Τό πηδάλιον τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας εἶναι “σπασμένο”

 

Τό πηδάλιον τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας εἶναι “σπασμένο”

Τοῦ κ. Γεωργίου Κ. Τραμπούλη, θεολόγου

Τό ἱερό Εὐαγγέλιο ἀναφέρει ὅτι, ὅταν ὁ Ἰησοῦς Χριστός ὁδηγήθηκε στό πραιτώριο, βρισκόμενος ἐνώπιον τοῦ Ποντίου Πιλάτου, αὐτός τοῦ εἶπε ὅτι «τό ἔθνος τό σόν καί οἱ ἀρχιερεῖς παρέδωκάν σε ἐμοί». Μέ τούς λόγους αὐτούς ἐπικυρώνεται ὅτι τό μεγάλο ἔγκλημα τῆς ἱστορίας τό σκηνοθέτησαν καί τό πραγματοποίησαν οἱ ἀρχιερεῖς, οἱ λειτουργοί τοῦ Κυρίου, οἱ ὁποῖοι εἶχαν τήν εὐθύνη νά μελετοῦν τόν Νόμο καί νά προβάλλωνται στόν λαό ὡς ὑποδείγματα πιστότητος τῶν θείων ἐντολῶν καί ἐντιμότητος στήν ἄσκηση τῆς ἐξουσίας τους. 

Αὐτοί κυριευμένοι ἀπό τό πάθος τῆς ζήλιας καί τῆς μανίας, βλέποντας τόν λαό νά τρέχη πίσω ἀπό τό ἄκακον Ἀρνίον, πραγματοποίησαν τό μεγάλο ἔγκλημα. Ἀφοῦ αὐτοί εἶναι πού συνεδρίασαν καί μεθόδευσαν τήν σύλληψή του, αὐτοί χρημάτισαν τόν Προδότη, αὐτοί ἔστειλαν τούς στρατιῶτες νά συλλάβουν τόν Διδάσκαλο, αὐτοί προώθησαν τούς ψευδομάρτυρες, αὐτοί ὑπέγραψαν τήν καταδικαστική ἀπόφαση, αὐτοί ὁδήγησαν τόν Κύριο στόν Πιλᾶτο, αὐτοί ἦσαν τέλος πού κραύγασαν «ἆρον, ἆρον σταύρωσον αὐτόν».

Οἱ Ἀρχιερεῖς ἐγκληματοῦν

Καί ἐνῶ ὁ λαός ἤθελε καί θέλει τούς ἀρχιερεῖς του ἔντιμους καί ἀφοσιωμένους στήν τήρηση τοῦ θείου Νόμου καί τῶν ἀρχιερατικῶν τους ὑπουργημάτων, μέ καθαρά τόσο τά χέρια ὅσο καί τήν καρδία, χωρίς πάθη γιά πρωτοκαθεδρίες καί ἐπήγειες ἐξουσίες, χωρίς πονηρά καί ὑπόγεια μηχανεύματα, ἐκεῖνοι ἐχθές καί σήμερα συν­εχίζουν νά προδίδουν τό ἀξίωμα καί τήν ἀποστολή τους. Καί ἔτσι ἐγκλημάτισαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καί συνεχίζουν νά ἐγκληματοῦν ἐνώπιον τῆς Ἐκκλησίας του.

Ὁ Προκαθήμενος τῆς Πολωνικῆς Ἐκκλησίας Σάββας σέ συνέντευξη πού παραχώρησε προσφάτως ἐπανέλαβε γιά ἄλλη μία φορά ὅτι ὁ ψευδομητροπολίτης Ἐπιφάνιος τῆς Οὐκρανίας στερεῖται τῆς ἱερωσύνης καί μάλιστα ὅτι «στήν Οὐκρανία, λόγῳ τῆς πολιτικῆς καί θρησκευτικῆς κατάστασης, ὁ μή κανονικός Ἐπιφάνιος χρησιμοποιεῖται γιά τήν ἕνωση μέ τούς Οὐνίτες», ὅπως δημοσίευσε ἡ ἱστοσελίδα spzh.news στίς 16/8.

Καί ἐνῶ ὁ Πολωνός Προκαθήμενος ἀλλά καί τά τρία τέταρτα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καταγγέλλουν ὅτι ὁ ἀχειροτόνητος Ἐπιφάνιος στερεῖται ἱερωσύνης, πραγματοποιήθηκε τήν Κυριακή 4/9/22 θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου καί συλλειτουργούντων τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου τῶν Σεβασμιωτάτων Καστορίας, Διδυμοτείχου καὶ Ἐλευθερουπόλεως καί τοῦ μή κανονικοῦ μητροπολίτου Ἐπιφανίου στόν ἱερό ναό τῆς Παναγίας τῆς Θάσου. Ὁ ψευδομητροπολίτης Ἐπιφάνιος προσφωνώντας τούς Προκαθημένους καί τόν τοπικό Μητροπολίτη Φιλίππων Νεαπόλεως καί Θάσου εἶπε μεταξύ τῶν ἄλλων ὅτι «μαρτυροῦμε τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ὅλοι ἐδῶ μαζί». Ἀναφερόμενος μάλιστα στήν στάση τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας στόν πόλεμο, σημείωσε ὅτι : «Κάποιοι ἀρνοῦνται τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία γιά χάρη τῆς ἐξουσίας. Ἐπιδιώκουν τήν κοσμική δύναμη καί τά πλούτη», γιά νά συμπληρώση πώς «πρέπει νά ἐγκαταλείψουν τά πείσματα καί νά ἐπιστρέψουν στήν ἀλήθεια καί τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας».

«Στρέβλωση τῆς ἀληθείας» καί «πλάνη πού ἐξυπηρετεῖ μόνον σκοπιμότητες»

Δέν γνωρίζουμε πῶς τήν ἐννοεῖ ὁ ἀχειροτόνητος μητροπολίτης Ἐπιφάνιος τήν χριστιανική ἑνότητα, ὅμως οἱ λόγοι του δέν ταυτίζονται μέ τίς πράξεις του, ἀφοῦ οἱ πράξεις του βρίσκονται σέ πλήρη ἀντίθεση πρός τό ἦθος καί τήν παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Διότι, ἐνῶ βρισκόμενος στήν Θάσο στίς 4/9 ἀναφερόταν στήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, σέ ἐπιστολή του πρός τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο στίς 27/7 ζητοῦσε «τήν στέρηση τοῦ Πατριαρχικοῦ θρόνου ἀπό τόν Πατριάρχη Κύριλλο τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, γιά τήν διάδοση τῆς αἱρετικῆς ἐθνοφυλετικῆς διδασκαλίας»! Δηλαδή, ὁ ἀχειροτόνητος, οὐνίτης ψευδομητροπολίτης Κιέβου Ἐπιφάνιος, ζητᾶ τό περαιτέρω σχίσιμο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τήν ἀποπομπή τοῦ Προκαθημένου τῆς πολυπληθέστερης σέ ἐνορίες Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί ἴσως τῆς πνευματικότερης, ὅταν αὐτός ἀποτελεῖ τήν πέτρα τοῦ σκανδάλου, γιά τήν κρίση, τούς διχασμούς, τίς διαιρέσεις, τόν ἀνηλεῆ ἐσωτερικό πόλεμο πού ἔχει ξεσπάσει στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, γιά νά ἱκανοποιήση τούς σκοτεινούς στόχους, ἀλλά καί τίς προσωπικές φιλοδοξίες τόσο τοῦ ἰδίου ὅσο καί τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου.

Ὁ κ. Ἐπιφάνιος στήν προσφώνησή του εὐχαρίστησε τήν ἑλληνική κυβέρνηση γιά τήν στήριξη πού παρέχει στήν Οὐκρανία, λέγοντας ὅτι «Ἐμεῖς οἱ Οὐκρανοί ἀγωνιζόμαστε γιά τό κράτος, γιά τήν Ἐκκλησία μας καί γιά τόν λαό μας». Δέν γνωρίζουμε τί ἐννοεῖ λέγοντας ὅτι ἀγωνίζεται γιά τήν «Ἐκκλησία μας», τήν στιγμή πού κατηγορεῖ τήν Ρωσική Ἐκκλησία γιά ἐθνοφυλετισμό, ὅμως τό πῶς ἀντιλαμβάνεται τό ναζιστικό καθεστώς τοῦ Κιέβου τήν ἑλληνική φιλία ἀποτυπώθηκε μέ τόν νόμο πού ψηφίσθηκε ἀπό τό οὐκρανικό κοινοβούλιο καί στέρησε ἀπό τούς Ἕλληνες πού κατοικοῦν ἐπί αἰῶνες στήν περιοχή τῆς ἑλληνικῆς Μαριούπολης τήν δυνατότητα νά χαρακτηρίζωνται «ἐθνική γηγενής μειονότητα».

Στήν ὁμιλία του ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος τόνισε ὅτι στήν μακραίωνη πορεία τῆς Ἐκκλησίας παρά τά προβλήματα καί τίς δύσκολες συνθῆκες πάντα καταφέρνει νά βρῆ στό τέλος τόν ὀρθό δρόμο καί νά ἀντιμετωπίση μέ ἐπιτυχία ὅλα τά προβλήματα. Γιά τό θέμα τῆς ἐγκυρότητας τῶν χειροτονιῶν τά χαρακτήρισε «στρέβλωση τῆς ἀληθείας» καί «πλάνη πού ἐξυπηρετεῖ μόνον σκοπιμότητες», γιά νά συμπληρώση ὅτι ὅλα αὐτά πού διακινοῦνται «εἶναι μυθεύματα, προϊόντα στοχευμένης προπαγάνδας καί ὁρισμένοι γνωρίζουν καλά ἀπό τήν προπαγάνδα». Ἀναφορά ἔκανε καί στήν στάση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν, λέγοντας ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί ὁ Ἀρχ. Ἱερώνυμος προτάσσουν πάντα τό μεῖζον συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας.

Ὄντως ἡ μακραίωνη πορεία τῆς Ἐκκλησίας μας ἔχει καταδείξει ὅτι συμμερίζοντας ὁ Κύριος τούς ἀγῶνες καί τούς πόνους τῶν ἁγίων του ἐπιτρέπει, παρά τά ὅποια δυσεπίλυτα προβλήματα καί τίς δύσ­κολες συνθῆκες, τελικά ἡ αἵρεση νά καταισχυνθῆ ἡ δέ ὀρθή πίστη νά κραταιωθῆ. Ἔτσι καί στόν σύγχρονο πειρασμό τῆς αἵρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος ταλανίζει τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐδῶ καί ἕνα αἰώνα, στό τέλος μέ τούς ἀγῶνες καί τούς κόπους τῶν συγχρόνων ἁγίων της, τελικά ἡ Ἀλήθεια θά λάμψη.

Τήν ἰδίαν ἀδράνειαν θά ἐκδηλώσουν, ὅταν ἐπιχειρηθῆ ἡ ἕνωσις τῶν «ἐκκλησιῶν»;

Δέν θά ἀσχοληθοῦμε στό κείμενο αὐτό οὔτε μέ τό ἐάν εἶναι μυθεύματα καί στρεύλωση τῆς ἀληθείας τό θέμα τῆς ἐγκυρότητας τῶν χειροτονιῶν, ὅπως χαρακτηριστικά ἀνέφερε ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, οὔτε ἐάν εἶναι ἀχειροτόνητος καί αἱρετικός ὁ ψευδομητροπολίτης Ἐπιφάνιος, οὔτε μέ τόν πολιτικό παράγοντα πού κρύβεται πίσω ἀπό τό οὐκρανικό ζήτημα, οὔτε βέβαια μέ τίς πιέσεις πού δέχονται οἱ Προκαθήμενοι, γιά νά ἐνδώσουν στούς θρησκευτικούς καί πολιτικούς σχεδιασμούς καί τήν ἀμβλυμένη ὀρθόδοξη συνείδησή τους, οὔτε ὅτι ἀπαγορεύεται αὐστηρά, σύμφωνα μέ τούς Ἱερούς Κανόνες, ἡ κοινωνία μέ τούς σχισματικούς καί ἀχειροτόνητος, ἰδιαίτερα ἡ προσευχητική καί ἀκόμα περισσότερο ἡ λειτουργική, καθιστώντας «τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν καί τοῦτον ἀκοινώνητον εἶναι», διότι ὅλα τά παραπάνω ζητήματα ἔχουν ἐρευνηθῆ καί ἀναλυθῆ τά τελευταῖα τρία χρόνια εἰς βάθος καί ἔχει καταδειχθῆ ποία εἶναι ἡ Ἀλήθεια καί ποῖο εἶναι τό ψεῦ­δος. Θά θέλαμε ὅμως νά παραθέσουμε ἕνα προβληματισμό.

Μέ τήν συνέντευξη πού εἶχε δώσει ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος τόν Φεβρουάριο 2021 στήν ἰταλική ἐφημερίδα avvenire.it εἶχε ἐπισημοποιηθῆ ἡ εἴδηση ὅτι μέ πρόσχημα τόν ἑορτασμό τῶν 1700 ἐτῶν ἀπό τήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο πρόκειται νά ἐπιχειρηθῆ τό 2025 στήν Νίκαια τῆς Βιθυνίας ἀπό τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί τόν Πάπα τῆς Ρώμης ἡ ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν». Εἶχε δηλώσει στήν συνέντευξη τότε ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος χαρακτηριστικά: «Ἡ πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδος τῆς Νίκαιας εἶναι ἕνα σύμβολο, ἕνας σταθμός, ἕνα σημεῖο καμπῆς στήν ἱστορία τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἡ Νίκαια προσ¬φέρει μία μοναδική εὐκαιρία γιά τήν ἐκτίμηση τῆς κοινῆς μας κανονικῆς κληρονομιᾶς τῆς πρώτης χιλιετίας καί γιά τήν ἐξέταση τῆς σημασίας τοῦ κανόνα, τοῦ νόμου ὡς μέσου γιά τήν προώθηση τοῦ οἰκουμενικοῦ διαλόγου».

Μέ ἀφορμή τό συλλείτουργο τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο καί τόν ψευδομητροπολίτη Ἐπιφάνιο διερωτώμεθα: τήν πλήρη ἀφωνία καί ἀπραξία, πού ἔχει διαπιστωθῆ ἐδῶ καί χρόνια ἐκ μέρους τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τήν χλιαρότητα πού ἐπιδεικνύουν στά θέματα τῆς πίστεως, τήν ἴδια ἀδράνεια ἆραγε θά ἐκδηλώσουν σέ περίπτωση πού ἐπιχειρηθῆ τό 2025 ἡ ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν», τήν ἴδια σιωπή, τήν ἴδια ἀδιαφορία καί ἀνοχή θά φανερώσουν, αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἔχουν ταχθῆ νά προστατεύουν τό ποίμνιο;

Θεωροῦμε ὅτι ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ἀλλά καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἔνοχοι ἐνώπιον τῆς Ἐκκλησίας γιά τίς βάναυσες παραβιάσεις τῶν Ἱερῶν Κανόνων, γιά αὐτό κάθε ἀντίδραση εἶναι ἐπιβεβλημένη. «Εὐλογημένα τά στόματα» ἔλεγε χαρακτηριστικά ὁ πατήρ Ἐπιφάνιος «τά διαμαρτυρόμενα κατά τῶν ἀντορθοδόξων ἐνεργειῶν τοῦ Πατριάρχου καί εὐλογημέναι αἱ γραφίδες αἱ στηλιτεύουσαι τάς ἐν τῇ Πίστει ἀκροβασίας αὐτοῦ. Ἀγών συνεχής καί ἀκατάπαυστος κατά τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Πατριάρχου, ΝΑΙ! Σχίσμα ὅμως, ΟΧΙ!».

Ἄν εἶναι «ἀνεπίστροφος» ἡ πορεία τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου πρός τήν ἀπόκλιση ἀπό τό ὀρθόδοξο δόγμα καί ἡ ἕνωσή του μέ τήν αἵρεση, τό ἴδιο «ἀνεπίστροφος» ὀφείλει νά εἶναι καί ἡ δική μας πιστότητα καί προσήλωση στίς παρακαταθῆκες καί τούς ἀγῶνες τῶν Ἁγίων Πατέρων μας. Μέ αὐτούς ἔχουμε ὑποχρέωση νά στοιχηθοῦμε καί αὐτούς νά ἀκολουθήσουμε.

Ὁ ὅσιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης, ὁ ὁποῖος σφράγισε μέ τήν πνευματικότητά του καί τά ἔργα του τήν νεώτερη ἐκκλησιαστική ἱστορία, τιτλοφορεῖ τήν Συλλογή καί ἑρμηνεία τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας μας «Πηδάλιον». Ὁ ὅσιος Πατήρ θέλησε μέ τόν τίτλο αὐτό νά μᾶς ὑποδείξη ὅτι οἱ Κανόνες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί οἱ Κανόνες τῶν τοπικῶν Συνόδων ἀποτελοῦν στό σύνολό τους τό πηδάλιο τοῦ σκάφους τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό τό πηδάλιο προσδιορίζει τήν κατεύθυνση, αὐτό διασώζει ἀπό κάθε παραπλάνηση, αὐτό ἐξασφαλίζει τήν ἀσφαλῆ πορεία πρός τόν λιμένα τόν ἀγαθό, πού εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γιά αὐτό στίς ἡμέρες μας τό σκάφος τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἀδυνατεῖ νά ἐξασφαλίση ἀσφαλῆ πορεία στά τεράστια ἐκκλησιαστικά καί κοινωνικά προβλήματα πού ταλανίζουν τόσο τήν Ἐκκλησία ὅσο καί τήν Πατρίδα, διότι τό πηδάλιο της, ὑπαιτιότι τῶν ἐπισκόπων της, εἶναι σπασμένο.

Ορθόδοξος Τύπος