26 Μαΐου 2022
Από Randy Dotinga
ΝΕΑ ΟΡΛΕΑΝΗ – Η έρευνα για τον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια αναδεικνύει νέα δεδομένα και ορισμένες θεραπείες φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα, σύμφωνα με ειδικούς της «ψυχιατρικής εθισμού» που μίλησαν στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας. Ωστόσο, παραμένει περιορισμένη η κατανόηση του προβλήματος και κινείται σε μια έλλειψη σαφήνειας ως προς τους ορισμούς, τις μετρήσεις και τις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές θεραπείας.
«Τα βιντεοπαιχνίδια μπορούν και είναι εθιστικά με μοναδικό τρόπο. Είναι δύσκολο να βρεις και να χρησιμοποιήσεις τρόπους θεραπείας για παιδιά που έχουν πρόσβαση σε αυτά 24ώρες/7ημέρες από τα κινητά τηλέφωνα ή τους φορητούς υπολογιστές τους», δήλωσέ ο ψυχίατρος James C. Sherer, MD , του NYU Langone Health, κατά τη διάρκεια της συνεδρίας της 22ας Μαΐου, με τίτλο «Διαταραχή Διαδικτυακού Gaming : Από την αβλαβή διασκέδαση στην εξάρτηση». Αυτό κάνει την αντιμετώπιση του προβλήματος μια πολύ περίπλοκη προσπάθεια.
Ο αριθμός των ατόμων με τη λεγόμενη «Διαταραχή διαδικτυακού παιγνιδιού», Internet Gaming Disorder είναι άγνωστος, αλλά τα βιντεοπαιχνίδια παραμένουν εξαιρετικά δημοφιλή τόσο μεταξύ των ενηλίκων όσο και των παιδιών. Σύμφωνα με μια έρευνα του 2021 από την Common Sense Media, στις ΗΠΑ άτομα ηλικίας 8-12 και 13-18 ετών περνούσαν κατά μέσο όρο 1ω 27λ και 1ω46λ την ημέρα, αντίστοιχα, παίζοντας βιντεοπαιχνίδια.
«Τα βιντεοπαιχνίδια είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος της συνηθισμένης κοινωνικής δικτύωσης μεταξύ των παιδιών και υπάρχει τεράστια κοινωνική πίεση για να είμαστε καλοί σε αυτά», είπε ο Dr. James C. Sherer που είναι και ο ίδιος παίκτης. «Εάν κατοικείτε σε μια ιδιαίτερα εύπορη γειτονιά, δεν είναι παράξενο για έναν γονέα να προσλάβει έναν προπονητή για να κάνει το παιδί του καλό σε ένα παιχνίδι όπως το Fortnite, ώστε να εντυπωσιάζει τα άλλα παιδιά».
Σύμφωνα με τον Dr. James C. Sherer η έρευνα δείχνει πως τα βιντεοπαιχνίδια βάζουν τον παίκτη σε αυτό που λέμε «ρευστή κατάσταση» που σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο στο «Frontiers in Psychology», είναι η κατάσταση που σε δεσμεύει πλήρως σε μια προσπάθεια ώστε μπορείς να σκεφτείς πολύ λίγο για αυτά που αφορούν εσένα και τον εαυτό σου» και αυτό έχει « μεγάλη επίδραση στην ανθρώπινη απόδοση και ευημερία».
Πώς μπαίνει η διάγνωση του εθισμού στα παιχνίδια;
Πώς μπορούν οι ψυχίατροι να διαγνώσουν τον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια; Ο Dr. Sherer - ο οποίος είναι και ο ίδιος ένας «καλός» παίκτης- συμβουλεύει να μην επικεντρωνόμαστε τόσο πολύ στον χρόνο που αφιερώνεται στο παιχνίδι για να προσδιορίσουμε εάν ένας ασθενής έχει πρόβλημα. Αντίθετα, να ελέγχετε εάν το υπερβολικό gaming εμποδίζει την άσκηση και την συνήθη κοινωνικοποίηση και ζωή και εάν οδηγεί τον παίκτη σε επιδείνωση της διάθεσής του.
Ο Rober Aziz, MD, επίσης του NYU Langone Health, προτείνει να γίνονται οι εξής ερωτήσεις:
- Τι είδους παιχνίδια παίζετε;
- Πόσο χρόνο αφιερώνετε παίζοντας;
- Ποιος είναι ο λόγος που παίζετε;
- Με βάση ποια χαρακτηριστικά επιλέγετε φιγούρες στο παιγνίδι;
- Αυτό το παιχνίδι παρεμβαίνει στις υποχρεώσεις στο σχολείο ή στη δουλειά σας;
- Παραμελείτε τη φροντίδα του εαυτού σας για να παίξετε περισσότερο;
- Προτείνει και άλλες ερωτήσεις:
- Προσπαθήσατε να περιορίσετε τον χρόνο παιχνιδιού σας αλλά χωρίς επιτυχία;
- Πόσο άβολα νιώθετε αν πρέπει να σταματήσετε στη μέση του παιχνιδιού; Αναστατώνεστε αν οι servers πέφτουν απροσδόκητα;
«Υπάρχει πολύ παραλληλισμός εδώ με άλλους εθισμούς με τους οποίους είμαστε πολύ εξοικειωμένοι», συμπληρώνει ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον Dr. Sherer, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε ότι τα παιδιά που έχουν Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας, ΔΕΠΥ, τείνουν να δυσκολεύονται περισσότερο με τον εθισμό τους στα παιχνίδια. Υπενθύμισε μια μελέτη με μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου, (Functional Magnetic Resonance Imaging (fMRI) του Journal of Attention Disorders σύμφωνα με την οποία, οι ασθενείς με εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια και ΔΕΠΥ είχαν λιγότερη λειτουργική συνδεσιμότητα του φλοιού του εγκεφάλου με τον υποφλοιό σε σύγκριση με τους αντίστοιχους μη ασθενείς. Αλλά η θεραπεία βοήθησε στην αύξηση της συνδεσιμότητας στα άτομα αυτά δίνοντάς τους καλή πρόγνωση.
Τα ευρήματα είναι «ενθαρρυντικά», είπε. «Βασικά, εάν θεραπεύετε τη ΔΕΠΥ, αντιμετωπίζετε και τη διαταραχή εξάρτησης παιχνιδιών στο διαδίκτυο. Και αν θεραπεύετε τη διαταραχή εξάρτησης παιχνιδιών στο διαδίκτυο, θεραπεύετε τη ΔΕΠΥ».
Όσον αφορά τις θεραπείες, οι ομιλητές συμφώνησαν ότι υπάρχει μικρή σχετικά έρευνα ακόμη ειδικά σε σχέση με τον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια Προτείνεται και κάποια φαρμακευτική βοήθεια. Όσον αφορά τις προσεγγίσεις χωρίς φάρμακα, συνιστά οι ασθενείς να κατευθύνονται προς παιχνίδια που έχουν ξεχωριστή αρχή, μέση και τέλος αντί να παρέχουν ατελείωτες ανταμοιβές και επίπεδα. Ένα τέτοιο παιχνίδι είπε πως είναι π.χ. το "Legend of Zelda: Breath of the Wild" στην πλατφόρμα του Nintendo Switch.
Στο μέτωπο της ψυχοθεραπείας, ο Dr. Aziz δήλωσε πως «η μείωση της χρήσης αντί της αποχής θα πρέπει να είναι ο στόχος της θεραπείας». Στις ΗΠΑ υπάρχουν κέντρα θεραπείας εθισμού στα παιχνίδια και τώρα υπάρχει και ένας οργανισμός που ονομάζεται Gaming Addicts Anonymous. Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει πολλή ενεργή έρευνα για τη θεραπεία του εθισμού στα βιντεοπαιχνίδια, και περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι τα αποτελέσματα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου