Η παρακάτω επιστολή του Φώτη Κόντογλου (1959) απευθύνεται στον μακαριστό, πλέον, Αντώνιο-Αιμίλιο Ταχιάο, που διετέλεσε Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ:
«Αθήναι, 16 Οκτωβρίου 1959
Αγαπητέ Αντώνιε, χαίρε.
Έρχομαι από την λειτουργίαν και σου γράφω εν κατανύξει [...] Σου εύχομαι να γιορτάζεις πάντα, μαζί με τους συμπολίτες σου, τη γιορτή του μεγαλομάρτυρος Δημητρίου.
Προχθές, το Σάββατο το βράδυ, έγινε σπίτι μας δέησις και εσπερινός από τον αιδ. Φιλόθεον της Λογγοβάρδας, κατά την οποίαν εδιάβασε μία προσφώνηση που έγραψε προς τον Πανοσιολ. Πατέρ Ρουβήμ Σπάρταν εξ Ουγκάντας. Ξέρεις τους δεσμούς μου με την Ουγκάντα. Του προσέφερα μία μεγάλη εικόνα, και ωραιότατη, της Θεοτόκου, με αφιέρωση στην Ορθ. Εκκλ. της Ουγκάντας, που θα μείνει ιστορική και εφέστειος. Ο π. Ρουβήμ ήτανε κατασυγκινημένος και ολοένα σταυροκοπιότανε και ασπαζότανε την εικόνα, ο δε π. Φιλόθεος διεκόπτετο από δάκρυα συγκινήσεως. Ήτανε παρόντες ο πατήρ Λεόντιος της Λογγοβάρδας, η αδελφή Φιλοθέη Λουκοπούλου, ο Αλέκος Παπαδημητρίου με την κυρία του, ο Κορνήλιος Διαμαντούρος, ο Β. Σκαρλατίδης, οι σπουδασταί της Ουγκάντας και άλλοι, οικείοι και φίλοι. Έπρεπε να βρίσκεσαι στην ιστορική αυτή σκηνή. Καθήσαμε ως αργά, και στο τέλος ο π. Φιλόθεος συμφώνησαν με τον π. Ρουβήμ να φύγουν αεροπορικώς διά Θεσσαλονίκην, όπου μετέχει πάντοτε της λειτουργίας ο π. Φιλόθεος, διά το θαύμα που είδε από τον άγιον Δημήτριον. Και πράγματι φύγανε αεροπορικώς, χθες Κυριακή, στις 6.30 πρωί, με όλην την θύελλαν, και σίγουρα θα τους συνάντησες αυτού […]
Θέλω μια χάρη από σένα. Να πάρεις τα ακριβή μέτρα της Παναγίας που έκανα για το τέμπλο του αγίου Δημητρίου, για να ξανακάνω την εικόνα καλύτερη και συμφωνότερη με τον ναό. Την υπάρχουσα θα την πάρω εγώ, όταν τοποθετηθεί η νέα [...]
Με αγάπη Φώτιος*
*Από το βιβλίο του Αντώνιου-Αιμίλιου Ταχιάου, Στην σκιά του Άθω, εκδόσεις Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 2016, σσ. 100-102.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου