Πρωτοπρ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, Ἀποκρυφιστικαί προσεγγίσεις Βιβλικῶν δεδομένων. Ἡ περίπτωσις τοῦ Πνευματισμοῦ

Ἀποκρυφιστικαί προσεγγίσεις Βιβλικῶν δεδομένων

Ἡ περίπτωσις τοῦ Πνευματισμοῦ

Τοῦ πρωτ. π. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Ἐπικ. Καθ. Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Ὁ Πνευματισμός τόσο στήν κλασική του μορφή ὅσο καί στή μεταγενέστερη ἐξέλιξή του, σέ ὅλες τίς παραλλαγές, ὅπως κι ἄν αὐτοπροσδιορίζεται (ἐπιστημονικός - ὑλιστικός – θρησκευτικός) ἀνήκει στόν σκληρό πυρήνα τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ καί ἀποτελεῖ μία ἀπό τίς πλέον γνωστές μορφές ἔκφρασής του.

Καί στόν ἐν λόγῳ ἀποκρυφιστικό χῶρο δέν ἀπουσιάζουν περιπτώσεις ὅπου διάφορα γεγονότα καί χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς προσάγονται ἀπό τούς Πνευματιστές ὡς μαρτυρίες - ἀποδείξεις γιά τήν ὑποτιθέμενη ἀξιοπιστία τῶν ἰσχυρισμῶν τους.

Στό σημερινό ἄρθρο μας θά κάνουμε μία ἐνδεικτική ἀναφορά σέ ὁρισμένες τέτοιες ἀποκρυφιστικές ἑρμηνεῖες – προσεγγίσεις βιβλικῶν δεδομένων, γιά νά δοῦμε ποῦ μπορεῖ νά ὁδηγήσει ἡ πλάνη, ὅταν ἡ πνευματική σύγχυση καί ὁ σκοτασμός τοῦ νοός ἔχουν διαβρώσει κυριολεκτικά τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Σέ ὅλες τίς περιπτώσεις θά διαπιστώσουμε χρήση ἀποκρυφιστικῆς ὁρολογίας στήν προσέγγιση τῶν γεγονότων.

 Ἡ πρώτη περίπτωση ἀφορᾶ στόν Προφήτη Δανιήλ (Κεφ.2). Τί ἰσχυρίζονται γιʼ αὐτό οἱ Πνευματιστές; Ἀναφέρουν ὅτι ὁ Προφήτης Δανιήλ: « ἐν ὑπνωτιστικῇ καταστάσει εὑρισκόμενος, ἀνέγνωσε ἀπό τόν αἰθερικόν ἐγκέφαλον τοῦ βασιλέως Ναβουχοδονόσορος τό ὄνειρον, τό ὁποῖον εἶχε λησμονήσει».

 Ἡ δεύτερη περίπτωση ἀναφέρεται στή φυλάκιση τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου (Πράξ. 12, 7-11). Πῶς ἐλευθερώθηκε; Ἀπαντοῦν: «Ἄγγελος Κυρίου προυκάλεσεν ἐξαΰλωσιν τοῦ σώματός του καί οὕτω τόν ἠλευθέρωσεν καί ἀπό τάς ἁλύσεις του (…) καί ὅτε ἦτο ἐν πλήρῃ ἀσφαλείᾳ τότε τόν ἐπανέφερε εἰς τό ὑλικόν καί γήϊνον σῶμα του».

 Ἡ τρίτη περίπτωση ἀφορᾶ στή συνομιλία τοῦ Κυρίου κατά τή Μεταμόρφωσή Του στό ὄρος Θαβώρ, πρό τοῦ ἑκουσίου Πάθους Του, μετά τοῦ Μωϋσέως καί τοῦ Ἠλιού. Κατά τούς Πνευματιστές ἐδῶ ἔχουμε: «σαφές πνευματιστικόν φαινόμενον νεκρῶν ὑλοποιηθέν- των καί συνομιλούντων».

Ἡ τέταρτη περίπτωση ἀναφέρεται στό Ματθ. 27, 52-54 ὅπου γίνεται λόγος στήν Ἁγία Γραφή ὅτι μετά τόν θάνατο τοῦ Κυρίου, μεταξύ τῶν ἐκτάκτων καί θαυμαστῶν γεγονότων πού ἀκολούθησαν ἀνήκει καί ἡ περίπτωση ὅτι: «πολλά σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη» καί ἐμφανίστηκαν σέ πολλούς στά Ἱεροσόλυμα, ἀφοῦ εἶχε προηγηθεῖ ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Γιά τούς Πνευματιστές δέν ὑπῆρξε πραγματική ἀνάσταση τῶν κεκοιμημένων. Τί ὑπῆρξε; Ἀπαντοῦν: «ἐπρόκειτο περί ὑλοποιήσεως θανόντων».

 Τί διαπιστώνουμε μετά ἀπʼ ὅλα αὐτά; Ὄχι μόνο θεμελιώδη λογικά σφάλματα σέ ἐπίπεδο συλλογισμῶν καί τεκμηρίωσης, ὄχι μόνο ἀφόρητη ἑρμηνευτική κακοποίηση τῶν ἁγιογραφικῶν μαρτυριῶν, ἀλλά καί τό ὅτι εὑρισκόμαστε μπροστά σέ μιά κλασική περίπτωση προκρούστειας τακτικῆς. Ὅπως ὅμως στήν περίπτωση τοῦ Προκρούστη, πού ἀνεξαρτήτως τῆς ἐπιλογῆς ὁ θάνατος ἦταν ἡ τελική κατάληξη, ἔτσι καί ἐδῶ ἡ Πνευματιστική θεώρηση τῶν βιβλικῶν δεδομένων εἶναι νοσηρή ὡς πρός τή σύλληψή της καί θνησιγενής ὡς πρός τά ἀποτελέσματά της.

Ορθόδοξος Τύπος, 24/04/2015