Όταν η ανηθικότητα και η ύβρις γίνονται νόμος...

Κάποτε είχε ανοίξει μία συζήτηση περί ηθικού και νόμιμου. Τα συμπεράσματα αυτής της συζήτησης ποτέ δεν έγιναν γνωστά. Όμως, κοινός τόπος των πολιτικών «ταγών και λαγών» ήταν πως ό,τι είναι νόμιμο εξ ορισμού είναι και ηθικό, ή τουλάχιστον μετακινείται στη σφαίρα του ηθικού ή της ηθικής νομιμότητας, όπως την αντιλαμβάνεται η πολιτική τάξη ή η «πολιτική ορθότητα».

Ως εκ τούτου, σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν είναι ανήθικος ο νόμος, αλλά εκείνοι που τον σκέφτηκαν, τον σχεδίασαν, τον υποστήριξαν, τον ψήφισαν και τον υλοποίησαν. 

Όταν όμως ο νόμος ορίζει την περιύβριση των θείων ως νόμιμη, τότε ξεπερνά κάθε όριο και δημιουργεί νέα «τετελεσμένα», στα οποία ο υπουργός (αποφασίζομεν και διατάσσομεν) οφείλει να τοποθετηθεί με απόλυτη σαφήνεια. Λαμβάνοντας υπόψη το σκεπτικό του ιδεοληπτικού υπουργού, ο οποίος ορίζει πως η ελευθερία περιύβρισης των θείων επιβάλλεται προκειμένου να υπάρξει ελευθερία του λόγου και της έκφρασης(!), τότε δίνεται σαφέστατα το δικαίωμα, στον οποιονδήποτε, να υβρίζει ακατάσχετα και με τις πλέον ντροπιαστικές λέξεις τους πολιτικούς; 

Όχι, φυσικά! Οι πολιτικοί είναι πρόσωπα και έχουν τιμή και υπόληψη, άρα η ελευθερία της έκφρασης δεν τους συμπεριλαμβάνει και εκ του νόμου περιορίζεται. Τα θεία, σύμφωνα με την πολιτική καθεστηκυία τάξη, δεν έχουν τιμή και υπόληψη, δεν έχουν πρόσωπο, και ως εκ τούτου, δίνεται η δυνατότητα περιύβρισής τους...!!!

Συνεχίζοντας στο ίδιο σκεπτικό, διερωτάται κανείς: Αφού δεν μπορώ να βρίζω τους πολιτικούς, τότε μπορώ να βρίζω τον Αλλάχ ή όποια άλλη θρησκεία; Προφανώς όχι, επειδή αυτό περιέχεται στον αντιρατσιστικό νόμο, ο οποίος απαγορεύει την καθ’ οιοδήποτε τρόπο προσβολή και περιύβριση ατόμων που δεν έχουν την ελληνική ιθαγένεια ή που έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά κουλτούρας ή θρησκευτικά από τους Έλληνες. Και είναι απολύτως λογικό το να μην υβρίζεται η θρησκευτική πίστη κάποιου ανθρώπου. Όμως, γιατί είναι φυσικό και λογικό, να καθυβρίζεται η πίστη και οι θρησκευτικές αξίες του Έλληνα χριστιανού ορθόδοξου; Η απορία μένει έωλη, αλλά όχι αναπάντητη από τις ιδεοληπτικές αγκυλώσεις της συγκυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου (για να μην ξεχνιόμαστε, ο τελευταίος είναι που κρατάει τις κόκκινες γραμμές στα ευαίσθητα ζητήματα του ελληνισμού και της ορθοδοξίας και προκαλεί απορία τι έκανε ή δεν έκανε αντιμετωπίζοντας αυτή την αισχρή, αυταρχική και λίαν επιθετική, προς τους Έλληνες ορθόδοξους χριστιανούς στην πίστη πολίτες, κυβερνητική ενέργεια)

Και τι ακριβώς ισχυρίζεται ο νόμος που επιτρέπει την περιύβριση των Θείων; Μα, πολύ απλά, δίνει το δικαίωμα ώστε να μπορεί ο οποιοσδήποτε να βρίζει τα Θεία, αν αυτά τα Θεία αφορούν την Ορθόδοξη πίστη, η οποία αποτελεί και ένα από τα κύρια δομικά χαρακτηριστικά του Ελληνικού Συντάγματος! Δηλαδή, ο υπουργός, που παίρνει τη θέση του νομοθέτη, επιτρέπει την καθύβριση του Συντάγματος και την προσβολή των Ελλήνων που είναι ορθόδοξοι χριστιανοί, ενώ στους ίδιους απαγορεύει ρητά την περιύβριση όλων των άλλων. Κατά τον υπουργό, λοιπόν, ο Έλληνας χριστιανός ορθόδοξος δεν έχει ούτε τιμή, ούτε υπόληψη, ούτε πρέπει να προσβάλλεται εάν του καθυβρίζουν την θρησκεία του. 

Άρα, ο υπουργός της Δικαιοσύνης εισάγει αυθαίρετα ένα ρατσιστικό νόμο, κατά των ιθαγενών κατοίκων της Ελλάδας και απαιτεί την υλοποίησή του, για να καλύψει τις πάγιες και διαρκείς ιδεοληπτικές προσωπικές του πεποιθήσεις.

Αξίζει να συμπληρωθεί πως ο υπουργός αυτός αποφασίζει για την Ελλάδα και όχι για κάποια άλλη χώρα. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί πως με αυτό τον τρόπο αποδεικνύεται η ύπαρξη και λειτουργία μίας ρατσιστικής κυβέρνησης, η οποία νομοθετεί προκλητικά εις βάρος των Ελλήνων πολιτών από οποίους ταυτόχρονα αφαιρεί το δικαίωμα της υπεράσπισης παντί τρόπω, στα πλαίσια της πολιτικής ορθότητας, της ιδεοληπτικής λειτουργίας και, φυσικά, στα πλαίσια του πολυπολιτισμού και άλλων φληναφημάτων των οποίων πιστός ακόλουθος και δεινός εκτελεστής αποδεικνύεται το συγκεκριμένο ελληνόφωνο, πλην μεστό ανθελληνισμού, πολιτικό συνονθύλευμα που βρίσκεται στην κυβερνητική συμπολίτευση της παρούσας Βουλής.

Και, μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει, έστω και κοινοβουλευτικά αυτή την πολιτική ενέργεια, επειδή αυτή είναι αποτέλεσμα μίας απόφασης του υπουργού Δικαιοσύνης, του περισπούδαστου κ. Παρασκευόπουλου!

Το υπουργείο Δικαιοσύνης συγκεκριμένα, ανακοίνωσε: «Η αποποινικοποίηση του εγκλήματος της βλασφημίας έχει τεθεί υπό την κρίση της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα. Τη θέση αυτή θα εκφράσει προσεχώς και κατά την εξέταση της χώρας μας από την Επιτροπή των Η.Ε. για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (3-4 Αυγούστου στη Γενεύη)».

Δηλαδή η χώρα μας εξεταζόμενη για τον «αντιρατσισμό» της θα προσκομίσει ως «τεκμήριο» δικαιοσύνης και ισονομίας το δικαίωμα να υβρίζει κάποιος τα θεία! Έτι δε η ανακοίνωση του υπουργείου καταλήγει μ' ένα σκεπτικό μνημειώδους ανοησίας, ιδεολογικής τύφλωσης και νεοταξικής βαρβαρότητας: «Κατά το Ποινικό Δίκαιο η ποινή προϋποθέτει την τέλεση πράξης. Ο προσδιορισμός της τελευταίας χωρεί με στάθμιση των εμπειρικών - αποδείξιμων αποτελεσμάτων της. Ωστόσο, στην περίπτωση της βλασφημίας λείπει οποιαδήποτε αποδείξιμη ενώπιον δικαστηρίου βλαπτική συνέπεια της πράξης. Επομένως, η έννοια του εγκλήματος δεν διακρίνεται».

Ισχυρίζονται, λοιπόν, ότι δεν μπορούν να διακρίνουν έγκλημα επειδή δεν μπορούν να αποδείξουν την ύπαρξη Θεού ή δεν έχουν σχετικές εμπειρίες. Δεν έχουν σκεφτεί ποτέ πόσο μπορεί να προσβληθεί και να πληγωθεί ένας πιστός ακούγοντας αθλιότητες εναντίον των ιερών και των οσίων του. Για την ακρίβεια, δεν τους ενδιαφέρει καν εάν προσβάλουν κάποιον Έλληνα χριστιανό. Ενδεχομένως και να το επιδιώκουν, αφού η όλη τους πολιτική παρουσία στηρίζεται στην πρόκληση, στα ψεύδη και στην εξαπάτηση. Στην περιύβριση των θείων, των ιερών και των οσίων των Ελλήνων ορθοδόξων θα κολλούσαν;

Εσύ λοιπόν, την επόμενη φορά που θα ψηφίσεις, σκέψου, όχι μόνο αυτούς που νομιμοποιούν την ύβρη στις βασικές αξίες και αρχές που έχεις και στα όσα ως θρησκευόμενος πιστεύεις, αλλά σκέψου κι όλους εκείνους τους άλλους, που ενώ διεκδικούν την εμπιστοσύνη σου ταυτόχρονα κλείνουν πονηρά το μάτι, σιωπούν επιδεικτικά και δεν υπεραμύνονται όλων εκείνων των ιερών και οσίων που προσπαθούν να σε πείσουν ότι πιστεύουν και υπηρετούν…

Ετοιμαστείτε

Ας Μιλήσουμε Επιτέλους