Πρωτοπρ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, Ἡ σύγχρονος αἱρετική Ἐσχατολογία. Οἱ Ἀντβεντισταὶ τῆς Ζ΄ Ἡμέρας

Ἡ σύγχρονος αἱρετική Ἐσχατολογία

Γ. Οἱ Ἀντβεντισταὶ τῆς Ζ΄Ἡμέρας

Τοῦ πρωτ. π. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Ἐπικ. Καθ. Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

  Ὁ Ἀντβεντισμός εἶναι προτεσταντική διδασκαλία ἐσχατολογικοῦ χαρακτήρα καὶ χιλιαστικῆς κατεύθυνσης, ἡ ὁποία ἐμφανίστηκε καί ἀναπτύχθηκε στίς ΗΠΑ τόν 19ο αἰώνα, μέ ἀφορμή τήν ἔντονη προσδοκία, πού ὑπῆρχε μέσα στόν ἀμερικανικό προτεσταντικό χῶρο τό πρῶτο μισό τοῦ 19ου αἰώνα, γιά τήν ἐπιστροφή καί Β΄ Παρουσία τοῦ Κυρίου.

  Ἱδρυτής τοῦ Ἀντβεντισμοῦ ὑπῆρξε ὁ γεωργός William Miller (1782-1849), ὁ ὁποῖος ἀργότερα ἔγινε Βαπτιστής πάστορας. Στό πλαίσιο τῆς ἐνθουσιαστικῆς ἐσχατολογικῆς προσδοκίας τῶν προτεσταντικῶν παραφυάδων τῆς ἐποχῆς του στίς Η.Π.Α ἄρχισε νά μελετᾶ τήν Ἁγία Γραφή δίνοντας ἔμφαση στίς προφητεῖες.

   Ἀπό τή δική του μελέτη καί μέ διάφορους ἀστήρικτους βιβλικούς χρονολογικούς συσχετισμούς, προσ διόρισε ὡς ἡμέρα τῆς Β΄ Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ τήν 21.3.1843. Μάλιστα διέδιδε τίς ἐσχατολογικές ἀντιλήψεις τους - προφητεῖες, μέ ἰδιαίτερο ζῆλο.

  Ὅταν διαψεύστηκε ἐπαναπροσ- διόρισε ὡς ἡμερομηνία ἔλευσης τοῦ Χριστοῦ τήν 22-10-1844, δοκιμάζοντας ἀκόμη μεγαλύτερη ἀπογοήτευση. Ἀργότερα ξαναπροσδιόρισαν ὡς ἡμερομηνίες ἐπιστροφῆς τοῦ Χριστοῦ τίς ἑξῆς: 22.12.1845, 22.12.1849, 22.12.1851. Ὁ Κ. Hutten χαρακτηρίζει τούς νεώτερους χρονολογικούς προσδιορισμούς τῆς ἐλεύσεως τῆς Β΄ Παρουσίας, πού ἀκολούθησαν τήν ἀρχική διάψευση, ὡς νεώτερες προφητεῖες, πού ἀπέβλεπαν στή διάσωση τῶν παλαιῶν.

    Ἡ διάψευση τῶν προσδοκιῶν του, εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα μία μεγάλη ἀπογοήτευση τῶν ὀπαδῶν του, τή διάσπασή τους καί τή δημιουργία διαφορετικῶν Ἀντβεντιστικῶν ὁμάδων. Ἡ μεγαλύτερη ἐξ αὐτῶν εἶναι ἡ κίνηση τῶν Ἀντβεντιστῶν τῆς Ἑβδόμης Ἡμέρας, πού ἱδρύθηκε τό 1861 ἀπό τήν Εllen Gould Harmon White (1827-1915), ὀπαδό ἀρχικά τοῦ W. Μiller.

 Μεταξύ τῶν ἄλλων κακοδοξιῶν τῆς αἵρεσης στήν ἐσχατολογία της συμπεριλαμβάνονται:

   i) Σέ ἀντίθεση μέ τήν ἱστορική ἀφετηρία τοῦ Ἀντβεντισμοῦ καί τῆς σειρᾶς τῶν ψευδοπροφητειῶν καί τῶν ἀποτυχημένων προσπαθειῶν νά καθοριστεῖ ἐπακριβῶς ἡ ἡμερομηνία τῆς Δευτέρας Παρουσίας, ἡ κίνηση δηλώνει ἔκτοτε ὅτι ζεῖ μέ ἔντονη τήν αἴσθηση τῆς ἐπικείμενης Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ σέ χρόνο, λέγουν, κοντινό, ἀλλά ὄχι ἀποκεκαλυμμένο.

    ii) Ὄχι καθολική ἀνάσταση νεκρῶν, ἀλλά δύο ἀναστάσεις, πού θά γίνουν τμηματικά. Οἱ Ἀντβεντιστές ἰσχυρίζονται ὅτι κατά τήν Δευτέρα Παρουσία θά ἀναστηθοῦν μόνο οἱ νεκροί πιστοί, δηλαδή οἱ Ἀντβεντιστές, καί θά μεταμορφωθοῦν οἱ ζῶντες πιστοί. Ἡ δεύτερη θὰ λάβει χώρα μετά τή χιλιετῆ βασιλεία γιά τήν καταδίκη καί τήν ὀντολογική ἐκμηδένιση τῶν ἀσεβῶν, τῶν ἀπίστων καί τοῦ στρατοπέδου τοῦ σατανᾶ.

   iii) Τρεῖς παρουσίες τοῦ Χριστοῦ. Μία κατά τήν Ἐνανθρώπηση, μία κατά τή Δευτέρα Παρουσία γιά τήν ἀνάσταση τῶν δικαίων καί μία τρίτη μετά τή χιλιετῆ βασιλεία γιά τήν ἀνάσταση καί καταδίκη τῶν ἀδίκων.

  γ) Παρουσία τῆς χιλιαστικῆς δοξασίας. Οἱ ζῶντες καί ἀναστημένοι πιστοί ἀκολουθοῦν τόν Χριστό καί ἁρπάζονται στούς οὐρανούς καί παραμένουν ἐκεῖ κατά τή χιλιετία.

   iv) Κατάργηση τῆς αἰωνιότητας τῆς κόλασης. Ἡ κόλαση ἀντικαθίσταται στήν κίνηση μέ τήν ὀντολογική ἐκμηδένιση τῶν ἀσεβῶν. Αὐτή τήν ὀντολογική ἐκμηδένισή τους, ἡ αἵρεση τήν χαρακτηρίζει ὡς κόλαση ἤ ὡς δεύτερο θάνατο. Στή συνέχεια ἡ γῆ καθαρίζεται, ἀνανεώνεται καί ξαναχτίζεται. Ὁ Θεός ἀπό τίς στάχτες δημιουργεῖ ἕνα νέο κόσμο.

   v) Ἀπορρίπτουν τή μοναδική δημόσια καί καθολική κρίση ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἀντ᾽ αὐτοῦ ὁμιλοῦν γιά 4 κρίσεις: Ἡ πρώτη εἶναι ἡ διευρευνητική κρίση, πού λαμβάνει χώρα ἀπό τό 1844 καί γίνεται μέχρι τήν Δευτέρα Παρουσία. Ἡ δεύτερη εἶναι ἡ ἐκτελεστική κρίση τῶν πιστῶν, πού θά συμβεῖ κατά τήν Δευτέρα Παρουσία. Ἡ τρίτη εἶναι ἡ ἀναθεωρητική κρίση τῶν ἀπίστων κατά τή διάρκεια τῆς χιλιετοῦς βασιλείας καί τέταρτη, ἡ ἐκτελεστική κρίση τῶν ἀπίστων μετά τήν χιλιετία.

Ορθόδοξος Τύπος,06/02/2015

Δείτε και:

-Πρωτοπρ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, Ἡ σύγχρονος αἱρετικὴ Ἐσχατολογία. Οἱ Eὐαγγελικαλικοί (Evangelicals)

-Πρωτοπρ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, Ἡ σύγχρονος αἱρετικὴ Ἐσχατολογία. Οἱ Πεντηκοστιανοί