Μετά τη Μακεδονία ακολουθεί η Θράκη;

ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΘΡΑΚΗ;

Εντονοι φόβοι στην περιοχή για παραχωρήσεις προς την Τουρκία, στο όνομα του ΝΑΤΟ ή του χρέους

Από τον Γιάννη Κουριαννίδη, Διευθυντή περιοδικού «Ενδοχώρα»

Το επιχειρούμενο «μασάζ» της ελληνικής κοινής γνώμης, μετά την επαίσχυντη Συμφωνία στις Πρέσπες, δεν φαίνεται ότι αποδίδει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ειδικά στη βόρεια Ελλάδα, στους νομούς της Μακεδονίας αλλά και της Θράκης, τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. είναι τραγικά γι’ αυτούς. Κι αν αυτό είναι κάτι που μπορεί να αμφισβητηθεί, αυτό που σίγουρα δεν είναι αμφισβητήσιμο είναι η οργή των πολιτών, που αποτυπώνεται με διαρκείς εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, είτε με αφορμή είτε χωρίς αφορμή!

Ειδικά στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας, τη Θεσσαλονίκη, ο κόσμος βράζει. Τα συλλαλητήρια, οι πορείες διαμαρτυρίας, τα ψηφίσματα συλλόγων είναι συνεχή και δηλώνουν με αποφασιστικότητα ότι η συμφωνία της ντροπής ούτε θα ξεχαστεί ούτε θα περάσει ατιμώρητη.

Οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης κατακλύζονται καθημερινά από διαμαρτυρόμενους πολίτες. Κι αν αυτό είναι κάτι που δεν «φτάνει» στα ελεγχόμενα ΜΜΕ, γίνεται παρά ταύτα βίωμα με έντονο τρόπο στην καθημερινότητα των πολιτών. Οι ύβρεις των καθεστωτικών αξιωματούχων, όπως αυτές του βουλευτή Τριαντάφυλλου Μηταφίδη, ότι αυτοί που διαμαρτύρονται είναι «γνωστοί φασίστες», μόνο τον γέλωτα και τον θυμό προκαλούν. 

Ο συγκεκριμένος πολιτικός, αντί να κάνει την αυτοκριτική του, βλέποντας μετά βίας 20-25 άτομα να ανταποκρίνονται στο κάλεσμά του για να ακούσουν από το στόμα του για τα «οφέλη» της συμφωνίας, αναλώθηκε πάλι σε ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς εναντίον των διαδηλωτών.

Προφανώς, δεν τον άγγιξαν οι φωνές διαμαρτυρίας των χιλιάδων συγκεντρωθέντων στην Τούμπα, που τον ανάγκασαν να αλλάξει τον τόπο ομιλίας του, μεταφέροντάς τη στον αποστειρωμένο, ελεγχόμενο και προστατευμένο χώρο της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης.
Δεν έγιναν ανεκτοί ούτε οι ελάχιστοι που παραβρέθηκαν στην αίθουσα, προκειμένου να τον αντιμετωπίσουν με τον αντίλογό τους, αφού δεν τους δόθηκαν ούτε ο λόγος ούτε ο χρόνος για να αναπτύξουν τα επιχειρήματά τους. Ολα αυτά συνηγορούν ώστε ο χαρακτηρισμός περί «φασιστών» να επιστρέφεται ηχηρότερος στον ίδιο και στους διοργανωτές της εκδήλωσης.

Ο μη σεβασμός της φωνής του λαού, όπως αυτή αποτυπώθηκε ποικιλοτρόπως τους τελευταίους μήνες, αλλά και η αναίσχυντη προσπάθεια δικαιολόγησης των προδοτικών συμφωνιών φυσιολογικά εγείρουν ανησυχίες και για τα άλλα εθνικά θέματα, όπως το Βορειοηπειρωτικό, το Κυπριακό, αλλά και στον χώρο της Θράκης μας. 

Οι «απειλές» του Κοτζιά ότι θα τα λύσει όλα πριν φύγει για διακοπές δικαιολογημένα γίνονται αιτία για να μας ζώσουν τα φίδια. Η καλή ηλεκτρονική εφημερίδα Αντιφωνητής της Κομοτηνής, σε πρόσφατη ανάρτησή της, ανησυχεί μήπως, μετά τη Μακεδονία, έρχεται η σειρά της Θράκης, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Το να πει κανείς ότι η κυβέρνηση εγκαταλείπει τη Θράκη στις τουρκικές ορέξεις είναι βαρύ, δεν είναι όμως και αβάσιμο»! 

Και στηρίζει αυτή την ανησυχία της στο γεγονός ότι δύο υψηλόβαθμα τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (εκ των οποίων ο ένας μουσουλμάνος) είχαν επιδώσει στον Αλ. Τσίπρα ένα υπόμνημα, αμέσως μόλις εξελέγη πρωθυπουργός, με το οποίο του ζητούσαν, μεταξύ άλλων, να διαλυθούν η Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων και το τοπικό κλιμάκιο της ΕΥΠ! Το φοβερό είναι ότι πράγματι η ΕΥΠ έχει ήδη διαλυθεί μετά τον πρόσφατο εξαναγκασμό σε παραίτηση του συνόλου του προσωπικού της, ενώ η ΥΠΥ, όπως γράφει η εφημερίδα, «στελεχώνεται επί διετία με τρόπο… καρναβαλικό»!

Και καταλήγει η καλή εφημερίδα: «Για μας είναι φανερό ότι η κυβέρνηση Τσίπρα - Κοτζιά έχει πλέον δρομολογήσει άσχημες εξελίξεις σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη. (…) Βλέπουμε αυτή την κυβερνητική επιλογή στο πλαίσιο μιας γενικής υποχώρησης έναντι της Τουρκίας. (…) Να είναι ο φόβος που διακατέχει τα “τρυφερά πόδια” της Αθήνας για την ερντογανική βαρβαρία; Μήπως θα θυσιαστούμε στο πλαίσιο της προσέλκυσης των γειτόνων πίσω στο νατοϊκό μαντρί; Ή μήπως θα διαρρεύσει πάλι καμιά φήμη ότι θα… μας κόψουν το χρέος, αν δώσουμε τη Θράκη στην Τουρκία;»

Αμείλικτα ερωτήματα από ανθρώπους που βιώνουν το πρόβλημα και τις συνέπειες των πρακτικών της κεντρικής εξουσίας. Ερωτήματα στα οποία ευελπιστούμε ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ απάντηση.

dimokratianews28.06.2018