Θηβών και Λεβαδείας Γεώργιος: Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος με την ηχηρή σιωπή του απαντά στις προκλήσεις των ημερών….

Σκέψεις με αφορμή τα ονομαστήρια του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου

Η 15η Ιουνίου, ημέρα μνήμης του Οσίου Ιερωνύμου, είναι η ημέρα που ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπός μας άγει τα σεπτά ονομαστήριά Του.

Η σεμνή παρουσία του Μακαριωτάτου κ. Ιερωνύμου με το ύφος και βάθος της εκκλησιαστικής διακονίας του κοσμεί την Αποστολική Εκκλησία της Ελλάδος.

Είναι παγκοίνως αναγνωρισμένη η προσφορά του στην Εκκλησία, αρχικά ως Μητροπολίτου της επαρχίας Θηβών και Λεβαδείας, την οποία εποίμανε θεοφιλώς και προσφυώς από το 1981 έως της αναρρήσεώς του στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο αλλά και τώρα ως Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος.

Με όραμα και συνετό σχεδιασμό αναγεννά πραγματικά την εκκλησιαστική ζωή και τον πνευματικό πολιτισμό της Βοιωτίας, και οικοδομεί έργα που έχουν στόχο την ανακούφιση του πόνου των ανθρώπων.

Τούτη τη δυναμική μεταφέρει και στην Αρχιεπισκοπή και στην Ιερά Σύνοδο. Ώριμος και με προσεκτικότατο σχεδιασμό προχωρά σε στοχευμένες δράσεις. Στόχος του ο άνθρωπος και η σωτηρία του προς δόξαν Θεού.

Με την ηχηρή σιωπή του απαντά στις προκλήσεις των ημερών, ενώ με τον αθόρυβο, συνετό λόγο του δείχνει τον δρόμο, που προτείνει η Εκκλησία μέσα στις δύσκολες περιστάσεις της ζωής. Δεν αγαπά τον θόρυβο. Η σιωπηρή αντιμετώπιση των καθημερινά αναφυομένων προβλημάτων αποτελεί το χαρακτηριστικό του γνώρισμα, που από πολλούς χαρακτηρίζεται ως μειονέκτημα, αλλά αυτός είναι ο πατήρ Ιερώνυμος, μέσα από την σιωπή αναδεικνύεται, όχι για να προβληθεί ο ίδιος αλλά ο λόγος και το έργο της Εκκλησίας.

Στις φωνές που τον θέλουν φωνασκούντα για να «φαίνεται» η Εκκλησία, αντιπαραβάλλει την κοπιώδη προσπάθεια και εργασία για την ενότητα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και την ενίσχυση των παραμέτρων της εκκλησιαστικής μας ζωής. Προβάλλει λόγο διδακτικό, παραμυθητικό, ενισχυτικό, λόγο πορείας προς τα εμπρός, πορείας κινουμένης εκ της παραδόσεως και της εκκλησιαστικής εμπειρίας 2000 χρόνων.

Τον ακούς να λέει: πρώτιστος σκοπός της Εκκλησίας η σωτηρία των ανθρώπων, μα η Εκκλησία δεν μπορεί να μείνει άπραγη μπροστά στο δράμα των εμπεριστάτων αδελφών μας, των προσφύγων, των αρρώστων, γι’ αυτό το μέλημά του είναι τα φιλανθρωπικά και προνοιακά έργα που δίνουν χάδι βοηθείας σε κάθε πονεμένο. Η σκέψη και η αγωνία του γίνεται έργο, Κέντρο Γεροντολογίας, Μονάδα Αντιμετώπισης Νόσου Alzheimer, Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης για άτομα με νοητική υστέρηση και σύνδρομο Down, Ξενώνας ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων, Βρεφονηπιακός Σταθμός, Κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία, αμέτρητες Μονάδες εστίασης και προσφοράς, έργα τα οποία διευθύνει με υπεύθυνο και υποδειγματικό τρόπο.

Διακηρύσσει προς πάσα κατεύθυνση την ανάγκη της ενότητας όλων, την οποία υπηρετεί με ευλαβική αφοσίωση, διότι ξέρει ότι χωρίς αυτή δεν υπάρχει πρόοδος του λαού και της πατρίδος μας, και προβάλλει ως επιτακτική την ανάγκη της παιδείας των νέων μας, όχι ως στείρας γνώσης αλλά ως ολοκληρωτικής αγωγής και καλλιέργειας.

Με αυτή την ήρεμη και ταυτόχρονα ηχηρή δύναμη στο τιμόνι της Εκκλησίας της Ελλάδος ευχόμεθα να δώσει ο Θεός σε όλους μας δύναμη να αντέχουμε και να αγωνιζόμαστε πιστοί και ποιμένες, άρχοντες και αρχόμενοι, διακονώντας με συνέπεια τον Θεό και τους ανθρώπους.

Στον δε αθόρυβο οιακοστρόφο της Ελλαδικής Εκκλησίας στον συνετό και σοφό πολυσέβαστο και πολυαγαπητό πνευματικό μας Πατέρα Ιερώνυμο ευχόμεθα υιϊκώς ο Κύριος της Δόξης να του χαρίζει υγεία, μακροημέρευση, δύναμη και πάσα εξ ύψους βοήθεια στην πολυεύθυνη διακονία Του.

Πολλά τα έτη Σας Μακαριώτατε, ευλογημένα, υγιεινά και σωτήρια

Η κατά Βοιωτίαν Εκκλησία

καταθέτει την αγάπη Της, τον σεβασμό και τις ταπεινές ευχές Της