5 Σεπ 2014

Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Κύπρου στο 22ο Διεθνές Οικουμενιστικό Συνέδριο για την Ορθόδοξη Πνευματικότητα, το οποίο πραγματοποιείται στη Μονή του Bose



Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ
ΤΗΣ Α. Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
κ. κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΣΤΟ 22ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Bose, 3-5 Σεπτεμβρίου 2014
 Αγαπητοί σύνεδροι,
Ανταποκρινόμενοι στην πρόσκλησή σας να χαιρετίσουμε το παρόν 22ο Διεθνές Οικουμενικό Συνέδριο για την Ορθόδοξη Πνευματικότητα, το οποίο πραγματοποιείται στη Μονή του Bose, με θέμα: «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί», επιθυμούμε να εκφράσουμε μαζί με τις εγκάρδιες ευχαριστίες μας και τις ακόλουθες σκέψεις, τόσο για το θεολογικό περιεχόμενο του βιβλικού λόγου «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται» (Ματθ. 5, 9),  όσο και τον πόθο όλων μας να επικρατήσει η αληθινή ειρήνη, ήτοι η ειρήνη του Θεού στο παγκόσμιο στερέωμα.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός υποσχέθηκε στους μαθητές του, και κατ΄ επέκταση στον άνθρωπο που θα τον ακολουθήσει και θα αποδεχθεί τον λόγο Του, ότι θα καταστούν μακάριοι όλοι εκείνοι που ζουν με ειρήνη και ειρηνεύουν με τους ανθρώπους, διότι οι πραγματικοί ειρηνοποιοί  θα κληθούν παιδιά του Θεού.
Η ειρήνη εκπηγάζει από τον ίδιο τον Θεό. Είναι χάρισμα του Αγίου Πνεύματος (Γαλ. 5, 22). Η ειρήνη στην αυθεντική της διάσταση ευρίσκεται ανάμεσα στις σχέσεις των τριών θείων Προσώπων. Ήτοι του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αυτή την ειρήνη, καθώς και την αγάπη, την ενότητα και την αρμονία θέλει ο Ιησούς Χριστός να έχουν και οι πιστοί μεταξύ τους. Για τον πόθο αυτό προσεύχεται ο ίδιος προς τον Θεό Πατέρα, προ του εκούσιου πάθους, «Ἵνα πάντες ἕν ὦσιν» (Ιωάν. 17, 21).

Άλλωστε ο Υιός του Θεού εσαρκώθη «διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν», για να επιφέρει την ειρήνη και την καταλλαγή μεταξύ του Θεού και των ανθρώπων, καταργώντας, δια της προσλήψεως της ανθρωπίνης φύσεως, το μεσότοιχο του φραγμού και επαναφέροντας τον άνθρωπο στο αρχαίο κάλλος.
Ο Χριστός, με την έλευσή του στην ανθρώπινη ιστορία, ευαγγελίστηκε την ειρήνη προς τους εγγύς και προς τους μακράν. Οι Άγγελοι μεταφέρουν το ευχάριστο μήνυμα: «Δόξα ἐν ὑψίστοις  Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2, 14). Η ειρήνη αυτή είναι η πνευματική και ατέρμονη ειρήνη. Η ειρήνη μεταξύ Θεού και ανθρώπων είναι οντολογική ειρήνη. Είναι θεϊκό δώρο, είναι εντολή, είναι αίτημα και αναστάσιμο δώρο του Κυρίου προς τους μαθητές του και προς όλους τους πιστούς ανά τους αιώνες.
Ενώ ο Θεός είναι ο «Θεός τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἀγάπης» (Β΄ Κορ. 13,11), σύμφωνα με τον Απ. Παύλο, την ίδια στιγμή η αγάπη και η ειρήνη παραμένουν τα ζητούμενα ανάμεσα στους ανθρώπους, τους λαούς και τις κοινωνίες. Είναι προσευχή και αίτημα προς τον Θεό να επικρατήσει η ειρήνη μεταξύ των αδελφών χριστιανών. Να επικρατήσει η αγάπη μεταξύ των εθνοτήτων. Η αγάπη και η ειρήνη φέρνουν την αδελφοσύνη μεταξύ των ανθρώπων.
Η ειρήνη είναι έμφυτη στον άνθρωπο. Όπως στο ανθρώπινο σώμα υπάρχει η τέλεια ειρήνη και αρμονία μεταξύ των μελών, τα οποία υπακούουν στην κεφαλή, έτσι και ο άνθρωπος θέλει ειρηνική την κοινωνία και  την οικουμένη χωρίς αναστατώσεις.
Μέσα από τη λατρευτική εμπειρία, γνωρίζουμε ότι η Εκκλησία προσεύχεται: «τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι…». Χρειάζεται και η ειρήνη και η μετάνοια. Δύο χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, που ο κόσμος, άλλοτε ηθελημένα και άλλοτε λόγω άγνοιας, τα περιφρονεί. Εξαιτίας του εγωισμού  και όλων όσων απορρέουν από αυτόν, θα συνεχίσουν να επικρατούν μέσα στην ανθρωπότητα το μίσος, η ακαταστασία και οι ποικίλοι πόλεμοι.
Η Κύπρος, στα ανατολικά της Μεσογείου, αναδεικνύεται σταυροδρόμι τριών ηπείρων και οι άνθρωποί της, ειρηνικοί και φιλήσυχοι, τα τελευταία 40 έτη είναι διαρκώς θύματα της ακαταστασίας που επέφερε η βάρβαρη τουρκική εισβολή και η συνεχιζόμενη βίαιη κατοχή του 37% του εδάφους χώρας μέλους της Ε. Ε., από 40.000 πάνοπλους Τούρκους στρατιώτες. Η κατοχή του βορείου τμήματος της νήσου επέφερε τη συμφορά και τη διαίρεση, την εκτόπιση των νόμιμων κατοίκων και τη δημογραφική αλλοίωση με τη μεταφορά εκατοντάδων χιλιάδων εποίκων από τα ανατολικά της Τουρκίας, καθώς, επίσης, τη λεηλασία και την καταστροφή των εκκλησιών και άλλων χώρων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Προσευχόμαστε για την επικράτηση της ειρήνης και της αδελφοσύνης στην Κύπρο και σε κάθε πονεμένο τόπο της υφηλίου.
Αγαπητοί σύνεδροι,
Είμεθα βέβαιοι ότι κατά τη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου σας θα ακουστούν θέσεις και απόψεις, τόσο για την ειρήνη ως δώρο Θεού και τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, όσο και την ειρήνη ως ευλογία στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων του Θεού και των λαών.
Ευχόμεθα ο Θεός της ειρήνης και της καταλλαγής να χαρίζει στον καθένα από εσάς και στον κάθε άνθρωπο ειρήνη και συνεργασία και το απότοκο αυτής την εν Κυρίῳ καρποφορία. Κι έτσι να μπορούμε να αισθανόμαστε ειρηνοποιοί και μακάριοι, ως πραγματικά τέκνα Θεού.
Καλή επιτυχία στις εργασίες του παρόντος συνεδρίου σας.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
3 Σεπτεμβρίου 2014.
Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης
+ Ο ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ:
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην οικουμενιστική μοναστική κοινότητα του Bose http://aktines.blogspot.gr/2013/05/bose.html

2 σχόλια:

  1. Στο ονομα της ''ειρηνης'' θα αναμειχθει ο χριστιανος με ολους τους λαους που ανηκουν σε δαιμονοθρησκειες;;;Στο ονομα της ''ειρηνης'' θα πρεπει να υποταχθει η Ορθοδοξια πολιτικως και θρησκευτικως στις ξενες υπερδυναμεις;;Λες και δεν ειναι πασιφανες πως με αυτα που βλεπει ο πιστος φαινεται πολιτικως οι ΗΠΑ και θρησκευτικως το Βατικανο και το κρυμμενο προσωπο του Πα;πα,οπισθεν δε οι Εβρο-σιωνιστικες δυναμεις.Οταν θιγεται η δυνατοτης θεωσεως και σωτηριας,η ειρηνη αυτη ψυχοβλαβης ειναι και μονον.Εδω βλεπουμε εντος της εκκλησιας να αμβλεινεται η σχεση των χριστιανων επειδη εχουν διαφορετικα φρονηματα και δημιουργουνται σχισματα ,ποσω δε μαλλον οι σχεσεις με τους εκτος εκκλησιας.Η πιστη ειναι αυτη που καθοριζει και την κοινωνια .Και μεχρις οτου ελθουν στην αληθινη πιστη,εκ της παραδοσεως δεν επιτρεπεται να εχουμε τετοιου ειδους κοινωνιες και προσευχες.Η Ορθ.Εκκλησια δεεται υπερ της ειρηνης του συμπαντος κοσμου.οι θειοι και ιεροι Κανονες ομως απαγορευουν σχεσεις και συμπροσευχες ΜΕ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΣ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΘΡΗΣΚΟΥΣ.Αυτοι,δεν θελουν να επιστρεψουν και οχι μονον αμφισβητουν την πιστη μας,μας θεωρησαν ελλειματικους και ετσι με αυτο τον τροπο μας προκαλεσαν και αφου μας προκαλεσαν,εμεις πρεπει να την υπερασπιστουμε μεχρι θανατου(αορατος πολεμος Αγ.Νικοδημου ),επειδη πρεπει να αγαπουμε τον πλησιον μας μεσα στα πρεποντα ορια ενω Τον Θεο ανευ ορων.Το να αγαπουμε τον πλησιον μας και με προσχημα την ''ειρηνη''να αφηνουμε να καταπατηται η αληθινη πιστις δεν ειναι ορθο διοτι αυτοι θελουν να μας απομακρυνουν απο την αληθινη πιστη Του Χριστου.Τι δουλεια εχουμε εμεις με αυτους;καθε χριστιανος πρεπει να ειναι ενας καλος στρατιωτης Του Χριστου και να προστατευει με το λογο η και τα γραπτα του την αληθεια της Ορθ.Πιστεως.Για εμας τα συνεδρια αυτα δεν εχουν καμια ωφελεια.Αντιθετα, συμφωνως με την παραδιδομενη πιστη,χωριζουν απο τον Σωτηρια.π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η αλαζονία των νεόπλαστων αποφύσεων του παπισμού

    Κύπρου Χρυσόστομος στο 22 διεθνές οικουμενικό συνέδριο στη Μονή Bose:

    "... ο Υιός του Θεού εσαρκώθη «διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν», για να επιφέρει την ειρήνη και την καταλλαγή μεταξύ του Θεού και των ανθρώπων ..."

    κχ
    10 Εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ· 11 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμενοι ἐν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ νῦν τὴν καταλλαγὴν ἐλάβομεν.

    Νομίζω, δεν έγινε εχθρός του ανθρώπου ο Θεός. Ανεξάρτητα αν αυτό φρονεί η διαστραφείσα φύση μας, εχθρός του Θεού έγινε ο άνθρωπος. Επομένως, δεν ζητά την καταλλαγή (συμφιλίωση) ο Θεός, ο άνθρωπος καλείται να συμφιλιωθεί, να καταλλαγεί, με τον Δημιουργό του. Καταλλαγή του ανθρώπου με το Θεό είναι το ζητούμενο, όχι το αντίστροφο.

    Παρά ταύτα, ο ίδιος ο άγιος Θεός δέχθηκε να ταπεινωθεί, να γίνει άνθρωπος (Θεός και άνθρωπος), για να μας δείξει πόσο ανυπέρβλητο είναι το μέγα έλεος Αυτού. Εκείνος θέλησε μορφή δούλου λαβών να μας παραδειγματίσει, να ζητήσει Εκείνος τη δική μας συμφιλίωση - ή συγχώρεση, κατά διαφορετική απόδοση της λέξης καταλλαγή - αλλά εμείς εξακολουθούμε να παραμένουμε υπερφίαλοι και κατ΄ εξοχήν αλαζόνες. Επιμένουμε στο "διακαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων και νικήσαι εν τω κρίνεσθαί σε" (*). Τον απορρίπτουμε, μειώνουμε τη θεότητα του αγίου Πνεύματος, καυχώμενοι ότι υπερέχουμε σε δικαιοσύνη, ότι η κρίση μας είναι ανώτερη Εκείνου. Τον νικήσαμε !

    Σε μυθεύματα και σε παραισθήσεις φρενών, λένε άλλοι, οι αγγλικανικές αποφύσεις του παπισμού, δίνουμε πίστη. Οι ίδιοι πιστεύουν ότι θα αλλάξουν τον κόσμο - διάλογοι αγάπης για την ενότητα - και ετοιμάζουν νέα θρησκεία, όντας τελείως αδιάφοροι για τα "θύματα της ακαταστασίας που επιφέρουν οι βάρβαρες εισβολές και οι συνεχιζόμενες βίαιες καταπατήσεις εδάφών".

    Όποιος δεν υποτάσσεται στην αλαζονία τους, είναι το επόμενο θύμα. Ο δικός μας Θεός, ο Θεός του Ορθόδοξου Δόγματος, θα πρέπει να συμφιλιωθεί με το δικό τους κατακτητή και παγκόσμιο σφαγέα κυβερνήτη. Εδώ βρισκόμαστε.

    (*) ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε (Ψ. ν΄)

    οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν (Ψ. ρμβ΄)

    ΑπάντησηΔιαγραφή