12 Νοε 2016

Σάββας Ηλιάδης, Ποιος ο λόγος σύγκλησης της Ιεραρχίας;

Αποτέλεσμα εικόνας για συγκλιση ιεραρχιας
Ποιος ο λόγος σύγκλησης της Ιεραρχίας;
     Το ακούσατε όλοι οι ενδιαφερόμενοι και προβληματιζόμενοι και ανησυχούντες περί της «συνόδου της Κρήτης»; Επισφραγίστηκαν επιστημονικά και με βουλοκέρι τα αποτελέσματα και οι αποφάσεις της.  Άρα λοιπόν, πάρτε τα μέτρα σας, όσοι σκέφτεστε να τοποθετηθείτε σχετικά, σε οποιαδήποτε επόμενη συζήτηση, οιουδήποτε επιπέδου. Αυτά υπενόησε εμμέσως, πλην σαφώς, ο Αρχιεπίσκοπος, μετά την Επιστημονική Ημερίδα «Μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο».

     Ποιοι επιστήμονες ήταν αυτοί που έβγαλαν τα σχετικά πορίσματα; Κλήθηκαν να συνεργαστούν επιστήμονες από κάθε πλευρά και να ακουστεί ελεύθερα η κάθε άποψη; Δεν φαίνεται να συνέβη κάτι τέτοιο. Δεν είναι μόνο αυτοί που έχουν γνώμη. Υπάρχουν και άλλοι πολλοί και αξιολογότατοι. Δεν μπορεί! Αγνοήθηκαν. Σκοπίμως.
     Είπε λοιπόν ο Αρχιεπίσκοπος για τη «σύνοδο»: «…ο χρόνος που περνά εξωραΐζει τα πράγματα και δείχνει μόνο την ομορφιά. Κάθε μεγάλο γεγονός έχει πολλές εικόνες. Όταν περάσει ο καιρός, αυτοί που θα κάνουν την κρίση της συνόδου της Κρήτης θα βρουν κάποια καλά λόγια να πούνε, που δεν βρίσκουν οι σημερινοί».
     Ομορφιά, λοιπόν. Μη διανοηθούμε τίποτε άλλο. Αύριο κιόλας ο εξωραϊσμός θα έχει προχωρήσει, ενώ στα τέλη Νοεμβρίου  θα λάμπει το φως της «συνόδου»  εκτυφλωτικά. Προσέχετε πώς θα προσέλθετε!
          Πρώτα πρώτα, οι Σύνοδοι, ως γεγονότα, δεν «έχουν πολλές εικόνες». Μία είναι η εικόνα που ζωγραφίζουν στην ιστορία της Εκκλησίας: Αυτή της οριοθέτησης της μιας Αλήθειας, η οποία είναι διαχρονική. Είναι ελεύθερη του χρόνου και αιώνια. Κάθε συνερχόμενη Σύνοδος επικυρώνει τις προηγούμενες και καθίστανται όλες απλανείς οδοδείκτες έως της Δευτέρας Παρουσίας. Αυτή δεν το έπραξε. Θα την διαγράψει ο χρόνος.
     Οι Σύνοδοι δεν έχουν ανάγκη από «κάποια καλά λόγια». Δεν έχουν ανάγκη από «εύγε». Υποβαθμίζεται με τέτοια λόγια ένα γεγονός θεοφανείας. Διότι κάθε Αγία Σύνοδος είναι και μια «μικρή Πεντηκοστή». Αυτή είχε απόλυτα ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα.
     Σχετικοποιείται  και απαξιώνεται ο θεσμός της Συνόδου, όταν προβάλλεται  ως ένας αυτών των κοσμικών συνεδρίων και το αποτέλεσμα αυτής, ως τιθέμενο υπό κρίση και σύγκριση, όταν  αφήνεται ως ασθενής στον ιατρό το χρόνο να αναδείξει σταδιακά τις αλήθειες της. Δηλαδή, όταν οι γιατροί εφευρίσκουν νέα φάρμακα, επιβεβαιώνουν την γνησιότητά τους και την αποτελεσματικότητά τους δοκιμάζοντάς τα επάνω στους ασθενείς; Τα χρησιμοποιούν και  διακινδυνεύουν τις ζωές των ασθενών, ελπίζοντας πως θα αποδειχθούν σωτήρια και εντέλει αφήνεται ο χρόνος να μετράει τους νεκρούς;
     Ακόμη, δεν είναι οι Σύνοδοι έργα τέχνης, για να βαθμολογηθούν από τους κριτικούς. Δεν έχουν ως θέμα τους τίποτε άλλο, εκτός από τη διατύπωση των όρων της Αλήθειας. Δεν είναι επιτυχία ανθρώπινη, αλλά αποκάλυψη, δώρο του Αγίου Πνεύματος προς τη στρατευόμενη Εκκλησία, διά των  κεκαθαρμένων ψυχών, που συνήλθαν ακριβώς γι` αυτόν το λόγο. Έγιναν έτσι τα πράγματα; Λέει ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης: «Το θέτω το ερώτημα». Και συνεχίζει:
      Και γι` αυτό οι Πατέρες λένε: «Έδοξε τω Αγίω Πνεύματι και ημίν». Επικαλούνται το γεγονός, ότι έτσι θέλει το Πνεύμα το Άγιον. Πού το ξέρουν ότι έτσι θέλει το Πνεύμα το Άγιον; Εάν συνέλθει μια ομάδα εκατό επισκόπων και οι είκοσι πέντε επίσκοποι βρίσκονται σε κατάσταση  φωτισμού, οι είκοσι πέντε θα είναι οι καθοδηγητές της  Συνόδου. Οι άλλοι θα ακολουθήσουν. Γιατί; Διότι, όχι μόνον ομιλούν εκ πείρας γι` αυτά τα θέματα, αλλά επικαλούνται και την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη και την πατερική Παράδοση και κάνουν τη σωστή ερμηνεία. Οπότε, εκείνοι που παρακολουθούν αυτήν την ερμηνεία που κάνουν οι Πατέρες της Εκκλησίας, πείθονται από τα επιχειρήματα και δέχονται αυτές τις απόψεις και ας μην είναι οι ίδιοι ακριβώς σε κατάσταση φωτισμού».
     Οι Σύνοδοι δεν συνέρχονται για το σχετικό καλό ούτε για το ωραίο ούτε για το κατά άνθρωπον αρεστό και ευχάριστο. Ούτε περιορίζονται από σκοπιμότητες και μεθοδεύσεις, που έχουν κινητήρια δύναμη τα πάθη των ανθρώπων. Η Εκκλησία έχει ανάγκη από Σύνοδο, που θα οριοθετήσει την Αλήθεια, αγωνιζόμενη ευθέως κατά οιασδήποτε πλάνης και αιρέσεως, η οποία επιχειρεί να μολύνει την καθαρότητα της πίστης μας. Αυτό είναι το κυριότερο και βαρύτερο έγκλημα της συνόδου της Κρήτης. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και η προσπάθεια να αναδείξει ως εκκλησίες τις αιρέσεις.
     Οι Σύνοδοι δεν εξωραΐζονται ούτε σπιλώνονται από το διάβα του χρόνου με μεθοδεύσεις και προσπάθειες επιβολής των αποτελεσμάτων τους και των αποφάσεών τους. Δε χρειάζονται λιβάνισμα από κανέναν.
     Οι Σύνοδοι επικρατούν ελεύθερα και αβίαστα, ως θεσμοί, οι οποίοι λειτούργησαν μόνο για την Αλήθεια και τίποτε άλλο. Δεν επιβάλλονται, αλλά αγκαλιάζονται από το πλήρωμα, αφού διασφαλίζουν και οριοθετούν την Αλήθεια, την Εκκλησία. Εδράζονται στις καρδιές των πιστών και γίνονται αποδεκτές και εφαρμόζονται με θεία πληροφορία και όχι με διαφήμιση και προπαγάνδα και επιβολή βίας ούτε με επιστράτευση επιστημόνων και ακαδημαϊκών, ως οργάνων επιβολής και επιβεβαίωσης της ορθότητας των αποφάσεών τους.
     Ακόμη, η Εκκλησία και η Αλήθεια της ούτε έχουν ανάγκη ούτε ζητούν ανταλλαγές φιλοφρονήσεων για τους αγώνες και την αντιμετώπιση των αιρέσεων και εντέλει για τη διατύπωση των αποφάσεών τους. Ζητούν τη γνησιότητα διά της μίας οδού: Αυτής που δίδαξαν οι Απόστολοι και συνέχισαν οι φωτισμένοι και άγιοι Πατέρες στην ιστορική της πορεία.
     Όπως προαναφέραμε,  η δήλωση του Αρχιεπισκόπου εκπέμπεται προς κάθε κατεύθυνση, ως έμμεση προειδοποίηση ή και ως προϊδεασμός για την τοποθέτηση επί του θέματος των μελλόντων να συνέλθουν στη Σύνοδο της Ιεραρχίας επισκόπων. Άρα προς τι η Σύνοδος της Ιεραρχίας; Για να κλείσουν μάτια και στόματα; Είναι κάτι ανάλογο μ` αυτό που συνέβαινε με έναν υπουργό επί παχιών αγελάδων, ο οποίος άγεται και φέρεται τώρα από δικαστήριο σε δικαστήριο και από φυλακή σε φυλακή. Δήλωνε στους δημοσιογράφους πως «λειτουργούσαν οι θεσμοί της δημοκρατίας» κι από την άλλη κατέκλεβε τη χώρα.
     Καταλαβαίνουμε λοιπόν ποια είναι η ουσία;
     Έτερον, εκάτερον: Θα συνέλθουν οι Αρχιερείς στη Σύνοδο της Ιεραρχίας, ενώ το αποτέλεσμα θα είναι προαποφασισμένο. Θλιβερότατο για την Εκκλησία της Αλήθειας!

8 σχόλια:

  1. Ο χρόνος πράγματι εξωραίζει τα πράγματα! Ακόμη και τις ασχήμιες τις βλέπουμε με άλλο μάτι! Αρκεί μόνο να έχει μετανοήσει και ο παράγων την ασχήμια! Αν όμως δεν έχει μετανοήσει τί κάνει ο χρόνος,ξανά τον εξωραίζει λόγω ανεπάρκειας δικαιοσύνης εν χρόνω και εν ανθρώποις! Ο Κεμάλ Ατατούρκ ας πούμε στην εποχή του ήταν ένας ληστρικός δολοφόνος,φυσικός και ηθικός αυτουργός. Σήμερα λατρεύεται ως μέγας ηγέτης από πολλούς,από τον Μπουτάρη ως τον Τράμπ-ακουλα! Και η σύνοδος του Κολυμπαρίου όντως θα αφήσει καλές ιστορικές πτυχές λόγω άνοιξης,που τα πουλάκια κελαηδούσαν και ζευγάρωναν στις καταπράσινες φυλλωσιές,ενώ η θαλασσινή αύρα τσι Κρήτης χάιδευε μούσια και χαίτες της κεφαλής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να γίνει για να τηρηθεί η κανονικότητα. Αν και εφόσον πέσουν οι μάσκες, τον δρόμο τον γνωρίζουμε. ΙΕ΄ Κανόνας Πρωτοδευτέρας και άλλοι πολλοί. Κατά γράμμα, όμως. Τελεία και παύλα.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θυμήθηκα τώρα ένα άλλο άρθρο από την Ι. Μονή. Κουτλουμουσίου που έλεγε: ο χρόνος θα «δοκιμάσει την ποιότητα και αντοχή των πραγμάτων». Φυσικά για όλους αυτούς ο χρόνος έχει σημασία τώρα διότι το ποίμνιο δεν αποδέχεται τις μεθοδεύσεις τους, όταν όμως τους αποβλακώσουν με την προπαγάνδα τους τότε ο χρόνος θα πάψει να υπάρχει στο λεξιλόγιό τους. Το ίδιο πράγμα και με την «βιασύνη» που ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος, «Η βιασύνη κάνει πολλές φορές ζημιές» είπε. Τη ζημιά που έκανε όταν εκείνος βιάστηκε να περάσει μέσα σε λίγες ώρες στους εκπροσώπους της Ελλαδικής Εκκλησίας στην ψευδο-Σύνοδο της Κρήτης άλλη πρόταση από αυτή που συμφώνησε η Ιερά Σύνοδος για τους αιρετικούς δεν τη βλέπει. Εκείνη η βιασύνη ήταν καλή εφόσον εξυπηρετούσε τις σκοπιμότητες του οικουμενισμού. Τώρα όμως έχει όοοοοοοοοοοοοοοολο τον χρόνο μπροστά του να μας δουλεύει μπροστά στα μάτια μας με κοινοτυπίες. Ντροπή να λέγονται αυτά τα πράγματα από έναν προκαθήμενο της της Ελλαδικής Εκκλησίας.

    Ο 'χρόνος' φαίνεται να είναι το αγαπημένο θέμα των οικουμενιστών και αυτό διότι οι ίδιοι έχουν κόψει τη σχέση τους με τον Χριστό και την Αλήθεια Του. Ο χρόνος θα είχε κάποια σημασία εάν ο άνθρωπος όδευε προς τον βιολογικό του θάνατο χωρίς καμιά ελπίδα σωτηρίας της ψυχής του. Όταν όμως ο Ιησούς Χριστός ήρθε στη γη, έγινε άνθρωπος και αναστήθηκε, κατήργησε τον χρόνο. Ο Ιησούς Χριστός έριξε τη γέφυρα, ένωσε το αγεφύρωτο χάσμα του εδώ φθαρτού κόσμου με την αιωνιότητα. Δεν υπάρχει πια χρόνος όπως εμείς τον καταλαβαίνουμε, διότι δεν υπάρχει πια θάνατος, μόνο θάνατος της ψυχής υπάρχει μακριά από την Αλήθεια Του.

    Η Αλήθεια Του λοιπόν είναι το ζήτημα, η σταθερή, αμετακίνητη, ακλόνητη Αλήθεια Του που έφερε νόημα σε τούτον τον φθαρτό κόσμο και όχι η δική μας ωραιοποιημένη αυταπάτη όταν θα μας έχουν αποβλακώσει με την προπαγάνδα τους για να αποδεχτούμε τις «πολλές εικόνες» της ψευδοσυνόδου που δεν έχουν σχέση με την Αλήθεια Του.

    Φανταστείτε που θα βρισκόταν σήμερα η Εκκλησία εάν σκεφτόντουσαν έτσι οι Μάρτυρες και οι Ομολογητές, εάν κάθε φορά που ερχόντουσαν αντιμέτωποι με την αίρεση έλεγαν, δε βαριέσαι ας περιμένουμε, ο χρόνος θα δείξει, θα δούμε και την ωραία πλευρά των πραγμάτων.

    Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΛΟΓΟΔΟΤΕΙ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΙΑ ΔΙΟΤΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΥΠΟΤΑΧΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

    2016 χρόνια πέρασαν και αυτοί ακόμα να το καταλάβουν ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πριν 30 χρονια μας λεγανε οι πνευματικοι πατερες απαγορευεται η συμπροσευχη με ετεροδοξους πολύ δε περισσοτερο με αλλόδοξους ,αφου γινότανε σιγα σιγα κατά κωρον οι συμπροσευχες μας λεγανε αν τους δειτε με τα ιερατικα αμφια να συμπροσευχοντε
    να φυγεται από την εκκλησια,αφου εγινε και αυτό μας λεγανε αφου φτασουνε στο κοινο ποτηριο ,εγινε και αυτό σε ορισμενα μερη,μετα περιμενανε
    τη μεγαλη συνοδο "της αποστασιας"
    από την πιστι εγινε και αυτή αναγνωρισε τις αιρεσεις ως εκκλησιες,τωρα περιμενουν την αποφασι της Ιεραρχιας και όπως εξεφρασε τα ενδομηχα της ψυχης του Ο Αρχιεπισκοπος αποδεχόμενος τις αποφασεις της μεγαλης συνοδου με μεγαλο ενθουσιασμο.
    Θα ηταν ουτοπια να πιστεύαμε,οτι όταν γινει η συνοδος της ιεραρχιας θα καταδικασει τις αποφασεις κολυμβαριου.
    Αυτοι ούτως οι αλλως εχουν λαβει τις θεσεις τους στεραιοι στις οικουμενιστικες τους αποψεις.
    Το θεμα ειναι τι θα κανει το ευσεβες ποιμνιο,αν δεν βρεθει εστω και ενας κληρικος να υψωσει ανάστημα και να βρωντοφωναξει το στωμεν καλως,θα αδιασει τις εκκλησιες των ασεβων και θα κατευθηνθει στα οροι,διοτι εχει πρτοφητευθει,οτι η εκκλησια θα φυγει στα οροι για να σωθει,απο τον δρακοντα.
    Ειδωμεν.
    θα πιασει το ποιμνιο τους ιερεις της ασεβειας και τους πεταξει εξω από την εκκλησια,φαινεται ότι μετατίθεται το βαρος των αποφασεων από έναν
    αναποφασιστο κληρο στην πλατη του πιστου ποιμνίου με τον Αρχιποιμενα Χριστο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το κοσμικό πνεύμα φαίνεται να κυριεύει εντελώς κάποιους η ίσως και τους περισσοτέρους ηγέτες της Εκκλησίας. Εάν είναι οι λεγόμενοι επιστήμονες που διδάσκουν τους δεσποτάδες μας και όχι το Άγιο Πνεύμα, όχι οι θεόπνευστοι Άγιοι Πατέρες, όχι οι θεολογούντες επόμενοι τοις αγίοις πατράσι, τότε για πιο λόγο υπάρχουν; Περισσεύουν και μπορούν άνετα να πάρουν τη σύνταξη τους.Και ίσως τότε ο ελεήμον Θεός θα μας προμηθεύσει πιστούς ποιμένες που θα κάνουν επί τέλους το έργο Του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το είδαμε και το βλέπουμε ακόμα κάθε μέρα ότι οι ισχυροί τις γης χειροκροτούν αυτήν την ψευδο-σύνοδο και αυτό λέγει πολλά - δείχνει ποιανών τα συμφέροντα εξυπηρετεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η Ιεραρχία συνέρχεται
    «ἵνα πλεονάσῃ τὸ παράπτωμα» Ρωμ. 5:20
    «ἵνα οἱ δόκιμοι φανεροὶ γένωνται» Α᾿ Κορ. 11:19

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΑΠΟΣΤΟΛΕ ,ΠΡΑΓΜΑΤΙ 15 ΚΑΝΟΝΑΣ ΠΡΩΤΟΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ. ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΊΝΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ
    .ΤΕΡΤΗΠΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή