Ἡ Ἐκκλησία εὑρίσκεται ἐν ἀναβρασμῷ

Ἡ Ἐκκλησία εὑρίσκεται ἐν ἀναβρασμῷ

Γράφει ὁ Μοναχὸς Νεόφυτος Γρηγοριάτης

Δυστυχῶς, οἱ παναιρετικοὶ οἰκουμενιστές, ἀπὸ τὸν Ἰούνιο τοῦ 2016 μέχρι τὸ 2022 συνοδικῶς προκάλεσαν τὶς ἑξῆς σχισματοαιρετικὲς ἀποφάσεις:

α) στὴν σύνοδο τῆς Κρήτης Ἰουνίου 2016, ἀπεφάσισαν ὅτι ὅλες οἱ αἱρέσεις τοῦ χριστιανισμοῦ, παπισμός, προτεσταντικὲς ὁμολογίες, μονοφυσίτες- μονοθελίτες – μονοενεργίτες καὶ ὅλες οἱ ἄλλες θρησκεῖες, ὅλοι καὶ ὅλες, εἶναι νόμιμες παραδόσεις, ποὺ ὁδηγοῦν στὸν ἴδιο Θεό, ἀφοῦ ὁ Θεὸς τῶν Ὀρθοδόξων εἶναι ὁ ἴδιος Θεὸς ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Εἴμασθε ἀδέλφια ὅλοι μας καὶ δὲν πρέπει νὰ εἴμασθε χωρισμένοι πλέον, ἂς σταματήσουμε τὶς διαιρέσεις καὶ τὰ σχίσματα μεταξύ μας.

β) Τὸ 2018 τὸ σεπτὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, (α) ἔκανε ἐκκλησιαστικὴ εἰσπήδηση σὲ ἄλλο Πατριαρχεῖο, αὐτὸ τῆς Μόσχας καὶ ἀνεκήρυξε ἕνα αὐτοχειροτόνητο ἐπίσκοπο, τὸν κύριο Ἐπιφάνιο, ὡς κανονικὸ Ἀρχιεπίσκοπο Οὐκρανίας. Ὁ κύριος Ἐπιφάνιος, μετὰ τὴν ἀνακήρυξή του σὲ Ἀρχιεπίσκοπο, εἶπε πολλὲς φορὲς ἀπὸ τὴν τηλεόραση καὶ τὰ λοιπὰ Μ.Μ.Ε., ὅτι « εὐχαριστεῖ πολὺ τὴν Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τὶς μυστικὲς ὑπηρεσίες τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ἀμερικῆς (CIA), ποὺ τὸν ἐβοήθησαν νὰ γίνει Ἀρχιεπίσκοπος Οὐκρανίας».

(γ) Μετὰ ἀπὸ μερικοὺς μῆνες, ἀποσχίστηκε ἀπὸ τὸν κ. Ἐπιφάνιο ὁ κ. Φιλάρετος, καθῃρημένος μέχρι τότε ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας καὶ αὐτοχειροτονήθηκε Πατριάρχης Κιέβου καὶ πάσης Οὐκρανίας. Ἐχειροτόνησε δικούς του ἐπισκόπους καὶ δὲν ἔχει ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία πλέον μὲ τὸν κύριο Ἐπιφάνιο.

(δ) Τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο Μόσχας ἔκανε εἰσπήδηση ἐκκλησιαστική, παράνομη, παρὰ τοὺς ἱεροὺς κανόνες, στὸ χῶρο τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας. Ἐξαγόρασε μὲ χρήματα περίπου (100) ἑκατὸ ὀρθόδοξους ἀφρικανοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἔδωσε χρήματα, σπίτια, αὐτοκίνητα καὶ τὰ παιδιά τους σπουδάζουν δωρεὰν στὴν Ρωσία. Αὐτὸ ἔγινε ἀπὸ ἀντίδραση, ἐκδίκηση πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, διότι αὐτὴ ἀναγνώρισε ὡς κανονικὸ ἐπίσκοπο Οὐκρανίας τὸν κ. Ἐπιφάνιο.

(ε) Δυστυχῶς, οἱ δύο ὀρθόδοξες Ἱερὲς Σύνοδοι τῶν Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως καὶ Σερβίας, ἀνακήρυξαν ὡς κανονικὴ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀχρίδος – Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὴν σχισματαιρετικὴ παραεκκλησιαστικὴ συναγωγὴ τῶν Σκοπίων. Καὶ οἱ δύο αὐτὲς Ἱερὲς Σύνοδοι, σύμφωνα μὲ ἔγκυρες καὶ ἀξιόπιστες σερβικές, σκοπιανὲς καὶ ρωμαίϊκὲς πηγές, ἀνακήρυξαν τὴν σκοπιανὴ «ἐκκλησία» τάχα, κατόπιν ἀφόρητων πιέσεων, ἐκβιασμῶν καὶ χρηματισμοῦ, ἀπὸ μυστικὲς ὑπηρεσίες.

(α) Πρέπει νὰ δημιουργηθοῦν στὴν Χερσόνσησο τοῦ Αἵμου (Βαλκάνια), μικρὰ – μικρὰ κρατίδια, ποὺ νὰ μποροῦν ΗΠΑ, Ἰσραὴλ κ.ἄ. νὰ τὰ κυβερνοῦν, ἐλέγχουν καὶ νὰ τὰ ἐκμεταλλεύωνται πολιτικά, οἰκονομικά, ἐκκλησιαστικὰ καὶ στρατιωτικά.

(β) Ἐπειδὴ οἱ Η.Π.Α. καὶ Ἰσραὴλ βλέπουν ὅτι πᾶνε τώρα «νὰ χάσουν τὸ παγκόσμιο παιχνίδι» συγκυριαρχίας ἀπὸ τὴν Ρωσσία, Κίνα, Ἰνδία, Ἰρὰν καὶ Βόρεια Κορέα, γιὰ αὐτὸ κάνουν ὅλα αὐτὰ στὴν χερσόνησο τοῦ Αἵμου, γιὰ νὰ ἐμποδίσουν τοὺς ἀντιπάλους τους στὴν Νοτιοανατολικὴ Εὐρώπη καὶ στὴν Μεσόγειο νὰ κατέλθουν ἐδῶ.

(γ) Σκοπὸς ἄλλος στὴν περιοχή μας, τῶν ΗΠΑ καὶ Ἰσραὴλ σύμφωνα μὲ γεωπολιτικὰ σενάρια, εἶναι νὰ δημιουργήσουν τὴν «ἀνεξάρτητη δημοκρατία τῆς Μακεδονίας» καὶ κρατικὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ καὶ στρατιωτικὰ καὶ οἰκονομικά, μὲ πρωτεύουσα τὴν ρωμαίϊκη ὀρθόδοξη Ἑλληνική μας Μακεδονία, ἀφοῦ πρῶτα τὴν ἀλλοιώσουν δημογραφικά. Θέλουν μέσα στὰ ἑπόμενα χρόνια, ἡ Θεσσαλονίκη νὰ γίνη πόλη τῶν (6-7) ἑκατομμυρίων κατοίκων κυρίως Ἰσραηλιτῶν, Σλαύων, Βουλγάρων, Σέρβων, Πακιστανῶν, Τούρκων.

«Ἡ ἀνεξάρτητη δημοκρατία τῆς Μακεδονίας», θὰ περιλαμβάνη στὸ μέλλον τὸ κράτος τῶν Σκοπίων, ὅλη τὴν Ἑλληνικὴ Μακεδονία καὶ «τὴν Μακεδονία τοῦ Πιρὶν (Βουλγαρικὴ περιοχή)». Θέλουν νὰ γίνη αὐτὸ τὸ κράτος, ὅπως δημιουργήθηκε τὸ Ἰσραήλ, καὶ τὴν Θεσσαλονίκη ὡς δεύτερη Ἱερουσαλήμ.

(δ) Οἱ Σέρβοι καὶ οἱ Σκοπιανοί, ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, δὲν ἦσαν κατὰ τὸ πλεῖστον φίλοι, ἀδελφοὶ καὶ σύμμαχοί μας ἐν Χριστῷ, ὅπως βέβαια καὶ οἱ Βούλγαροι. Ἐμεῖς, τὰ τελευταῖα (1000) χίλια χρόνια ἐκχριστιανίσαμε, ἐκπολιτίσαμε, ἐδώσαμε σλαβονικὸ ἀλφάβητο καὶ δὲν κατακτήσαμε ποτὲ τὰ κράτη τῆς Σερβίας, τῶν Σκοπίων καὶ τῆς Βουλγαρίας, ὡς Ρωμιοσύνη – Ρωμανία – Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία.

Ἐστάθησαν (1000) χίλια χρόνια ἀχάριστοι σὲ ὅλα τὰ θέματα, ἀπέναντι στὴν Ρωμιοσύνη μας! Ὁ Θεὸς νὰ τοὺς συγχωρέση καὶ νὰ μᾶς συγχωρέση καὶ ἐμᾶς γιὰ τὴν δική μας ἀχαριστία, ἀμετανοησία, φιλαργυρία, φιληδονία, φιλοδοξία, φιλαυτία, αὐτοδικαίωση καὶ αὐτοειδωλοποίηση.

Ζητοῦμε ταπεινῶς, υἱϊκῶς, εὐσεβάστως ἀπὸ τὶς δύο Ἱερὲς Συνόδους Κωνσταντινουπόλεως καὶ Σερβίας, νὰ ἀνακαλέσουν συνοδικὰ τὶς ἀποφάσεις τους αὐτές, διότι, γιὰ μᾶς τοὺς Ρωμιοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες τῆς Θεσσαλονίκης καὶ τῆς Κύπρου, εἶναι οὐσιαστικὰ ἄκυρες, ἀντικανονικές, ἀνυπόστατες, ἀνιστόρητες, ἀντορθόδοξες καὶ προδοτικὰ ἀνθελληνικές. Συγγνώμην, γιατί ἐκφραζόμαστε ἔτσι, ἀλλὰ ἐφθάσαμε τώρα πέρα ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς ὑπομονῆς.

Τὸ δικαίωμα νὰ ἐκφραζώμασθε ἔτσι, μᾶς τὸ δίνει ἡ ἀπόφαση τῆς Ὀρθοδόξου Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως, ποὺ ἔγινε τὸ 1848 μ.Χ., ὅπου λέγει περίπου: «Ποτὲ στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία δὲν ἔγινε κάποιο δόγμα ἢ ἄλλη ἀπόφαση ἢ ἱερὸς κανόνας, δεκτὸς (ἢ κάποια Σύνοδος), παρὰ μόνον ἂν ἐγίνοντο αὐτὰ ὅλα δεκτὰ ἀπὸ τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα, τὸν Ὀρθόδοξο κλῆρο καὶ λαὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας γενικά».

* * *

Τὸ τελευταῖο θέμα ποὺ θὰ μᾶς ἀπασχολήσει ἐδῶ, εἶναι ἡ πρόσφατη βάπτιση δύο παιδιῶν, (νομικὰ ἀνῆκαν σὲ ἕνα ὁμοφυλοφιλικὸ ζευγάρι), ποὺ ἔγινε σὲ ἕνα ὀρθόδοξο ναὸ τῆς Μητροπόλεως Γλυφάδας, τὸ καλοκαίρι 2022 μ.Χ., ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρο. Ἡ ὀρθόδοξη βάπτιση τῶν παιδιῶν αὐτῶν, αὐτὴ καθ’ ἑαυτή, εἶναι σωστή, φιλάνθρωπη. Ὅμως, ἔπρεπε καὶ τὰ δυὸ αὐτὰ παιδιά, μετὰ νὰ δοθοῦν ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σὲ ἕνα ἀνδρόγυνο ἄτεκνο, παραδοσιακό, πιστό, ποὺ θὰ ἀνέτρεφε τὰ παιδιὰ αὐτὰ «μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου», μὲ ὀρθόδοξη καὶ Ἑλληνικὴ ἀγωγή, ζωή, θεολογία, πνευματικότητα, χωρὶς φανατισμὸ καὶ μισαλλοδοξία.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέχρι τώρα, ἐδεχόταν τὸν ἐκκλησιαστικὸ γάμο μεταξὺ ἑνὸς ἀνδρὸς καὶ μιᾶς γυναικός, ποὺ ἦσαν πρὶν τὸν γάμο τους ἐλεύθεροι, νομικὰ καὶ ἐκκλησιαστικά. Καὶ ἀφοῦ τὸ ἀνδρόγυνο ἐτεκνοποιοῦσε, ἐβάπτιζε τὰ παιδιά, ποὺ προήρχοντο φυσιολογικὰ ἀπὸ τὸν γάμο αὐτό, «ὀρθοδόξως καὶ ἀνατολικῶς». Ἐπίσης, ἐβάπτιζε κάποια παιδιά, υἱοθετημένα ἀπὸ ἕνα ἄτεκνο ἀνδρόγυνο, ὄχι ὅμως υἱοθετημένα ἀπὸ ζευγάρι λεσβίων ἢ ὁμοφυλοφίλων.

Ἡ ἐκκλησιαστικὴ παράνομη αὐτὴ πράξη βαπτίσεως δύο παιδιῶν, ποὺ ἀνῆκαν σὲ δύο ὁμοφυλόφιλους, ἔγινε φανερὰ πλέον κατανοητό, ὅτι ἀνήκει στὴ «Νέα Τάξη Πραγμάτων», στὴν πολιτικὸ-θρησκευτικὴ παγκοσμιοποίηση τῶν μασόνων – σιωνιστῶν, Ροκφέλερ, Τζὼρτζ Σόρος, Μπὶλ Γκέϊτς, Ρότσιλντ, καὶ Χένρυ Κίσσινγκερ. Ὁ Κίσσινγκερ τὸ 1974 καὶ 1994 μ.Χ. εἶπε, ὡς λέγεται, τὰ ἑξῆς περίπου: «Ὁ Ἑλληνικὸς λαός εἶναι ἕνας δυσκολοκυβέρνητος λαὸς καὶ δὲν ἐξυπηρετεῖ τὰ ἐθνικὰ συμφέροντα τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ἀμερικῆς καὶ τοῦ Ἰσραὴλ στὴν Νοτιοανατολικὴ Εὐρώπη καὶ στὴν Μέση Ἀνατολή. Γιὰ αὐτὸ πρέπει νὰ τὸν ὑποτάξουμε. Πῶς θὰ τὸν ὑποτάξουμε; Θὰ καταστρέψουμε τὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα του, τὴν θρησκεία του, τὴν Ἱστορία του, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμά του καὶ τὸν Ἑλληνικὸ πολιτισμό του. Μόνον ἔτσι θὰ μπορέσουμε νὰ τὸν διαλύσουμε καὶ νὰ τὸν ὑποτάξουμε σέ μᾶς».

