Αρχιμ. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, «Η αγάπη δεν περνά ποτέ κρίση, το αντίθετο μάλιστα...»

Η αγάπη δεν περνά ποτέ κρίση, το αντίθετο...

«Η αγάπη δεν περνά ποτέ κρίση, το αντίθετο μάλιστα...». Ο 81χρονος εκπρόσωπος της "παγκοσμιοποιημένης αγάπης", π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, ο ορθόδοξος αρχιμανδρίτης, που για 35 χρόνια επισκέπτεται τις φυλακές όλου του κόσμου και πέρυσι προτάθηκε για το Νόμπελ Ειρήνης, βρέθηκε μεσοβδόμαδα στη Λάρισα, στα εκπαιδευτήρια Μαίρης Ν. Ράπτου. Μίλησε δύο φορές σε πυκνό ακροατήριο μαθητών και κοινού, αλλά ό, τι και να πει, δεν φτάνουν ατέλειωτες ώρες, για να εξιστορήσει γεγονότα, συμβάντα, που θυμάται με λεπτομέρειες και κυρίως, το «πώς» και το «γιατί».

Με την «Ε» είχε μια σύντομη κουβέντα, με πρώτο ερώτημα την οικονομική κρίση και τυχόν επηρεασμό του έργου του... «Το ίδιο πράγμα με ρώτησαν και στη Ρουμανία. Απαντώ ότι η αγάπη δεν περνά ποτέ κρίση. Δίνουμε ακόμα και τα ρούχα μας και το ψωμί μας και τα πάντα. Δίνουμε και τον εαυτό μας. Η αγάπη, σε τελευταία ανάλυση, είναι ότι θυσιάζουμε και τον εαυτό μας. Όπως ο Χριστός έδωσε αγάπη. Το παράδοξο είναι ότι έχουμε καταθέσεις στον τραπεζικό λογαριασμό ακόμη και του ενός ευρώ! Πάνε στην ουρά της τράπεζας, για να καταθέσουν ένα ευρώ!».

Για το βαθύτερο συναίσθημα που τον κάνει να ασχολείται με τους κρατούμενους, εξήγησε ότι «συλλάβαμε όλη την τραγικότητα, που παρουσιάζει ο χώρος της φυλακής και η παραμονή εκεί των ελευθέρων, αρχικά, ανθρώπων και μετά κρατουμένων. Δεν έχουν καμία επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Ένας μας είπε το εξής: Έξω στον κόσμο είχα χίλιους τρεις φίλους, τώρα με εγκατέλειψαν όλοι και έμειναν μόνο οι τρεις. Τα τρία παιδιά μου. Μια επίσκεψη στη φυλακή αναπληρώνει όλους τους φίλους, που είχαν κάποτε. Ακόμα και συγγενείς ντρέπονται να πάνε. Ο φυλακισμένος δεν παύει να είναι άνθρωπος του Θεού, αυτόν πρέπει να βοηθήσουμε. Αν πάρουμε παράδειγμα έναν κρατούμενο αλλοδαπό, σε φυλακή της Αφρικής. Όταν πάμε με τα δέματα να τους επισκεφθούμε, από την Ελλάδα, μπορεί να σκέφτεται ότι είναι τρελοί οι άνθρωποι του Θεού. Για πρώτη φορά πήγα σε φυλακή το 1978 στην αγροτική φυλακή Κασσάνδρας. Πήγαμε 15 λεωφορεία, 750 χριστιανοί. Στα δέκα χρόνια συνεχούς επισκέψεως σε αυτή τη φυλακή, φθάσαμε τους 5.000 επισκέπτες. Πήγαμε 82 λεωφορεία, κομβόι ολόκληρο, χωριστά τα ΙΧΕ και τα τρακτέρ με πλατφόρμες με κόσμο. Η φυλακή τότε έχασε την αίσθηση ότι είναι χώρος φυλακής... Μια φορά, δεν πήρε ένας κρατούμενος το κόκκινο αυγό και το δώρο και περνώντας στην ουρά, έφυγε χωρίς να σταματήσει. Κάποια από τις γυναίκες της ομάδας, τον εντόπισε μετά, τον πλησίασε και του είπε «γιατί;». «Γιατί εγώ σκότωσα τη γυναίκα μου» απάντησε..., «μα, γι’ αυτό ήρθαμε, για το δέμα της αγάπης, που δεν θα σας δώσει κανένας συγγενής». Ήρθε τελικά, πήρε το δέμα βαθιά συγκινημένος... Δεν είναι το 1 ευρώ, αλλά τι εκφράζει, ποιος το έδωσε. Ο άνθρωπος θέλει ένα «σκούντημα», ένα άγγιγμα της ψυχής. Αν όλοι οι Έλληνες αγαπούσαν την κοινωνία των κρατουμένων, θα ήταν αλλιώς...

Ο π. Γερβάσιος γεννήθηκε στον Αιμιλιανό Γρεβενών το 1931. Ένα από τα πέντε παιδιά, μιας φτωχής οικογένειας. Από μαθητής ακόμη ο Θείος λόγος τον συνεπαίρνει και τον οδηγεί σε όλη του τη ζωή. Σημερινή έδρα της διακονίας του η Περαία Θεσσαλονίκης. Τον προβλημάτιζε πάντα, η ευαγγελική ρήση «'Εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με'. Την ποινή αυτών των απόρων κρατουμένων εξαγοράζουμε, ύστερα από έγγραφο της Κοινωνικής Υπηρεσίας της φυλακής, η οποία γνωρίζει την οικογενειακή τους κατάσταση και την αδυναμία τους να εξαγοράσουν την ποινή τους μόνοι τους", σημειώνει ο σεβάσμιος πατέρας. Μερικές από τις επισκέψεις, ενδεικτικές, είναι στη Νέα Υόρκη για έναν 65χρονο ομογενή κρατούμενο, καταδικασμένο για φόνο, που απειλούσε να αυτοκτονήσει. Η ζωή του άλλαξε, μετά, όπως του έγραψε ο κρατούμενος. Σε μία επίσκεψη στη Μαδαγασκάρη, το 1999, σε φυλακή 2.500 κρατουμένων, για τους οποίους οργάνωσε γεύμα και μοίρασε δέματα, ο πατέρας Γερβάσιος συγκλονίστηκε, όταν κατάλαβε ότι οι άνθρωποι δεν είχαν φάει κρέας για 20 χρόνια! Στη Ρωσία, πήγε στην κεντρική φυλακή της Μόσχας, με τη θερμοκρασία στους -32 βαθμούς. Ο πρώτος Ρώσος που αποφυλακίστηκε, μετά την αλλαγή της νομοθεσίας, ήταν με τη βοήθεια της Διακονίας Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων και Φυγοποίνων, «Ο άγιος ληστής του Γολγοθά».

Ε. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 25/11/2012