Το 1821 και το 1940

Το 1821 και το 1940

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Στις 25 Μαρτίου του 1945 ο καθηγητής της Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αείμνηστος Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, εκφώνησε επετειακό λόγο στην πλατεία του Θησείου ενώπιον πλήθους πολιτών. Η Πατρίδα μόλις είχε βγει νικήτρια αλλά καθημαγμένη από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την κατοχή.

            Ο καθηγητής για το 1821 τόνισε ότι με τις ηθικές και πνευματικές δυνάμεις που οι Έλληνες είχαν συγκεντρώσει μέσα τους, κατά τους μαύρους αιώνες της σκλαβιάς, άνοιξαν τον ηρωικό, πολύνεκρο και πολύχρονο αγώνα εναντίον της τουρκικής αυτοκρατορίας, που άρχιζε από τον Δούναβη και τέλειωνε στον Ευφράτη. Και συμπλήρωσε: «Ήταν άνοιξη. Μαζί με το φανέρωμα της ζωής και μαζί με το φανέρωμα του Θεού και τον Ευαγγελισμό στην Παναγία, βγήκαν οι Έλληνες του 1821 να ζητήσουν ελευθερία, να γίνουν και αυτοί κράτος, βγήκαν και έσυραν το χορό της ελευθερίας και ο γύρος του χορού άνοιξε γρήγορα και μπήκε μέσα του όλο το Έθνος, από τον Δούναβη ως την Κύπρο».

            Στη συνέχεια ο Ιωάν. Θεοδωρακόπουλος είπε ότι όπως το Ελληνικό Έθνος το 1821 χτύπησε τη βία του σουλτάνου και του Μωάμεθ έτσι και το 1940 χτύπησε τη βία του φασισμού και αποκάλυψε το ψεύδος και την απανθρωπιά του. Ο καθηγητής επέμεινε στην πάλη που γίνεται στον κόσμο ανάμεσα στην ελευθερία και τη βία και επισήμανε ότι οι τύραννοι και όσοι πιστεύουν στη βία για να κατακτήσουν την εξουσία δίνουν υποσχέσεις, που κάνουν τους ανθρώπους να βλέπουν πολύ κοντά, εκεί όπου είναι το υλικό αγαθό, για να τους αφαιρέσουν τη μακρινή όραση, την ελευθερία, που βλέπει πάνω από την υλική ευημερία την τιμή και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και του λαού.

            Η βία εκφράστηκε στους αιώνες με πολλές μορφές και υπό διάφορα καθεστώτα. Σήμερα είναι η πιο ύπουλη και η πιο επικίνδυνη από κάθε προηγούμενη εποχή. Αυτό γιατί επιβάλλεται εν ονόματι της ελευθερίας και των «δικαιωμάτων», που οι ισχυρές μειοψηφίες επιβάλλουν σε βάρος του Δικαίου και των φυσικών και ηθικών κανόνων. Οι ανθρώπινες Αξίες και οι κοινωνικές Αρχές δεν επιδέχονται «εξέλιξη».  Είναι σαφές ότι στην καθημερινή μας ζωή τείνει να διαπλαστεί μια αντιστροφή στον ψυχισμό μας. Πάμε να πεισθούμε πως το σωστό δεν είναι η εφαρμογή στη ζωή μας των Αρχών που καταξιώνουν τον άνθρωπο, αλλά ο ωφελιμισμός, που θα μας κάνει να ξεχάσουμε τη φύση μας και να καταστούμε απλώς εργαλεία χρήσιμα στο σύστημα.

            Ο Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος τελείωσε την ομιλία του στο Θησείο λέγοντας ότι η ιστορία έγραψε ήδη ότι οι Έλληνες του 1821 νίκησαν τη βία του σουλτάνου και την αδιαφορία των ευρωπαίων και ζητώντας όλοι να σταθούν όρθιοι και σιωπηλοί λίγες στιγμές για τη μνήμη των ηρώων που έπεσαν για την τιμή της Ελλάδος. Μακάρι οι επόμενες γενιές να μας μνημονεύουν ότι με τις Αξίες μας αντιμετωπίσαμε με επιτυχία την επιχείρηση αλλοτρίωσής μας.-