ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ : Η «εγκαθιδρυμένη βασιλεία του 1914»

Πρωτ. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος (+)

Δρ. Θεολογίας, Δρ. Φιλοσοφίας

ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ : Η «εγκαθιδρυμένη βασιλεία του 1914»

   Η εταιρεία φθάνει στο 1914 με τον υπολογισμό των «επτά καιρών»: Το 607 π.Χ. αρχίζουν αυτοί οι «επτά και­ροί» και λήγουν μετά από 2.520 χρόνια, δηλαδή το 1914 μ.Χ., καταλήγει η «Σκοπιά».

Αλλά ο ισχυρισμός αυτός είναι εντελώς ανιστόρη­τος: Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Ναβουχο- δονόσορα δεν μπορεί να έχει γίνει το έτος 607 π.Χ., γιατί τότε ήταν βασιλιάς ο Ιωακείμ (609-597) και όχι ο Σεδεκίας. Ο Σεδεκίας εβασίλευσε από το 597 μέχρι το 586 (Β. Βέλλα, σ. 41-42). Σύμφωνα με την άποψη ειδικών επιστημόνων η άλωση της Ιερουσαλήμ έγινε το 586/7, κανείς δεν αναφέρει τη χρονολογία 607 π.Χ. (Β. Βέλλα, σ. 44).

Έτσι η «βασιλεία» της εταιρείας  δεν στηρίζεται μόνο σε σαθρά Γραφικά επιχειρήματα, αλλά αποδεικνύει πως η «Σκοπιά» είναι εντελώς άσχετη με την ιστορική επιστήμη.

Απάτη

Ο προφήτης Δανιήλ μιλάει για «σκληροπρόσωπο βασιλέα», που θα κάμει, ώστε με πανουργία να «ευοδούται η απάτη εν τη χειρί αυτού» (Δαν. η’ 25). Όλες οι αν­τίχριστες δυνάμεις χρησιμοποιούν ψεύδος και απάτη, με σκοπό να παγιδεύσουν ανύποπτα θύματα.

Η εταιρεία καταδικάζει το ψεύδος και την απάτη· δεν τα επιτρέπει στους οπαδούς της. Στην «Ανασκόπηση Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας» (17.9-11.10.1986, παρ. 10) αναφέρει πως «οι ψεύτες μπορούν να πείσουν τον εαυτό τους ότι είναι έξυπνοι και σοφοί και ο ψευδής συλλο­γισμός τους τους βοηθάει να δικαιολογήσουν την ανεντιμότητά τους (Ψαλμ. λστ’ 2)». Δεν παραλείπει να παραπέμψει και στη «Σκοπιά» 1974, σ. 439:

«Ο ψευδής συλλογισμός βοηθεί να δικαιολογήσετε μια απάτη με τέχνασμα… Αργά ή γρήγορα, όμως, εκείνος που το κάνει αυτό συναντά περιστάσεις που τον αναγ­κάζουν ν’ αντιμετωπίση την πραγματικότητα. Μπορεί τότε να συγκλονισθή βλέποντας τον εαυτό του όπως πράγματι είναι, κατανοώντας τι απάτη ήταν η ζωή του — σαν ένα οικοδόμημα που είχε για θεμέλιο μια γλιστερή άμμο…

Γιατί να είσθε σαν τον Ιούδα τον Ισκαριώτη που έγι­νε απατεών… Γιατί να μην είσθε… έντιμοι; Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διατηρήσετε αυτοσεβασμό και αγαθή συνείδηση… Ο Ιεχωβά Θεός αποστρέφεται το ψεύδος με όλες τις μορφές του, απάτη, καύχηση, συκοφαντία, δολιότητα…» (Σκ. 1974, σ. 439).

Τίθεται τώρα το ερώτημα, αν η εταιρεία επιτρέπει το ψεύδος και την απάτη, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα δικά της συμφέροντα, όχι τα συμφέροντα των επί μέρους οπαδών της. Ας δούμε το ζήτημα με βάση την «προφη­τεία» για το 1914.

Όταν πέρασε το 1914, διαπιστώθηκε πως τίποτε από όσα είχαν «προφητευθεί» στο όνομα του Θεού δεν πραγ­ματοποιήθηκε: Ούτε ο Αρμαγεδώνας έληξε, ούτε οι εθνικές κυβερνήσεις κονιορτοποιήθηκαν, ούτε οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης αναστήθηκαν, ούτε η «βασιλεία» ι­δρύθηκε στη γη.

Θα περίμενε κανείς από την εταιρεία να ταπεινωθεί και να ζητήσει συγγνώμη από τους οπαδούς της, γιατί τους έκανε χωρίς λόγο να ελπίζουν (Ιεζ. ιγ’ 4-10). Όμως τούτο δεν συνέβη. Αντίθετα προσπάθησε με απάτες να αποκρύψει το πρόσωπο του ψευδοπροφήτη: Επανεξέδωσε τους τόμους των «Γραφικών Μελετών» του Ρώσσελ, αλλοιώνοντας τις επίμαχες φράσεις. Στο βιβλίο μας «Πί­σω από το προσωπείο της Σκοπιάς» δημοσιεύσαμε μερι­κά χαρακτηριστικά κλισέ με τα πρωτότυπα και δίπλα τα αλλοιωμένα κείμενα.

Ο Β’ τόμος των «Γραφικών Μελετών», στην έκδοση του 1889 (σ. 111-112) ανέφερε πως «με τας ισχυράς αυτάς Γραφικάς μαρτυρίας υπ’ όψιν, θεωρούμεν ως αποδεδειγμένην αλήθειαν, ότι το οριστικόν τέλος των βασιλειών του κόσμου τούτου και η πλήρης εγκαθίδρυσις της βασι­λείας του Θεού, θέλει επιτελεσθή περί το τέλος του 1914 μ.Χ.». Εδώ η εταιρεία μιλάει με βεβαιότητα, στο όνομα του Θεού, και υπογραμμίζει πως το τέλος των πολιτικών κυβερνήσεων και «η πλήρης εγκαθίδρυσις της βασι­λείας» θα πραγματοποιηθεί το έτος 1914 μ.Χ.

Το βιβλίο αυτό επανεκδόθηκε μετά το 1914 αλλοιω­μένο, χωρίς να αναφέρεται πουθενά, ότι η έκδοση αυτή είναι διορθωμένη ή προσαρμοσμένη στα νέα «δεδομένα». Στη σελίδα 111-112 (έκδ. 1923) αναφέρεται ότι «η πλήρης εγκαθίδρυσις της βασιλείας του Θεού θέλει επιτελεσθή μετά το τέλος του 1914 μ.Χ.» (βλ. Πίσω από το προσω­πείο της Σκοπιάς, σ. 94, ντ. 58).

Έτσι η εταιρεία βεβαιώνει στη μία έκδοση πως οι «ι­σχυρές Γραφικές μαρτυρίες» παρουσιάζουν την «αποδεδειγμένην αλήθειαν», ότι αυτά θα συμβούν «περί το τέλος του 1914», και στην άλλη έκδοση ισχυρίζεται πως οι «ι­σχυρές Γραφικές μαρτυρίες» αποδεικνύουν πως θα συμβούν «μετά το 1914»!

Στο ίδιο βιβλίο «προφητεύονται» όλα εκείνα που επρόκειτο να συμβούν πριν από το 1914. Επειδή όμως τί­ποτε δεν συνέβη, στις μεταγενέστερες εκδόσεις το «πριν» γίνεται «μετά» και το αληθινό πρόσωπο του ψευδοπρο­φήτη απομακρύνεται από τους οπαδούς με απάτη.

«Τρίτον, ότι ολίγον προ του τέλους του 1914 μ.Χ., το τελευταίον μέλος της θεόθεν αναγνωριζομένης Εκκλη­σίας του Χριστού… θέλει συνδοξασθή μετά της Κεφα­λής» (ΓΜ, Β’, έκδ. 1889, σ. 86). Στην έκδοση του 1923 το εδάφιο αυτό αλλοιώνεται: Το «πριν» γίνεται «μετά»: «ο­λίγον μετά το τέλος του 1914 μ.Χ….» (βλ. και Πίσω από το προσωπείο, σ. 96, ντ. 60).

Ας αναφέρουμε και ένα τρίτο παράδειγμα απάτης της εταιρείας. Στο ίδιο βιβλίο διαβάζουμε: «Μη εκπλαγήτε, λοιπόν, οπόταν εις επόμενα κεφάλαια ιδήτε προσαγομένας αποδείξεις μαρτυρούσας ότι η ίδρυσις της Βασιλείας του Θεού έχει ήδη αρχίσει, ότι εν τη προφητεία καταδει­κνύεται ως μέλλουσα ν’ αρχίση την εξάσκησιν της εαυτής εξουσίας κατά το 1878 μ.Χ., και ότι ο πόλεμος της Η­μέρας της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορας (Αποκαλ. ιστ’ 14), όστις θέλει λήξει εν έτει 1914 μ.Χ. μετά της πλήρους ανατροπής της ενεστώσης διακυβερνήσεως της γης, ήρξατο ήδη» (ΓΜ, Β’, έκδ. 1889, σ. 113-114, 6λ. Πί­σω, σ. 95, ντ. 59).

Εδώ βεβαιώνεται ότι η ίδρυση της βασιλείας στη γη και η ανατροπή των πολιτικών κυβερνήσεων επρόκειτο να συντελεσθούν το 1914, οπότε «θέλει λήξει» ο Αρμαγεδώνας. Όμως τίποτε από αυτά δεν έγινε και η εταιρεία αλλοιώνει το κείμενό της, αποκρύπτοντας το πρόσωπο του ψευδοπροφήτη. Στην έκδοση του 1923 γράφει πως ο Αρμαγεδώνας «δεν θέλει λήξει…». (ΓΜ. Β’, έκδ. 1923, σ. 113-114, Πίσω, σ. 95, ντ. 59).

Αλλά η εταιρεία δεν πλαστογραφεί μόνο τα κείμενά της. Αλλάζει ακόμη και τις αποστάσεις της «μεγάλης πυραμίδας της Αίγυπτου», την οποία θεωρούσε «λίθινο προφήτη του Θεού» (Οι χιλιαστές μας γράφουν, σ. 174, κλισέ).

Μετρώντας τις αποστάσεις αυτής της πυραμίδας η εταιρεία βεβαίωνε πως η «μεγάλη θλίψι», με βάση τον «λίθινο προφήτη του Θεού», θα άρχιζε το 1874 (ΓΜ, Γ  έκδ. 1891, άγγλ., σ. 342). Με βάση την «προφητεία» αυτή, η «μεγάλη θλίψι» θα έληγε με τον Αρμαγεδώνα το έτος 1914. Όμως αυτό δεν συνέβη και η εταιρεία έπρεπε να α­ναθεωρήσει τη χρονολογία. Διακήρυξε πως η «μεγάλη θλίψι» άρχισε το 1915. Όμως άλλα βεβαίωναν οι διαστάσεις του «λίθινου προφήτη». Γι’ αυτό και η εταιρεία δεν δίστασε να μεταβάλει αυτές τις διαστάσεις (ΓΜ, Γ’, έκδ. 1925, σ. 389, Διάλογος, σ. 101, ντ. 21-21α).

Παρόμοιες πλαστογραφίες έγιναν και με βιβλία που εξέδωσε ο Ρόδερφορδ. Έτσι στο βιβλίο «Κιθάρα», που χρησιμοποιούσαν ως «εγχειρίδιον δια Γραφικάς μελέτας, ειδικώς προσηρμοσμένον προς χρήσιν των αρχαρίων» (επανεκδ. 1921), η εταιρεία δέχεται τις χρονολογίες του Ρώσσελ και υπογραμμίζει: «Ο ερευνών δια την αλήθειαν δύναται να εύρη εκτενή του ζητήματος τούτου εξονύχισιν εις τον Β’ και Γ’ Τόμους των Γραφικών Μελετών» και, συνεπώς «ο σκοπός» του βιβλίου αυτού δεν είναι η «λεπτομερής έκθεσις της χρονολογίας των Γραφών» (σ. 261). Όμως στην τελευταία έκδοση του βιβλίου αυτού η εταιρεία αλλοιώνει το κείμενό της και αναφέρει: «Ο έ­ρευνών δια την αλήθειαν του ζητήματος δύναται να εύρη λεπτομερή εξονύχισιν εις το περιοδικόν “Η Σκοπιά”, έκδοσις του μηνός Μαρτίου 1930» (Κιθάρα, γαλλ. έκδ. 1931, σ. 234).

Μία γεύση των αλλοιώσεων στις χρονολογίες μας δί­νει το κλισέ, το οποίο δημοσιεύουμε σε αντιπαραβολή στο βιβλίο μας «Πίσω από το προσωπείο της Σκοπιάς». Πρόκειται για τις διαφορετικές ερμηνείες των δύο εκδόσεων, τις αναφερόμενες στις 1260 «ημέρες» της Αποκαλύψεως. Στην έκδοση του 1921 οι «ημέρες» τελειώνουν το 1799, για να δηλωθεί πως στο έτος 1799 αρχίζει ο «έσχα­τος καιρός» (Κιθάρα, έκδ. 1921, σ. 260). Στη γαλλική έκ­δοση του 1931 οι 1260 ημέρες αρχίζουν το έτος 1914 (σ. 234), βλ. Πίσω, σ. 89, ντ. 53), για να δηλωθεί πως το 1914 άρχισε να βασιλεύει ο Χριστός.

Μία άλλη απάτη, στην οποία η εταιρεία επιμένει μέ­χρι σήμερα, σχετίζεται με τη χρονολογία του 1914. Υπο­στηρίζει: «Από το 1877 οι μάρτυρες του Ιεχωβά και προφορικώς και εντύπως εφιστούσαν ήδη την προσοχή στο… 1914, οπόταν θα εγίνετο πλήρης εγκαθίδρυσις της βασιλείας του Θεού στα χέρια του Χριστού στους ουρα­νούς» (Σκ. 1961, σ. 98).

Μάλιστα η εταιρεία δεν παραλείπει να υπογραμμίσει πως είχε προφητεύσει όλα τα γεγονότα που συνέβησαν το έτος 1914, δηλαδή τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο. Και όταν ο πόλεμος αυτός πραγματικά ξέσπασε, «τώρα στα μάτια των εχθρών μας είμαστε ξαφνικά οι μεγαλύτεροι προφή­τες», γράφει η Σκοπιά» (Βιβλίο Έτους 1985, σ. 79).

«Από το 1876 και μετά, ο λαός του Ιεχωβά προειδο­ποίησε τον κόσμο… ο κλήρος δεν μπόρεσε να αγνοήσει αυτό το προκαταρκτικό έργο για σχεδόν 40 χρόνια — ένα έργο που ανταποκρινόταν στο έργο του Ιωάννη Βαφτι­στή. Οι κληρικοί εκείνοι περίμεναν με ανυπομονησία να επικρίνουν τον εκδότη αυτού του περιοδικού, αν περνούσε το 1914 χωρίς εξέχοντα γεγονότα που να ανταποκρίνονται σ’ αυτά που είχε προειδοποιήσει. Αλλά, πως απο­στομώθηκαν, όταν στις 28 Ιουλίου 1914 η ειρήνη συν­τρίφτηκε από την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου πολέμου!» (Σκ. 1.1.1986, σ. 24).

«Από το πρώτο έτος της έκδοσής του, το περιοδικό αυτό υπέδειξε με γερή Γραφική υποστήριξη το 1914 σαν μια χρονολογία σταθμό στη Βιβλική χρονολογία…» (Σκ. 1.4.1985, σ. 14). «Περίπου σαράντα χρόνια πριν από το 1914, ένας μικρός όμιλος χριστιανών προειδοποιούσε ότι εκείνο το έτος θα σημειωθεί το τέλος των Καιρών των Ε­θνών… Το 1914 το άγγελμά τους επαληθεύθηκε εντυπωσιακά… Εντούτοις, οι θρησκευτικοί εχθροί τους εκμεταλλεύτηκαν την υστερία του πολέμου για να τους κατα­διώξουν, ώσπου τελικά το 1918, το έργο του κηρύγματος που έκαναν σχεδόν σταμάτησε και οι κύριοι υπηρέτες της Εταιρείας Σκοπιά φυλακίσθηκαν άδικα. Αυτό έφερε με­γάλη χαρά σε μερικούς κύκλους. Εκπλήρωσε επίσης την προφητεία που αναγράφεται στο βιβλίο της Αποκάλυ­ψης… Αποκάλυψις ια’ 7» (Σκ. 1.7.1987, σ. 21).

Η εταιρεία ισχυρίζεται εδώ πως εκπληρώνει το Αποκ. ια’ 7’ οι αξιωματούχοι της ήσαν οι «δύο μάρτυρες» που προφήτευσαν και οι προφητείες τους ήσαν αληθινές. Όμως το «θηρίο» τους «εθανάτωσε» συμβολικά, κλείνοντάς τους στη φυλακή.

Γνωρίζουμε όμως πως τίποτε από όλα εκείνα που είχε «προφητεύσει» για το 1914 δεν επαληθεύθηκε. Αποδεί­χθηκε ψευδοπροφήτης, που προσπαθεί με κάθε τρόπο να καλύψει το αληθινό του πρόσωπο, με ψεύδη, με απάτες, με πλαστογραφίες…

   Αποδεικνύεται πως η εταιρεία είχε δίκαιο όταν υποστήριζε: «Ο ψευδής συλλογισμός βοηθεί να δικαιολο­γήσετε μια απάτη με τέχνασμα. Αργά ή γρήγορα, όμως, εκείνος που το κάνει αυτό… μπορεί να συγκλονισθή… κα­τανοώντας τι απάτη ήταν η ζωή του — σαν ένα οικοδόμη­μα που είχε για θεμέλιο μια γλιστερή άμμο…» (Σκ. 1974, σ. 439). Μόνο που η «Σκοπιά» δεν τα κατάφερε ακόμη να συγκλονισθεί, παρ’ όλο που γνωρίζει καλά πως έχει οικοδομηθεί πάνω σε γλιστερή άμμο.

 Μάρτυρες του Ιεχωβά και Ορθοδοξία (Τόμος Γ’)

ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ: Ι. Ν. ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