16 Απρ 2021

Κυριακή Ε΄ Νηστειών (Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας) – Πορεία πρoς τo Πάθος

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ : Μάρκ. ι΄ 32-45
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ :Ἑβρ. θ΄ 11-14
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΘΟΣ
Ὁ Κύριος πορεύεται μὲ τοὺς μαθητές Του πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα γιὰ τὸ Πάθος. Πορεύεται μὲ θαυμαστὴ σταθερότητα. Ἐπιθυμεῖ ὅμως νὰ προετοιμάσει καὶ τοὺς μαθητές Του. Γι᾿ αὐτό, ὅπως ἀκούσαμε στὴν ἀρχὴ τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς, τοὺς προανήγγειλε τὰ Πάθη καὶ τὴν Ἀνάστασή Του.

 Καὶ ἐμεῖς ὅμως ἔχουμε ἀνάγκη προετοιμασίας, γιὰ νὰ ὠφεληθοῦμε οὐσιαστικὰ ἀπὸ τὴ μεγάλη ἑορτὴ ποὺ ἔρχεται. Σ᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς θὰ ἐπιμείνουμε σήμερα: πῶς πρέπει νὰ ἑορτάσουμε τὸ Πάσχα. Θὰ μᾶς καθοδηγήσουν τὰ λόγια τοῦ Κυρίου ποὺ προτάξαμε.
«Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν», εἶπε ὁ Κύριος στοὺς μαθητές Του. «Ἰδού». Σημαίνει: Προσέξτε σ᾿ αὐτὸ ποὺ θὰ σᾶς πῶ. «Ἀναβαίνομεν». Ἀνεβαίνουμε στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου θὰ πάθω. Ὁ Κύριος λέει «ἀνεβαίνουμε», διότι ἡ Ἱερουσαλὴμ ἦταν χτισμένη ἐπάνω σὲ λόφους, σὲ μεγαλύτερο ὑψόμετρο ἀπὸ τὴ γύρω περιοχή.
Οἱ λόγοι αὐτοὶ ἀφοροῦν καὶ σ᾿ ἐμᾶς, ἀλλὰ μὲ ἄλλη ἔννοια. Νὰ προσέξουμε καθὼς πλησιάζουν οἱ ἅγιες ἡμέρες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος. Νὰ ἀνεβοῦμε ὄχι ὑψομετρικὰ ἀλλὰ πνευματικά. Νὰ ὑψωθοῦμε πάνω ἀπὸ τὰ πάθη μας, νὰ ὑπερβοῦμε τὸν κατώτερο ἑαυτό μας. Νὰ μετανοήσουμε βαθύτερα. Νὰ ἐξομολογηθοῦμε μὲ μεγαλύτερη θέρμη. Νὰ συγχωρηθοῦμε μὲ ὅσους ἔχουμε μαλώσει ἢ παρεξηγηθεῖ.
Ὀφείλουμε ἀκόμη νὰ φράξουμε κάθε δρόμο ἀπὸ ὅπου εἰσέρχεται ἡ ἁμαρτία καὶ μᾶς μολύνει. Νὰ νηστέψουμε καὶ στὶς αἰσθήσεις. Νὰ νηστέψουμε καὶ στοὺς λογισμούς. Νὰ παρακαλέσουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα νὰ πνεύσει στὴν καρδιά μας σὰν βίαιος εὐεργετικὸς ἄνεμος καὶ νὰ ἀπομακρύνει τὶς ἀναθυμιάσεις τῆς ποικίλης κακίας καὶ ἀκαθαρσίας μας. Σὲ ὅλα αὐτὰ μᾶς βοηθάει ἡ περίοδος ποὺ διερχόμαστε, ἡ νηστεία τῶν τροφῶν καὶ οἱ ἱερὲς Ἀκολουθίες· δίνουν τόνο στὸν ἀγώνα τῆς ψυχῆς.
Νὰ ὑψωθοῦμε ὅμως ὄχι μόνο πάνω ἀπὸ τὰ ἐφάμαρτα ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ γήινα, ἀπὸ τὸν θόρυβο τῆς καθημερινότητος, τὶς πολλὲς ἀσχολίες καὶ ὑποχρεώσεις. Μὰ πῶς θὰ ξεφύγουμε; Ὁπωσδήποτε ὅσα εἶναι ἀναγκαῖα καὶ δὲν ἐπιδέχονται ἀναβολή, πρέπει νὰ γίνουν. Τὸ ζητούμενο εἶναι νὰ μὴ μᾶς ἀπορροφήσουν, νὰ μὴν κυριαρχήσουν στὴν καρδιά μας. Εὐχῆς ἔργον εἶναι ποτὲ νὰ μὴν κυριαρχοῦν στὴ σκέψη καὶ στὴν καρδιά μας, πολὺ περισσότερο τὶς ἡμέρες τῶν μεγάλων ἑορτῶν. Νὰ ἀφήσουμε καὶ τὶς εὐχάριστες ἀσχολίες μας· θὰ τολμούσαμε νὰ ποῦμε, καὶ τὰ προβλήματά μας. Καὶ ποῦ νὰ στραφοῦμε;
Νὰ στραφοῦμε «εἰς Ἱεροσόλυμα». Ὅσο γίνεται πνευματικὰ πιὸ καθαροὶ καὶ ἤρεμοι, νὰ ἀνεβοῦμε στὴν Ἱερουσαλήμ· ὄχι στὴ γεωγραφικὴ πόλη Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ στὰ μεγάλα κοσμοσωτήρια γεγονότα ποὺ συνέβησαν τότε ἐκεῖ· στὰ Πάθη τοῦ Κυρίου, ποὺ ἄλλαξαν τὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος, ποὺ ἄνοιξαν τὸν Παράδεισο.
Νὰ βροῦμε χρόνο νὰ μελετήσουμε. Μποροῦμε νὰ μελετήσουμε τὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες τῶν ἡμερῶν ἢ τὰ δώδεκα Εὐαγγέλια ἢ ἄλλο σχετικὸ βιβλίο. Νὰ ἐμβαθύνουμε, νὰ μᾶς ἀγγίξουν βαθιὰ τὰ ἱερὰ γεγονότα. Νὰ ἱκετεύσουμε τὸν Κύριο νὰ μᾶς χαρίσει κατάνυξη, μετάνοια, εὐγνωμοσύνη. Ἡ ἀνθρώπινη καρδιὰ εἶναι δύσκολη στὸ νὰ ὑψωθεῖ στὰ οὐράνια, νὰ αἰσθανθεῖ τὸν ὠκεανὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Χρειάζεται προσπάθεια, φροντίδα, ἡσυχία. Χρειάζεται κυρίως ἡ θεία Χάρις, γιὰ νὰ ἀνοίξει στὰ μάτια τῆς ψυχῆς τὸ μυστικὸ κάλλος τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος.
Νὰ βρεθοῦμε εὐλαβικὰ στὸ Ὑπερῶο, ὅπου ὁ Κύριος, ἀπόλυτα εἰρηνικὸς καὶ ἀνεξίκακος, χαρίζει στὴν ἀνθρωπότητα ποὺ ἑτοιμάζεται νὰ Τὸν θανατώσει, τὸ πιὸ μεγάλο δῶρο, τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Του, «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον». Στὴ Γεθσημανῆ νὰ γίνουμε μάρτυρες τῆς ἀγωνίας Του καὶ νὰ λυπηθοῦμε γιατὶ τόσο εὔκολα ἁμαρτάνουμε, γιατὶ δὲν μισήσαμε τὰ πάθη μας. Νὰ ἀτενίσουμε τὸν προδότη μαθητή, τὸν ἀρνητὴ Πέτρο – μήπως τοὺς μοιάζουμε κάποτε; Νὰ δοῦμε τὴ φραγγέλωση, τὰ ραπίσματα, τοὺς ἐμπτυσμούς, τοὺς χλευασμοὺς καὶ τέλος τὴ φοβερὴ Σταύρωση.
Ἐκεῖ στέκεται ἡ πιὸ ἁγία καὶ ἡ πιὸ πονεμένη Μητέρα τοῦ κόσμου. Μποροῦμε νὰ τὴν κοιτάξουμε στὰ μάτια; Τὸ δικό μας χέρι κρατάει τὴ ρομφαία ποὺ ξεσχίζει τὴν καρδιά της. Νὰ μετανοήσουμε. Νὰ τῆς ζητήσουμε εἰλικρινὰ συγγνώμη. Νὰ σταθοῦμε κι ἐμεῖς κάτω ἀπὸ τὸν Ἐσταυρωμένο γιὰ ὥρα. Νὰ συναισθανθοῦμε τὴ δική μας εὐθύνη, τὴ δική Του ἀγάπη. Νὰ Τοῦ μιλήσουμε, νὰ Τοῦ ἀνοίξουμε τὴν καρδιά μας. Καὶ ν᾿ ἀποφασίσουμε τί θὰ Τοῦ ἀνταποδώσουμε γιὰ τὴ μεγάλη θυσία Του γιὰ ἐμᾶς. «Συμ­πορευθῶμεν αὐτῷ καὶ συσταυρωθῶμεν». Νὰ πορευθοῦμε μαζί Του καὶ νὰ σταυρωθοῦμε μαζί Του.
***
Τὰ Ἄχραντα Πάθη καὶ ἡ λαμ­προφόρος Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου εἶναι γεγονότα ποὺ περιέχουν πέλαγος ἱερῶν νοημάτων, χαρίζουν ἀνεπανάληπτα βιώματα καὶ πραγματικὰ μεταμορφώνουν, ἐξαγιάζουν τὸν πιστὸ ποὺ τὰ ἑορτάζει μὲ ψυχικὴ ἀνάταση, ἐσωστρέφεια, ἐσωτερικὴ ἡσυχία καὶ μετάνοια. Ἂς ἀνταποκριθοῦμε στὴν εὐκαιρία ποὺ μᾶς χαρίζει καὶ ἐφέτος ὁ Κύριος· ἂς χαροῦμε, ἂς ζήσουμε τὸ πολύτιμο δῶρο Του ποὺ λέγεται Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάς, ἐφέτος καὶ ὅσες ἀκόμη φορὲς μᾶς τὸ χαρίσει στὴ ζωή μας.
Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

…………………………………………….

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ

             Κατά Μάρκον, κεφ. Ι΄, εδάφια 32-45

      32 ῏Ησαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς ῾Ιεροσόλυμα· καὶ ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦντο, καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν, 33 ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι, 34 καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.

    35 Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωάννης υἱοὶ Ζεβεδαίου λέγοντες· διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν. 36 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· τί θέλετε ποιῆσαί με ὑμῖν; 37 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου. 38 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι; 39 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δυνάμεθα. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· τὸ μὲν ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω πίεσθε, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε· 40 τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς ἡτοίμασται.

     41 Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ ᾿Ιακώβου καὶ ᾿Ιωάννου. 42 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς λέγει αὐτοῖς· οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν· 43 οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος, 44 καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος· 45 καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

      32 Προχωρούσαν λοιπόν και ανέβαιναν τον δρόμο προς τα Ιεροσόλυμα. Και ο Ιησούς προχωρούσε μπροστά από τους μαθητές Του και αυτοί θαμπώνονταν από θαυμασμό και δέος, καθώς Τον έβλεπαν τόσο άφοβα και με τόσο θαρραλέα απόφαση να προχωρά προς την πόλη όπου τόσα θα πάθαινε. Και ενώ από σεβασμό τον ακολουθούσαν, φοβούνταν για όσα θα τους έβρισκαν στα Ιεροσόλυμα. Και ο Ιησούς, αφού πήρε ιδιαιτέρως τους δώδεκα, άρχισε να τους λέει εκείνα που θα του συνέβαιναν. 33 Τους έλεγε δηλαδή ότι, ‘’ιδού, ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα, και ο υιός του ανθρώπου, ο Μεσσίας,  θα παραδοθεί στους αρχιερείς και τους γραμματείς, και αυτοί θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς στρατιώτες της Ρώμης. 34 Και εκείνοι θα τον εμπαίξουν και θα τον μαστιγώσουν και θα τον φτύσουν και θα τον θανατώσουν, και την τρίτη ημέρα από τον θάνατό Του θα αναστηθεί ’’.

       35 Πλησιάζουν τότε τον Ιησού ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, οι γιοι του Ζεβεδαίου, και του λένε: ‘’Διδάσκαλε, θέλουμε να μας κάνεις αυτό που θα σου ζητήσουμε’’. 36 Και αυτός τους ρώτησε: ‘’Τι θέλετε να σας κάνω;’’ 37 Αυτοί Του είπαν: ‘’Όταν έλθεις στη δόξα Σου και ανεβείς στον επίγειο βασιλικό θρόνο του Δαβίδ, βάλε μας να καθίσουμε ο ένας στα δεξιά σου κι ο άλλος στ’ αριστερά σου’’. 38 Ο Ιησούς τότε τους είπε: ‘’Δεν ξέρετε τι ζητάτε. Δεν είναι τώρα καιρός κοσμικών μεγαλείων και αξιωμάτων, αλλά κόπων και διωγμών και μαρτυρικού θανάτου. Μπορείτε να πιείτε το ποτήριο του θανάτου που πρόκειται να πιω εγώ μετά από λίγο, και να βαπτισθείτε το βάπτισμα του μαρτυρίου που μετά από λίγο θα υποστώ;’’.  39 Και αυτοί, θέλοντας να εξασφαλίσουν το αίτημά τους, Του είπαν χωρίς να το σκεφτούν καλά: ‘’Μπορούμε’’. Τότε τους είπε ο Ιησούς: ‘’Το ποτήριο του μαρτυρίου που εγώ θα πιω μετά από λίγο, θα το πιείτε κι εσείς, και το βάπτισμα που μετά από λίγο θα υποστώ στη θάλασσα των παθημάτων μου, θα το υποστείτε κι εσείς· διότι κι εσείς θα υποστείτε διωγμούς και μαρτύριο για το ευαγγέλιό μου. 40 Το να καθίσετε όμως στα δεξιά μου και στα αριστερά μου δεν εξαρτάται από μένα να το δώσω σε όποιον μου το ζητήσει, αλλά αυτό θα δοθεί σε εκείνους για τους οποίους έχει ετοιμαστεί από τον δικαιοκρίτη Πατέρα μου, που κανονίζει τις ανταμοιβές σύμφωνα με την αρετή του καθενός’’.

      41 Όταν τα άκουσαν αυτά οι άλλοι δέκα μαθητές, άρχισαν να αγανακτούν για τη συμπεριφορά αυτή του Ιακώβου και του Ιωάννου, οι οποίοι ζητούσαν να τους παραγκωνίσουν και να τιμηθούν περισσότερο απ’ αυτούς. 42 Ο Ιησούς όμως τους κάλεσε κοντά Του και τους είπε: ‘’Γνωρίζετε ότι αυτοί που θεωρούνται και φαίνονται άρχοντες των εθνών, ασκούν απόλυτη κυριαρχία στους λαούς τους σαν να είναι ανεξέλεγκτοι κύριοί τους και σαν να είναι οι λαοί κτήμα τους. Κι εκείνοι που έχουν μεγάλο αξίωμα, όπως είναι οι ανώτεροι αξιωματούχοι, καταδυναστεύουν τους λαούς τους με απόλυτη εξουσία, σαν να είναι αυτοί οι δούλοι τους. 43 Μεταξύ σας όμως δεν μπορεί, ούτε επιτρέπεται να συμβαίνει αυτό. Αλλά όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας, πρέπει να είναι υπηρέτης σας και να προσπαθεί να γίνεται εξυπηρετικός στους άλλους. 44 Και όποιος από σας θέλει να γίνει πρώτος, πρέπει να γίνει δούλος όλων, ασκώντας με κάθε ταπεινοφροσύνη την αγάπη. 45 Διότι και ο υιός του ανθρώπου, ο Μεσσίας, δεν ήλθε στον κόσμο για να υπηρετηθεί, αλλά ήλθε για να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή Του λύτρο προκειμένου να εξαγοραστούν και να ελευθερωθούν πολλοί από την αμαρτία και τον θάνατο’’.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου