«Το
Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Θεολόγων Ο.Ε.Λ.Μ.Ε.Κ. συνήλθε εκτάκτως την
Τετάρτη 8 Αυγούστου 2018 για να μελετήσει την κατάσταση όπως διαμορφώθηκε μετά
από τις εισηγήσεις που δημοσιοποιήθηκαν περί κατάργησης των θρησκευτικών αργιών
(των Τριών Ιεραρχών, του Ιδρυτή και Προστάτη της Εκκλησίας της Κύπρου Αποστόλου
Βαρνάβα, της Δεσποτικής εορτής της Αναλήψεως, των ονομαστηρίων του εκάστοτε Αρχιεπισκόπου
Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου) και του μαθήματος των Θρησκευτικών ή
μετατροπής του σε μάθημα κοινωνιολογίας της θρησκείας.
1. Καταρχήν τίθεται το εξής καίριο ερώτημα: η
εισήγηση για κατάργηση του συνόλου των θρησκευτικών αργιών αποτελεί και επίσημη
θέση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου; Υπενθυμίζουμε ότι το άρθρο 7
του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Κύπρου διευκρινίζει χωρίς περιστροφές
ότι ανώτατη αρχή της Εκκλησίας της Κύπρου είναι η Ιερά Σύνοδος, η μόνη αρμόδια
να εκφράζει τη θέση της Εκκλησίας για την παρεχόμενη θρησκευτική και εθνική
διδασκαλία και αγωγή στα σχολεία της Κύπρου.
Ως
εκ τούτου ο Σύνδεσμος Θεολόγων Ο.Ε.Λ.Μ.Ε.Κ. για ακόμη μια φορά εκφράζει την
αντίθεσή του σε οποιαδήποτε προσπάθεια είτε περιορισμού, είτε ανταλλαγής, είτε
κατάργησης οποιασδήποτε από τις τέσσερις (4) νομοθετικά κατοχυρωμένες
θρησκευτικές γιορτές ως σχολικές αργίες (ΚΔΠ 60 του 2017, Κανονισμός 8).
2. Νοουμένου ότι το εκπαιδευτικό σύστημα
της Κυπριακής Δημοκρατίας αποβλέπει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του
παιδιού, του σεβασμού προς την ταυτότητά του, τη γλώσσα του και τις
πολιτιστικές του αξίες, καθώς και του σεβασμού προς τις εθνικές αξίες της χώρας
στην οποία διαβιοί (ΚΔΠ 60 του 2017, Κανονισμός 4, παράγραφος 6), το ευρύτερο
θέμα των συγκεκριμένων θρησκευτικών εορτών ως σχολικών αργιών εμπεριέχει ένα
βαθύτερο νόημα και περιεχόμενο σε συνάρτηση με την παιδαγωγική, μορφωτική αξία
και διάστασή τους. Δεν μπορεί «αβρόχοις ποσί» να ακυρώνεται αυτό το βαθύτερο
νόημα και περιεχόμενο.
3.
Ο Σύνδεσμος Θεολόγων Ο.Ε.Λ.Μ.Ε.Κ.
κρίνει επίσης ότι η εισήγηση για κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών ή και
μετατροπή του σε μάθημα Κοινωνιολογίας της θρησκείας είναι παντελώς άστοχη,
άκαιρη και άκριτη. Η μορφωτική και παιδευτική αξία του μαθήματος είναι
αδιαμφισβήτητη. Είναι αποδεδειγμένο ότι το μάθημα αυτό καθεαυτό προάγει εκτός
πολλών άλλων την κριτική σκέψη, αλλά και βασικές διαπολιτισμικές και
κοινωνιολογικές αξίες. Προετοιμάζει τα παιδιά για μια υπεύθυνη ζωή σε μια
ελεύθερη κοινωνία μέσα σε πνεύμα κατανόησης, ειρήνης, ανοχής, ισότητας των
φυλών και φιλίας ανάμεσα σε όλους τους λαούς και τις εθνικές και θρησκευτικές
ομάδες… καθώς επίσης καλλιεργεί το σεβασμό για το φυσικό περιβάλλον (ΚΔΠ 60 του
2017, Κανονισμός 4, παράγραφος 6). Για αυτούς τους λόγους το μάθημα σε διάφορες
μορφές είναι ισχυρά κατοχυρωμένο στα εκπαιδευτικά συστήματα όλων των ευρωπαϊκών
χωρών.
Άλλωστε
με το σκεπτικό της μετάλλαξης του μαθήματος σε Κοινωνιολογία της θρησκείας,
κάποιος θα μπορούσε άνετα να προτείνει τη μετατροπή όλων των γνωστικών
αντικειμένων σε μαθήματα Κοινωνιολογίας (π.χ. της Ιστορίας, Λογοτεχνίας,
Ψυχολογίας, Φυσικής Αγωγής, Τέχνης, Μουσικής κ.ά.).
Ο
Σύνδεσμος Θεολόγων Ο.Ε.Λ.Μ.Ε.Κ. κηδόμενος του κύρους και των αξιών της παιδείας
του ημικατεχόμενου και πολύπαθου νησιού μας και παράλληλα αιρόμενος στο ύψος
των περιστάσεων, ιδιαίτερα αυτές τις κρίσιμες ώρες που διανύουμε, καλεί όλους
ανεξαιρέτως όπως αντιμετωπίσουν σφαιρικά, με νηφαλιότητα, πνεύμα καταλλαγής και
συναίνεσης, τη «ως μη ώφελε» αναστάτωση που προέκυψε και να αφήσουν επιτέλους
τα σχολεία να λειτουργήσουν μέσα σε ήρεμο και γαλήνιο κλίμα».
Καλά κάνουν. Το αυτονόητο στη συγκεκριμένη περίπτωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦ.