Σεβ.
Νιγηρίας: «Θρησκευτικὰ ἀναλφάβητοι ὅσοι ὑποστηρίζουν τὸ ἀπρόσβλητον τοῦ ἰοῦ κατὰ
τὴν Θείαν Εὐχαριστίαν»
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νιγηρίας παρεχώρησε συνέντευξιν, εἰς τὴν ὁποίαν διαφαίνεται ὅτι δὲν ἔχει κατανοήσει βασικὰ σημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας. Ὁ Σεβασμιώτατος μεταθέτει εἰς τὸν χῶρον τῆς ἐσχατολογίας τὴν ἐπίδρασιν τῆς Ἀκτίστου Χάριτος, δηλαδὴ κατὰ τὴν ἄποψίν του εἰς τὸ παρὸν ὁ βίος ἐκτυλίσσεται πάντοτε καὶ ἀπαραβάτως ὑπὸ τοὺς νόμους τῆς φθορᾶς, χωρὶς νὰ δέχεται ὅτι, «ὅπου γὰρ βούλεται Θεὸς νικᾶται φύσεως τάξις».
Παραλλήλως καίτοι
ἀνήκει εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Ἀλεξανδρείας θεωρεῖ ὡς γνώμονα τὰς ὁδηγίας τοῦ
Πατριάρχου Κων/λεως, πού «ἀφήνει στὴ διακριτικὴ εὐχέρεια τῶν κατὰ τόπους ἐπισκόπων
νὰ φροντίσουμε γιὰ τὸ πῶς θὰ διαχειριστοῦμε τὶς ἀκολουθίες»! Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸ δὲν
μᾶς προξενεῖ ἐντύπωσιν ὅτι ἤλλαξε τὸν τρόπον μεταδόσεως τῆς Θείας Κοινωνίας οὔτε
ὅτι θεωρεῖ ἐπαρκὲς τὸ νὰ μεταδίδεται ἡ Θεία Λειτουργία διὰ τῆς τηλοψίας! Ἀπὸ ποῖον
προσπαθεῖ νὰ «προστατεύσει τὸ δικό του ποίμνιο», ἀπὸ τὸν Χριστόν; Παραθέτομεν ὀλίγα
ἀποσπάσματα πρὸς κρίσιν τῶν ἀναγνωστῶν, ὡς ἐδημοσιεύθησαν εἰς τὴν ἐφημερίδα
«Καθημερινή» τῆς 27ης Δεκεμβρίου 2020:
«Ὅσο γιὰ τὴ
γενικότερη συζήτηση περὶ τοῦ δῆθεν ἀπρόσβλητου ἀπὸ τὸν ἰὸ στὸ ἐσωτερικὸ τῶν ναῶν
καὶ κατὰ τὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τόνισε: «Πρέπει νὰ ἀπαντήσει ἡ “ἄλλη
πλευρά”, ἐκείνη ποὺ βλέπει διωγμούς, κατακόμβες, ποὺ θέλει νὰ βουτήξουμε τὸ
λάβαρο τῆς Ἁγίας Λαύρας καὶ νὰ βγοῦμε στοὺς δρόμους, σὲ μία πάρα πολὺ ἁπλὴ καὶ ἀγαθὴ
ἐρώτηση: μέσα στὴν ἐκκλησία ἡ κτιστότητα (σ.σ.: ὁ γήινος, ὁ ἀνθρώπινος
χαρακτήρας) καταργεῖται; Ἀναιρεῖται; Ἔχω τὴν αἴσθηση πὼς ὄχι. Γιατί ἂν ἀναιρεῖται,
τότε δὲν θὰ ἔπρεπε κανένας ἀπὸ ἐμᾶς νὰ πεθαίνει. Θὰ ἔπρεπε ἑκατομμύρια ἄνθρωποι
ἀπὸ συστάσεως τῆς Θείας Εὐχαριστίας νὰ εἶχαν παραμείνει ζωντανοί. Καὶ ὅμως
μπαίνουμε, λειτουργοῦμε, μεταλαμβάνουμε, ξέρουμε ὅτι μεταλαμβάνουμε σῶμα καὶ αἷμα
Χριστοῦ, ὄχι κάτι συμβολικό, ἀλλὰ οὐσιαστικό.
Ἀλλὰ ξέρουμε καὶ
κάτι ἄλλο, τὸ ὁποῖο, ὡστόσο, στὸ πλαίσιο τοῦ θρησκευτικοῦ ἀναλφαβητισμοῦ ποὺ ἐπικρατεῖ,
διαφεύγει ἀπὸ τοὺς περισσότερους: ὅτι τὸ φάρμακο τῆς ἀθανασίας καὶ ὅλα αὐτὰ ποὺ
γνωρίζουμε ἔχουν ἐσχατολογικὴ ἔννοια. Μήπως ἔχουμε καθῆκον νὰ ἐξηγήσουμε
περισσότερα πράγματα, λόγω θρησκευτικοῦ ἀναλφαβητισμοῦ, στοὺς ἁπλοὺς ἀνθρώπους;
Στοὺς ἱερωμένους, μηδὲ καὶ ἐπισκόπων ἑξαιρουμένων; Μήπως ἡ θεολογική τους
κατάρτιση εἶναι ἐλλιπής; Μήπως πρέπει νὰ ξανακαθίσουμε στὰ θρανία πρῶτα καὶ
καλύτερα οἱ ἐπίσκοποι;…
Ἐγὼ δὲν εἶχα
κανένα ἀπολύτως πρόβλημα νὰ προχωρήσω κάποια πράγματα τὰ ὁποῖα ἴσως στὴν Ἑλλάδα
νὰ μὴ τὰ ἀποδέχονταν. Μὲ ἀφήνει ἀδιάφορο, διότι ἐκεῖνο ποὺ μὲ κάλυψε ἦταν ὄχι
μόνον ἡ ἀνθρώπινη συνείδησή μου, ἀλλὰ καὶ ἡ ἴδια ἡ θέση τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριάρχη νὰ γίνουν ἀπολύτως σεβαστοὶ οἱ κατὰ τόπους νόμοι καὶ τὰ πάντα ὅσα
πρέπει, γιὰ νὰ προστατευθεῖ ἡ δημόσια ὑγεία. Αὐτὸ τὰ λέει ὅλα καὶ ἀφήνει στὴ
διακριτικὴ εὐχέρεια τῶν κατὰ τόπους ἐπισκόπων νὰ φροντίσουμε γιὰ τὸ πῶς θὰ
διαχειριστοῦμε τὶς ἀκολουθίες…
Δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία
χωρὶς τὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ἔχω τὴ βεβαιότητα ὅτι κανεὶς ἀπ’ ὅσους
θεώρησαν ὅτι πιθανὸν θὰ πρέπει νὰ ἀλλάξει, ἔστω περιοδικὰ αὐτὴ τὴν ἐποχή, ὁ
τρόπος μετάδοσης τῆς Θείας Εὐχαριστίας δὲν ἀμφισβήτησε οὔτε τὸ μυστήριο, οὔτε τὴν
ἱερότητά του, οὔτε τὴ θεολογική του ἑρμηνεία. Γιὰ τὸ μέσο μετάδοσης ἔγινε ἡ
συζήτηση. Ἐγὼ ἐπέλεξα τὴ μέθοδο τῆς ἔκχυσης τῆς Θείας Κοινωνίας στὸ στόμα τῶν
πιστῶν μὲ τὸ κοχλιάριο καὶ θεωρῶ ὅτι στὴ συγκεκριμένη περίπτωση γιὰ ἐμᾶς ἐκεῖ
λειτούργησε. Ἔριχναν οἱ ἱερεῖς τὴ μεταλαβιὰ μὲ τὸ κουταλάκι χωρὶς νὰ τὸ ἀκουμπᾶνε
στὸ στόμα. Σὲ ἄλλα μέρη, ὅπως στὴ Γερμανία, ὁ ἐπίσκοπος ἔκανε ἐμβάπτιση στὸ
ψωμί, τὸ ἀπέθετε σὲ ἕνα πιάτο μπροστὰ καὶ τὸ ἔπαιρνε ὁ πιστὸς μὲ τὰ χέρια του.
Τὸν κατηγόρησαν γι’ αὐτό, ὅπως μπορεῖ νὰ κατηγορήσουν κι ἐμένα. Μὲ ἀφήνει ἀδιάφορο,
γιατί κάθε Ἐκκλησία κοιτάζει πῶς θὰ προστατεύσει τὸ δικό της ποίμνιο. Δὲν ὑπάρχουν
ὑπερεπίσκοποι ποὺ κρίνουν τοὺς πάντες καὶ τὰ πάντα…
Τώρα, ἀπὸ τὸν
Μάρτιο ποὺ κλείσαμε τὶς ἐκκλησίες, ὁ καθεδρικὸς ναὸς τοῦ Λάγος ἔκανε διαδικτυακὴ
ζωντανὴ μετάδοση τῆς Θείας Λειτουργίας, λειτουργοῦσα κι ἐγώ. Δὲν ὑπῆρξε Κυριακὴ
ποὺ νὰ τοὺς ἀφήσουμε δίχως Θεία Λειτουργία».
Ορθόδοξος Τύπος
Θρησκευτικά...Απιστος ο Μητροπολίτης Νιγηρίας νά πάει νά κάνει Θ.λειτουργία στή ζούγκλα μέ τόν ταρζάν,ή νά πάει νά γίνει αστροναύτης, γιά Μητροπολίτης δέν κάνει ούτε μέ
ΑπάντησηΔιαγραφήσφαίρες...!!!
Έχω την αίσθηση ότι το ορθόδοξο φρόνημα σταδιακά μολύνεται με ξένα στοιχεία. Ό,που δεν υπάρχει ορθόδοξο φρόνημα εκεί αναπτύσσονται παράσιτα εκ του πονηρού, και τα παράσιτα αυτά κατατρώγουν την ορθότητα, κι έτσι σαν το πατερικό μυρμηγκολέοντα αποπροσανατολίζουν και υποδεικνύουν λαθεμένο δρόμο πορείας. Τι θα πει να καθήσουμε στα θρανία, η χριστιανική πίστη σύμφωνα με τους πατέρες είναι εμπειρία και βίωμα. Μαθαίνει κανείς στο θρανίο την αλφαβήτα, αλλά το μαθαίνει να διαβάζει είναι προσπάθεια του καθένα ξεχωριστά, φυσικά με τη βοήθεια του καθοδηγητή που ήδη βίωσε κι έπαθε και γνώρισε τα της πίστεως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒεβαίως, η κτιστότητα μέσα στο Ναό δεν καταργείται αλλά, όμως, αυτή η κτιστότητα δεν είναι μολυσματική. Λόγω των Ακτίστων Ενεργειών που συνεχώς και αδιαλείπτως ενεργούν μέσα στο Ναό (Αγ Μάξιμος-Μυσταγωγία). Όπως άλλωστε το νερό του Αγιασμού που, ναι μεν, δεν χάνει την κτιστότητά του αλλά κανείς δεν διανοείται να πει ότι μεταδίδει ιούς και μικρόβια και να βάλει φίλτρο στο στόμα (όπως μάσκα στο Ναό) για να μην κολλήσει αρρώστιες. Όποιος το ισχυρίζεται, λέμε, ότι είναι άπιστος ή ολιγόπιστος ή ακατήχητος. Το ίδιο θα πούμε και για αυτούς που δαιτείνονται ότι ο Ναός που αγιάζεται, μυρώνεται με Αγιο Μύρο κατά την τελετή των εγκαινίων του, θεμελιώνεται με Αγια Λείψανα, είναι γεμάτος με Αγιες Εικόνες και Αγιογραφίες κλπ. που όλα αυτά έχουν Άγιον Πνεύμα (Χάρη) κατά την Πίστη μας (Αγ Ιωάννης Δαμασκηνός, Ζ' Οικουμενική Σύνοδος), μυσταγωγείται συνεχώς με τα Μυστήρια που τελούνται εντός του, είναι Οίκος Θεού κατά τα λόγια του Κυρίου μας στο Ευαγγέλιο κι όχι κοινός οίκος (εκδίωξη των εμπόρων), ότι ο Ναός αυτός μεταδίδει μολυσμό. Ούτε οι άνθρωποι εντός του, διότι οι άνθρωποι αυτοί συνέρχονται ως Εκκλησία στο Ναό κι όχι ως ατομικές μονάδες δηλ. συνέρχονται ως ένα ενιαίο, αγιασμένο (κατά χάρι) ανθρώπινο Σώμα Χριστού και το Σώμα του Χριστού δεν μεταδίδει ιούς και μικρόβια. Ίσως ο Σεβασμιώτατος, όπως και πολλοί άλλοι, δυσκολεύεται να κατανοήσει τι σημαίνει Ενανθρώπιση του Ακτίστου μέσα στη Δημιουργία και ότι Θεός δεν είναι μόνον η αμέθεκτη Ουσία Του αλλά Θεός είναι και οι απολύτως μεθεκτές από τον άνθρωπο Άκτιστες Ενέργειές Του (Αγ Γρηγόριος Παλαμάς). Διότι, η Πίστη μας είναι Θεανθρωπική όπως ακριβώς οι δυο φύσεις του Κυρίου μας ατρέπτως και ασυγχύτως ενωμένες. Ούτε μόνον Θεός χωρίς άνθρωπο, όπως σε όλες τις άλλες θρησκείες, δοξασίες, φιλοσοφίες κλπ. κατασκευάσματα του νου του ανθρώπου ούτε μόνον άνθρωπος χωρίς Θεό (αθεία, ουμανισμός κλπ.). Βεβαίως, και η αφθαρσία της Δημιουργίας είναι κατάσταση εσχατολογική δηλ. της Βασιλείας στων Ουρανών αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Δημιουργία συνεχώς δεν αγιάζεται από το Αγιον Πνεύμα (δηλ. δέχεται τις Άκτιστες Ενέργειες του εν Τριάδι Θεού) στην πορεία της προς την τελείωση και την αφθαρσία της Βασιλείας. Διαφορετικά, δεν θα είχαμε διαχρονικά τους Αγίους μας με το Πνεύμα που εξέπεμπαν λόγω και έργω, τα Θαύματά τους, το Αγιο Μαρτυριό τους, την Οσιότητα και Αγιότητά τους. Τον αγιασμό τους πετυχαίνουν οι Αγιοι όχι την αφθαρσία τους. Ο Αγ Πορφύριος υπέφερε ταυτόχρονα από 14 αρρώστιες αλλά κανείς δεν διανοείτο να μην του φιλήσει το χέρι ή να μην να τον αφήσει να το βάλει στο κεφάλι του για να τον αγιάσει, για να μην κολλήσει αρρώστιες όπως κάνουμε εμείς σήμερα με τις άγιες εικόνες, το χέρι του ιερέα και φορώντας μάσκες για προστασία (από την Αγία Χάρη ;) μέσα το Ναό. Οι αρρώστειες δεν είναι ιστορικά φαινόμενα ανεξάρτητα από το θέλημα του Θεού. Μπορώ να βάζω μάσκα μέσα στο Ναό ποιώντας βλασφημία Θεού (άρνηση Αγίου Πνεύματος) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σε άλλο χώρο ή, γενικά, στη ζωή μου δεν θα αρρωστήσω ποτέ, αν το παραχωρήσει ο Θεός προς παιδαγωγία μου. Δεν ζωοποιεί η μάσκα και οι ανθρώπινες ενέργειες αλλά το Άγιον Πνεύμα. Βάζω την μάσκα για να σώσω τον Βίο μου δηλ. κάτι φθαρτό και πεπερασμένο (λίγα χρόνια έμβιας κατάστασης), γεμάτο θλίψεις και δοκιμασίες και με την βλασφημία αυτή χάνω τη Ζωή που είναι άφθαρτη και αιώνια χωρίς πόνο και λύπη αλλά μακαρία. Όσο για την Αγία Κοινωνία, η αλλαγή του τρόπου μετάληψης(ακόμα και η συζήτηση αλλαγής όπως δυστυχώς αναγκαστικά κάνουμε για να ενισχύσουμε τους πνευματικά ασθενείς αδελφούς μας) είναι αυτόματα ασέβεια και καθαρή βλασφημία, μια έμπρακτη δήλωση και πράξη ότι το Σώμα και Αίμα Χριστού, δηλ. ο ίδιος ο Χριστός μεταδίδει ιούς και μικρόβια, γιαυτό άλλωστε ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε την αλλαγή ! Η λήψη της Θείας Κοινωνίας από τη κοινή Αγία Λαβίδα είναι Ομολογία Πίστης ότι αυτό είναι πράγματι το Σώμα και Αίμα Χριστού που μου δίνει Ζωή, όπως είπε ο Ίδιος, και συνεπώς καθαρά δογματικό θέμα (θέμα πίστης Χριστού). Αναρωτιόμαστε με θλίψη που πραγματικά βρίσκεται ο θεολογικός αναλφαβητισμός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙ ΑΜΕΣΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Περιμέναμε κάτι άλλο από Ζηλωτές του Οικουμενισμού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν ζηλωτές του Οικουμενισμού , και υπάρχουν και ζηλωτές του δήθεν αντι-οικουμενισμού. Εγώ θέλω να είμαι απλός αντιαιρετικός, ζηλωτής είναι επικίνδυνο. Εσύ αδελφέ μου ποιος είσαι να γράφεις τέτοια πράγματα;; μόνο αποτειχισμένοι και παλαιοημερολογίτες θα συμφωνήσουν μαζί σου, αν φυσικά δεν είσαι ένας από αυτούς τους δύσμοιρους...
ΔιαγραφήΗ προϊσταμένη αρχή του τολμητία επισκόπου τι πρόκειται να πράξη επ αφορμή των όσων άκρως βλασφήμων και ασεβών και αντιευαγγελικών αλλά και φαιδρών και ανοήτων ρημάτων εξήλθαν του έρκους των οδόντων του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΡητορικό το ερώτημα βέβαια...
Υ.Γ.Αποτολμά να παραδίδει και μαθήματα θεολογίας ο εν λόγω ιεράρχης...
Λ.Ν.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ,τι δέν μάς αρέσει ή δέν μάς συμφέρει, τό αφαιρούμε, έτσι?
ΔιαγραφήΤί εννοεί ο ανώνυμος 7:04 μ.μ.;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιούς εννοείς ζηλωτές του δήθεν αντι-οικουμενισμού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόν ζηλωτήν Ηλίαν τοίς τρόποις μιμούμενος κτλ ξεκινά το απολυτίκιο του Αγίου Αντωνίου.
Το να είναι κάποιος ζηλωτής για Τον Χριστό, δεν τον κάνει παλαιόημερολογιολάτρη, τον κάνει άγιο.
Το να είναι κάποιος ζηλωτής για ανορθόδοξα πράματα, είναι παραφροσύνη.
Μην μπερδεύεσαι 7:04.