Ο Bernard N. Nathanson (31 Ιουλίου 1926 - 21 Φεβρουαρίου 2011),(1) ήταν Αμερικανός μαιευτήρας- γυναικολόγος. Έγινε γνωστός στη πατρίδα μας ως παραγωγός της πρωτοποριακής ταινίας υπέρ του αγέννητου παιδιού «Η Σιωπηλή Κραυγή», («Silent Scream», 1984) (2). Η ταινία περιλαμβάνει την υπερηχογραφική καταγραφή μιας έκτρωσης δευτέρου τριμήνου (12 εβδομάδων) και συγκλονίζει με την αποτύπωση της απελπισμένης προσπάθειας του εμβρύου να αποφύγει τα θανατηφόρα εργαλεία του γυναικολόγου.
Ο δημοσιογράφος που έλαβε συνέντευξη από τον B. Nathanson το 2009, περιγράφει παρακάτω τον δρόμο του προς την μετάνοια, τις ανήθικες τακτικές της NARAL, αλλά και την προσωπική του συμβολή στο pro-life κίνημα, όπως του τα εμπιστεύθηκε ο ίδιος ο Nathanson.
Ο μετανοημένος αρχιτέκτονας της νόμιμης έκτρωσης στην Αμερική περιγράφει πως συνέβησαν όλα… (3)
Ο Bernard Nathanson και ο Lawrence Lader στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ίδρυσαν μαζί με συνεργάτες τους την NARAL(4), εργάστηκαν εντατικά για την ψήφιση της Roe v. Wade, ενώ συγχρόνως επινόησαν μια αντιθρησκευτική πολιτική, που αργότερα χαρακτηρίστηκε ως «η πιο λαμπρή στρατηγική πολιτικής όλων των εποχών». Η πολιτική τους υπήρξε ένα κρυφό και αποτελεσματικό σχέδιο για να καταστρέψει την ιστορική προστασία της αγέννητης ζωής στην Αμερική, υπονομεύοντας την πνευματική εξουσία του Νόμου του Θεού και περιθωριοποιώντας την ηθική εξουσία της Εκκλησίας. Ως συνιδρυτές της NARAL, αυτοί οι δύο άθεοι, εφάρμοσαν τη στρατηγική τους με αξιοσημείωτη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα. Ήταν οι πρωτοπόροι δημιουργοί της απαίσιας βιομηχανίας της άμβλωσης, η οποία εξαρτιόταν από πολιτικές νίκες για να εξαπατήσει και να καταστρέψει. Και στη συνέχεια συνέβη ένα θαύμα και ο Bernard Nathanson έγινε αμετακίνητα υπέρ της ζωής.
«Έμαθα τον αριθμό του τηλεφώνου του μέσω ενός pro-life δικηγόρου και τον κάλεσα με τρόμο. Μου απάντησε η σύζυγός του, που μου εξήγησε ότι ο 83χρονος σύζυγός της ήταν πολύ αδύναμος από καρκίνο τελικού σταδίου και δεν είχε δώσει συνέντευξη για πάνω από ένα χρόνο. Αλλά μου συνέστησε να στείλω με φαξ το αίτημά μου και υποσχέθηκε να του το παρουσιάσει. Λίγες μέρες αργότερα, τηλεφώνησε για να με ενημερώσει ότι, προς έκπληξή της, ο Dr. Nathanson συμφώνησε στη συνέντευξη.
Την 1η Δεκεμβρίου 2009, πέταξα στη Νέα Υόρκη για να πάρω συνέντευξη από τον άντρα που εκπαίδευσε την Planned Parenthood πώς να σκοτώνει τα παιδιά στη μήτρα και που εργάστηκε ως Ιατρικός Διευθυντής στο μεγαλύτερο κέντρο αμβλώσεων στον κόσμο, το «Κέντρο Αναπαραγωγικής και Σεξουαλικής Υγείας» («Center for Reproductive and Sexual Health» – CRASH). Αυτές του οι ικανότητες του προσέδωσαν τον τίτλο: «The Abortion King» («Ο Βασιλιάς της Έκτρωσης»). Ωστόσο, ήταν ο ίδιος άνθρωπος που πέρασε τα τελευταία 35 χρόνια της ζωής του δουλεύοντας ακούραστα για να αναιρέσει αυτό που είχε δυστυχώς διασπείρει στην Αμερική: την εξαπάτηση των δικαστηρίων, τη συκοφάντηση των κληρικών, τη χειραγώγηση των Μέσων Ενημέρωσης, την εκπαίδευση των γυναικολόγων και τη συντριβή των ψυχών εκατομμυρίων μητέρων και πατέρων από τη διακοπή των χτύπων της καρδιάς των αγέννητων παιδιών τους.
Πέρασε δύο χρόνια προσπαθώντας να πείσει τη NARAL ότι οι υπέρηχοι έθεταν ένα μεγάλο βιοηθικό και πνευματικό δίλημμα, αλλά αυτό λίγο απασχολούσε την οργάνωση, η οποία και δεν άλλαξε τη θέση της. Ο Dr Nathanson παραιτήθηκε από τη NARAL τη δεύτερη επέτειο της Roe v. Wade. Στην επιστολή παραίτησής του, που απευθύνεται στον συνιδρυτή της Lawrence Lader, έγραψε: «Οι αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου δεν είχαν ποτέ σκοπό να είναι αλάθητες ή αιώνιες. Και τί θα γίνει εάν έχουμε κάνει λάθος – εάν το Δικαστήριο σύντομα ανατρέψει την απόφασή του στο ζήτημα των αμβλώσεων υπό το φως των νέων επιστημονικών στοιχείων και με το πέρασμα του χρόνου; Τί ανυπολόγιστη αδικία θα έχει διαπραχθεί ως τότε... Τί αμέτρητη, ανεπανόρθωτη καταστροφή θα έχουμε υποστεί! Αυτό που αποζητά η NARAL είναι δέκα δολάρια για συνδρομή και την αλαζονεία της αναγνώρισης. Δεν μπορώ πλέον να της αποδώσω τίποτα από αυτά…».
Μέχρι το 1979, ο πατέρας της βιομηχανίας αμβλώσεων της Αμερικής είχε γίνει 100% pro-life χωρίς καθόλου εξαιρέσεις. Εν τω μεταξύ, η βιομηχανία της έκτρωσης σύμφωνα με τα δικά του λόγια, αναπτυσσόταν «ανεξέλεγκτα». Και τροφοδοτούνταν συστηματικά από την «αντιχριστιανική στρατηγική» της NARAL.
Μετά την αποχώρησή του από τη βιομηχανία των αμβλώσεων, ο Dr. Nathanson υπέφερε για μια δεκαετία σχεδόν από κατάθλιψη, σκεπτόταν συχνά και την αυτοκτονία, έως ότου γνώρισε έναν ιερέα που του μίλησε για την αγάπη και το έλεος του Χριστού. Στις 8 Δεκεμβρίου 1996, ο «Βασιλιάς της Έκτρωσης» της Αμερικής βαφτίστηκε χριστιανός (ήταν αρχικά οπαδός της ιουδαϊκής θρησκείας) στη Νέα Υόρκη και έγινε ένας διαφορετικός άνθρωπος.
Καθόμουν δίπλα στον Dr. Bernard Nathanson, καθώς έπαιρνα την συνέντευξη, και εισέπραττα την μεγάλη του θλίψη για την ενορχηστρωμένη προσπάθεια που ο ίδιος κατεύθυνε και οδήγησε στον πόλεμο προς τα αγέννητα παιδιά της Αμερικής. Είχα αισθήματα απεριόριστης συμπάθειας για εκείνον. Ήταν πολύ άρρωστος για να μπορεί πια να διαδώσει δημόσια το μήνυμά του, αλλά σκέφτηκα να του κάνω μια πρόταση: αν είχε να στείλει ένα μήνυμα, θα αναλάμβανα να το διαδώσω σε ολόκληρη τη Χώρα, μέχρι να το μάθουν όλοι ή μέχρι να ανατραπεί η Roe v. Wade.
Με μια λεπτή, ασταθή φωνή, εξασθενημένη από την ασθένεια, συνοδευμένη από μια λάμψη ελπίδας στα μάτια του, μου απάντησε: «Ναι, ναι… Συνεχίστε να ενημερώνετε για τη στρατηγική που χρησιμοποίησα για να εξαπατήσω την Αμερική, αλλά θα ήθελα να διαδώσετε και αυτό ειδικά το μήνυμα. Πείτε στην Αμερική ότι ο συνιδρυτής της NARAL λέει: “Aγαπήστε ο ένας τον άλλον. Η άμβλωση δεν είναι αγάπη. Σταματήστε τη δολοφονία. Ο κόσμος χρειάζεται περισσότερη αγάπη. Τώρα μιλώ μόνο για την αγάπη”». Έσφιξα το αδύναμο χέρι του, υποσχόμενος ότι μια μέρα η Αμερική θα άκουγε την ιστορία του και το σημαντικό του μήνυμα.
Η NARAL κατάφερε να συνενώσει το διασπασμένο κίνημα υπέρ των αμβλώσεων και να δημιουργήσει ένα πολύ επιθετικό λόμπι για την ανατροπή ενός Nόμου της Ν. Υόρκης ηλικίας 140 χρόνων, που προστάτευε τα μωρά από την άμβλωση. Από τη στιγμή που ο κυβερνήτης Nelson Rockefeller υπέγραψε τη φιλελεύθερη νομοθεσία υπέρ της έκτρωσης, τον Απρίλιο του 1970, η Ν. Υόρκη έγινε το κέντρο του Έθνους για την άμβλωση.
Μόλις εννέα μήνες αργότερα, η εκτελεστική επιτροπή της NARAL είχε μια έκτακτη συνεδρίαση για να συζητήσει ένα σοβαρό κίνδυνο που απειλούσε την ανθηρή της εκστρατεία. Ένας αυξανόμενος αριθμός βρεφών γεννιόταν ζωντανά μετά από αμβλώσεις αλατούχου διαλύματος δεύτερου τριμήνου. Ο εκτελεστικός διευθυντής Lawrence Lader δεν επέδειξε καμία συμπάθεια για αυτά τα βρέφη που τα έκαιγαν με το αλάτι. Εξέφρασε ακριβώς το αντίθετο. Ο Dr. Nathanson περιέγραψε ως εξής την απάντηση του Lader στο βιβλίο που εξέδωσε μετά την μετάνοιά του με τίτλο «The Abortion Papers: Inside the Abortion Mentality» (1983): «Θεώρησε πως τα βρέφη που επέζησαν από την έκτρωση ήταν ένα εμπόδιο για την NARAL, ανησυχούσε γιατί ο τύπος είχε δώσει μεγάλη σημασία σε αυτά και τα αντιπολιτευόμενα στοιχεία εκμεταλλεύονταν το γεγονός στα πλαίσια της τακτικής τους στο πόλεμο κατά των αμβλώσεων» (σελ. 177).
Η NARAL, εξάλλου, στράφηκε πολύ επιθετικά ενάντια στην χριστιανική θρησκεία, διότι με την διδασκαλία της για την ιερότητα της ζωής και την αντίθεσή της στην έκτρωση και την αντισύλληψη, ερχόταν σε απευθείας αντίθεση με τους στόχους της. Μαζί, ο Lader και ο Nathanson, πραγματοποίησαν έναν εξαντλητικό αντι-θρησκευτικό πόλεμο: Η αντιθρησκευτική προπαγάνδα απετέλεσε μια κεντρική στρατηγική, τον ακρογωνιαίο λίθο του κινήματος υπέρ των αμβλώσεων. Γνωρίζοντας ότι η Εκκλησία θα αντιταχθεί σθεναρά στην άμβλωση, η NARAL οργάνωσε μια προκλητική εκστρατεία εναντίον της, με απώτερο στόχο να την κάνει τον βασικό αντίπαλο τής αντιπολίτευσής της. Όσο πιο έντονα αντεπιτίθετο η Εκκλησία, τόσο μεγαλύτερο θα γινόταν το κάλεσμα εναντίον της από τα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης, καθώς και από τα άθεα και «διανοούμενα θρησκευόμενα» άτομα...
Ο Dr. Nathanson εξήγησε ότι η NARAL είχε προετοιμαστεί για μια απάντηση από την μεριά της καθολικής Εκκλησίας της Αμερικής, αλλά τέτοια δεν υπήρξε, και αυτό τροφοδότησε ακόμη περισσότερο την αυτοπεποίθηση και τους σκοπούς της. Αργότερα, γράφοντας για το θέμα με βαριά καρδιά, ο Nathanson θα περιγράψει την τακτική τους ως ηθικά απεχθή και χωρίς σύγχρονο ανάλογο. Ήταν πεπεισμένος ότι «δεν υπήρξε καμία κοινωνική αλλαγή στην αμερικανική ιστορία τόσο σαρωτική, τόσο ισχυρή για την αμερικανική οικογενειακή ζωή, ούτε τόσο βασισμένη σε αντι-θρησκευτική προκατάληψη για την επιτυχία της, όπως το κίνημα υπέρ των αμβλώσεων (Ibid., σελ. 197).
Η αποτελεσματικότητα της στρατηγικής της NARAL εξηγεί γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των τωρινών Γερουσιαστών των ΗΠΑ, που προσδιορίζονται ως «χριστιανοί», ψήφισαν κατά του «Νόμου για τον εμβρυϊκό πόνο των είκοσι εβδομάδων», ο οποίος θα απαγόρευε τις αμβλώσεις από ηλικία κυήσεως 20 εβδομάδες και μετά, καθώς και κατά του «νόμου για την προστασία των βρεφών που επιβιώνουν από την άμβλωση», ο οποίος θα εγγυόταν την υγειονομική περίθαλψη στα μωρά που γεννιώνται ζωντανά μετά από απόπειρα έκτρωσης.
Όπως και οι στρατηγοί του πολέμου, η Εκτελεστική Επιτροπή της NARAL επινόησε με ύπουλο τρόπο τέσσερα βασικά σημεία επίθεσης εναντίον της βασικής τους αντιπολίτευσης, της Εκκλησίας.
Πρώτον: Κατηγορίες και απόδοση ευθυνών στην Εκκλησία.
Κάθε φορά που μια γυναίκα είχε κάποιο πρόβλημα ή πέθαινε, από επιπλοκές της παράνομης άμβλωσης, η NARAL δεν κατηγορούσε ποτέ τον ιατρό για κακή πρακτική, αλλά κατηγορούσε την ιεραρχία και την αντίθεση της Εκκλησίας στη νόμιμη άμβλωση. Κάθε συνέντευξη τύπου, ή δημοσιευμένο άρθρο, συνέδεε το όνομα ενός κληρικού με τα κοινωνικά δεινά ή τα προβλήματα των γυναικών. Το παιχνίδι της ιεροκατηγορίας περιλάμβανε ένα ατελείωτο κατηγορητήριο των ηγετών της Εκκλησίας για έναρξη θρησκευτικού πολέμου, κατάχρηση καθεστώτος αφορολόγητου, ακόμη και απόπειρα ανατροπής των συνταγματικά κατοχυρωμένων ατομικών δικαιωμάτων.
Δεύτερον: Υποστήριξη πολιτικών προσώπων από το χώρο της Εκκλησίας που τίθενται υπέρ της έκτρωσης.
Η NARAL αναγνώρισε και επαίνεσε τους Καθολικούς πολιτικούς που εξέφρασαν δημόσια μια ήπια στάση για την άμβλωση. Βοήθησε νομοθέτες σε προεκλογικές εκστρατείες, έκανε υπόγειες προσπάθειες και προσέφερε οικονομική υποστήριξη στους φίλους της, ανεξάρτητα από κόμματα. Εφ΄όσον ο υποψήφιος αγκάλιαζε τη νομιμοποίηση της άμβλωσης, ήταν υποψήφιος για την υποστήριξη της NARAL.
Τρίτον: Διάσπαση και απομάκρυνση των πιστών του ενός από τον άλλο.
Η NARAL πυροδότησε το διχασμό και τη σύγχυση, προωθώντας τη φιλελεύθερη ενάντια στη συντηρητική μερίδα πιστών μέσα στην Εκκλησία.
Τέταρτον:
Το έργο του μετά τη μεταστροφή του.
Ο Dr. Nathanson προειδοποίησε προφητικά ότι, εφόσον η άμβλωση γινόταν νόμιμη, θα υπήρχε αυξημένη βία, μεγάλη κοινωνική ταραχή και αποσύνθεση της αμερικανικής οικογένειας. Αυτοί οι πικροί καρποί είναι παντού εμφανείς στις μέρες μας. Ο ίδιος αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις για την αναστροφή αυτού του κλίματος.
Έγραψε το βιβλίο: «Aborting America», όπου εξέθεσε για πρώτη φορά «τις ανέντιμες αρχές του κινήματος υπέρ των αμβλώσεων», καθώς και το «The Abortion Papers: Inside the Abortion Mentality». Το 1984, σκηνοθέτησε και υπήρξε αφηγητής στη ταινία «Σιωπηλή Κραυγή» («The Silent Scream»), ενώ ακολούθησε και δεύτερο ντοκιμαντέρ, το «Eclipse of Reason», στο οποίο ασχολήθηκε με τις αμβλώσεις τρίτου τριμήνου.
Προκειμένου να αναφερθεί στο προηγούμενο έργο του, ως εκτελεστή και ακτιβιστή υπέρ των αμβλώσεων, έγραψε στην αυτοβιογραφία του, με τίτλο «Hand of God» («Το Χέρι του Θεού») το 1996 , «Είμαι ένας από αυτούς που βοήθησαν στην είσοδο σε αυτή τη βάρβαρη εποχή...».
Η αρχική πορεία του Bernard Nathanson, χωρίς αμφιβολία θεμελίωσε παγκόσμια την απαράδεκτη πρακτική του φόνου των αγέννητων παιδιών. Όμως, η απόλυτη μεταστροφή του αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και του αξίζει εκ μέρους του pro-life κινήματος η αναγνώριση για την κατοπινή προσφορά του.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το κείμενο αυτό:
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Bernard_Nathanson
2. https://vimeo.com/269700345
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου