Ἡ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ
«Κύριε,
μακροθύμησον ἐπ᾿ ἐμοὶ καὶ πάντα σοι ἀποδώσω» (Ματθ. 18,26)
Ἡ
παραβολή, ἀγαπητοί μου, ποὺ περιέχει τὸ εὐαγγέλιο τῆς σημερινῆς Κυριακῆς, εἶνε ἡ
γνωστὴ παραβολὴ τοῦ ὀφειλέτου τῶν «μυρίων ταλάντων» (Ματθ. 18,24). Στὴν παραβολὴ
αὐτὴ ὁ Κύριος, ὡς ἄριστος ζωγράφος, ζωγραφίζει δύο εἰκόνες. Στὴν πρώτη εἰκόνα
βλέπουμε τὴ φιλανθρωπία καὶ τὴ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ, ἐνῷ στὴν ἄλλη βλέπουμε τὴν ἀσπλαχνία
καὶ τὴν ὠμότητα τοῦ ἀνθρώπου.
Μα δεν είμαστε οφειλέτες;Μας έφερε από το μη ον στην ύπαρξη,κι από δώρα,όλα πλούσια και όλα δικά του! Χρεωμένοι είμαστε στο Θεό,άλλος πήρε περισσότερα κι άλλος λιγότερα,τάλαντα όλα αυτά.Όλο μας παρέχει,ό,τι έχουμε και εμείς λέμε τα κατέχουμε,από δικά του παίρνουμε και τα δικά του διαχειριζόμαστε. Αλλά εμείς ξεχνάμε και τον ίδιο και ότι του χρωστάμε.Μα ούτε ένα ευχαριστώ δε ΤΟΥ λέμε.Γογγυσμός και θελήματα δικά μας,το δικό του θέλημα πάει περίπατο.Στέλνει προφήτες του εξοντώσαμε έναν-έναν.Στέλνει το γιό του,α αυτός είναι του χεριού μας,σκοτώστε τον,πολύ αγαθός είναι για τα γούστα μας,δε μας ταιριάζει!! Μακροθυμεί ο Πατέρας αλλά για πόσο θα μακροθυμεί,ένα χρόνο,δύο δεκαετίες,100 χρόνια,1000 χρόνια,2000 χρόνια;Αν ούτε τον γιό και κληρονόμο δε σεβόμαστε ούτε τον ακούμε,τότε είμαστε άχρηστοι και άχθος αρούρης,και πολύ περισσότερο των πνευματικών δώρων...
ΑπάντησηΔιαγραφή