοντας την κοινή γνώμη με φληναφήματα, προσάπτοντας ανεδαφικές αιτιάσεις στους θανόντες λόγω αυθαιρέτων ή αμφισβητώντας ανόσια και δη δημοσίως τον αριθμό των νεκρών, προσβάλλοντας βέβηλα και βάναυσα τη μνήμη τους.

Εν άλλοις λόγοις, προέβη σε αξιολογική στάθμιση και προέκρινε ιεραρχικά ως μείζον την επικοινωνιακή διαχείριση της πολύνεκρης τραγωδίας προς διάσωση της τρωθείσας εικόνας της, χειραγωγώντας την αποσβολωμένη κοινή γνώμη στη στρεβλή πεποίθηση ότι δήθεν το κράτος λειτούργησε αποτελεσματικά, υποβαθμίζοντας ούτως το θεμελιώδες καθήκον διάσωσης και προστασίας των ανθρώπων.

dimokratianews15.08.2018