Εκπαιδευτικές δραστηριότητες του Κινήματος Γκιουλέν
Αλέξανδρος
Μαρτίνος
Εξέχουσα
θέση στην λίστα των δραστηριοτήτων του Φετχουλλαχικού κινήματος κατέχει η
εκπαίδευση και η άριστη κατάρτιση των μαθητών που φοιτούν στα Φετχουλλαχικά
σχολεία.
Η
δυτική παιδεία και η τεχνική κατάρτιση συνδυάζεται με ένα αυστηρό πρόγραμμα
ηθικής διαπαιδαγώγησης. Ωστόσο, υπάρχει και πάλι διχογνωμία σχετικά με το
περιεχόμενο της ηθικής αυτής εκπαίδευσης κυρίως λόγω των πεποιθήσεων που
αντιπροσωπεύει ο ίδιος «δημιουργός» αυτών των σχολείων. Όπως είναι γνωστό, ο
Γκιουλέν πρεσβεύει όλες εκείνες τις αξίες των καλών τρόπων, του σεβασμού, της
ευγένειας και της μετριοπάθειας. Αυτές οι αρχές αντιμετωπίζονται από πολλούς
ως εφόδια τα οποία λαμβάνει ο οποιοσδήποτε παρακολουθεί κάποιο
Γκιουλενικό σχολείο.
Σε συνδυασμό δε με την επιστημονική και τεχνολογική
εκπαίδευση, οι ηθικές αυτές αρχές εξασφαλίζουν στους μαθητές μια σφαιρική και
πλήρως εξοπλισμένη κατάρτιση. Από την άλλη μεριά, πληθαίνουν οι φωνές οι
οποίες διατυμπανίζουν ότι στα σχολεία του Γκιουλέν επικρατεί η προσπάθεια
κατήχησης των μαθητών σε ακραίες μορφές ισλαμισμού. Η άποψη αυτή δικαιολογείται
αν αναλογιστεί κανείς τόσο τις ποινικές διώξεις εις βάρος του Γκιουλέν όσο και
την απροθυμία(η οποία πολλές φορές φτάνει σε απαγόρευση) πολλών χωρών να φιλοξενήσουν
οποιαδήποτε είδους δραστηριότητα του κινήματος. Τέτοια φαινόμενα δεν είναι
διόλου ασυνήθιστα ωστόσο θα τα εξετάσουμε σε επόμενο κεφάλαιο κατά περίπτωση.
Το ζήτημα είναι ότι τα σχολεία του Γκιουλέν είναι ευρέως διαδεδομένα τόσο στο
εσωτερικό της Τουρκίας όσο και στο εξωτερικό. Χρίζει ιδιαίτερης προσοχής η
δήλωση του Νουρετίν Βερέν(δεξί χέρι του Γκιουλέν) σχετικά με την αποδοχή αυτών
των σχολείων από την τουρκική κοινωνία. Αναφέρει λοιπόν: «Το 75% των
μαθητών από τα 2.000.000 προπαρασκευαστικά σχολεία της Τουρκίας σπουδάζουν σε
σχολεία του Γκιουλέν». Το ποσοστό αυτό, όπως παρατηρεί κανείς, δεν είναι
καθόλου χαμηλό και μαρτυρά το πόσο δημοφιλή έχουν γίνει πλέον τα σχολεία αυτά.
Ο αρχικός σκοπός λειτουργίας των σχολείων ήταν να προετοιμάσουν τους μαθητές
για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση. Με άλλα λόγια, λειτουργούσαν ως
φροντιστηριακές μονάδες παρέχοντας ενίσχυση σε μαθητές οι οποίοι επιθυμούσαν να
εισαχθούν σε πανεπιστημιακά ιδρύματα. Τα σχολεία αυτά δεν είναι επισήμως
θρησκευτικά. Δεν εκπαιδεύουν ιμάμηδες και δεν τονίζουν τη σημασία ένταξης στην
οργάνωση του Γκιουλέν. Αν και ανταποκρίνονται στις ιδέες του Ισλάμ εν τούτοις
δεν έχουν σκοπό- επιφανειακά τουλάχιστον- να καταδείξουν την σημασία κατάρτισης
στο Ισλάμ ενώ και οι αρχές του Ισλάμ δεν περιλαμβάνονται στη διδασκαλία.
Ακολουθούν πιστά το πρόγραμμα διδασκαλίας της Τουρκίας αλλά και το πρόγραμμα
της εκάστοτε χώρας του εξωτερικού. Τα ιδρύματα αυτά στεγάζονται σε σύγχρονες
εγκαταστάσεις και παρέχουν άριστη κατάρτιση στους νέους. Τα μαθήματα και οι
εκπαιδευτικές εκδηλώσεις δεν απευθύνονται μόνο σε μουσουλμάνους αλλά και σε
όποιον επιθυμεί να συμμετάσχει στην παρακολούθηση τους. Δίνεται ιδιαίτερη
έμφαση στα τεχνολογικά και επιστημονικά μαθήματα όπως βιολογία, μαθηματικά,
φυσική, υπολογιστές καθώς επίσης και στην δυτική, λογική ανάλυση. Ενθαρρύνουν
την νεότερη γενιά να εξοπλιστεί με έναν συνδυασμό τεχνοκρατικής και νοητικής
εκπαίδευσης. Εκτός από τις θετικές επιστήμες διδάσκεται και η τουρκική ιστορία,
η τουρκική γλώσσα(ως δεύτερη γλώσσα) και ο τουρκικός πολιτισμός. Καίριας
σημασίας είναι η ανάδειξη του Οθωμανικού παρελθόντος ως «χρυσή εποχή» ενώ
υπάρχει άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων.
Η οργάνωση του Γκιουλέν παρέχει όλο το φάσμα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Από
παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία μέχρι πανεπιστήμια και πολυτεχνεία.
Λειτουργούν επίσης και οικοτροφεία, κατασκηνώσεις και διάφορα επιστημονικά και
ερευνητικά κέντρα. Στην Τουρκία μέσα σε λιγότερο από 20 χρόνια έχει ιδρύσει το
πανεπιστήμιο Fatih στην Κωνσταντινούπολη, 15 φοιτητικές εστίες, περισσότερα από
200 ιδιωτικά γυμνάσια και λύκεια, 20 ιατρικά κέντρα και 13 φιλανθρωπικά
ιδρύματα, που δίνουν υποτροφίες και οργανώνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις.Η
σημαντικότερη οργάνωση είναι το Ιδρυμα Δημοσιογράφων και Συγγραφέων, επίτιμο
μέλος του οποίου είναι και ο υπουργός Επικρατείας Μεχμέτ Αϊντίν. Στο εξωτερικό
υπάρχουν άλλα 1000 σε πάνω από 130 χώρες παγκοσμίως. Οι εκπαιδευτικοί
επιλέγονται με αυστηρά κριτήρια και είναι επιτακτική ανάγκη να διαθέτουν άριστη
εκπαιδευτική κατάρτιση και ακέραιο χαρακτήρα, στοιχεία για τα οποία περνάνε από
εξετάσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Οι μαθητές των σχολείων αυτών κερδίζουν ουκ ολίγες φορές έπαθλα και διακρίσεις
σε εθνικό και διεθνές επίπεδο ενώ οι απόφοιτοι έχουν υψηλά ποσοστά επιτυχίας
για να εισαχθούν σε πανεπιστημιακά ιδρύματα και ιδιαίτερα σε σχολές νομικής,
πολιτικών επιστημών, τεχνολογίας. Είναι άξιο αναφοράς το γεγονός ότι οι πλέον
ταλαντούχοι μαθητές κερδίζουν υποτροφίες για μεταπτυχιακά στα πλέον φημισμένα
πανεπιστήμια των Η.Π.Α και του Καναδά. Ο απώτερος σκοπός όμως της εκπαίδευσης
τους είναι να καταλάβουν θέσεις-κλειδιά στο στρατιωτικό, το αστυνομικό, το
διοικητικό και το γραφειοκρατικό σύστημα της χώρας. Με αυτό τον τρόπο το κίνημα
του Γκιουλέν θα έχει τη δυνατότητα να ασκεί μεγάλη επιρροή στις εσωτερικές
υποθέσεις της Τουρκίας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι ο Νουρεττίν
Βερέν δήλωσε «[……]Παιδιά που εκπαιδεύσαμε στην Τουρκία βρίσκονται αυτή τη
στιγμή στις υψηλότερες θέσεις. Υπάρχουν κυβερνήτες, δικαστές, στρατιωτικοί,
ακόμη και υπουργοί της κυβέρνησης οι οποίοι συμβουλεύονται τον Γκιουλέν πριν
προβούν σε οποιαδήποτε ενέργεια». Εν ολίγοις είναι φανερό ότι σκοπός των
σχολείων, εκτός των άλλων, είναι η διάδοση της τουρκικής κουλτούρας και η
ανάπτυξη μιας «φιλοτουρκικής ελίτ» η οποία, ελεγχόμενη πάντα από το Γκιουλενικό
κίνημα, θα καταφέρει να διεισδύσει σε όσο το δυνατόν περισσότερες καίριας
σημασίας θέσεις και θα είναι σε θέση να δημιουργήσει μια παγκόσμια
ισλαμοποιημένη τουρκική κουλτούρα.
ΚΥΠΡΟΣ
Η
δράση του κινήματος Γκιουλέν, όπως προαναφέρθηκε απλώνεται σε όλα τα μήκη και
πλάτη της υφηλίου κυρίως σε περιοχές με κατ’ εξοχήν τουρκόφωνες μουσουλμανικές
κοινότητες. Η μεγάλη νήσος της Κύπρου, η οποία αποτελεί το νοτιοανατολικό
σύνορο της Ευρώπης, ανέκαθεν περιλάμβανε μεγάλο αριθμό τουρκόφωνων περιοχών.
Εύλογο είναι, λοιπόν, να βρίσκεται στο στόχαστρο του μεγάλου
γεωστρατηγικού-εκπαιδευτικού σχεδίου του κινήματος Γκιουλέν. Σε κάθε περίπτωση
η Κύπρος αποτελούσε για τους Τούρκους έναν «διακαή πόθο» λόγω και της
γεωγραφικής της θέσης και των ιστορικών καταβολών της. Άλλωστε, μετά το 1974
και την τουρκική εισβολή, η βόρεια Κύπρος ανεπίσημα και παρανόμως ανήκει στην
Τουρκία. Επόμενο είναι η παρουσία τουρκικών περιοχών να είναι έντονη οπότε και
η δράση του κινήματος να εμφανίζει έντονη δραστηριότητα στο νησί.
Άρθρο της κυπριακής εφημερίδας «ΠΟΛΙΤΗΣ» κάνει ιδιαίτερη αναφορά για τις
προσπάθειες δημιουργίας ενός πειραματικού σχολείου στην περιοχή της Καρπασίας
και φοιτητικού οικοτροφείου στην Κερύνεια. Το άρθρο αυτό, προϊόν της εφημερίδας
Βολκάν, κάνει λόγο για τις έντονες προσπάθειες του ισλαμιστικού προσανατολισμού
τουρκικού πανεπιστημίου Φατίχ (σ.σ το πανεπιστήμιο έχει ιδρυθεί από την
οργάνωση Γκιουλέν) να ανοίξει παράρτημα στην περιοχή της Καρπασίας σε μια
έκταση 200 στρεμμάτων που του είχε παραχωρήσει το Εβκάφ από τη μία και
φοιτητική εστία στην Κερύνεια από την άλλη.
Το πανεπιστήμιο Φατίχ το 1999 προέβη σε αίτηση στην «κυβέρνηση» του
ψευδοκράτους υπό την ηγεσία τουHakkiAtun, αίτηση η οποία απερρίφθη. Το
Δεκέμβριο του 2007 υπεβλήθη εκ νέου αίτηση. Αυτή την φορά όμως η αίτηση είχε
την άμεση υποστήριξη ηγετικών προσωπικοτήτων της κυβέρνησης του ΑΚΡ(Ταγίπ
Ερντογάν, Αβτζί κ.α) καθώς επίσης και μεγάλων επιχειρηματιών όπως ο πάμπλουτος
Ρασίτ Περτέβ. Η οργάνωση του πλούσιου αυτού επιχειρηματία Εταιρεία του
Τουρκοκυπριακού Λαού έλαβε το ποσό των 7.000.000$ για να προωθήσει το αίτημα το
οποίο έγινε τελικά αποδεκτό από την κυβέρνηση Ταλάτ.
ΒΑΛΚΑΝΙΑ
Κομβικής
σημασίας γεωπολιτικό μπλόκ στα σχέδια του Φετχουλλάχ Γκιουλέν αποτελεί ο χώρος
της Βαλκανικής χερσονήσου. Και σ’ αυτή την περιοχή το μουσουλμανικό στοιχείο
είναι αρκετά διαδεδομένο( υπολογίζεται σε 8.000.000 και άνω).
Η χαλαρότητα στην έκφραση του θρησκευτικού συναισθήματος και η χαμηλή συμμετοχή
στις λατρευτικές παραδόσεις αποτελούν τα δύο κυριότερα χαρακτηριστικά του
θρησκευτικού βίου των βαλκανικών μουσουλμανικών πληθυσμών. Χώρες δράσης του
κινήματος είναι: η Αλβανία, η Βουλγαρία, το Κόσσοβο, η ΠΓΔΜ, ενώ εξέχουσα θέση
καταλαμβάνει η Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Να τονίσουμε ότι πολλά σχολεία σε αυτές τις
χώρες δεν ανήκουν στο κίνημα του Γκιουλέν αλλά λειτουργούν έχοντας ως πρότυπο
τους τις μεθόδους του Γκιουλέν. Τέτοια σχολεία συναντάμε στην Αλβανία, στο
Κόσσοβο και στην ΠΓΔΜ.
Το σχέδιο στην περιοχή των Βαλκανίων εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλάνο που
σχεδιάζουν οι Τούρκοι πολιτικοί ούτως ώστε αφενός να εντάξουν τις βαλκανικές
χώρες στη σφαίρα επιρροή τους και αφετέρου να τις χρησιμοποιήσουν ως πέρασμα
προς τις ευρωπαϊκές χώρες. Oι Τούρκοι αποβλέπουν στην συγκρότηση
ενός μουσουλμανικού τόξου το οποίο ξεκινάει από τη Βουλγαρία, περνάει από
τη Θράκη και καταλήγει στην Αλβανία και την Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Προσπάθειες
καταβάλλονται διαρκώς είτε με οικονομική ενίσχυση, είτε με συχνές επισκέψεις, είτε
με την εκπαίδευση να τεθούν υπό τον έλεγχο της Τουρκίας οι υψίστης σημασίας για
την τουρκική εξωτερική πολιτική περιοχές των Βαλκανίων.
ΕΥΡΩΠΗ
Εξαίρεση στις επιδιώξεις του κινήματος Γκιουλέν δεν θα μπορούσε σε καμία
περίπτωση να αποτελέσει ο ευρωπαϊκός χώρος. Η δυτική σκέψη, η τεχνοκρατία, η
τεχνολογία και οι αντιλήψεις τις ελεύθερης αγοράς είναι σημασίες κομβικές για
το ιδεολογικό υπόβαθρο του Γκιουλέν. Εύλογο είναι, λοιπόν, οι βλέψεις του
κινήματος να στραφούν στον γεωγραφικό εκείνο χώρο στους κόλπους του οποίου
«γεννήθηκαν» και αναπτύχθηκαν οι αδιαμφισβήτητης σημασίας έννοιες που
αντιπροσωπεύουν και το ίδιο το κίνημα. Πέραν τούτου, η παρουσία μουσουλμανικών
πληθυσμών δημιουργεί εναύσματα για την ύπαρξη εκπαιδευτικών μονάδων στις χώρες
τις Ευρώπης.Στην Ευρώπη, το κίνημα δεν ακολουθεί την στρατηγική των άλλων
ισλαμικών οργανώσεων. Δεν ιδρύει τζαμιά και δεν διοργανώνει σεμινάρια για το
Κοράνι. Όπου υπάρχει σημαντικός αριθμός Τούρκων μεταναστών, ιδρύει φροντιστήρια
με σκοπό την υποβοήθηση των μαθητών σ' όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Επίσης, βοηθάει Τούρκους μετανάστες στην εκμάθηση της γλώσσας στη χώρα
υποδοχής. Οι διδάσκοντες είναι κατά κανόνα εθελοντές.
Παρατηρείται μια έντονη δραστηριότητα η οποία εκτείνεται σε όλη την επικράτεια
της Ευρώπης. Η δραστηριότητα αυτή καλύπτει όλο το φάσμα των εκπαιδευτικών
αναγκών και περιλαμβάνει, εκτός των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ερευνητικά κέντρα,
διαπολιτιστικές κοινότητες, εκπαιδευτικές οργανώσεις κλπ.
Στην Γαλλία λειτουργούν 16 σχολεία ενώ στο γαλλικό προάστιο Villeneuve-SaintGeorges λειτουργεί
ένα ιδιωτικό κολλέγιο. Εκπαιδευτική κίνηση παρατηρείται, επίσης, και στη
Βρετανία όπου συναντάμε την κοινότηταDialogueSociety, η οποία, σημειωτέων, με
το ίδιο όνομα λειτουργεί και στην Ολλανδία. Σχολεία υπάρχουν και σε χώρες της
πρώην Σοβιετικής Ένωσης όπως Ουκρανία, Γεωργία, Μολδαβία ενώ και στη Λευκορωσία
συναντάμε κάποια δείγματα εκπαιδευτικής κίνησης. Στη Βόρειο Ιρλανδία βρίσκεται
η λεγόμενηNITE.CA(NothernIrelandToleranceEducational & CulturalAssociaton)
και φυσικά έντονη εκπαιδευτική δράση σημειώνεται και στη Ρωσία. Οι αρχές
της αχανούς σε έκταση αυτής χώρας, ωστόσο, προέβη στο κλείσιμο των
σχολείων του Γκιουλέν το 2007 στην Αγία Πετρούπολη ενώ απαγόρευσε κάθε είδους
δραστηριότητα στο κίνημα του Γκιουλέν εξαιτίας της καχυποψίας ότι το
κίνημα ασκεί ισλαμιστική προπαγάνδα. Αλλά και η Ολλανδία, μια χώρα που
υποστηρίζει τον φιλελευθερισμό και τις πλουραλιστικές ιδέες, αποφάσισε να θέσει
υπό έλεγχο τις δραστηριότητες του κινήματος. Έτσι το 2008, μέλη του
Χριστιανοδημοκρατικού, του Εργατικού και του Συντηρητικού Κόμματος, κατόπιν
συνεννοήσεως, προχώρησε στην περικοπή μερικών εκατομμυρίων ευρώ από την κρατική
επιχορήγηση σε οργανισμούς συνδεδεμένους με τον ‘Τούρκο ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν
και ερεύνησαν διεξοδικά τις δραστηριότητες της ομάδας του, μετά από δηλώσεις
στην Ολλανδική τηλεόραση του Έρικ Γιαν Τσούρχερ, διευθυντή του Διεθνούς
Ινστιτούτου Κοινωνικής Ιστορίας στο Άμστερνταμ, και πέντε πρώην οπαδών του
Γκιουλέν που είχαν δουλέψει στο ışıkevi του, ότι η κοινότητα του Γκιουλέν
κινούνταν αργά αλλά σταθερά προς την ανατροπή της κοσμικής τάξης.
Εξαιρετικής στρατηγικής σημασίας ευρωπαϊκή χώρα στην οποία δρα το κίνημα
Γκιουλέν αποτελεί η Γερμανία. Στην Γερμανία το τουρκικό και μουσουλμανικό
στοιχείο είναι προϊόν ενός μεγάλου μεταναστευτικού ρεύματος σε αναζήτηση
εργασίας και ιδανικών συνθηκών διαβίωσης. Θα μπορούσαμε να πούμε, με μια
σχετική επιφύλαξη, ότι στη Γερμανία το τουρκικό στοιχείο είναι πιο διαδεδομένο
από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η Γερμανία αποτελούσε
ανέκαθεν μεταναστευτικό προορισμό όχι μόνο για τους Τούρκους άλλα και για
άλλους λαούς λόγω των ευκαιριών που προσέφερε(σ.σ χαρακτηριστικό παράδειγμα
αποτελεί η Ελλάδα). Η διάδοση των ιδεών του Γκιουλέν στη Γερμανία ξεκινάνε το
1993, ημερομηνία που σηματοδοτεί και την έναρξη των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Η
διάδοση των ιδεών και της διδασκαλίας του κινήματος επιτυγχάνεται μέσω της
εφημερίδας Zaman όπου τα γραφεία της βρίσκονται στη Φρανκφούρτη και
μέσω του περιοδικού DieFontane. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και σωματεία στη
Γερμανία φέρουν το όνομα «Bildung» (μόρφωση) και εμφανίζονται ως «Bildungsverein ήBildungszentrum»
(εκπαιδευτικά σωματεία ή εκπαιδευτικά κέντρα). Τα εκπαιδευτήρια στη Γερμανία
ξεπερνούν τα 70 ενώ μερικά από τα μορφωτικά σωματεία του Γκιουλέν είναι τα
εξής:GesellschaftzurFörderungderErziehungundBildung, InternationalerBildungs-undUmweltverein, Feyza- Bildungsverein,ZirveEltern- undBildungsverein, Türkisch- DeutscherBildungsvereinMannheim.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο όπως τονίζει ο κ. Κωνσταντίνος Γώγος ότι «τα
εκπαιδευτήρια του δικτύου Γκιουλέν και τα σωματεία- φορείς λειτουργίας αυτών
απορρίπτουν τη συμμετοχή τους στις ομοσπονδίες και συνομοσπονδίες μουσουλμάνων
στη Γερμανία, θεωρώντας αυτές ως «εκπροσώπους των συμφερόντων των σωματείων
τζαμιών». Το συμπέρασμα είναι ότι το κίνημα Γκιουλέν απορρίπτει κάθε
είδους ανάμειξη σε θεσμούς που το ίδιο πιστεύει ότι εκπροσωπούν συμφέροντα.
ΘΡΑΚΗ
Τα «πλοκάμια» του κινήματος Γκιουλέν δεν θα μπορούσαν να μην απλωθούν και στην
περιοχή της Δυτικής Θράκης. Και σε αυτή την περιοχή παρατηρείται έντονο
τουρκικό μουσουλμανικό μειονοτικό στοιχείο. Η κυρίαρχη θρησκεία της τουρκικής
μειονότητας της Θράκης είναι το σουνιτικό Ισλάμ δηλαδή αυτό που ονομάζεται
«ορθόδοξο» Ισλάμ. Η «εισβολή» του Γκιουλέν στην Θράκη αποτυπώνεται στα σχολεία
του που λειτουργούν υπό τη «μάσκα» φροντιστηριακών κέντρων ξένων γλωσσών. Η
επονομαζόμενη «Elite» διατηρεί παραρτήματα στην Κομοτηνή στην οδό
Φιλιππουπόλεως, στην Ξάνθη και στον Νομό Ροδόπης(οικισμός Λυκείου). Οι
ιδιοκτήτες λέγεται ότι έχουν στην κατοχή τους και το βιβλιοπωλείο- αναγνωστήριο
«ΌΡΑΜΑ» στην Κομοτηνή το οποίο πουλάει και τουρκικά βιβλία με ισλαμιστικό
περιεχόμενο. Επιπροσθέτως, η εκπαιδευτική δραστηριότητα εκτείνεται και σε
ιδιωτικό επίπεδο(Κομοτηνή, Ξάνθη). Παρόμοια σχολεία λειτουργούν και στην Αθήνα
υπό την μορφή «κρυφών σχολείων» στα Πατήσια και τους Αμπελόκηπους ενώ
αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι εκδίδονται στα ελληνικά βιβλιοπωλεία βιβλία
με τα διδάγματα και τις θέσεις του Γκιουλέν. Η δραστηριότητα του όμως δεν
σταματάει εκεί. Η ισλαμική οργάνωση των Αποφοίτων του πανεπιστημίου του
Βοσπόρου “BURA” η οποία φαίνεται να διατηρεί στενές επαφές με τον Γκιουλέν
δραστηριοποιείται έντονα στη Θράκη διοργανώνοντας συνέδρια υπό την παρουσία
ηγετικών στελεχών της κυβέρνησης του ΑΚΡ. Αλλά και στο παρελθόν έχουν
πραγματοποιηθεί ενέργειες από πλευράς Γκιουλέν να εξασφαλίσει άδεια λειτουργίας
σχολείου στη Θεσσαλονίκη προσπαθώντας να εφαρμόσει την γνωστή έκφραση «δούναι
και λαβείν». Υποσχέθηκε, δηλαδή, να μεσολαβήσει ο ίδιος στην τουρκική κυβέρνηση
ώστε να προωθήσει το αίτημα για επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της
Χάλκης ζήτημα το οποία συζήτησε με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο το 1996.
Φροντιστήρια επίσης εμφανίζονται και σε Πομακοχώρια. Σύμφωνα με έρευνα τα
φροντιστήρια αυτά λειτουργούν με ψεύτικη βιτρίνα. Ενώ δηλαδή στην ταμπέλα
αναγράφεται «Ξένες Γλώσσες» στο εσωτερικό του κτηρίου παραδίδονται μαθήματα
Γκιουλενικής προπαγάνδας.
Η όλη προπαγάνδα του Γκιουλέν στη Θράκη και γενικότερα στην Ελλάδα εντάσσεται
σε ένα γενικότερο πλαίσιο τουρκικής διείσδυσης στην ελληνική επικράτεια. Η
Τουρκία τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται έντονα στον ελληνικό χώρο. Δεν
είναι τυχαίες όλες εκείνες οι κινήσεις στο χώρο της Θράκης που δημιουργούν
υποψίες και φόβους για πιθανή προσπάθεια «ανεξαρτητοποίησης» της από την
ελληνική πολιτεία. Τα παραδείγματα της αέναης τουρκικής κινητικότητας μαρτυρούν
την θέση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στη Θράκη. Συγκεντρώνονται τεράστια
χρηματικά εμβάσματα από το τουρκικό προξενείο της Θράκης για τη δημιουργία
τουρκικών συλλόγων και σωματείων, ενώ ένα μέρος του χρηματικού ποσού
δαπανάται για τη δημιουργία σχολείων, νηπιαγωγείων και επιπλέον προωθείται
έντονα το αίτημα λειτουργίας τουρκικού ΑΕΙ. Στην δημιουργία ενός «κράτους εν
κράτη» δεν είναι δυνατόν να λείπουν φυσικά άλλοι τομείς όπως η υγεία, τα ΜΜΕ, ο
πολιτισμός, η Δικαιοσύνη. Έχουν πραγματοποιηθεί εξελίξεις και σε αυτούς τους
τομείς.
Το παράλογο της ιστορίας που πρέπει να προβληματίζει είναι ότι σε όλες αυτές
τις εξελίξεις εκλείπει, σε βαθμό κακουργήματος θα μπορούσε να πει κανείς, η
ελληνική αποτρεπτική πολιτική. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι Υπ. Εξ. στέκονται
αμέτοχοι μπροστά στις όποιες ορέξεις των Τούρκων με την δικαιολογία της
«καλής γειτονίας» και των «ομαλών σχέσεων» με την γείτονα χώρα. Πως γίνεται να
υπάρχει καλή γειτονία με μια χώρα η οποία προσπαθεί να παραβιάσει τα κυριαρχικά
σου δικαιώματα αυτό μόνο η ελληνική πολιτεία μπορεί να μας απαντήσει για ποιους
λόγους επιλέγει να εθελοτυφλεί μπροστά σε αυτά τα σοβαρά αν μη τι άλλο
γεγονότα. Σε κάθε περίπτωση η συμβουλή μας προς τις ελληνικές αρχές
είναι:«Προσοχή στη Θράκη!!!».
ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
Όπως
επισημάναμε και προηγουμένως, το κίνημα του Φετχουλλάχ Γκιουλέν, ως ένα κίνημα
παγκοσμίου βεληνεκούς, δεν περιορίζει τις δραστηριότητες του μόνο σε κάποιες
περιοχές αλλά εκτείνεται σε όλη την παγκόσμια κλίμακα. Καθώς ξετυλίγεται
σιγά σιγά το κουβάρι της δράσης του παρατηρούμε την τεραστίων μεγεθών εξάπλωση
των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων του. Αντιπροσωπευτικά δείγματα της
διεισδυτικής πολιτικής του Γκιουλέν σε τρίτες χώρες αποτελούν οι χώρες της
Αφρικής, της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Άπω Ανατολής, της Μέσης Ανατολής καθώς
επίσης και η Αμερική και η Αυστραλία.
Στις χώρες εκπαιδευτικής εξάπλωσης όσον αφορά την Νοτιοανατολική Ασία και
την Άπω Ανατολή εντάσσονται η Ινδία, η Καμπότζη, οι Φιλιππίνες και η Κίνα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της δράσης του Γκιουλέν αποτελεί το μικτό σχολείο
στις Φιλιππίνες το TurkishSchoolofTolerance. Στο σχολείο αυτό φοιτούν μαζί
μουσουλμάνοι και χριστιανοί στα πλαίσια μια λογικής συνυπάρξεως των δύο αυτών
θρησκευτικών στοιχείων. Με λίγα λόγια τα σχολεία του Γκιουλέν όπως αναφέραμε
και προηγουμένως δεν έχουν στόχο μόνο μουσουλμανικούς πληθυσμούς αλλά εντάσσουν
στους κόλπους τους και μαθητές διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων. Στην Κίνα
ωστόσο οι προσπάθεια του Γκιουλέν δεν απέδωσε καρπούς. Η κινεζική κυβέρνηση
έλαβε μέτρα κατά του κινήματος θεωρώντας ότι αυτό διασυνδέεται με το αποσχιστικό
μουσουλμανικό κίνημα των Ουιγούρων στη βορειοδυτική Κίνα. Το κίνημα αυτό
αποτελεί ένα από τα «αγκάθια» στο εσωτερικό της τεράστιας αυτής χώρας.
Από το στόχαστρο του Γκιουλέν δεν ξέφυγαν οι χώρες της Αφρικής. Στη λίστα
επιρροής του περιλαμβάνονται χώρες όπως η Τανζανία, το Σουδάν, η Κένυα, η
Ουγκάντα, η Νότιος Αφρική, η Νιγηρία, η Γκάνα, το Μαλάουι, η Μποτσουάνα και το
Μαρόκο. Στην Αφρική τα σχολεία του Γκιουλέν υπολογίζονται γύρω στα 80.
Παράδειγμα της εκπαιδευτικής δράσης αποτελεί το TheStarInternationalHighSchool στο
Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής, το οποίο μάλιστα περιλαμβάνει μαθητές
οποιασδήποτε θρησκευτικής κοινότητας. Ωστόσο, και στην περίπτωση της Αφρικής ο
δρόμος του Γκιουλέν δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Οι δραστηριότητες του
συχνά πυκνά κινούν τις υποψίες με αποτέλεσμα οι κυβερνητικοί φορείς να
προβαίνουν σε μέτρα κατά των σχολείων. Ένα τέτοιο συμβάν έλαβε χώρα σε σχολείο
στο Μαλάουι όπου 5 δάσκαλοι συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο Γκουαντανάμο της
Κούβας όπου τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες για σχέσεις με το διεθνές κίνημα των
«Τζιχαντιστών». Την ίδια μοίρα είχε και ένα ηγετικό στέλεχος του επιτελείου της
οργάνωσης στην Μποτσουάνα.
Δείγματα των εκπαιδευτικών προγραμμάτων στη Μέση Ανατολή συναντάμε κυρίως στο
Πακιστάν και στο Ιράν. Προσπάθειες κατεβλήθησαν και για το Αφγανιστάν ωστόσο η
κυβέρνηση των Ταλιμπάν στα τέλη της δεκαετίας του 90΄ απαγόρευσε κάθε είδους
δραστηριότητα του κινήματος ενώ και στο Ιρανικό Αζερμπαϊτζάν δεν δόθηκε άδεια
να λειτουργήσουν σχολεία υπό το φόβο της τουρκικής εθνικιστικής προπαγάνδας.
Στο Πακιστάν από την άλλη η κατάσταση φαίνεται να είναι πιο ομαλοποιημένη. Η
κατάσταση των δημοσίων σχολείων στην περιοχή αυτή είναι χαοτική. Παρόλο που η
εκπαίδευση είναι δωρεάν οι γονείς είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν για σχολικά
είδη και ένδυση. Πολλοί λοιπόν προτιμούν να στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά
γκιουλενικά σχολεία. Το μοντέλο του Γκιουλέν στην περιοχή του Πακιστάν
εκφράζεται μέσω των τουρκικών σχολείων «PAKTURK». Στα σχολεία αυτά διδάσκονται
Αγγλικά, μαθηματικά επιστήμες, λογοτεχνία, Σαίξπηρ.
Τελευταίοι σταθμοί στον εκπαιδευτικό «συρμό» του κινήματος Γκιουλέν είναι η
Αυστραλία και η χώρα διαμονής του Γκιουλέν η Αμερική. Στην Αυστραλία και
συγκεκριμένα στην Μελβούρνη έχει ιδρύσει τηνAustralianInterculturalSociety ενώ
το 2008 ιδρύθηκε έδρα Φετχουλλάχ Γκιουλέν με σκοπό την μελέτη των
σχέσεων καθολικισμού- Ισλάμ και ιδιαίτερα του μοντέλου Γκιουλέν. Επίσης, 16
σχολεία λειτουργούν υπό την αιγίδα του θυγατρικού της οργάνωσης «ιδρύματος
Ρεζά».
Στην Αμερική υπάρχουν άνω των 140 σχολείων και όλα λειτουργούν με κρατική
χρηματοδότηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Διεθνές Πανεπιστήμιο της
Βιρτζίνια ενώ υπάρχουν και πολλά άλλα που φέρουν τα εξής ονόματα: MagnoliaSchool, theBeehiveAcademy, theSonoranScienceAcademy,theLotusSchoolforExcellence.
Το παράδοξο είναι ότι ενώ υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι αμερικανικής καταγωγής
διδάσκαλοι, τα σχολεία επανδρώνονται με εισαγωγικό προσωπικό ενώ παράδοξο και
αντιφατικό στοιχείο είναι η χρήση της μαντίλας από το γυναικείο εκπαιδευτικό
προσωπικό την ώρα που ο Γκιουλέν διατυμπανίζει την απελευθέρωση από την
υποχρέωση της μαντίλας.
ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Το
κίνημα του Γκιουλέν πέρα από τις εκπαιδευτικές του δραστηριότητες, οι οποίες
είναι ιδιαίτερα ισχυρές και έρχονται σε πλήρη αρμονία με το ιδεολογικό υπόβαθρο
του Γκιουλέν, έχει εξαπλωθεί και σε άλλους τομείς. Χώρος που ασκεί έντονη
επιρροή αποτελούν τα ΜΜΕ. Το κίνημα Γκιουλέν ελέγχει πλήθος περιοδικών και
εφημερίδων όπως το Sızıntı, το περιοδικό έντυπο Ekoloji με
θέματα οικολογικού περιεχομένου, το θεολογικού περιεχομένου YeniÜmit, το
εβδομαδιαίο περιοδικό Aksiyon, το θρησκευτικού περιεχομένου αγγλικό
έντυπο TheFountain και φυσικά την «ναυαρχίδα» την ημερήσια εφημερίδα Zaman.
Η εφημερίδα έχει ειδικές εκδόσεις για το Αζερμπαϊτζάν, τη Βουλγαρία, τη
Γερμανία, το Καζακστάν, την Αυστραλία, τη Ρουμανία, την Κιργιζία, το
Τουρκμενιστάν, τη FYROM και τις ΗΠΑ. Υπολογίζεται ότι πουλάει 500.000 φύλλα
ημερησίως. Υπό την κατοχή του έχει επίσης και τον τηλεοπτικό σταθμόSamanyoluTV,
τον ραδιοφωνικό σταθμό Burç FM και το πρακτορείο ειδήσεων Cihan
Haber Ajansi. Τέλος, υπό τον έλεγχο του, όσον αφορά τον τομέα των ΜΜΕ,
έχει και 12 γλωσση ιστοσελίδα στο Internet.
Το επιχειρηματικό δίκτυο του κινήματος Γκιουλέν δεν σταματάει μόνο στα ΜΜΕ.
Στον έλεγχο του εντάσσεται πληθώρα φιλανθρωπικών οργανώσεων, νοσοκομεία,
εκδοτικοί οίκοι, ασφαλιστικές εταιρείες ενώ στην ιδιοκτησία του περιλαμβάνεται
ο επιχειρηματικός όμιλος Isik Sigorta και ο ισχυρός οικονομικός όμιλος AsyaFinans ο
οποίος ιδρύθηκε το 1996. Το κίνημα επεκτάθηκε και στον τουριστικό τομέα με την
κατασκευή του υπερπολυτελούς ξενοδοχείου Asya Kizilcahamam Resort στην Αγκυρα.
Το ξενοδοχείο διαθέτει τζαμί και χωριστές πισίνες για άνδρες και γυναίκες. Φιλοξενεί
δε τις συνδιασκέψεις του ΑΚΡ.
Τέλος, διοργανώνει ταξίδια για τους Αμερικανούς στην Τουρκία σε μια προσπάθεια
να γνωρίσουν οι Αμερικανοί τα ήθη τα έθιμα και την τουρκική κουλτούρα ενώ στα
πλαίσια του διαπολιτιστικού και διαθρησκευτικού διαλόγου οργανώνει και
συναντήσεις με τους αντιπροσώπους άλλων θρησκειών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα
ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ καθώς επίσης και ο
αρχιραββίνος.
Αλέξανδρος
Μαρτίνος
Δείτε και :
Περισσότερα για τον Φετουλάχ
Χότζα Γκιουλέν δείτε και ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου