Ἑλληνικαὶ ἐπαρχίαι, ΟΧΙ Νέαι Χῶραι

 

Ἑλληνικαὶ ἐπαρχίαι, ΟΧΙ Νέαι Χῶραι

Τοῦ Ἀρχιμ. π. Θεοκλήτου Τσίρκα

  Στὴ Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία οἱ Ἀναρίψτες ἔπαιζαν σημαντικὸ ρόλο στὴν ἐπικοινωνία μὲ τὶς ἄλλες χῶρες, ἔστω καὶ ἂν αὐτὲς διέκειντο ἐχθρικῶς πρὸς τὴν Αὐτοκρατορία.

  Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ τους δεινότης κατάφερνε πολλὲς φορὲς νὰ φέρει νικητὴ τὴν αὐτοκρατορία.

  Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, ὡς πρωτεύουσα τῆς Αὐτοκρατορίας καὶ ὁ Ἐπίσκοπός της, γιὰ λόγους θρησκευτικοὺς καὶ δὴ καὶ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥΣ, γιὰ νὰ ἐπεκταθεῖ ἡ Χριστιανοσύνη καὶ στὶς Χῶρες, οἱ ὁποῖες κατελαμβάνοντο στὰ πέριξ, οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ παρεχώρησαν τὸ δικαίωμα στὸν Ἐπίσκοπο τῆς ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ νὰ μεριμνᾶ γιὰ τὸν ἐκχριστιανισμὸ τῶν τυχὸν μὴ Χριστιανῶν κατοίκων τῶν Χωρῶν αὐτῶν.

Μετὰ τὴν ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, ἡ ΕΛΛΑΣ ἀπελευθέρωσε ἀρκετὰ τμήματα τῆς Χώρας μας, ἀπὸ τὸν Τουρκικὸ ζυγὸ καὶ οἱ… ἔξυπνοι ΦΑΝΑΡΙΩΤΕΣ, χρησιμοποιώντας τὴν κοσμικὴ καὶ ψεύτικη ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ θεώρησαν καλό, γιὰ δικούς τους λόγους νὰ ὀνομάσουν τὰ ἀπελευθερωθέντα καὶ τμήματα τῆς ΕΛΛΑΔΟΣ, ΝΕΕΣ ΧΩΡΕΣ, παραβιάζοντας κάθε ἔννοια τοῦ ὅρου.

Σήμερα, ποὺ γνωρίζουμε τὶς ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, καὶ οἱ σύγχρονοι ΦΑΝΑΡΙΩΤΕΣ θὰ τὶς γνωρίζουν (Πρέπει νὰ τὶς γνωρίζουν, ἐκτὸς ἂν εἶναι ὄχι ΔΙΠΛΩΜΑΤΕΣ, ἀλλὰ ΜΟΝΟΦΘΑΛΜΟΙ ἢ ΤΥΦΛΟ-ΜΑΤΕΣ), δὲν εἶδαν ὅτι σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς Συνθῆκες, τὰ ἀπελευθερωθέντα τμήματα τῆς ΕΛΛΑΔΟΣ, παρεδίδοντο στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὴ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ ΤΟΥ ΑΙΜΟΥ (σημερινὰ ΒΑΛΚΑΝΙΑ) μὲ τὴ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΚΙΟΥΤΣΟΥΚ ΚΑΪΝΑΡΤΖΗ, μὲ τὴ ΡΩΣΣΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ (1774). Η ΤΣΑΡΙΝΑ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Η ΜΕΓΑΛΗ: ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ προστατεύσει τοὺς Χριστιανικοὺς πληθυσμούς, τῶν χωρῶν ποὺ ἦσαν ὑπόδουλοι στὴν ΥΨΗΛΗ ΠΥΛΗ, κατόρθωσε νὰ ἐπιβάλλει τὸν ὅρο νὰ προστατεύει αὐτοὺς τοὺς πληθυσμούς, ἂς ἦταν καὶ ὑπὸ τὴν Κυριαρχία τῆς Αὐτοκρατορίας. Ὁ σκοπός της ἦταν νὰ δημιουργήσει τὴν ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ μὲ πρωτεύουσα τὴν ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΝ.

Μὲ ἄλλη Συνθήκη ὁ διάδοχος τῆς ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α΄ προσπάθησε νὰ ὁλοκληρώσει τὸ ὄνειρο τῆς Αἰκατερίνης. Δυσ­τυχῶς ὅμως ἡ Γαλλικὴ ἐπανάσταση κατάντησε νὰ γίνει γενοκτονία, ἡ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ἐξέγερση ἔμεινε πίσω.

Ὁπότε μὲ τὴ ΡΩΣΣΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ (14/9/1829) καὶ τὸ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ (13/2/1830), μεταξὺ ΡΩΣΣΙΑΣ- ΑΓΓΛΙΑΣ καὶ ΓΑΛΛΙΑΣ, τότε ἀνεγνωρίσθη τὸ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.

Ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλά, θὰ παρακαλοῦσα τοὺς σύγχρονους ΤΥΦΛΟ-ΜΑΤΕΣ τοῦ Φαναρίου νὰ ἀνακαλέσουν τὸν ἐπαχθῆ ὁρισμὸ τῶν διαφόρων ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ Ἐπαρχιῶν καὶ πόλεων τῶν ΝΕΩΝ ΧΩΡΩΝ.

Εὐτυχῶς ποὺ δὲν ζοῦν σήμερα οἱ παλιοὶ ΦΑΝΑΡΙΩΤΕΣ, διότι θὰ κινδύνευε καὶ ἡ ΑΘΗΝΑ νὰ ἐνταχθεῖ στὶς… ΝΕΕΣ ΧΩΡΕΣ, καθ’ ὅσον στὶς 12 Ὀκτωβρίου τοῦ 1944 ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὸ Γ΄ ΡΑΪΧ.

O TEMPORA, OMORES

Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος