Γιὰ πρώτη φορὰ ἡ ἐλπίδα στὴν ἑλληνικὴ Βουλή.

Γιὰ πρώτη φορὰ ἡ ἐλπίδα στὴν ἑλληνικὴ Βουλή.

Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου, Δρ. Φυσικοῦ, Θεολόγου

     Ἀπὸ τὸ πρώτο σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος τὸ 1822, στὸ ὁποῖο διαφάνηκαν οἱ διχασμοὶ ποὺ σύντομα ἔβαψαν στὸ αἷμα τοῦ ἀδελφοκτόνου ἐμφυλίου τὴν ἱστορία τῆς ἐπανάστασης, μέχρι καὶ τὶς ἡμέρες μας διακόσια χρόνια μετά, τὸ κοινοβουλευτικὸ πολίτευμα γνώρισε πολλὲς φορὲς σοβαρὲς ἀναταράξεις, ἐνῶ συνεχῶς ἡ πολιτικὴ ζωὴ τῆς Ἑλλάδας προξενοῦσε τὴν δυσπιστία καὶ ἀπογοήτευση τῶν πολιτῶν, μὲ πολὺ δυσεύρετους τοὺς πολιτικοὺς ποὺ ἦταν πραγματικὰ ἄξιοι καὶ ἀγαποῦσαν εἰλικρινὰ τὴν πατρίδα τους. Μάλιστα ἡ περίοδος τῆς μεταπολίτευσης τὶς τελευταῖες πέντε δεκαετίες προβάλλει ἰδιαίτερη ἐπώδυνη γιὰ τὸν συνειδητὸ Ἑλληνορθόδοξο πολίτη, καθὼς γίνεται μάρτυρας ἑνὸς πρωτόγνωρου ὕπουλου γκρεμίσματος τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων του.

      Ἡ εἴσοδος στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ ἀργότερα ἡ μετάβαση στὸ κοινὸ νόμισμα ἀποδείχθηκαν παγίδες ποὺ ξεγύμνωσαν καὶ ὑποδούλωσαν τὴν χώρα στὶς ἀπαιτήσεις τῶν δανειστῶν καὶ τῶν μνημονίων μὲ τιμήματα ὄχι μόνο στὸν πλοῦτο καὶ στὴν οἰκονομία μας, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς ζωής μας. Πρὶν φθάσουμε στὴν ἀρπαγὴ τῶν κατοικιῶν τῶν Ἑλλήνων, ποὺ πιάστηκαν ἔντεχνα στὰ δίκτυα τῶν ξένων δανειστῶν, καὶ τὸ ξεπούλημα τοῦ ἱστορικοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας μας μὲ ὅτι αὐτὸ συνεπάγεται καὶ σημαίνει, εἶχε προηγηθεῖ ἡ ἔναρξη τῆς σφαγῆς τῶν ἀγέννητων Ἑλληνόπουλων στὰ μαιευτήρια τῆς χώρας, ἤ καλύτερα κολαστήρια, μὲ τὸν νόμο τοῦ ἑλληνικοῦ κοινοβουλίου τοῦ 1986, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ κινήματος τῶν ΛΟΑΤ στοὺς δρόμους τῆς βαμμένης μὲ τὰ αἵματα ἁγίων καὶ ἡρώων Ἑλλάδας, ὅπου στὶς παρελάσεις τους ὑπερηφανίας ἥ καλύτερα ξεδιαντροπιάς πολλὲς φορὲς βλέπουμε νὰ βασφημοῦνται μὲ τὸν πλέον ἀνατριχιαστικὸ τρόπο τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς πατρίδας καὶ τῆς πίστεώς μας.

      Πλέον στὶς ἡμέρες μας βέβαια ἀκόμα καὶ αὐτὰ πιὰ δὲν φαντάζουν τόσο φοβερὰ ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ διαστροφὴ (ὄχι ἁπλὰ τὸ ἄσεμνο καὶ ἀνήθικο, ἀλλὰ τὸ ἐκ τῶν πραγμάτων τελείως ἀφύσικο) μπήκε ὡς μάθημα καὶ μέσα στὶς αἴθουσες τῶν σχολείων τῶν Ἑλληνόπουλων, καὶ μάλιστα δημοτικῶν καὶ νηπιαγωγείων καὶ αὐτὰ μποροῦν νὰ «ἀπολαμβάνουν» μέχρι ἀναγούλας καὶ ἐμετοῦ ταινίες ἀνήλικων μὲ ὁμοφυλοφιλικὴ συμπεριφορά («Ἀγόρια στὸ Ντοῦς») ἥ τρανσέξουαλ ἄνδρες ὡς «ντραγκ κουίν» ποὺ τοὺς παρουσιάζουν πολὺ «ὡραία» παραμυθάκια ἀλλαγῆς σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς καὶ φύλου (γράφουμε «ἀναγούλας καὶ ἐμετοῦ», γιατὶ αὐτὴ ἦταν πράγματι ὡς φυσικὸ καὶ ὑγιὲς ἡ ἀντίδραση παιδιῶν ποὺ ἦταν παρόντες σὲ αὐτὴ τὴν προσπάθεια ἐκμαυλισμού τους). Καὶ βέβαια τὰ πιθανὰ θύματα τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης, ἡ ὁποία δὲν γίνεται μόνο μέσα ἀπὸ τὶς σχολικὲς αἴθουσες, ἀλλὰ καὶ μὲ κάθε σύγχρονο μέσο καὶ τρόπο (κοινωνικὸ διαδίκτυο, προπαγανδιστικὲς εἰδήσεις, ρεπορτάζ, ταινίες, ΜΚΟ κ.α.), ἡ κοινοβουλευτικὴ πολιτεία μας δὲν τὰ ἄφησε αὐτά χωρὶς νὰ μεριμνήσει, ἀλλὰ φρόντισε νὰ κατοχυρώσει νομικὰ τὴν συμβίωσή τους μὲ ἄλλο ἄτομο τοῦ ἴδιου φύλου καὶ νὰ τοὺς χαρίσει καὶ παιδάκια (ἀφοῦ ἐκ τῶν πραγμάτων δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τοὺς τὰ χαρίσει ὁ Κύριος) μέσω νόμιμα κατοχυρωμένης υἱοθεσίας.

      Καὶ ὅλη αὐτὴ ἡ «θαυμάσια» πορεία τῆς Ἑλλάδας πρὸς τὸ χάος καὶ τὸ μηδὲν πέρασε μέσα ἀπὸ τὶς ὑποσχέσεις τῶν πολιτικῶν γιὰ «χρυσὰ κουτάλια καὶ μαχαίρια» καὶ γιὰ μιὰ «πιὸ δυνατὴ Ἑλλάδα», οἱ ὁποίοι ὡς καὶ σήμερα πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων προσπαθοῦσαν νὰ ἀνταγωνιστοῦν μεταξύ τους, ὄχι στὸ ποιὸς θὰ θυσιαστεῖ περισσότερο γιὰ τὸ καλὸ τοῦ τόπου του, ἀλλὰ ποιὸς θὰ ἐξαπατήσει πιὸ ἐπιτυχημένα τὸν ἑλληνικὸ λαό γιὰ νὰ κερδίσει τοὺς ψήφους του καὶ νὰ βολευτεῖ καλύτερα στὶς καρέκλες τοῦ ἑλληνικοῦ κοινοβουλίου γιὰ τὰ ὅσο τὸ δυνατὸ περισσότερα ὀφέλη γιὰ τὸν ἴδιο καὶ τοὺς «ἡμέτερούς» του. Μέσα σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο ἡ κομματοκρατία καὶ οἱ πολιτικὲς διχόνοιες μεταξὺ «δεξιότερων καὶ ἀριστερότερων» ἐπικρατοῦν σὲ ὅλη τὴν νεώτερη ἱστορία τοῦ τόπου μας μὲ τὸ ψέμα καὶ τὴν προπαγάνδα νὰ κυριαρχεῖ μέσα ἀπὸ τοὺς ἴδιους καὶ τὰ πληρωμένα κανάλια τους, ἐφημερίδες τους, ἱστοσελίδες τους καὶ ἄλλα μέσα ἐνημέρωσης, γιατὶ δὲν ὑπάρχει σεβασμὸς στὶς γνήσιες δημοκρατικὲς ἀξίες καὶ πίστη στὸ ἐθνικὸ κοινὸ καλὸ, ὥστε νὰ ὑπάρξει πνεῦμα ἀληθινῆς ἀλληλεγγύης, ὁμοφροσύνης καὶ  ἐνότητας.

      Καὶ βέβαια ὁ λαὸς τοὺς ψηφίζει, γιατὶ τοῦ ἀρέσει τὸ «τυράκι στὴν φάκα», τοῦ ἀρέσουν τὰ ψευδοδικαιώματα ποὺ τοῦ προσφέρουν, τοῦ ἀρέσουν οἱ εὐκολίες καὶ οἱ ἠδονές, τοῦ ἀρέσουν τὰ ἕτοιμα χρήματα, γιὰ νὰ πάρει ἀκριβὰ αὐτοκίνητα, νὰ κτίσει καλύτερα σπίτια, ἀκόμα καὶ γιὰ νὰ παντρευτεῖ βασιλικά (ἄσχετα ἄν χωρίσει μετὰ ἀπὸ λίγους μήνες) μέχρι καὶ γιὰ νὰ πάει διακοπές παρόλη τὴν φτώχια του, ξεχνώντας ὅμως ὅτι τὰ χρήματα δὲν τοῦ τὰ χάρησαν, ἀλλὰ τοῦ τὰ δάνεισαν, καὶ θὰ …. τοῦ τὰ ζητήσουν πίσω πολλαπλά! Καὶ σὲ αὐτὸ ἀκριβῶς πατάει ὅλο τὸ ἑλληνικὸ πολιτικὸ σύστημα τῆς νεώτερης Ἑλλάδας, ποὺ μέσω τῶν δανείων τὴν κρατάει ὑπόδουλη στὶς ξένες δυνάμεις. Μιὰ ἱστορία θλιβερὴ ποὺ κατάντησε τὴν Ἑλλάδα μέσω τῶν πολιτικών της καὶ τῶν ἄχριστων ἤ ἄχρηστων νόμων τους νὰ μὴν θυμίζει ἑλληνορθόδοξη χώρα, ἀπόγονο τῆς Ρωμανίας, τόπο ὅπου γεννήθηκαν μεγάλοι ἀρχαῖοι σοφοί ποὺ τὸν δόξασαν, ἄφοβοι ἥρωες ποὺ τὸν ἐλευθέρωσαν, πιστοί τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ποὺ τὸν ἁγίασαν.

      Καὶ μέσα σὲ αὐτὸ τὸ ζοφερὸ τοπίο, ὅπου οἱ προσγειωμένοι καὶ εὐσυνείδητοι πολίτες ἀναμένουν ἀναπόφευκτα τὸ χειρότερο καὶ ἡ ἐλπίδα φαίνεται νὰ σβήνει, χωρὶς νὰ διαφαίνεται βοήθεια ἀπὸ πουθενά, ξαφνικὰ στὶς φετινὲς ἐκλογὲς ποὺ μᾶς θυμήθηκαν μετὰ ἀπὸ τέσσερα χρόνια οἱ πολιτικοί μας γιὰ τοὺς ψήφους μας, καὶ νὰ μᾶς ξεχάσουν στὴν συνέχεια γιὰ ἄλλα τέσσερα χρόνια, καὶ ἐν μέσω σκληρῆς καὶ ἀδυσώπητης προπαγάνδας τῶν ΜΜΕ ποὺ ἀνήκουν στοὺς «ἡμετέρους» τῶν γνωστῶν κομμάτων, ποὺ ποτὲ μεταξύ τους δὲν συμφωνοῦν παρὰ μόνο σὲ περιπτώσεις ὅπως αὐτὴ τῶν ἡμερῶν μας τοῦ κοινοῦ «ἐχθροῦ», ἐμφανίστηκε μιὰ πολιτικὴ παράταξη ἀνθρώπων ἀποδεδειγμένα πιστῶν καὶ συνειδητὰ Ἑλληνορθόδοξων. Εμφανίστηκε σὰν βγαλμένη μέσα ἀπὸ ὄνειρο καὶ πρὶν ἀκριβῶς χαθεῖ ἡ ἐλπίδα. Δὲν μᾶς δίνουν τὴν ἐλπίδα βέβαια τὰ μέλη της συγκεκριμένης παράταξης, ἀλλὰ διὰ μέσω αὐτῶν ὁ Χριστὸς τὸν ὁποῖο ταπεινὰ πιστεύουν καὶ Τὸν ὁμολογοῦν. Ἀπέδειξαν τρανὰ μὲ τὸ γνήσιο χριστιανικὸ καὶ πατριωτικὸ τους φρόνημά ὅτι τὰ συστημικὰ ΜΜΕ καὶ ἡ ἀνελέητη προπαγάνδα τους δὲν εἶναι ἄτρωτα καὶ ἀνίκητα, ἀλλὰ μπορεῖ νὰ ὑποστοῦν μεγάλη ἤττα, ὅταν παρατάξεις ἀπέναντί τους μὲ ἀπαρασάλευτη βεβαιότητα τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεως μας καὶ τὴν ἱστορία τοῦ ἔθνους μας.

      Ἡ παρουσία τους μέσα στὴν βουλὴ εἶναι ἕνα δροσερὸ δῶρο ἐλπίδας ἀπὸ τὸν Κύριο γιὰ ὅλους ἐκείνους ποὺ συνειδητὰ ἀγαποῦν καὶ πονοῦν τὸν τόπο τους μέσα στὴν σημερινὴ πνευματικὴ ξηρασία καὶ πολιτικὴ ἀναισθησία ποὺ ἐπικρατεῖ. Ἄς εὐχηθοῦμε οἱ βουλευτὲς τῆς Νίκης μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ μας νὰ γίνει ἀποτελεσματικὸ ἀνάχωμα κατὰ ὅλων τῶν νέων καταστροφικῶν γιὰ τὴν ἑλληνορθόδοξη χώρα μας νομοσχεδίων ποὺ σκοπεύουν ἕνα μεγάλο μέρος τῶν ἄλλων βουλευτῶν νὰ περάσουν, ἀκόμα καὶ νὰ ἀλλάξουν ριζικὰ τὸν ἑλληνορθόδοξο χαρακτήρα τοῦ ἴδιου τοῦ ἑλληνικοῦ Συντάγματος. Ἄς τοὺς εὐχόμαστε νὰ τοὺς δυναμώνει ὁ Σωτήρας Χριστός στὸν δύσκολο ἀγώνα τους. Μεγάλος ὁ ἀγῶν, ἀλλὰ πιὸ μεγάλος ὁ Κύριος ἡμῶν.