31 Δεκ 2012

Σύνοψη αποφάσεως 115/2012 Διοικητικού Εφετείου Χανίων για το μάθημα των Θρησκευτικών


ΣΥΝΟΨΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ 115/2012 ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ   ΓΙΑ   ΤΟ   ΜΑΘΗΜΑ   ΤΩΝ   ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
                  1. Η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών (ΜτΘ) είναι υποχρεωτική, καθώς και η παρακολούθηση από τους μαθητές οι οποίοι ανήκουν  στην «κατ' Ανατολάς Ορθόδοξον Χριστιανικήν Εκκλησίαν», για την ανάπτυξη της θρησκευτικής τους συνείδησης.
          Τούτο επιβάλλει το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, και παγίως δέχεται το ΣτΕ δια σειράς αποφάσεών του (ΣτΕ 3356/95, 2176/98 κλπ.) καθώς και η διάταξη του άρθρου 1 του Ν. 1566/1986. Η απόφαση 115/2012 του Διοικητικού Εφετείου Χανίων  εξηγεί εκτενώς όσα προβλέπονται από τις διατάξεις του ισχύοντος Συντάγματος 1975/1986/2001, καθώς και από τη Διεθνή Σύμβαση της Ρώμης της 4ης Νοεμβρίου 1950 «περί προασπίσεως των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών». (σ. 7-14)

Πρωτοπρ. Άγγελος Αγγελακόπουλος, Εκκλησιαστική και πολιτική πρωτοχρονιά


ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ
Εν Πειραιεί 30/12/2012
Mιά εσφαλμένη αντίληψη, πού κυκλοφορεί ιδίως αυτές τίς ημέρες του ιερού δωδεκαημέρου, αγαπητοί μου, είναι η υιοθέτηση της 1ης Ιανουαρίου ως (πολιτικής) πρωτοχρονιάς, ως αρχή του νέου πολιτικού έτους. Ας δούμε, όμως, πώς όντως έχουν τά πράγματα.
Σύμφωνα με τό συναξάριο, την 1η Ιανουαρίου η Εκκλησία μας εορτάζει την Δεσποτική εορτή της Περιτομής του Χριστού και την μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών Βασιλείου αρχιεπισκόπου Καισαρείας της Καππαδοκίας του Μεγάλου και Ουρανοφάντορος. Βλέπουμε, λοιπόν, αγαπητοί μου, ότι δέν γίνεται καμμιά μνεία, καμμία αναφορά γιά πρωτοχρονιά καί αρχή του νέου έτους. Καί τότε πώς προέκυψε νά εορτάζουμε τήν 1η Ιανουαρίου ως αρχή του νέου έτους; θά ρωτούσε κάποιος. Δυστυχώς, αγαπητοί μου, είναι κατάλοιπο της ειδωλολατρείας. Σύμφωνα μέ τόν Όσιο Νικόδημο τόν Αγιορείτη, ο Ρωμαίος βασιλιάς Νουμάς ονόμασε τόν μήνα αυτό Ιανουάριο πρός τιμή του ψευδοθεού Ιανού. Αυτός ο ψευδοθεός Ιανός κατά μία εκδοχή ήταν ένα τετράμορφο άγαλμα, το οποίο απεικόνιζε τίς τέσσερεις εποχές του χρόνου. Άλλοι έγλυφαν τό δεξί του χέρι, στό οποίο κρατούσε ή ένα κλειδί, τό οποίο δήλωνε τήν άνοιξη καί τήν αρχή του χρόνου, ή τό στοιχείο «τ», καί άλλοι έγλυφαν τό αριστερό του χέρι, στό οποίο κρατούσε τό στοιχείο «ξε», τό οποίο δήλωνε τίς 365 ημέρες του χρόνου. Κατά τήν άλλη εκδοχή ο ψευδοθεός Ιανός παρουσιάζεται μέ δύο πρόσωπα, από τά οποία τό μέν γηραλέο σημαίνει τό παλαιό έτος, πού έληξε, τό δέ νέο τόν χρόνο, πού ήδη άρχισε. Άλλοι πάλι λένε ότι τό ένα πρόσωπο παριστάνει τόν ψευδοθεό Ιανό καί τό άλλο τόν Κρόνο, τόν οποίο ο Ιανός παρέλαβε συμβασιλέα[1].

Κωνσταντίνος Χολέβας, Η κραυγή των Πομάκων της Θράκης


Η κραυγή των Πομάκων της Θράκης
Στις 17 Δεκεμβρίου η Μεταφραστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οργάνωσε στη Στοά του Βιβλίου μία ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα τους Πομάκους. Ομιλητές ήσαν ο Πομάκος δικηγόρος Σαμπαεδήν Καραχότζα και οι Πανεπιστημιακοί Άγγελος Συρίγος και Γ. Μαυρομάτης. Χωρίς να υποτιμώ τους άλλους ομιλητές κρατώ στη μνήμη μου περισσότερο την κραυγή αγωνίας και το παράπονο του Πομάκου δικηγόρου, ο οποίος εξέπληξε με την ευγλωττία του, την άριστη χρήση της ελληνικής και με τις θαρραλέες διαπιστώσεις του.

Ποιμαντορική Εγκύκλιος Πρωτοχρονιάς 2013 Μητροπολίτου Αιτωλίας & Ακαρνανίας Κοσμά


Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η  Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2013
( ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 52 )
            Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
            Ἀντηχοῦν συνέχεια στά αὐτιά μας οἱ εὐχές πού ἀκοῦμε αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες τῶν ἑορτῶν τῆς Θεοφανείας τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας, Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τοῦ νέου ἔτους. «Χρόνια πολλά», «Καλή χρονιά», «εὐλογημένη χρονιά», «χαρούμενο κι εὐτυχισμένο τό νέο ἔτος».
            Δεχόμαστε τίς εὐχές, εὐχαριστοῦμε καί τίς ἐπαναλαμβάνουμε εὐχόμενοι κι ἐμεῖς.
            Ἐφέτος, δέν γνωρίζω ἄν πιστεύουμε σ’ αὐτές τίς εὐχές. Ζοῦμε σέ σκοτεινές καί ταραγμένες ἡμέρες, βλέπουμε γύρω μας ἁπλωμένες τήν ἀβεβαιότητα, τήν ἀνησυχία, τήν φοβία, τήν ταραχή τῶν συνανθρώπων μας καί ἐκφράζουμε ἀμφιβολία γιά τήν ἐπαλήθευση τῶν εὐχῶν.

30 Δεκ 2012

Πρωτοπρ. Άγγελος Αγγελακόπουλος, Η παραποίηση του Μ. Βασιλείου



Η ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
Εν Πειραιεί 30/12/2012                                                                                     
Τήν 1η Ιανουαρίου μαζί με την Περιτομή του Χριστού εορτάζουμε καί τήν μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών Βασιλείου, αρχιεπισκόπου Καισαρείας της Καππαδοκίας του Μεγάλου και Ουρανοφάντορος. Ο Μέγας Βασίλειος ήκμασε κατά τούς χρόνους του βασιλέως Ουάλεντος τό 364 μ.Χ., πρός τόν οποίο μέ παρρησία ομολόγησε τήν ορθόδοξη πίστη καί τόν ήλεγξε, επειδή έπεσε στήν κακοδοξία των Αρειανών καί μέ άγριο καί θηριώδη τρόπο κακοποιούσε καί πολεμούσε τίς Εκκλησίες των Ορθοδόξων. Αυτός, λοιπόν, από μέν τόν πατέρα του ήταν Μαυροθαλασσίτης, από δέ τήν μητέρα του ήταν Καππαδόκης, δηλαδή από τήν λεγομένη Καραμανία. Όσον αφορά τούς λόγους καί τήν παιδεία υπερέβαλε όχι μόνο τούς ελλογίμους του καιρού του, αλλά ακόμη καί τούς παλαιούς φιλοσόφους, διότι, αφού διήλθε κάθε είδος παιδείας, σέ κάθε μία από αυτή απέκτησε καί τήν εξουσία καί τή νίκη. Επίσης, ήσκησε καί τήν πρακτική φιλοσοφία καί μέ τήν πράξη ανέβηκε καί στήν θεωρία των όντων˙ καί από αυτή ανέβηκε καί στόν θρόνο της αρχιερωσύνης.

Ψήφισμα Hμερίδας γιὰ το Μάθημα των Θρησκευτικών με θέμα "Το μάθημα των Θρησκευτικών στον καιρό της πανθρησκείας"


Ψήφισμα Ἡμερίδας γιὰ τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν
Σήμερα, Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012, στὴν αἴθουσα τῆς Ἑνώσεως Γονέων «Ἡ Χριστιανική Ἀγωγή» τμήματος Ἀμπελοκήπων, πραγματοποι­ήθηκε Ἡμερίδα μὲ θέμα: «Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὸν καιρὸ τῆς πανθρησκείας». Ἡ Ἡμερίδα διοργανώθηκε ἀπὸ τὴν Ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» καὶ τὸν τομέα Ἐπιστημόνων καὶ Ἐκπαιδευτικῶν τοῦ Συλλόγου Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ὁ Μέγας Βασίλειος».
 Κατόπιν ἐνημερώσεώς μας ἀπὸ τὶς ἐμπεριστατωμένες εἰσηγήσεις τῶν: κ. Ἡρακλῆ Ρεράκη, καθηγητοῦ Παιδαγωγικῆς καὶ Χριστιανικῆς Παιδαγωγικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπι­στημίου Θεσσαλονίκης, κ. Ἰωάννη Μπεϊνᾶ, θεολόγου – καθηγητοῦ Λυκείου καὶ κυρίας Ζαχαρούλας Ταβουλάρη-Λουκέρη, Διευθύντριας Δημοτικοῦ Σχολείου, σχετικὰ μὲ τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν γιὰ τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ποὺ ἐφαρμόζεται πιλοτικὰ σὲ Δημοτικὰ καὶ Γυμνάσια τῆς χώρας μας, δηλώνουμε τὴν πλήρη ἀντίθεσή μας στὸ Πρόγραμμα αὐτό, διότι μὲ τὴν εἰσαγωγὴ τῆς ταυτόχρονης διδασκαλίας διαφόρων θρησκειῶν ποὺ ἐπιβάλλει στὴν πρώιμη καὶ εὐαίσθητη φάση τῆς πνευματικῆς ἀναπτύξεως τῶν παιδιῶν ἡλικίας 8 - 14 ἐτῶν, δημιουργεῖ ἐπικίνδυνη θρησκευτική σύγχυση στὰ παιδιά, τὰ ἀποπροσανατολίζει μὲ τὸν θρησκευτικὸ σχετικισμὸ καὶ τὰ ὁδηγεῖ μὲ βεβαιότητα σὲ θρησκευτικὸ μηδενισμό.

Μην τολμήσετε να καταργήσετε την αργία της Κυριακής!


Γιατί είναι ανόητη και λανθασμένη η υπουργική απόφαση που επιβάλλει την Κυριακάτικη εργασία...
Ουκ επ’άρτω ζήσεται μόνω ο άνθρωπος, δηλαδή δεν ζει μόνο με υλικά αγαθά ο άνθρωπος, αλλά έχει ανάγκη πνευματικής τροφής και αληθείας! Η συγκλονιστική τούτη απάντηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον διάβολο που τον πείραζε στην έρημο, όπως αποδεικνύεται σήμερα δεν συγκινεί τους σύγχρονους άρχοντες... Απεναντίας θα λέγαμε ούτε καν τους προβληματίζει, αφού στην κυριολεξία η ζωή τους περιστρέφεται γύρω από αριθμούς και ειδικότερα ασχολούνται με το πώς θα πετύχουν να ευημερούν οι αριθμοί! Χρηματιστήρια, τράπεζες, δάνεια, επιτόκια, καταθέσεις αποτελούν τη μοναδική μέριμνα τους!!! Εγκλωβισμένοι στην καλοστημένη παγίδα του πονηρού εκλαμβάνουν τον πλούτο και την ευημερία ως μοναδικό δρόμο ευτυχίας λαών και εθνών. Αν όμως καλοί μου άνθρωποι η απόκτηση υλικών αγαθών αποτελούσε ευτυχία τότε οι πλούσιοι και οι οικογένειες τους δεν θα είχαν καθόλου προβλήματα και θα ζούσαν μέσα στην τρελή χαρά. Όμως κάτι τέτοιο, όπως όλοι γνωρίζουμε δεν ισχύει.

Στιγμιότυπα από την Ημερίδα «Το μάθημα των Θρησκευτικών στον καιρό της πανθρησκείας»



«Το μάθημα των Θρησκευτικών στον καιρό της πανθρησκείας»
Με αυτό τον τίτλο πραγματοποιήθηκε χθες Σάββατο ημερίδα την οποία διοργάνωσε η Αδελφότης Θεολόγων «Ο Σωτήρ», σε συνεργασία με τον τομέα Επιστημόνων του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολικής δράσεως «Ο Μέγας Βασίλειος».
Πρώτος εισηγητής της ημερίδας ήταν ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ.Ηρακλής Ρεράκης, ο οποίος εξ αρχής σημείωσε ότι το νέο πρόγραμμα σπουδών,
 καταφέρεται εναντίων του Ορθοδόξου Μαθήματος των Θρησκευτικών. 
Μιλώντας για την ανομιογένεια του μαθητικού πληθυσμού τόνισε ότι οι μετανάστες δεν ζουν απομονωμένοι, αλλά συμβιώνουν με τον υπόλοιπο πληθυσμό. 

Ηλίας Χρ. Φραγκόπουλος, Φροντίδα της Εκκλησίας για την εκπαίδευση


ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
  Ἠλ. Φραγκόπουλος, Πρόεδρος τῆς ΠΕΘ
Eἶναι ἰδιαιτέρως σημαντικά τά ὅσα ἡ Δ.Ι. Σύνοδος ἀποφάσισε κατά τή συνεδρία τῆς 6 Νοεμβρίου σχετικά μέ τή θρησκευτική διδασκαλία τῶν μαθητῶν μας στά ἑλληνικά σχολεῖα.Ἐξαιρετικά μᾶς ἱκανοποίησε τό αἴτημα τῆς παραμονῆς τοῦ ὀνόματος τοῦ μαθήματος στό παραδοσιακό καί παιδαγωγικά ἐπιτυχημένο “Θρησκευτικά” καί τῆς ἀποφυγῆς πνευματικῶν ἀκροβατισμῶν ἤ μιᾶς “κερκόπορτας” τοῦ τύπου Κοινωνία καί Θρησκεία.
Ἐπίσης πολύ σημαντικό εἶναι τό αἴτημα γιά δίωρη διδασκαλία τοῦ ΜτΘ σ᾽ ὅλες τίς τάξεις καί μάλιστα με τή ρητή ἀναφορά τῶν Β´ καί Γ´ Λυκείου. Ἡ ΠΕΘ παγίως θέτει στά αἰτήματα τοῦ θεολογικοῦ κόσμου τή δίωρη θρησκευτική διδασκαλία σ᾽ ὅλες τίς τάξεις καί τύπους τῶν ἑλληνικῶν σχολείων.

Η Περιτομή του Χριστού


Η Περιτομή του Χριστού
του Ιεροδιακόνου Σιλουανού Πεπονάκη
Οκτώ ημέρες μετά την μεγάλη Δεσποτική εορτή των Χριστουγέννων, την μητρόπολη των εορτών σύμφωνα με τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, η Εκκλησία μας γιορτάζει άλλη μία μεγάλη Δεσποτική εορτή, την Περιτομή του Χριστού.
Η εικόνα της εορτής στην οποία θα αναφερθούμε προέρχεται από την Ιερά Μονή του αγίου Παντελεήμονος (Ρωσσικόν), του Αγίου Όρους. Ο οκταήμερος κατά την Μητέρα, και άναρχος κατά τον Πατέρα, ως βρέφος Χριστός εικονίζεται ξαπλωμένος ανάμεσα στην Παναγία, τον Ιωσήφ, και τούς Ιερείς του ναού να δέχεται από αγάπη και φιλανθρωπία για το ανθρώπινο γένος όχι μόνο την περιβολή των σπαργάνων, αλλά και αυτή την περιτομή της σαρκός.
Η εντολή του Θεού που δόθηκε αρχικά στον Αβραάμ προέβλεπε την περιτομή σε κάθε αρσενικό παιδί, «περιτμηθήσεται υμών πάν αρσενικόν, και περιτμηθήσεται την σάρκα της ακροβυστίας υμών, και έσται εις σημείον διαθήκης ανά μέσον εμού και παιδίον οκτώ ημερών περιτμηθήσεται υμών, πάν αρσενικόν εις γενεάς υμών».(Γεν. κεφ. ιζ 1).

Πορίσματα 53ου Παιδαγωγικού Συνεδρίου «Σταυρική πορεία και ανάσταση του γένους»


53ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΘΕΜΑ:  Σταυρική πορεία καί ἀνάσταση τοῦ Γένους
ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ 28/12/2012
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
∙ Ζοῦµε σήµερα τίς τραγικές συνέπειες τῆς 6ης πτώχευσης τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους µετά τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση. Ἡ διεθνής χρηµατοπιστωτική κρίση τοῦ 2007-8 ὑπῆρξε µόνο ἀφορµή τῆς ἑλληνικῆς πτώχευσης. Τά αἴτιά της ὅµως εἶναι βαθύτερα. Ἡ οἰκονοµική κρίση ὑπῆρξε ἀποτέλεσµα τῆς ἐπί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες κρίσεως τῆς πολιτικῆς καί τῆς κοινωνίας, κρίσεως πού ἑδράζεται στήν κατάρρευση τῆς παιδείας, τῶν θεσµῶν καί τῶν ἀξιῶν.

Κωνσταντίνος Χολέβας, Τα εθνικά θέματα μπροστά στο 2013


Φωτογραφία
Τα εθνικά θέματα μπροστά στο 2013
Μαζί με τις ευχές μου για καλή και ευλογημένη χρονιά, θα επιχειρήσω, αγαπητοί αναγνώστες, μία σύντομη αποτίμηση των εθνικών θεμάτων στο μεταίχμιο των δύο χρόνων.
Η πρόβλεψή μου είναι ότι το 2013 σε έξαρση θα βρεθούν τα θέματα της ΑΟΖ και των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά είναι διατεθειμένη να ανακηρύξει την ελληνική ΑΟΖ, αλλά η δυσκολία ξεκινά από εκείνο το σημείο. Πρέπει να γίνει οροθέτηση με την Ιταλία, την Αλβανία, την Κύπρο, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Τουρκία. Η ελληνική διπλωματία πρέπει να αντιμετωπίσει επιτυχώς την τουρκική ένσταση για το Καστελόριζο, τη διεκδίκηση της Λιβύης στην ΑΟΖ της Γαύδου, τον τουρκικό δάκτυλο που ακύρωσε τη σχετική συμφωνία με την Αλβανία και άλλα παρεμφερή θέματα. Πάντως ελπίζω να γίνει τουλάχιστον το πρώτο βήμα, η ανακήρυξη, για να μη δίνουμε την εντύπωση του ψοφοδεούς.

Πρωτοπρ. Αθανάσιος Μηνάς, Κυριακή! «ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί» (Περί τῆς πρωταρχικῆς αἰτίας τῆς καταργήσεως τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς)


Κυριακή! «ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί»
(Περί τῆς πρωταρχικῆς αἰτίας  τῆς καταργήσεως τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς)
( πρωτοπρ. Ἀθανασίου Μηνᾶ)
Ἱερουσαλήμ,  Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσα τούς Προφήτας, καί λιθοβολοῦσα τούς ἀπεσταλμένους πρός αὐτήν· ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τά τέκνα σου, ὅν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τά νοσσία ἑαυτῆς ὑπό τάς πτέρυγας, καί οὐκ ἠθελήσατε; ἰδού ἀφίεται ὑμῖν, ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος (Ματθ. κγ΄, 36).
Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός λυπᾶται καί συμπαθεῖ τήν Ἱερουσαλήμ. Τήν κατηγορεῖ  ὡς φονεύτρια, μή θέλουσα τό ἔλεός Του. Πίστεψε στόν διάβολο ὁ ὁποῖος τήν διασκορπίζει. Ὡστόσο, ὅμως, δέν τήν καταρᾶται. Τήν ἐκλιπαρεῖ!
Τέτοιο εἶναι λοιπόν καί τό ὕφος τοῦ παρακάτω κειμένου πού γράφθηκε μέ ἀφορμή τή νέα πολεμική κατά τῆς Κυριακῆς:
Ὁ Σατανᾶς, πονηρῷ τῷ τρόπῳ, ὑπέβαλε στοὺς πρωτοπλάστους τὴν ἐπιθυμία τῆς θεώσεως μέσῳ τῆς αὐτονομίας καὶ τῆς παρακοῆς. (Νὰ γίνουν θεοὶ χωρὶς τὸν Θεό). Ἀπρόσεχτοι καὶ εὐκολόπιστοι καί οἱ δυό, ὑπαχθέντες τῇ ἀπάτῃ τοῦ ὄφεως,  δελεάστηκαν καὶ ἔπεσαν.

Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης, Νέα αρχή


Νέα αρχή
Είναι μία χαρά κάθε νέα αρχή. Πρόκειται για ένα καινούργιο ξεκίνημα. Έναν φωτεινό ήλιο που ανατέλλει με νόημα και ελπίδα. Κάθε νέο ξεκίνημα είναι ένα ευχάριστο άθλημα. Ο νέος χρόνος δημιουργεί απολογισμούς, σκέψεις, σχέδια, προγράμματα, συγκινητικούς ενθουσιασμούς. Χρειάζεται οπωσδήποτε για όλα αυτά υπεύθυνος αγώνας. Η κάθε αρχή μάς ανανεώνει σημαντικά. Λησμονούμε τα παλαιά κι επεκτεινόμαστε στα νέα.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος διδάσκει ωραία πως ο χρόνος θα περάσει ευτυχισμένα αν ποιείς ευχάριστα το θείο θέλημα. Αν εργάζεσαι τη δικαιοσύνη, η ημέρα σου θα είναι καλή. Αν αμαρτάνεις, η ημέρα σου θα είναι πονηρή, ταραγμένη και σκοτεινή. Αν πιστεύεις στην αρετή και την εφαρμόζεις, όλος ο χρόνος σου θα πηγαίνει καλά. Αν όμως παραμελείς την αρετή κι εξαρτάσαι από τους αριθμούς των ημερών, θα μείνεις έρημος και φτωχός από όλα τα αγαθά.

Πρωτοπρ. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης, Οι πνευματικές ρίζες


Οι πνευματικές ρίζες
α) Όταν γίνεται λόγος για τον Μέγα Βασίλειο, αναδεικνύονται οι σπουδές του στην Αθήνα, η άσκησή του στον Πόντο, η ακτημοσύνη, η κοινωνική προσφορά και το συγγραφικό του έργο. Και όντως ο συντάκτης του υπέροχου θεολογικού κειμένου, δηλαδή της Θείας Λειτουργίας, διακρίθηκε ως συνεπής φοιτητής, χαρισματικός ασκητής, ανιδιοτελής κοινωνικός εργάτης και σοφός συγγραφέας.
βΊσως δεν είναι ευρύτερα γνωστό ότι σημαντικό ρόλο στην αγωγή του κορυφαίου οικουμενικού διδασκάλου εκτός από τους γονείς του έπαιξε και η γιαγιά του. Ο Μ. Βασίλειος μνημονεύοντας τη γιαγιά του γράφει: «Μακρίναν λέγω την περιβόητον παρ’ ης εδιδάχθημεν τα του μακαριωτάτου Γρηγορίου ρήματα». Η γιαγιά Μακρίνα μετάγγισε πνεύμα ζωής στα εγγόνια της. Μετέδωσε την εμπειρία, που άντλησε από τον Άγιο Γρηγόριο Νεοκαισαρείας τον θαυματουργό.

Ο Ηρώδης [† Μητροπολίτου πρ. Φλωρίνης κυρού Αυγουστίνου (Καντιώτου)]


abortion
Ο Ηρώδης
Ο Θεός, αγαπητοί μου, είνε αγάπη. Έτσι λέει η Γραφή˙ «Ο Θεός αγάπη εστίν»(Α’ Ιωάν. 4, 8, 16). Και ο,τι κάνει, το κάνει από αγάπη. Δείγματα της αγάπης του είνε όλα όσα δημιούργησε….
Αλλ’ εάν με ρωτήσετε, ποιο είνε το αγριώτερο ζώο απ’ όλα, θα σας πω˙ ο άνθρωπος! Ναι, ο άνθρωπος, που επλάσθη «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού» (Γεν. 1, 26) κ’ έπρεπε να ζη ως άγγελος επί της γης, εν τούτοις καταντά να γίνεται το αγριώτερο θηρίο, όπως είπε και ο αρχαίος φιλόσοφος Πλάτων. Ποιος άνθρωπος; Ο άνθρωπος που λησμόνησε το Θεό, δεν πιστεύει. Άνθρωπος που δεν πιστεύει στο Θεό είνε άξιος και για το μεγαλύτερο έγκλημα. Στην εποχή μας μάλιστα ο άνθρωπος έγινε όχι απλώς το πιο άγριο αλλά και το επιστημονικό θηρίο. Άλλοτε σκότωνε 50-100 με μαχαίρια και τόξα˙ τώρα ανεβαίνει στ’ αεροπλάνα, πιέζει ένα κουμπί, και θερίζει ολόκληρες πόλεις. Χίλια λιοντάρια δεν τον φτάνουν στην φονικότητα.

Ποιμαντορική Εγκύκλιος για την Πρωτοχρονιά 2013 Μητροπολίτου Καστορίας Σεραφείμ


 ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ
Με αισιοδοξία, αδελφοί μου αγαπητοί, υποδεχθήκαμε και πάλι τον καινούργιο χρόνο που ανέτειλε με σφρίγος πριν από λίγες ώρες.
Με εορτασμούς, παρά το ζοφερό κλίμα που επηρεάζει δυσμενέστατα την πατρίδα μας, αντιμετωπίσαμε την προσθήκη μίας μονάδος στην ηλικία την προσωπική μας και στην ηλικία του κόσμου.
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι η ζωή μας κινείται μέσα στο χρόνο, στον οποίο πραγματώνουμε τα σχέδια μας, δημιουργούμε και κάνουμε όνειρα για το μέλλον. Καί επειδή δεν μπορούμε να δαμάσουμε την ορμή του, γι’ αυτό και μας κυριεύει το άγχος, η ανασφάλεια και ο φόβος.
«Η ουχί τοιούτος ο χρόνος, ου το μεν παρελθόν ηφανίσθη, το δε μέλλον ούπω πάρεστι, το δε παρόν πριν γνωσθήναι διαδιδράσκει την αίσθησιν;» -

Ποιμαντορική Εγκύκλιος για το νέο έτος Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ


Τέκνα μου ἀγαπητά καί περιπόθητα,
Ὁ καινούργιος χρόνος εἶναι μιά περιοδική πρόκληση πού μᾶς ἀναγκάζει νά βγοῦμε γιά λίγο ἀπό τόν καθημερινό λήθαργο καί νά σκεφθοῦμε τήν παροδικότητά μας. Παροδικότητα σημαίνει, πολύ ἁπλά, τό ὅτι βρισκόμαστε σέ μιά τεράστια «αἴθουσα ἀναμονῆς», περιμένοντας τό τραῖνο νά περάσει. Κι ἐνῶ οὔτε τό ἴδιο τραῖνο παίρνουμε   οὔτε συγχρόνως φεύγουμε, ἐν τούτοις αὐτό τό γεγονός μᾶς ἑνώνει βαθύτερα ἴσως ἀπό κάθε ἄλλη συγγένεια.
Αὐτή ἡ κατά κόσμον παροδικότητά μας δέν εἶναι ἐλάτωμα τῆς φύσεως, οὔτε ἀστοργία τοῦ Κτίστου. Εἶναι, σέ τελική ἀνάλυση προνόμιο εὐεργετικό. Γιατί, εἶμαι θνητός σημαίνει : δέν εἶμαι δεμένος οὔτε στάσιμος σέ τοῦτο τόν κόσμο, ἀλλά διερχόμενος. Ὁ διερχόμενος ὅμως ἔχει ἐλευθερία κινήσεων, ἔχει δυνατότητες ἐκλογῆς, ἔχει πλοῦτο παραστάσεων καί βιωμάτων. Ὁ διερχόμενος ἔχει, πρό πάντων, προορισμό καί τέλος πρός τό ὁποῖο κατευθύνεται, πορευόμενος. Ὅλες λοιπόν αὐτές οἱ ἱερές ἔννοιες : προορισμός, ἀποστολή, σκοπός, πορεία, τέλος, εἶναι ἄρρηκτα δεμένες μέ τήν παροδικότητά μας.

Παναγιώτης Μάρτος. 13 χρόνια από το θάνατό του


Ο Παναγιώτης Μάρτος θα μείνει στις καρδιές μας
13 χρόνια από το θάνατό του
Πέρασαν 13 χρόνια, από την 31η  Δεκεμβρίου 1999, την ημέρα που ο Παναγιώτης Μάρτος, πέρασε στην αθανασία.  Έφυγε ο άνθρωπος που αγωνίστηκε για δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα, ο άνθρωπος που δε λύγισε μπροστά στα απάνθρωπα βασανιστήρια στα σκοτεινά κελιά των φυλακών, ο άνθρωπος που κράτησε ανδρεία στάση στο εδώλιο του κατηγορημένους στην περίφημη δίκη παρωδία των Πέντε της Ομόνοιας και έδειξε ανοιχτά σε όλους τα βασανιστήρια που υπέστη.
Πέρασαν 13 χρόνια χωρίς ν’ ακούμε τα σοφά του λόγια και τα ατράνταχτα  τεκμήρια, χωρίς να μπορέσομε ν’ απολαύσομε τον τεράστιο πνευματικό θησαυρό, που έκρυβε μέσα του.
Ένα πράγμα είναι παράξενο μα και αληθινό. Όσο περνούν τα χρόνια τόσο στερεώνει και γιγαντώνεται η φυσιογνωμία του εκλιπόντος ανθρώπου. Όχι, όμως, του κάθε ανθρώπου. Γιγαντώνεται η φυσιογνωμία του ανθρώπου εκείνου, που η ζωή και το έργο του είναι συνδεδεμένα με τον διπλανό του, με τον συνάνθρωπο του, με την κοινωνία στην οποία πέρασε, μα κυρίως όταν το όνομά του είναι συνδεδεμένο με τα ιδανικά του έθνους.

29 Δεκ 2012

Μιχαήλ Χούλης, Το μυστήριο του Θεανθρώπου και οι ορθολογιστικές παρανοήσεις του


Το μυστήριο του Θεανθρώπου και οι ορθολογιστικές παρανοήσεις του
Πολλοί ερευνητές και διανοούμενοι, εκτός Χριστιανικού πνεύματος και με μόνο τις γνωσιολογικές και φιλολογικές τους ικανότητες, προσπάθησαν να εξηγήσουν ποιος ήταν και τι έκανε ο Ιησούς, αλλά, όταν σκόνταψαν στον ‘θεμέλιο λίθο’ και την ‘ακρογωνιαία πέτρα’ που λέγεται ‘Υιός του Θεού,’ ή τον απέρριψαν (ορθολογιστές, αιρετικοί, άθεοι κ.λπ.), ή κατά τη διάρκεια της ζωής τους τον γνώρισαν πνευματικά και εσωτερικά, μεταμελήθηκαν και αναγνώρισαν τη θεότητά Του. Το τελευταίο αυτό συνέβαινε και συμβαίνει σε πολλούς επιστήμονες, άθεους στοχαστές, αγνωστικιστές δημοσιογράφους, μάγους και αποκρυφιστές, που όχι μόνο γνώρισαν και γνωρίζουν και εφαρμόζουν την ομορφιά και τη γλυκύτητα των λόγων Του, αλλά και τον αγκαλιάζουν μαζί με τα καρφιά Του (ο πόνος και η άσκηση της θέλησης είναι αναπόφευκτα σε μια γνήσια μεταστροφή), δεχόμενοι και τις ηθικές θετικές συνέπειες στη ζωή τους, την οικογένειά τους, την εργασία τους, τον κοινωνικό τους περίγυρο.

Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν – Γιατί γεννήθηκε o Χριστός; (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)


Γιατί γεννήθηκε ὁ Χριστός;
Γιατί γεννήθηκε ὁ Χριστός; Γιὰ μᾶς, ἀγαπητοί μου, γιὰ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ γιὰτὴ σωτηρία τὴ δική μας ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ κατέβηκε ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, «ἐκ Πνεύματος ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς παρθένου», καὶ ἐνανθρώπησε. Αὐτὴ εἶνε ἡ ἀπάντησι τοῦ πιστοῦ στὸ ἐρώτημα, καὶ αὐτὸ βροντοφωνεῖ ἡ Ἐκκλησία διὰ τοῦ Συμβόλου τῆς πίστεως (ἄρθρ. 3).
Μέγα τὸ μυστήριο! Ποιός ποτὲ θὰ μπορέσῃ νὰ καταλάβῃ σὲ ὅλο τὸ βάθος καὶ τὸ πλάτος τὸ ὑπερφυέστατο γεγονὸς ὅτι ἕνας Θεὸς σαρκώνεται, γίνεται ἄνθρωπος, γιὰ νὰ σώσῃ τὴν ἀνθρωπότητα; Ἐδῶ καὶ οἱ μεγαλύτερες διάνοιες, χωρὶς τὴ βοήθεια τῆς πίστεως, συντρίβονται. Μικρὸς ἐμπρὸς στὸ Θεὸ ὁ ἄνθρωπος,ἂς εἶνε κ᾽ ἕνας Σωκράτης. Θὰ ὁμολογήσῃ τὴν ἄγνοια καὶ τὴν ἀδυναμία του ἐμπρὸς στὸ μυστήριο. Μικρὸς ὁ ἄνθρωπος, μεγάλος ὁ Θεός! Μόνο ἡ πίστι ῥίχνει φῶς στὸ μυστήριο.

"Το μάθημα των Θρησκευτικών στον καιρό της πανθρησκείας" από τη διαδικτυακή τηλεόραση της Πειραϊκής Εκκλησίας




Η Διαδικτυακή Τηλεόραση της Πειραϊκής Εκκλησίας θα καλύψει ζωντανά την Ημερίδα με θέμα «Τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στόν καιρό τῆς πανθρησκείας». Για να δείτε την ημερίδα το Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012, ὥρα 9.30 π.μ. πατήστε ΕΔΩ.

Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν - Το σωτήριο μήνυμα


Το σωτήριο μήνυμα
“Μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν τον παιδίον του απολέσαι αυτόν”
Τα γεγονότα που σηματοδοτούν τη Γέννηση του Κυρίου, όπως αυτά βγαίνουν μέσα από τη γραφίδα του Ευαγγελιστή Ματθαίου, δίνουν το στίγμα της πορείας που θ΄ ακολουθούσε ο Μεσσίας μέσα στον κόσμο. Το νεογέννητο βρέφος της Βηθλεέμ γνωρίζει από την αρχή το μέγεθος της κακίας των ανθρώπων και γεύεται με τον πιο πικρό τρόπο την εχθρότητα που εκδηλώνουν οι άρχοντες απέναντι του. Tα γεγονότα που διαδραματίστηκαν με πρωταγωνιστή το βασιλιά Ηρώδη, ο οποίος με τον πιο αδίστακτο τρόπο εκδήλωσε τις θηριωδίες του, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές που μαρτυρείται άλλωστε και από τους ιστορικούς της εποχής εκείνης.