Μπορούμε να γιορτάζουμε την επέτειο του ΟΧΙ και την 25 Μαρτίου 1821 πλέον ;

  Βλέποντας τις πανικόβλητες κινήσεις των Νεοελλήνων να αποσύρουν μαζικά τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες και να φοβούνται ακόμα και τη σκιά τους, αναρωτιέμαι αν μπορούμε ως λαός να γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου 1940 και την 25 Μαρτίου του 1821…

   Εμείς οι ίδιοι, με τα ίδια μας τα χέρια, διαλύουμε την ελληνική Οικονομία, αντί να λειτουργήσουμε διαφορετικά στηρίζοντας το Κράτος μας ! Εμείς οι ίδιοι υπονομεύουμε την πατρίδα μας, εμείς οι ίδιοι λειτουργούμε αντίθετα με όσα συνέβησαν το 1940 και το 1821.

   Επειδή κάποιοι εύκολα ξεχνούν ( ανάμεσα σε αυτούς και διάφοροι  επώνυμοι «πατριώτες» του πολιτικού κόσμου και ΜΜΕ  που φωτογραφίζονται στις εθνικές γιορτές και παρελάσεις αλλά εδώ και 2 μήνες τρομοκρατούν το κόσμο για τα λεφτά του ), θυμίζω ότι το 1821 υπήρχαν σαφείς απειλές της Ιερής Συμμαχίας, του Μέτερνιχ κατά της ελληνικής επανάστασης, και μόνο με τη βοήθεια και την επιμονή του Παπαφλέσσα προχώρησε η έκρηξη του ελληνικού απελευθερωτικού αγώνα.

   Επίσης, υπενθυμίζω ότι την 28η Οκτωβρίου 1940 ότι η Ελλάδα και ο Ιωάννης Μεταξάς είπαν ΟΧΙ στις απειλές της Ιταλίας και της Γερμανίας αργότερα και ο ελληνικός λαός και όλα τα κόμματα στήριξαν τις επιλογές του.  Όταν υπάρχει, λοιπόν, ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων, εντός κι εκτός Ελλάδας, που λειτουργούν μόνο για τον εαυτό τους και όχι για την Ελλάδα, τότε ποιο είναι το νόημα να γιορτάζουν την επέτειο του ΟΧΙ και την επανάσταση του 1821 ; Έχουμε καμία σχέση με τους προγόνους μας  ; Έχουμε καμία σχέση με τους ήρωες του 1821 και 1940 ;

Με μεγάλη πίκρα βλέπω να μη μοιάζουμε καθόλου, στις πράξεις μας, με ένα άλλο ανάδελφο έθνος, οι οποίοι υποστηρίζουν παγκοσμίως το κράτος τους και το έθνος τους, και δημογραφικά και οικονομικά. Είμαστε ένας λαός παρηκμασμένος και πνευματικά υποδουλωμένος, που έχουμε χάσει τα βασικά χαρακτηριστικά της Ρωμιοσύνης. Αυτή, δυστυχώς, είναι η πραγματικότητα. Αυτή, δυστυχώς, είναι η πικρή αλήθεια. Και γι’ αυτό, έτσι όπως πάμε, θα σβήσουμε ως έθνος.

Αν όλοι πλήρωναν τους φόρους ( όσοι τουλάχιστον μπορούν ), αν όλοι δήλωναν τα πραγματικά τους εισοδήματα ή τουλάχιστουν το 80-90% για να βοηθήσουν την Ελλάδα, αν όλοι έφερναν τα χρήματά τους και τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα (αναφέρομαι στους Έλληνες, εντός και εκτός Ελλάδας ), αν όλοι διατηρούσαν τα χρήματά τους στις ελληνικές τράπεζες ( σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές που δεχόμαστε απειλές και εκβιασμούς ) αν υπήρχε αληθινός πατριωτισμός και αληθινή πίστη στον Χριστό και την Εκκλησία, τότε όλοι μας θα έπρεπε να είμαστε ΕΝΩΜΕΝΟΙ και με τις πράξεις μας να στηρίζαμε το Ελληνικό Κράτος.

Το συμπέρασμα είναι, δυστυχώς, τραγικό για όλους μας. Φοβισμένοι και τρέμοντας, προσδοκούμε να σκύψουμε το κεφάλι, να μη χάσουμε την όποια καλοπέρασή μας, να μην έχουμε ούτε μια στιγμή δύσκολη ( έστω κι αν δίπλα μας εκατοντάδες χιλιάδες υποφέρουν ), να μη χάσουμε τα μπαράκια και τα ουισκάκια, τα εμπορικά κέντρα και το shopping therapy… Γίναμε σαν ορισμένους Γάλλους στρατιώτες, που το 1940 ρωτούσαν «γιατί να πολεμήσουμε ; » στη γραμμή Μαζινό, προτιμώντας να ζήσουν και να απολαμβάνουν τις χαρές της ζωής και τη μεγάλη ζωή, παρά να θυσιαστούν για τη πατρίδα τους.

Είμαστε άξιοι της μοίρας. Όλοι όσοι σηκώσαμε  τα χρήματά μας από τις τράπεζες, ας δηλώσουμε  και την άρνησή μας  να συμμετέχουμε  στις γιορτές και στις παρελάσεις για την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου. Δεν είμαστε άξιοι να συμμετέχουμε. Αν έχουμε ντροπή, φιλότιμο και τσίπα, δεν μπορούμε να γιορτάζουμε κάτι που δεν το πιστεύουμε.

Υ. Γ Οι παραπάνω απόψεις απηχούν τις προσωπικές απόψεις του διαχειριστή του μπλογκ Ορθόδοξη Ιεραποστολή , πάνω σε θέματα πολιτικά και οικονομικά της Ελλάδας.