Κερκύρας Νεκτάριος : Ὁ Ἁρχιεπίσκοπος εἶπε «πρῶτα ὁ ἄνθρωπος». Ἐμεῖς πιστεύουμε «πρῶτα ὁ Θεός».

 

Πραγματοποιήθηκε το πρωί της Πέμπτης 10 Σεπτεμβρίου 2020 στο Πνευματικό Κέντρο το 18ο Ιερατικό Συνέδριο της Ι.Μ. Κερκύρας, με ομιλητές τον κ. Νικόλαο Ξιώνη, καθηγητή της Δογματικής, της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και τον κ. Σπύρο Χριστόφιλο, Δρ. Νομικής και μάχιμο Δικηγόρο. Στο συνέδριο ήταν προσκεκλημένη και η κ. Βασιλική Θάνου, πρώην πρωθυπουργός και επίτιμη Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, η οποία λόγω κάποιου προβλήματος υγείας δεν μπόρεσε να παραβρεθεί η ίδια, αλλά απέστειλε ομιλία της η οποία αναγνώστηκε στους ιερείς.

Των εργασιών του Συνεδρίου προηγήθηκε η τέλεση της Θείας Λειτουργίας στο ναό της Αγίας Παρασκευής πόλεως, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριο. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των απ ’αιώνος ευαρεστησάντων Αρχιερέων, Ιερέων, Ιερομονάχων, Διακόνων, Μοναχών και Μοναζουσών της τοπικής Εκκλησίας.

Τίτλος του φετινού Συνεδρίου ήταν “Αναστοχασμοί και προκλήσεις στην εποχή της πανδημίας ”.

Στην προσφώνησή του ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε τα εξής : “ ἡ κρίση ἀπεκάλυψε τά ἐλλείμματα πίστεως τά ὁποῖα ὑπάρχουν καί σέ κλῆρο καί λαό. Ἡ ὀλιγοπιστία ὅμως ἔχει μία πολύ σοβαρή συνέπεια, ἡ ὁποία ἀπαιτεῖ λεπτό ποιμαντικό χειρισμό. Εἶναι ἡ πρόκληση διασπάσεως, διχασμοῦ, διαλύσεως τῆς ἑνότητος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ. Καί ἐντός τῆς Ἐκκλησίας χωριστήκαμε σέ ζηλωτές καί ὀρθολογιστές, σέ ἀμφισβητίες τῆς πανδημίας καί σέ ὑποταγμένους στά κελεύσματα τοῦ κράτους, σέ δυναμικούς καί σέ φοβικούς, σέ αὐτούς πού θέλουν νά ἔχουν λόγο καί σέ σιωπηλούς. Παρότι εἶναι δεῖγμα ὑγείας τό νά ἔχουμε διαφορετικές ἀπόψεις καί ἀπόδειξη ὅτι μᾶς δόθηκε ἀπό τόν Θεό ἡ ἐλευθερία τῆς σκέψεως καί τῆς κρίσεως, ἐν τούτοις ἄν ἐπικρατήσει ἡ ἄποψη ὅτι πιστός πραγματικά εἶναι αὐτός πού ἀκολουθεῖ τήν μία ἤ τήν ἄλλη ἄποψη, τότε ὁ διάβολος ἐπέτυχε τόν μεγαλύτερο στόχο του: νά γεννήσει ἀφορμές φατριασμοῦ, ἀκοές σχισμάτων, ἀμύντορες τῆς Ὀρθοδοξίας καί προδότες, μέ ἀποτέλεσμα νά κινδυνεύουμε νά φανατιστοῦμε, νά περιφρονήσουμε, νά μήν ἀγαποῦμε. Θά γίνω συγκεκριμένος ποιμαντικά. Ὅλοι ὅσοι θέλουν νά εἶναι μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ εἶναι ποίμνιό μας. Γιά παράδειγμα, στό ζήτημα τῆς χρήσεως τῆς μάσκας δέν ἔχουμε δικαίωμα νά διχάσουμε τόν λαό μας. Ἄς ἀφήσουμε τόν καθέναν πιστό καί πολίτη νά ἀποφασίσει τί θά κάνει. Οἱ νόμοι τῆς πολιτείας εἶναι συγκεκριμένοι, ὅπως καί ἡ πεποίθησή μας ὅτι στόν χῶρο τοῦ ναοῦ ὑπάρχει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἁρχιεπίσκοπος εἶπε «πρῶτα ὁ ἄνθρωπος». Ἐμεῖς πιστεύουμε «πρῶτα ὁ Θεός». Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι θά πρέπει νά ἐξορίσουμε ἀπό τόν ναό, δίκην εἰσαγγελέων ἤ ἀστυνομικῶν ὀργάνων, ὅσους ἔχουν τήν μία ἤ τήν ἄλλη πεποίθηση. Σέ ζητήματα μή δογματικά πρέπει νά ὑπάρχει διάκριση καί ἀγάπη. Σέ ζητήματα πίστεως ὅπου δέν χωρᾶνε δεύτερες γνῶμες, ὅπως στό τῆς θείας κοινωνίας, ἐκεῖ δέν χωροῦν συμβιβασμοί“.

Επιπλέον ο κ. Νεκτάριος υπογράμμισε ότι «δέν μποροῦμε νά ἀμφισβητήσουμε τό γεγονός ὅτι συντελεῖται ἕνα παγκόσμιο πείραμα φόβου καί ὑπακοῆς, στό ὁποῖο ἡ κρατοῦσα πολιτεία καί στήν Ἑλλάδα καί στήν Εὐρώπη, δέν εἶναι πρόθυμη νά ἀκούσει προβληματισμούς καί ἄλλες ἀπόψεις. Τό ζήτημα τῆς ὑποχρεωτικῆς χρήσεως τῆς μάσκας στά σχολεῖα κατέδειξε μία ἀνελεύθερη λογική πού ἔχει ἐπιρατήσει. Εἶναι ἄλλο οἱ κανόνες τῆς πολιτείας καί ἄλλο ἡ κατάργηση τοῦ δικαιώματος τῶν ἀνθρώπων νά ἔχουν ἄλλη ἄποψη, μέ τήν διενέργεια εἰσαγγελικῶν ἐρευνῶν γιά νά τρομοκρατηθοῦν γονεῖς πού δέν θέλουν τό παιδί τους νά φορᾶ μάσκα στό σχολεῖο, γιά σοβαρούς λόγους, γιά τούς ὁποίους δέν ἔχουν δοθεῖ κατά τή γνώμη μας ἐπαρκεῖς ἀπαντήσεις πού νά τούς ἀντικρούουν. Ὑπάρχει μία συνεχής παραβίαση τῆς ἐλευθερίας μας, στό ὄνομα τῆς ὑγείας, πού δέν δικαιολογεῖται οὔτε συνταγματικά οὔτε καί στήν πράξη. Πλαστήκαμε ἐλεύθεροι. Δέν πρέπει δῆθεν «γιά τό καλό μας» τήν ἐλευθερία μας νά τήν ἀπεμπολοῦμε τόσο εὔκολα. Ἀπό τήν ἄλλη δέν πρέπει νά εἴμαστε καί ἐπαναστάτες χωρίς αἰτία. Ἡ ἀμφισβήτηση ὅτι ὑπάρχει κορωνοϊός δέν δικαιολογεῖται. Ἡ ἀσθένεια ὑπάρχει. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι θά πάψουμε νά συλλογιόμαστε ἐλεύθερα, θά πάψουμε νά ζοῦμε. Τό νά τηροῦμε κάποια στοιχειώδη μέτρα ἐπιβάλλεται. Τό νά προσέχουμε ὅταν ἔχουμε κάποια ὕποπτα συμπτώματα ἐπιβάλλεται. Τό νά λέμε ΝΑΙ σέ ὅλα δέν ξέρω κατά πόσον εἶναι θεμιτό»

Ο κ. Νεκτάριος έκλεισε τις σκέψεις του λέγοντας: «Ἡ Ἐκκλησία δέν διεκδικεῖ πολιτικό ρόλο, μέ τήν ἔννοια τοῦ νά κρίνει κόμματα καί νά ὑποστηρίζει συγκεκριμένες ἰδέες ἤ πολιτικούς. Ἡ Ἐκκλησία ζητᾶ στά πλαίσια τῶν διακριτῶν ρόλων μέ τήν Πολιτεία τόν σεβασμό στήν θρησκευτική μας ἐλευθερία. Ζητᾶ νά γίνει σεβαστή ἡ πεμπτουσία τῆς λατρείας μας πού εἶναι ἡ Θεία Εὐχαριστία. Τό δικαίωμα οἱ ναοί νά εἶναι ἀνοιχτοί. Σέβεται τούς νόμους τῆς πολιτείας, ἀλλά ζητᾶ καί ἀπό αὐτήν νά σεβαστεῖ τό δικαίωμα τῆς πίστεως. Δέν εἴμαστε δημόσιοι ὑπάλληλοι γιά νά κοινοποιοῦμε ἐγκυκλίους. Θέλουμε νά ἔχουμε ἄποψη καί νά τήν συζητοῦμε μέ τό κράτος. Νά βοηθοῦμε, χωρίς ὅμως νά ὑποτασσόμαστε. Ἄς μᾶς πείσουν, ὄχι ὅμως νά μᾶς καταπιέσουν. Ὅταν οἱ νόμοι καί οἱ κανόνες δέν ἀμφισβητοῦν τά ὅσα πιστεύουμε ἤ δέν θίγουν τήν προσωπικότητά μας, τό πρόσωπό μας, ἐπιβάλλεται νά τούς ἀκολουθοῦμε. Ὀφείλουμε ὅμως νά ἐπισημάνουμε ὅτι ὑπάρχει ἕνα κλίμα καχυποψίας καί ἀρνητικότητος ἀπό πλῆθος πιστῶν ἐναντίον τῆς Πολιτείας, ὅπως καί ἀπό πολλούς μή πιστούς. Ἄς πείσει λοιπόν μέ καλοπροαίρετο διάλογο καί ὄχι μέ «νταηλίκια» ἤ μέ ὁλοκληρωτικές νοοτροπίες ἡ πολιτεία γιά ὅ, τι κρίνει πώς πρέπει νά ἐφαρμόσουμε».

Στην εισήγηση της κ. Θάνου έγινε αναφορά στην παραβίαση του Συντάγματος κατά το κλείσιμο των ναών την περίοδο της πανδημίας, καθώς δεν τηρήθηκε η αρχή της αναλογικότητας, ενώ επισημάνθηκε ότι η τήρηση των μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας δεν δικαιολογεί την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διότι μπαίνουμε σε άλλες ατραπούς. Αυτό φάνηκε από τις αποφάσεις και των ευρωπαϊκών δικαστηρίων.

Στην εισήγησή του ο κ. Ξιώνης ανέφερε ότι διαπιστώνουμε σήμερα μία τάση επιστροφής των πιστών χριστιανών στην προβαπτισματική κατάσταση, από την πνευματική κατάσταση κοινωνίας με τον Χριστό που κορυφώνεται στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, σε έναν ηθικό τρόπο ζωής εν είδει μωσαϊκού νόμου, από την ελευθερία της πίστεως και την απελευθέρωση από την συμβατικότητα της ζωής σε έναν ηθικό και κοινωνικό τρόπο συμπεριφοράς. Οι σημερινοί χριστιανοί και ακόμη χειρότερα ιερείς και επίσκοποι που εμπιστεύονται τον νόμο των ανθρώπων(αυθεντοποιώντας τους «ειδικούς» επιστήμονες) και απορρίπτουν την εμπειρία της Εκκλησίας με το να φοβούνται εντός της μυστηριακής κοινωνίας την μετάδοση λοιμωδών ασθενειών, επιστρέφουν ως σύγχρονοι Γαλάτες στην προτέρα κατάσταση του νόμου των ανθρώπων. Η οπισθοδρόμηση αυτή είναι το αποτέλεσμα της παραποιημένης εκκλησιολογίας, η οποία βασίζεται στα νεότερα φιλοσοφικά ρεύματα της Δύσεως και ερμηνεύει την Εκκλησία ως κοινωνία ανθρώπων και όχι ως μυστηριακή κοινωνία των μελών του Σώματος του Χριστού».

Τελευταίος ομιλητής ήταν ο κ. Χριστόφιλος, ο οποίος επεσήμανε ότι ζούμε σε μία νέα πραγματικότητα προσέγγισης των πολιτών από την παγκόσμια κοινότητα, όπου δεν υπάρχει σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα όπως τον γνωρίζαμε, αλλά μόνο μία άποψη και τόνισε ότι για τους επισκόπους και τους ιερείς, όταν υπάρχει σύγκρουση καθηκόντων, το θεϊκό δίκαιο προηγείται του ανθρωπίνου. Είναι άλλο να τηρούμε τους νόμους και άλλο να σιωπούμε μπροστά στην αντισυνταγματικότητά τους.

Ιερά Μητρόπολη Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων νήσων