Τὸ 1897 ἔγινε στὴν Βασιλεία τῆς Ἑλβετίας, τὸ Πρῶτο (Α΄) Παγκόσμιο Σιωνιστικὸ Συνέδριο. Τότε λέγεται ὅτι υἱοθέτησαν «Τὰ πρωτόκολλα τῶν σοφῶν τῆς Σιών», ποὺ εἶναι τὸ Σύνταγμα, καταστατικὸς Χάρτης, Πολιτικὸ-θρησκευτικὴ Διακήρυξη τῶν Μασόνων, Σιωνιστῶν. Ἐκεῖ γράφεται ὅτι, «γιὰ νὰ ἐπικρατήσουμε παγκοσμίως, νὰ ἱδρύσουμε μεγάλο κράτος καὶ νὰ ἑτοιμάσουμε τὴν ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου στὴν γῆ (ποὺ αὐτοὶ τὸν ὀνομάζουν Χριστό, ποὺ ἀκόμη, περιμένουν), θὰ πρέπει νὰ καταστρέψουμε τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα, τὸν θεσμὸ τῆς οἰκογενείας, τὸν πολιτισμό, τὴν γλώσσα, τὴν θεολογία ὅλων τῶν χριστιανικῶν λαῶν καὶ χωρῶν τῆς γῆς».

Ἐδῶ τὰ σχόλια περισσεύουν. Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ μᾶς στενοχωρεῖ περισσότερο, δὲν εἶναι τόσο τὰ σχέδια, προγράμματα καὶ ἐνέργειες τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων ἐκτὸς ἑλληνισμοῦ, τῆς Κύπρου καὶ τῆς Ἑλλάδος, ὅσο ὅτι βρίσκονται Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες πρόθυμοι νὰ ἐξυπηρετήσουν θερμὰ καὶ μὲ ζῆλο, μέσα καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα καὶ Ἑλληνορθόδοξη Κύπρο, τὰ σχέδια καὶ προγράμματα αὐτῶν τῶν Μασόνων καὶ Σιωνιστῶν. «Τὰ κάστρα πέφτουν, ὑποτάσσονται στοὺς ἐχθροὺς ἀπὸ μέσα», ὅταν προδίδουν οἱ ἴδιοι τὴν πίστη τους καὶ τὴν Πατρίδα τους (αὐτοί, οἱ κάτοικοι τῶν κάστρων).

Τί λέγει ἡ Ἁγία Γραφὴ γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία; «Μὴ πλανᾶσθε· οὔτε μέθυσοι οὔτε πόρνοι οὔτε μοιχοί οὔτε ΑΡΣΕΝΟΚΟΙΤΕΣ (ὁμοφυλόφιλοι καὶ λεσβίες, ὅταν ἔχουν οἱ ἄνδρες μὲ ἄνδρες, καὶ γυναῖκες μὲ γυναῖκες σεξουαλικὲς παράνομες σχέσεις), δὲν πρόκειται νὰ κληρονομήσουν τὴν βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Ὅμως, ἂν μετανοήσουν εἰλικρινὰ γιὰ τὶς παράνομες αὐτὲς πράξεις τους, ἐξομολογηθοῦν καὶ κοινωνήσουν τὸ ἅγιον Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ κάνουν ἐλεημοσύνες, τότε θὰ πᾶνε στὸν Παράδεισο. «Ὁ Θεὸς περιμένει τὴν μετάνοια κάθε ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου πάντοτε, ὥσπου νὰ ἐπιστρέψη σὲ Αὐτὸν καὶ σωθῆ».

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγει περίπου ὅτι: «Ἔχουν ἀδόκιμο νοῦ πολλοὶ ἄνθρωποι, διότι ἀντὶ νὰ χρησιμοποιοῦν νόμιμα οἱ ἄνδρες τὶς γυναῖκες τους σεξουαλικὰ καὶ οἱ γυναῖκες τοὺς ἄνδρες τους νόμιμα, ἔχουν δυσ­τυχῶς γενετήσιες σχέσεις σεξουαλικές, ἄνδρες μὲ ἄνδρες καὶ γυναῖκες μὲ γυναῖκες. Ἡ διαστροφὴ αὐτὴ εἶναι ἡ πλέον βδελυκτὴ μπροστὰ στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ».

Καὶ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀναφέρεται ὅτι ὁ Θεὸς ἔρριξε θειάφι καὶ φωτιὰ στὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα, ὅπου ἦσαν τότε (5) πέντε πόλεις μὲ πληθυσμὸ (120) ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδων ἀνθρώπων, διότι ἦσαν ἀμετανόητοι, ὅλοι τους, ὁμοφυλόφιλοι καὶ λεσβίες. Μόνο ὁ Λὼτ καὶ ἡ οἰκογένειά του, ἦσαν σωστοὶ πνευματικὰ καὶ σαρκικά. Γι’ αὐτὸ ἔστειλε δύο ἀγγέλους ὁ Θεὸς καὶ διέταξε τὸν Λώτ, νὰ φύγη μὲ τὴν οἰκογένειά του ἔξω ἀπὸ τὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα, διότι θὰ τὰ καταστρέψη. Ἔτσι καὶ ἔγινε. Ἀκόμη, μέχρι σήμερα, ὑπάρχει ἡ Νεκρὰ θάλασσα, ποὺ καλύπτει τὰ σπίτια τῶν πόλεων αὐτῶν, γιὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίζη ὅτι ὁ Θεὸς «οὐ μυκτηρίζεται», δηλαδὴ δὲν μπορεῖ νὰ τὸν κοροϊδέψη κανείς. Ἀλλὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ εἶναι μοναδικὸ στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ὁ Θεὸς συνήθως, κατὰ μεγάλη πλειοψηφία, εἶναι οἰκτίρμων καὶ φιλάνθρωπος. Περιμένει τὴν μετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ σὲ Αὐτόν, ὅλων τῶν ἀνθρώπων, μέχρι τὴν τελευταία τους ἐπίγεια στιγμή. Ὅμως, ὁ Θεὸς εἶναι καὶ δίκαιος: «Δικαιοσύνη νὰ μάθετε καὶ νὰ πράττετε, ὅσοι κατοικεῖτε ἐπάνω στὴν γῆ». Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι γνωστό. Γιὰ αὐτό, παρακαλοῦμε τὶς Ἱερὲς Συνόδους ὅλων τῶν κανονικῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἰδίως τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Ἑλλάδος, τῆς Κύπρου, τῆς Ρωσσίας, νὰ ἀποφασίσουν, συνοδικὰ καὶ νὰ διαφωτίσουν τοὺς ἐπισκόπους, κληρικούς, μοναχοὺς καὶ λαϊκοὺς – λαϊκὲς χριστιανούς, χριστιανές, νὰ ἀποφεύγουν τὴν ὁμοφυλοφιλία, τὸν λεσβιασμὸ καὶ τὴν ἀλλαγὴ φύλου (μὲ ἐγχείρηση).

Ἐμεῖς, δὲν μισοῦμε τὰ πρόσωπα τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ λεσβίων, ἀλλὰ τὴν πράξη, τὴν ἁμαρτία αὐτῶν. Ἀγαποῦμε ἐν Χριστῷ ὅλους τοὺς ὁμοφυλοφίλους καὶ λεσβίες. Αὐτὸ βέβαια δὲν σημαίνει ὅτι θὰ τοὺς ἀκολουθοῦ­με, ὅταν κάνουν σεξουαλικὲς διαστροφὲς καὶ ἀνηθικότητες.

Ἐπίσης, ζητοῦμε ταπεινῶς, υἱϊκῶς, εὐσεβάστως, νὰ μὴ καθιερωθοῦν συνοδικῶς, μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὁ θεσμὸς τοῦ γάμου ὁποιωνδήποτε ὁμοφυλοφίλων καὶ λεσβίων καὶ ἡ υἱοθεσία παιδιῶν ἀπὸ αὐτούς. «Διότι, ἂν ἀποφασισθῆ συνοδικὰ αὐτό, τότη ἡ πλάνη αὐτή, θὰ εἶναι χειρότερη ἀπὸ τὶς προηγούμενες πλάνες».

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Τί πρέπει νὰ κάνουμε τώρα καὶ στὸ προσεχὲς μέλλον, ὡς Ὀρθόδοξοι καὶ ὡς Ἕλληνες;

(1) Εἶπε ὁ Ἅγιος Παΐσιος Καππαδόκης Ἁγιορείτης γιὰ τὴν λύση τοῦ Κυπριακοῦ, Ἐθνικοῦ προβλήματος:

(α) Γιὰ νὰ ἐλευθερωθῆ ἡ Κύπρος, πρέπει ἐσεῖς οἱ Ἑλληνοκύπριοι νὰ μετανοήσετε σύντομα. Ἂν μετανοήσετε σύντομα, ἡ Κύπρος θὰ ἐλευθερωθῆ σύντομα. Ἂν μετανοήσετε οἱ Κύπριοι ἀργά, ἡ Κύπρος θὰ ἐλευθερωθῆ ἀργά. Τὸ Κυπριακὸ πρόβλημα δὲν εἶναι πολιτικὸ πρόβλημα, εἶναι πνευματικὸ πρόβλημα καὶ θὰ λυθῆ μὲ πνευματικὸ τρόπο, δηλαδὴ τὴν σύνολη μετάνοια κλήρου καὶ λαοῦ, ἡγεσίας καὶ λαοῦ τῆς Κύπρου.

(β) Μετὰ τὴν Τουρκικὴ εἰσβολή, πρέπει νὰ κάνετε ἐσεῖς στὴν Κύπρο, ὅλοι οἱ Ἑλληνοκύπριοι, ἂν μπορεῖτε καὶ θέλετε εἰλικρινά, πνευματικὲς βάσεις, δηλαδὴ ὀρθόδοξα κοινόβια μοναστήρια, σὰν τὸ Σταυροβούνι. Αὐτὲς οἱ πνευματικὲς βάσεις θὰ διώξουν καὶ τὶς ἄλλες βάσεις, τῶν Τούρκων, τῶν Ἄγγλων, τῶν Ἀμερικανῶν καὶ τῶν αἱρετικῶν.

(γ) Ἡ Κύπρος καὶ ἡ Ἑλλάδα δὲν θὰ λάβουν μέρος στὸν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, διότι ἀδικήθηκαν τὰ τελευταῖα (1000) χίλια χρόνια ἀπὸ ὅλους τοὺς γείτονές τους, Βορείους, Νοτίους, Ἀνατολικοὺς καὶ Δυτικούς. Δηλαδή, Σλαύους, Τούρκους, Ἀλβανούς, Ἄραβες, Εὐρωπαίους καὶ Ἀμερικανούς».

(2) Νὰ ἀποβάλουμε τὴν ἡττοπάθειά μας, ὅτι δηλαδὴ οἱ γύρω μας λαοὶ εἶναι ἀνώτεροι ἀπό μᾶς, στρατιωτικά, πνευματικά, πολιτικά, θεολογικὰ καὶ λοιπά. Μᾶς λένε ὅτι πρέπει νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε Ὀρθόδοξοι, νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε Ἕλληνες καὶ νὰ γίνουμε πολιτισμένοι, ὅπως εἶναι οἱ Εὐρωπαῖοι, οἱ Σλαῦοι, οἱ Ἄραβες, οἱ Ἀμερικάνοι.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος Καππαδόκης Ἁγιορείτης εἶπε ὅτι: Μετὰ τὸν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ὅσοι ἐπιζήσουν, μόνοι τους θὰ ζητήσουν νὰ βαπτισθοῦν Ὀρθόδοξοι, χωρὶς νὰ τοὺς πιέση κανείς. Θὰ βλέπετε ἀπὸ τήν τηλεόραση ὁλόκληρα ἔθνη νὰ βαπτίζωνται ὀρθόδοξα στὶς παραλίες, στὰ ποτάμια, στὶς λίμνες τῆς γῆς.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ ὁ Ἑλληνισμὸς θὰ δοξασθοῦν τότε πάρα πολύ.

– «Κάποτε, ἡ Ρωμιοσύνη – Ρωμανία – Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία ἐδημιούργησε τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὡς μοναστικὸ κέντρο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τώρα, ἦλθε ἡ ἐποχή, τὸ Ἅγιον Ὄρος νὰ δημιουργήση ξανὰ τὴν Ρωμιοσύνη – Ρωμανία – Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία, ὄχι ὡς παγκόσμιο ἐπίγειο κράτος, ἀλλὰ ὡς παγκόσμια πνευματική, θεολογική, ἐκκλησιαστικὴ ἐξουσία».

(3) Νὰ ἀποβάλουμε τὴν ἀδιαφορία μας γιὰ τὰ ἐθνικά, πολιτικά, ἐκκλησιαστικά, καλλιτεχνικά, θεολογικά, πνευματικά μας προβλήματα. Οἱ ξένες σκοτεινὲς δυνάμεις νοητὲς καὶ αἰσθητές, θέλουν μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, νὰ μᾶς ὑποτάξουν στὸν διάβολο καὶ στὰ ὄργανά του στὴν γῆ. «Γρηγορεῖτε (νὰ εἶστε ξύπνιοι, σὲ ἐγρήγορση πνευματικὴ) καὶ προσεύχεσθε, γιὰ νὰ μὴ σᾶς κατακτήση, τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχή σας, ὁ διάβολος» (Καινὴ Διαθήκη).

(4) Νὰ κλείσουμε τὶς τηλεοράσεις καὶ νὰ μὴ ἀκοῦ­με τηλεκατευθυνόμενες ἀπὸ ξένα σκοτεινὰ κέντρα εἰδήσεις. Νὰ ἐπιλέγουμε ἐμεῖς τί θέλουμε νὰ ἀκοῦμε καὶ νὰ μὴ τρῶμε κουτόχορτο. Δηλαδὴ ὅ,τι ἀκοῦμε, ὅ,τι μαθαίνουμε, ὅ,τι μᾶς διδάσκουν, νὰ τὸ περνᾶμε ἀπὸ τρία κόσκινα (διϋλιστήρια): Πρῶτον: Ἂν συμφωνῆ μὲ τὴν Παλαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη, τότε νὰ τὸ ἀποδέχεσαι. Ἂν δὲν συμφωνῆ μὲ τὴν Ἁγία Γραφή, νὰ τὸ ἀπορρίπτης.

Δεύτερον: Ἂν συμφωνῆ μὲ τὰ θεόπνευστα πατερικὰ κείμενα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, νὰ τὸ ἀποδέχεσαι. Ἂν δὲν συμφωνῆ μὲ τὰ πατερικὰ κείμενα τῆς Ὀρθοδοξίας, νὰ τὸ ἀπορρίπτης.

Τρίτον: Ἂν συμφωνῆ μὲ τὴν Ἑλληνορθόδοξη Παράδοση, Ζωή, Πολιτισμό, Θεολογία, Πνευματικότητα καὶ τὴν ἀπαθῆ πατριωτικὴ ἀγάπη γιὰ τὸν Οἰκουμενικὸ Ἑλληνισμό, νὰ τὸ ἀποδέχεσαι. Ἂν δὲν συμφωνῆ, νὰ τὸ ἀπορρίπτης ὁριστικῶς.

(5) «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον, ἢ ἀνθρώποις».

Δηλαδή, στὴν περίπτωση ἀδιεξόδου προσωπικοῦ ἤ συλλογικοῦ, νὰ κάνουμε ὑπακοή, νὰ πειθαρχοῦμε στὸν Θεὸ μᾶλλον, παρὰ στοὺς ἀνθρώπους, ὅταν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ μᾶς συμβουλεύουν ἢ μᾶς ἐξαναγκάζουν νὰ κάνουμε κάτι ἢ νὰ ὁμολογήσουμε κάτι, ποὺ εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ θέλημα τοῦ Τριαδικοῦ ἁγίου Θεοῦ μας, καὶ ἀντίθετο μὲ τὴν Ἑλληνορθόδοξη Παράδοση καὶ Ἐκκλησία μας, ἀντίθετο πρὸς τὴν ἐκχριστιανισμένη Ρωμαίϊκη Διοίκηση καὶ Δίκαιο, ἀντίθετο πρὸς τὴν Ἑλληνορθόδοξη Γλώσσα, Παιδεία, Ἱστορία, ἤθη καὶ ἔθιμα, οἰκονομία, πολιτική, τέχνες καὶ ἐπιστῆμες.

(6) «Κρεῖσσον ἐπαινετὸς πόλεμος ἢ εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ» (Ἅγιος Γρηγόριος Θεολόγος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως). Δηλαδή, εἶναι κατὰ πολὺ καλύτερος ἕνας ἐπαινετὸς πνευματικὸς καὶ θεολογικὸς καὶ ἐκκλησιαστικὸς πόλεμος, παρὰ νὰ ἔχουμε εἰρήνη, συμβιβασμένη μὲ τὶς ἀπαιτήσεις τοῦ διαβόλου καὶ τῶν ἀνθρώπων του. Διότι ἡ εἰρήνη αὐτὴ μᾶς χωρίζει ἀπὸ τὸν Τριαδικὸ Θεό μας.

Ὁ θεολογικὸς αὐτὸς πόλεμος δὲν εἶναι ἐπιθυμητός, ἀπὸ τοὺς σχισματο-αἱρετικοὺς παλαιοημερολογίτες – ζηλωτές, οὔτε καὶ ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς οἰκουμενιστές, κυρίως διδασκάλους στὶς Θεολογικὲς Σχολές, Ἐπισκόπους, κληρικούς, μοναχούς, λαϊκούς, πτυχιούχους θεολόγους (ὄχι ἀπὸ ὅλους). Τὸ σωστὸ σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις εἶναι «νὰ ἀληθεύουμε ἐν ἀγάπῃ καὶ νὰ ἀγαποῦμε ἐν ἀληθείᾳ (Ἀπόστολος Παῦλος, πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολή).

Δὲν εἴμαστε φιλοπόλεμοι. Ἀλλά, ὅταν μᾶς ἐπιτίθενται, ἀναγκαζόμασθε νὰ ἀμυνθοῦμε καὶ νὰ ὑπερασπισθοῦμε τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσιά μας, τοὺς βωμοὺς καὶ τὶς ἑστίες μας καὶ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη, θεολογία καὶ ζωή μας.

«Ὅποιος μὲ ὁμολογήσει μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, θὰ τὸν ὁμολογήσω καὶ ἐγώ, ὡς ἰδικό μου ἄνθρωπο, μπροστὰ στὸν Θεὸ Πατέρα μου, κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς τελικῆς κρίσεως. Ὅποιος δὲν μὲ ὁμολογήση μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, οὔτε ἐγὼ θὰ τὸν ὁμολογήσω μπροστὰ στὸν Θεὸ Πατέρα μου, ὡς ἰδικό μου ἄνθρωπο, κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς τελικῆς κρίσεως» (Ἰησοῦς Χριστός, Καινὴ Διαθήκη).

(7) Τὸ πρῶτο ἀγαθὸ στὴν ζωὴ μας εἶναι ἡ πνευματικὴ ὑγεία καὶ μετὰ εἶναι ἡ σωματικὴ ὑγεία, μαζὶ μὲ τὴν ἐλευθερία. «Ζητεῖτε πρῶτον τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν καὶ ταῦτα πάντα δοθήσεται ὑμῖν, προστεθήσεται ὑμῖν» (Νὰ ζητᾶτε πρῶτα νὰ σᾶς δοθῆ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ὁ Παράδεισος καὶ ὅλα ΤΑ ΑΛΛΑ θὰ σᾶς δοθοῦν δωρεάν, πλούσια, μὲ ἐπάρκεια)».

Τὰ θεραπευτικὰ μέσα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι: τὸ λάδι ἀπὸ κανδήλια θαυματουργῶν εἰκόνων τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων, ὁ ἀσπασμὸς ἱερῶν Λειψάνων καὶ θαυματουργῶν εἰκόνων καὶ ἡ λιτάνευσή τους στοὺς δρόμους, στοὺς περιβόλους τῶν ἱερῶν ναῶν, στὶς πόλεις καὶ στὰ χωριά. Ὅποτε, τὰ τελευταῖα (1700) χίλια ἑπτακόσια χρόνια, ἐμφανίζονταν ἐπιδημίες, ἀρρώστιες ἀθεράπευτες καὶ θανατηφόρες, ἐγίνοντο λιτανεῖες ἱερῶν Λειψάνων καὶ θαυματουργῶν εἰκόνων, καὶ οἱ ἀσθενεῖς ἀλείφονταν μὲ λάδι ἀπὸ τὸ μυστήριο τοῦ εὐχελαίου, ἐθεραπεύονταν σχεδὸν ἀμέσως, ἂν βέβαια εἶχαν ἀκλόνητη πίστη στὸν Χριστό, στὴν Παν­αγία καὶ στοὺς Ἁγίους τῆς Ὀρθοδοξίας.

(8) Ὁ μακαριστὸς παπα-Γεώργιος Φλωρόφσκυ τῆς Διασπορᾶς, ἀπὸ τοὺς καλύτερους στὸ εἶδος του στὸν 20ον αἰῶνα μ.Χ., ἀντι-οἰκουμενιστής, καὶ ἀντὶ-ζηλωτικός, περίπου τὸ 1966 μετὰ Χριστόν, εἶπε τὰ ἑξῆς σημαίνοντα στὴν Βοστώνη τῶν ΗΠΑ Ἀμερικῆς: «Ἐκτὸς ποὺ στὴν ἐποχή μας ἔχουμε κρίση θεολογίας παγκοσμίως, κυρίως ἔχουμε κρίση πίστεως παγκοσμίως, δηλαδὴ ἔχουμε κεκρυμμένη ἀθεΐα, νεοειδωλολατρία καὶ αἵρεση».

Ὅλα αὐτὰ θὰ τὰ ἀποφύγουμε μὲ τὴν προσωπικὴ καὶ συλλογική μας μετάνοια. Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς συγχωρέση καὶ νὰ μᾶς συγχωρέσετε καὶ ἐσεῖς. Δὲν εἴμασθε πρῶτοι καὶ ἀλάθητοι πάπες τῆς Ρώμης. Εἴμασθε ἐλεεινοί, τρισ­άθλιοι, ἀμετανόητοι, αὐτοθεωμένοι, αὐτοειδωλοποιημένοι, αὐτοδικαιωμένοι ἄνθρωποι. Ἐλπίζουμε στὸ ἔλεος καὶ στὴν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ μας, νὰ ἐλεηθοῦ­με καὶ νὰ γίνουμε μέλη τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Ἀμήν!

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ.

Ορθόδοξος Τύπος